Hikaye
13 Kasım 2008
Tarihine Kadar Durdurulmuştur.

üff kasım mı. neyse neyse güzel bölümler cnm okurken biraz kafam karışıyor ama ... ordan oraya atlayış yapmışın biraz

..

Bölüm 9
“Size savaşmayı değil kaçmayı öğretti”
Ilena sözlerine İngilizce devam etti: Söylemeyi gerçekten istedim. Ama olmadı. Söyleyemedim. Teyzem size hiçbir şey söylemedi. Söyleseydi sonunuz bizim gibi olurdu. Ama ne olursa olsun hatalı. Size savaşmayı değil kaçmayı öğretti.
Ilena kitabı Janin&Andreas’dan alıp,yerine koydu. Dik dik ikisine başladı. Bir süre sonra hafiften gülümsedi.
Ilena: Babanızın Agustin olması ne kötü...
**
Yu terasa çıkmış,gün doğuşunu izliyordu. Bir gecede ne çok olay olmuştu? omzuna birisinin dokunduğun hissetmişti. Yuki gelmişti. Yuki Yu’nun ne düşündüğünü tahmin edebiliyordu. Hiçbir şey söylemiyordu. Şimdi Strify ve Janin kuzenleri mi oluyordu?
Yuki: Bakalım başka başımıza ne gelecek?
Yu: Hellen...
Yuki: Efendim Hannes?
Yu: Hala bazı şeyler eksik gibi.
Yuki: Bence de ama ne?
--
Yu önden gidiyor,Yuki ise Yu’yu arkasından takip ediyordu. Caddede bir ara sokağın önünden geçerken ayakkabılarının kan olduğunu fark etmişlerdi. Kan ara sokaktan geliyordu. Yuki ile Yu ara sokağa girip girmeme konusunda kararsız kalmışlardı.
--
This is the silent place
Where everybody looks the same
This is the silent place
Where people speak but cannot hear
This is the silent place
Where millions die and no one cares
This is the silent place
This is the world that we have build
“Bu şarkı nereden geliyor?”
--
En sonunda Yu dayanamayıp girmişti. Biraz ilerde patlamak üzere olan bir lambanın altında bir kadın vampir cesedi vardı. Kadın sarı saçlıydı. Üstünde mavi uzun bir kıyafet vardı. Ayakları çıplaktı. Cesedin ucunda kan ağlayan sarı saçlı,gri gözlü bir kız vardı. Kızın kıyafetinin bir ucu yırtılmıştı. Kızın saçarlı ıslaktı. Kolları ise fazlasıyla çizilmişti.
Yu: İyi misin?
Kız başını kaldırıp önünde duran Yu’ya baktı. Gözleri... O kadar hüzünlü bakıyordu ki...
--
This is the silent place
A place to face the agony
This is the silent place
A place for you but not for me!
“Bu...Strify’nin sesi...”
--
Yuki: Hannes ona yardım etmeliyiz... Böyle kalamaz...
Yu: Biliyorum.
Yu Kıza: Adın ne?
Kız: I-Ilena...
Yu: İyi misin Ilena?
Ilena: O öldü. Ben... Onu öldürmek istememiştim. Bunun olacağın bilmiyordum.
Ilena “o” derken yerde yatan annesini göstermişti. Ne bilebilirdi ki? Bugüne kadar hiç beslenmemiş bir insan nasıl bilebildi öleceğini?

Bölüm 10
“Anılarım Satılık Değiller Hannes De Buhr!”

