| ***Amy*** Sayfaya git: Önceki, 1, 2, 3 ... 9, 10, 11, 12, Sonraki |
Yazar
Mesaj
Begüm
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: ***Amy***
********** 11. Bölüm
Sahil yoluna girmiştik. Sessiz sedasız ilerliyor bir yandanda yolun devamına bakıp bizi nereye doğru götüreceğini tahmin etmeye çalışıyordum.Güneş batmak üzereydi gökyüzünün alabildiğince ateş kırmızısı gibi görünen rengi hayra alamet değil gibi görünüyordu…
Gecelemek için emniyetli bir yer arıyordu bizim Samuel, bu yüzden yolun ilerisinden ilerliyordu.Kısa bir süre sonra yanımıza gelerek;
-‘Yolun sonunda bir mağara var.Emniyetli bir yere benziyor.’ Gözlerini havaya dikerek, işaret parağını ıslattı ve havaya kaldırıp rüzgarın seyrine bıraktı… ‘Havada hareketli olcağa benziyor bugün en iyisi orada gecelemek ’
Onu dinlerken öyle gururlanmıştımki… nedenini bilmeksizin.
-*İan* ‘Evet, haklısın’ dedi ve tekrar ilerlemeye başladık.
.
.
.
Samuel,Elton,ian atlarından inmişti.Bense at sırtında mağarayı inceliyordum.Alacakaranlığın mağara dışına vurduğu ışıkla; korku tünelini anımsatıyordu…Hatta aşınılası zor bir tüneli…
Eğere o kadar sıkı tutunuyordumki, ne yaptığımın farkında bile değildim,atın üzerinde durduğumunda….=)
-*Elton , gülümseyerek* ‘Prenses?
Inmenize yardım edebilir miyim?
’
Ne düşündüğümü anlamış olacakki ‘Dıştan biraz ürkütücü görünüyor değil mi, hatta bende bir an ürperme hissi bile uyandırmıştı diyebilirim.Sonradan gece boyu bu mağaranın bizi koruyacağını düşününce içime bir huzur serpildi:D’ diyerek gülümsedi.Bu sırada da İan ile Samuel mağarayı kontrol edip gereçleri aldıktan sonra ateş yakmaya koyuldular.Bir sure sonra mağaranın dışına çıkarak,
-‘Tamamdır içeride herhangibir tehlike yok, sadece biza ait’
-*Elton* ‘Umarım buradaki hayvanların yerini kapmıyoruzdur yoksa halimiz kötü’ diyerek bir kahkaha attı.Bende gülümseyerek cevap verdim sonrada hafif bir ıslaklık hissettiğim elime hafifçe bakışlarımı doğrulttum.Elton farkına vararak elimi kendisine doğru çekip sıcak avuçlarının içerisine aldı.
-‘Hiçte yengeç kıstırmasına benzemiyor değil mi…’ diyerek sırıttı.Bu sırıtış sanki bana; daha güzel bir yalan bulabilirdin hadi ama doğruyu söyle gbi şeyler söylüyordu.Dona kalmıştım ne diyebilirdimki sadece sırıtışındaki o alaycı tavıra bakıyor dudağımı ısırıyordum.Aslında haklıydı ne biçim bir yalan uydurmuştum ama ne yapabilirdimki o an sadece bunu söyleyebilmiştim.Yinede susmalıydım, bunu ona söyleyemezdim…Başımı mağaraya doğru çevirdiğimde Samuel geliyordu.Samuel…
-*Samuel* ‘Burası çok soğuk lütfen içeriye gelin efendim.Ateş mağaramızı olabildiğince ısıtıyor.Tek istediği sizinde ısınmanız’ diyerek elimden tutup beni mağaraya doğru götürdü.İşte benim Samuel’im bu dil tutsaklığından kurtarıcım Normalde Samuel’e karşı çıkıp biraz hava almalıyım derdim ama Elton’ın bu delici sorusundan kaçış için bu benim için en iyisiydi.Elton’a ne kadar çaresiz olduğumu göstermemek için tıpkı kuzular gibi isteksiz görünmeye çalışarak onunla mağaraya doğru yönedim:D Elton ise arkamdan öylece bakarak yavaş adımlarla gelmeye başladı=)
İçeri girdiğimizde mağaraya karşı olan tutsaklığımın ve korkmuşluğumun verdiği bir belirsizlikle içeriyi öylece süzmeye başladım.En çokta sarkaçkarı, o girintili çıkıntılı, parçalı duvarları…Samuel bana bir sure öylece baktıktan sonra sırtımı sıvazlayarak kayalıkların olduğu yere başını koyarak uzandı…
Samuel’in bu hareketini izledikten sonra etrafa yine göz ucuyla bir kere daha baktım.Sanki duvarlara bazı resimler çizilmişti.Merak ederek o tarafa doğru yöneldim.İfadeler aslında uzaktan belli belirsiz seçilebiliniyordu girinti ve çıkıntı nedeniyle…Ama yakından bakınca gayet netti.Kollarımı birbirine bağlayarak, yemeklerimizi ateşin üzerine koyan İan’a baktım, gülümseyerek ayağa kalkıp yanıma geldi.
