İlya biraz daha kafede oturduktan sonra etrafı gezmek üzere kafeden çıktı.

“Bugün nedense çok boş bu alışveriş merkezi.. Aslında nasıl baktığıma bağlı.. Artık bu olumsuz değerlendirme huylarımdan kurtulmalıyım. Değişmek zorundayım.”

İlya eğleneceğine inanmaya çalışarak yüzüne bir gülümse takındı ve etrafı dolaşmaya başladı. İlk önce Teruki mağazasına girdi. Fakat sakarlığından dolayı çalışan kızlardan biriyle çarpıştı.

“Ah özürdilerim”

Çalışan kız Yolba idi. Bütün günlerini bu sıkıcı mağazada çalışmakla geçirmekten çok sıkılmış, neşesini kaybetmiş, suratı biraz asık bir kızdı.

“Önemli değil..”

Yolba oralı olmadan işine devam etti fakat İlya onda ilginç bir şeyler olduğunu hissetmişti. Onunla sohbet edebilmenin yollarını aradı fakat bulamadı. Mağaza içerisinde biraz daha ilerledi.

İlya yine sıkıldığını hissediyordu, bir an kararlı bir şekilde Yolbanın olduğu yöne doğruldu. Yolbayla göz göze geldiler. İlya gülümsedi. Yolba gülümseyemedi, çünkü gülümsemenin nasıl bir şey olduğunu kasları unutmuştu.

Yolba gülümsemediğinin farkına vardığı için pişmanlık duydu ve özürdilemek için İlya’ya yaklaştı.

“Ah, tüm günlerim bu sıkıcı mağazada geçiyor. İyi bir maaş kazanamıyorum zaten. Hayatımın hiç bir anlamı yok. Gülmeyi unutmuşum, kusura bakmayın.”

“Ah, hayır önemi yok.. Sizi anlıyorum. Belki bir şeyleri değiştirmek için adım atmalısınız..”

“Ne adımı atabilirim ki.. Burada ben çalışmasam elbet birisi çalışacak. Bu döngü böyle dönüyor. Burada çalışan her kurban mutsuz olmaya mahkum.”

“Hayır, bence yanlış düşünüyorsunuz.. Sizin yerinizde bir başkası burada çalışmaktan büyük zevk alabilir. Belki siz buraya ait değilsiniz, ama bir başkası ait.. Böyle şeyler düşünmek çok saçma. Sadece kendinizi düşünün. Bu hayat tamamen size ait. Denemedikten sonra hiç bir şey değişmez.”

“Yardımınız için teşekkürler..”

“Imm.. Bugün işten kaçta çıkıyorsunuz”

“Aslında bugün çalışma zorunluluğum yok, fakat sıkıntıdan geldim işte buraya. İstediğim an çıkabilirim..Neden?”

“Belki beraber buz pistine gidebiliriz diye düşünmüştüm ^_^”

“Bilmem ki..Sizi hiç tanımıyorum..”

“Uh, evet. Haklısınız ^_^ Neyse..”

Yolba kendini çok zorladı ama evet gelirim diyemedi.

“Neyse..Görüşürüz..”

İlya Teruki mağazısından çıktığında kendini çok boş hissediyordu. Neşesi her zamanki gibi kaçmıştı. İsteksizce buz pistine doğru yöneldi.

Buz pisti çok geniş ve güzeldi. İlyanın neşesi yerine geldi. Hemen giriş alıp, ayağına kayaklarını geçirdi.

..

Dolya hala buz pistindeydi. Biraz sıkıldığını hissetmeye başlamıştı fakat çok güzel figürler öğretmişti kendine. Buz pisti boşalmaya başlıyordu. Anons yapıldı

“Yarım saat sonra pistimiz kapatılacaktır.”

“Neyse yarım saat daha kayayım, paramı sonuna kadar kullanmış olayım, heh.”

..

İlya, Dolya ve bir kaç kişi dışında pist boşalmıştı. İlyanın sona kaldığı için biraz morali bozulmuştu. Fakat sonra daha rahat hareketler sergileyebileceğini düşünüp neşesini yerine getirdi.

İlya kaymaktan büyük bir zevk alıyordu, ilk defa tek ayak üstünde bir fügür yapmaya çalışırken..

Tak diye yere çakıldı *-*

O sırada Dolya yakınındaydı

“Yardım ister misiniz ^_^”

Dedi ve elini uzattı.

“Teşekkür ederim ^_^”

“Bir yeriniz acımadı umarım”

“Hayır, ben iyiyim. Düşe kalka öğreneceğim artık, çok zevkli.”

“Ben burada bayağı bir vakit geçirdim, çok güzel haraketler öğrendim. İsterseniz size de öğretebilirim. Bu arada adım Dolya ^_^”

“Ben de İlya ^^’ . Bu çok iyi bir fikir.”

Dolya ve İlya beraber son yarım saati buz pistinde çok eğlenceli bir şekilde geçirdiler.

İkisininde pek bir şey düşünmeye vakti kalmadan vakit su gibi geçmişti. Buz pistini terkettiklerinde hala beraberlerdi. Dolya ilk konuşan oldu.

“Şimdi ne yapmayı düşünüyorsun İlya ^_^”

“Bilmem ki.. Güzel bir film var mıdır acaba, hiç eve gitmeye niyetim yok.”

“Ben de bilmiyorum, istersen bir filmlere göz gezdirelim ^_^”

Tam o sırada Yolba’nın Teruki mağazısından çıktığını gördü. İlya’yla yine göz göze geldiler. Bu sefer Yolba gülümsedi. İlyada ona el salladı:

İlya Dolya’ya dönerek

“Bugün tanıştığım bir arkadaş, biraz yanına gideceğim”

“Tabii, ben bekliyorum ^_^”

İlya Yolba’nın yanına varmıştı.

“Merhaba..”

“Merhaba.. ^^ Benim adım İlya, önceden söylemeye vakit olmamıştı”.

“Ben de Yolba..”

“Şey, tekrar sormamın sakıncası olmaz umarım. Benimle ve arkadaşım Dolya’yla sinemaya gelmek ister misin?”

“Şey, olabilir.. Sanırım.”

“İşte bu süper ^^”