Yuki: İyi misin Hannes?
Yu: İyiyim Hellen... Yuki bir şarkı sesi duyuyor musun?
Yuki: Hayır. En iyisi sen uyu Yu... İyi geceler. Ben uyumaya gidiyorum.
Yu: Daha saat erken...
Yuki Yu’yu dinlemeden esneyerek yavaş yavaş karanlık merdivenlerden inmeye başlamıştı bile. Yu aşağı baktı. İki alt katta balkona çıkmış Strify vardı. Telefonda birisiyle tartışıyordu. Yu terasın kapısına doğru ilerlemeye başladı. Tam terasın kapısına gelmişti ki başına bir ağrı saplandı.
**
Yu: Evin nerde Ilena?
Ilena: Lunaparkın orada...
Yu: Hangi lunapark?
Ilena: Şehrin dışındaki park...
**
Yu merdivenlerden hızla inmeye başladı. Spor siyah arabası apartmanın önünde duruyordu. Arabaya hızla bindi. Gaza bastı. Hızlandı... Bir an önce gitmeliydi.
--
Ilena odanın diğer tarafına geçti. Eski kapalı olan lunaparka bakıyordu. Park buraya taşındıklarından beri kapalıydı. Ama geçen haftadan beri tadilat yapılıyordu. Sanırım lunapark yeniden açılacaktı.
--
Yu arabasından hızla indi. Evet... Konak buradaydı... Xanthéa konağı hala aynı yerindeydi. Kapıyı çaldı. Kapıyı açan Mary Yu’yu gayet iyi tanımıştı. Hiçbir şey demeden Yu’nun içeri girmesine izin verdi.
--
Ilena aniden içeri giren Yu’yu görünce şaşırdı. Yu’da ter içinde kalmıştı. Niçin gelmişti ki? Burayı nerden biliyordu?
Ilena: Burayı nerden biliyorsun?
Yu: Daha önceki geldiğimizde hafızamızı sildin. BU EVİ HATIRLAMAMAMIZ İÇİN!
Ilena: Evet,sildim.
Yu: HATIRLAMAYA BAŞLADIM ILENA!HER ŞEYİ!BANA ANILARIMI GERİ VERMELİSİN!
Ilena Yu’nun söylediği son söze sinirlenmişti. Ama bu siniri saklamaya yeğlemişti nedense...
Ilena:Anlamıyorum...
Yu: ANILARIMI BANA HATIRLATABİLİRSİN!
Ilena: ONLAR TEK SENİN ANILARIN DEĞİLLER!
Yu: BİR ŞEY YAPABİLİRSİN!
Ilena: BUNU YAPMAYACAĞIM!
Yu: NEDEN!
Ilena: ÇÜNKÜ BU ANILARI HATIRLARSAN GEÇMİŞE DÖNECEĞİZ VE GEÇMİŞ ABAN ACI VERİYOR! AYRICA HANNES BU ANIALRI HATIRLARSAN HATIRLADIĞINDAN BİLE PİŞMAN OLACAKSIN! ŞİMDİ LÜTFEN ODAMDAN ÇIK!
Yu: Ilena...
Ilena: ÇIK!
Yu kapıyı kapatır kapatmaz Ilena yatağına yattı. Ve ağlamaya başladı...