-‘Hepsi birbirinden güzel ve farklı anlamlar çağrıştırıyor…Mesela şuradaki iz düşümlerine de bakın herbiri birşey anlatmak istercesine bize doğru koşuyor gibi’
Dikkatle gösterdiği yere bakıp ‘Evet …Peki ya şuradaki şey de ne…dört gözlü, tüyleri kabarık bir şekilde balıkları gözlemler gibi duran ama orada durmuş insanlara ışık gösteren şey?’
-*Elton, yanımıza gelip İan’ın konuşmasına fırsat bırakmadan ‘Bence o şey oradakilerin taptıkları gizem…’
Bir süre öylece durduk.Her birimiz ne olduğunu çözmeye çalışıyorduk.Samuel de başını kayalığa yaslayıp ağzındaki buğdayı eliyle çevirerek ‘Hayır, o kesinlikle taptıkları şey değil, aslında o şey dört gözlü bir yaratıkta değil…’
-*İan* ‘Gözlerinizi kaldırıpta bakar mısınız! Bu dört gözlü şeyin yaratık değilde ne olduğunu açıklayabilirmisiniz peki?’ diyerek ateşe bıraktığı yemeklerin yanına gitti.
-*Samuel* ‘Evet dostum, aslında öyle bir gözleme kapılmakta haklısınız ama bunu çizen kişi bunu açıklamaktan daha ziyade yaşam biçimlerini neye dayandırdıklarını anlatmış.Duydunuz mu bilemem ama çok önceden bu resmin betimlemesine benzer birşey anlatılırdı ortalıkta…’
Bacaklarımın titrediğini farkedince Samuel’in yanına ilişip onu dinlemeye başladım….Elton ise hala oradakileri inceliyordu.
-*İan* ‘Peki ya o söylenti nedir?’
-*Samuel* ‘Eskiden insanlar gece gündüz demeden, söylentilere aldanmadan bir martı cinsi güzel ve tek cins olan bu alımlı hayvana dua ederlerdi.Çünkü hayatlarını iyeye güzele yönlendirip onları kötülükten koruyan oydu.Bu nedenle arkada ve önde her defasında gözlerini dört döndürürdü, halkını korumak onlara yakışanı vermek için..’ gülerek ‘ama sadece iki gözü vardı’ dedi.
-‘Yani bu o öyle mi?’
-*Samuel* ‘Evet, prenses’
-‘Peki ya devamı ?’
-*Samuel ağzındaki buğday sapını çıkarıp bakışlarını bana yönelterek ‘Devamı mı…Aslında bilmiyorum.Her yerde farklı farklı şeyler anlatıldığından size uydurma bir bilgi vermek istemem.Ama size verdiğim bu bilgi tamamıyle doğru’ diyerek göz kırptı.
