Öznel şekilde tartışmaya açık şekilde kim daha zeki tartışmasına girmeyeceğim, hangi kitle için yazıldığı belli olan son cilttekileri de hatırlatmayacağım. Kira'nın kazanmasını isteyip de finali yerden yere vuranları yada Near için "ezik L çakması" yada "sümüklü velet" diyenlere bulaşmayacağım.

Benim naçiz düşüncem sadece, Near'ın zayıf olduğu yanları en iyi şekilde analiz edebilmiş, zafere de bu şekilde gitmiş taraf olduğudur. Kira'nın kazanması yada kaybetmesi değil de, ben hep o şekilde baktım olaya. Kira ve Near'ın olaylarına bakarsanız tesadüfler veya muallaklar değil de, somut deliller üzerinden sabit bir amaca doğru sonuca gidenin, geride yada zafer kazanırken bile karakterinde değişme olmayanın, daha doğrusu rakibinden ziyade hırsına yenilmeyenin Near olduğu görülecektir. (Near'ın odasındaki kulenin düşüşünü hatırlayın, ayrıca ondan sonrasını) Ki kazanması gerekenin kazandığını düşünüyorum. Final yanlış değildi, yapılması gerekendi.

Ayrıca "100 tane L gelse bir Light etmez" tarzı Fanboy/Fangirl bakış açısını biraz aşabilirseniz, zekadan ziyade insanın zorluklar karşısındaki irade gücünün ve hırsına yenilmemenin önemli olduğunu görürsünüz. Bu yüzden de, Light'ı yenen Near'den ziyade onun hastalıklı egosu oldu zaten.

Hep şunu düşündüm zaten, Light eğer cidden kötüye karşı savaş açan biri olsaydı, o tv de gördüğü L. Lind Taylor ı öldürmez, yerini belli etmez, gizliden gizliye suçluları öldürmeye devam ederdi, L e ne kadar zeki desekte, o japonya numarası tutmasaydı, bulamazlardı Light ı. light o andan itibaren egosuna yenilmişti zaten "tanrıyım ben" düşüncesi yaptırdı ona bunu, ve o andan itibaren o deftere değil defter ona hükmetti, near a yenilmesinin baş sebebide buydu.