Bölüm 11
“İşte Şimdi Bitti Robert...”
Shin peşine takılmış Nadine ile cadde geziniyordu. Güneş doğmaya başlamıştı. Günün ilk ışıkları yüksek katlı binalara vurmuştu bile... Önden Shin Nadine’den kurtulmak için hızlı adımlarda yürüyordu. Arkasından ise Nadine koşar adımlarla Shin’e yetişmeye çalışıyordu. En sonunda hızla koşup,Shin’in önünü kesti.
Shin: Çekilir misin Nadine?
Nadine: Sana bir şey söyleyeceğim.
Ve on Shin asla olmasını istemediği ir an olmuştu. Nadine onu öpüyordu. Shin Nadine’i geri itti. İttiği gibide ona aynen bu sözleri söyledi: SENİ AŞAĞILIK FAHİŞE!SÜRTÜK!
Dedi ve arkasına dönerek geldikleri yoldan hızlı adımlarla ilerlemeye başladı. Duyabildiği tek şey Nadine’in “SENİ SEVİYORUM” diye bağırmasıydı. Ama 4 katlı bir evin çatısında olan Yuki’yi kimse fark etmemişti.
**
Sabah,9.00
Yuki bir hastanenin önünde durmuştu. Aslında buraya hastane bile denilmezdi. Vampirlileri çekmek için kurulmuştu. Lanetli İnsanlar konseyinin bir tuzağıydı bu... Yuki hastanenin önündeki vampir avcısına yaklaştı.
Yuki: Bill burada mı?
Vampir avcısı: Hayır.
“Hayır” dediği anda vampir avcısının başı kopmuştu. Yuki pelerini önüne getirerek kendine kan buluşmasını engellemişti. Vampir avcısının cesedi yere düştü. Ceset Bill’in ayakucundaydı.
Bill: Neden geldin?
Yuki gülümseyerek: İstediğim zaman gelebileceğimi söylemiştin.
Bill gülümsedi. Cesedi ezerek Yuki’ye yaklaştı. Kanlı elleriyle Yuki’nin yanığına dokunarak,yanağını okşadı.
Bill: Benim olacağını biliyordum.
**
Öğlen,13.00
Yuki: Gitmem lazım.
Bill: Nereye?
Yuki: Eve.
Yuki banktan kalktı. İlerlemeye başladı. Arkasından Bill “Shin’e mi?” diye sorunca bir an durmuştu.
Yuki: Kalbim nereye götürürse...
Yuki başka hiçbir şey demende ortalıktan yok olmuştu. Nereye gidecekti? Kalbi onu nereye götürecekti?
--
Hellen Hannes’ın yanında arkadaşı olduğu için evlerinin bir üst sokağındaki çocuk parkına gidiyordu. Hep Aynı şeyi yapıyordu Hannes... Hele yanında bir kız olunca... Parka girdiği anda salıncakta ağlayan kendisi yaşlarında bir çocuk gördü. Yanına gidip,yanındaki salıncağa oturdu. Oğlan çocuğu Hellen geldiği anda susmuştu. Başını kaldırıp,yanına bakmıştı.
Hellen kısık bir sesle: Ağlaman için iyi bir sebebin olmalı...
Oğlan:..?
Hellen: Yoksa kimse ağlamaz...
Hellen çocuğa yaklaştı.
Ve kulağına eğilerek: Burada kan ağlayamazsın...
Oğlan’ın gözleri Hellen’in sözlerinden sonra dehşetle açıldı.
Hellen sözlerine devam etti: Ben Hellen sen?
Hellen oğlan cevap vermeyince gözü ilerdeki ağaçlarının arkasında duran pelerinli sarı saçlı gri gözlü kıza baktı. Kızın sadece yüzü ve saçları gözüküyordu.
Oğlan kısık bir sesle: Robert...
Hellen başını Robert’a çevirdi. Ağlaması durmuştu. Geri kızın olduğu tarafa baktı. Gülümsüyordu. Bir an... Sadece bir an gözleri Robert’a baktı. Yoktu... Kız yerinde yoktu... O kimdi? O kız?O...
--
Shin daireye geldiğinde Yuki’yi göremeyince telaşlanmıştı. Nerdeydi? Nerde olabilirdi? Duvarda asılı çerçeveyi görünce aklına geldi. Fotoğrafı tanındıkları parkta çektirmişlerdi. Ve Helen sadece oraya gidebilirdi...
--
Shin salıncakta oturan Yuki’nin yanına koşarak gitmişti. Orda oturuyordu... Yine aynı yerdeydi...
Shin: Hellen nerdeydin? Seni merak-
Yuki Shin’in sözünü keserek kısık sesle: Sana söylemiştim...

Things I loved before
Are not for sale
Keep yourself away
Far away from me
I forever stay
Your perfect enemy

Yuki devam etti: Onu bizden uzaklaştırmalıydın... Bana inanmadım. Biliyordum. Bunun olacağını... NE OLURSA OLSUN SHİN SEN BANA İNANMADIN!Görüyor musun? Şimdi sen haksız duruma düştün... Beni en çok ne incitti BİLİYOR MUSUN? SENİN,BANA İNANMAMAN!
Shin: Yuki ben sana-
Yuki: Ve işte Shin bu sonumuz oldu.
Yuki ayağa kalktı. Boynundaki ucunda göz olan kolyesini çıkarttı. Shin’in avucuna koydu.
Yuki: İşte Şimdi Bitti Robert...

Yorum!!
Hadi ama
Bekliyorum 8 gündür...

Canimmmm Harikaaaa 11. bölümmm yaaa