Bir sure sonra yemeklerimiz ısınmıştı.Herkes düşünceli bir şekilde yemeklerini yiyordu.Sonradan herkesin elime baktığını farkettim.
-*Samuel,elindeki tabağı yere bırakarak elimi örtüğüm peçeteyi kaldırarak bana baktı…
-bağırarak’Amy… neden bu kan içerisinde
Elime baktığımda gerçektende kan içerisindeydi.İçim ürpermişti.
İan da yanımıza gelerek dikkatlice süzüyordu.Elton;
-‘Sormuştum gerçi ama…eline gerçekten ne oldu?’
Elton lütfen ısrar etme şimdi açıklayamam bunu lütfen diyordum içimden inlercesine
Samuel sargımı çıkartıyordu.
-‘Evet bunu bize söylemelisin, prenses2
-‘Evet’
Herbiriin seni gitgide ciddileşiyordu.
Sahil yoluna girmiştik. Sessiz sedasız ilerliyor bir yandanda yolun devamına bakıp bizi nereye doğru götüreceğini tahmin etmeye çalışıyordum.Güneş batmak üzereydi gökyüzünün alabildiğince ateş kırmızısı gibi görünen rengi hayra alamet değil gibi görünüyordu…
Gecelemek için emniyetli bir yer arıyordu bizim Samuel, bu yüzden yolun ilerisinden ilerliyordu.Kısa bir süre sonra yanımıza gelerek;
-‘Yolun sonunda bir mağara var.Emniyetli bir yere benziyor.’ Gözlerini havaya dikerek, işaret parağını ıslattı ve havaya kaldırıp rüzgarın seyrine bıraktı… ‘Havada hareketli olcağa benziyor bugün en iyisi orada gecelemek ’
Onu dinlerken öyle gururlanmıştımki… nedenini bilmeksizin.
-*İan* ‘Evet, haklısın’ dedi ve tekrar ilerlemeye başladık.
.
.
.
Samuel,Elton,ian atlarından inmişti.Bense at sırtında mağarayı inceliyordum.Alacakaranlığın mağara dışına vurduğu ışıkla; korku tünelini anımsatıyordu…Hatta aşınılası zor bir tüneli…
Eğere o kadar sıkı tutunuyordumki, ne yaptığımın farkında bile değildim,atın üzerinde durduğumunda….=)
-*Elton , gülümseyerek* ‘Prenses?
Inmenize yardım edebilir miyim?
’
Ne düşündüğümü anlamış olacakki ‘Dıştan biraz ürkütücü görünüyor değil mi, hatta bende bir an ürperme hissi bile uyandırmıştı diyebilirim.Sonradan gece boyu bu mağaranın bizi koruyacağını düşününce içime bir huzur serpildi:D’ diyerek gülümsedi.Bu sırada da İan ile Samuel mağarayı kontrol edip gereçleri aldıktan sonra ateş yakmaya koyuldular.Bir sure sonra mağaranın dışına çıkarak,
-‘Tamamdır içeride herhangibir tehlike yok, sadece biza ait’
-*Elton* ‘Umarım buradaki hayvanların yerini kapmıyoruzdur yoksa halimiz kötü’ diyerek bir kahkaha attı.Bende gülümseyerek cevap verdim sonrada hafif bir ıslaklık hissettiğim elime hafifçe bakışlarımı doğrulttum.Elton farkına vararak elimi kendisine doğru çekip sıcak avuçlarının içerisine aldı.
-‘Hiçte yengeç kıstırmasına benzemiyor değil mi…’ diyerek sırıttı.Bu sırıtış sanki bana; daha güzel bir yalan bulabilirdin hadi ama doğruyu söyle gbi şeyler söylüyordu.Dona kalmıştım ne diyebilirdimki sadece sırıtışındaki o alaycı tavıra bakıyor dudağımı ısırıyordum.Aslında haklıydı ne biçim bir yalan uydurmuştum ama ne yapabilirdimki o an sadece bunu söyleyebilmiştim.Yinede susmalıydım, bunu ona söyleyemezdim…Başımı mağaraya doğru çevirdiğimde Samuel geliyordu.Samuel…
-*Samuel* ‘Burası çok soğuk lütfen içeriye gelin efendim.Ateş mağaramızı olabildiğince ısıtıyor.Tek istediği sizinde ısınmanız’ diyerek elimden tutup beni mağaraya doğru götürdü.İşte benim Samuel’im bu dil tutsaklığından kurtarıcım
Normalde Samuel’e karşı çıkıp biraz hava almalıyım derdim ama Elton’ın bu delici sorusundan kaçış için bu benim için en iyisiydi.Elton’a ne kadar çaresiz olduğumu göstermemek için tıpkı kuzular gibi isteksiz görünmeye çalışarak onunla mağaraya doğru yönedim:D Elton ise arkamdan öylece bakarak yavaş adımlarla gelmeye başladı=)
İçeri girdiğimizde mağaraya karşı olan tutsaklığımın ve korkmuşluğumun verdiği bir belirsizlikle içeriyi öylece süzmeye başladım.En çokta sarkaçkarı, o girintili çıkıntılı, parçalı duvarları…Samuel bana bir sure öylece baktıktan sonra sırtımı sıvazlayarak kayalıkların olduğu yere başını koyarak uzandı…
Samuel’in bu hareketini izledikten sonra etrafa yine göz ucuyla bir kere daha baktım.Sanki duvarlara bazı resimler çizilmişti.Merak ederek o tarafa doğru yöneldim.İfadeler aslında uzaktan belli belirsiz seçilebiliniyordu girinti ve çıkıntı nedeniyle…Ama yakından bakınca gayet netti.Kollarımı birbirine bağlayarak, yemeklerimizi ateşin üzerine koyan İan’a baktım, gülümseyerek ayağa kalkıp yanıma geldi.
-‘Hepsi birbirinden güzel ve farklı anlamlar çağrıştırıyor…Mesela şuradaki iz düşümlerine de bakın herbiri birşey anlatmak istercesine bize doğru koşuyor gibi’
Dikkatle gösterdiği yere bakıp ‘Evet …Peki ya şuradaki şey de ne…dört gözlü, tüyleri kabarık bir şekilde balıkları gözlemler gibi duran ama orada durmuş insanlara ışık gösteren şey?’
-*Elton, yanımıza gelip İan’ın konuşmasına fırsat bırakmadan ‘Bence o şey oradakilerin taptıkları gizem…’
Bir süre öylece durduk.Her birimiz ne olduğunu çözmeye çalışıyorduk.Samuel de başını kayalığa yaslayıp ağzındaki buğdayı eliyle çevirerek ‘Hayır, o kesinlikle taptıkları şey değil, aslında o şey dört gözlü bir yaratıkta değil…’
-*İan* ‘Gözlerinizi kaldırıpta bakar mısınız! Bu dört gözlü şeyin yaratık değilde ne olduğunu açıklayabilirmisiniz peki?’ diyerek ateşe bıraktığı yemeklerin yanına gitti.
-*Samuel* ‘Evet dostum, aslında öyle bir gözleme kapılmakta haklısınız ama bunu çizen kişi bunu açıklamaktan daha ziyade yaşam biçimlerini neye dayandırdıklarını anlatmış.Duydunuz mu bilemem ama çok önceden bu resmin betimlemesine benzer birşey anlatılırdı ortalıkta…’
Bacaklarımın titrediğini farkedince Samuel’in yanına ilişip onu dinlemeye başladım….Elton ise hala oradakileri inceliyordu.
-*İan* ‘Peki ya o söylenti nedir?’
-*Samuel* ‘Eskiden insanlar gece gündüz demeden, söylentilere aldanmadan bir martı cinsi güzel ve tek cins olan bu alımlı hayvana dua ederlerdi.Çünkü hayatlarını iyeye güzele yönlendirip onları kötülükten koruyan oydu.Bu nedenle arkada ve önde her defasında gözlerini dört döndürürdü, halkını korumak onlara yakışanı vermek için..’ gülerek ‘ama sadece iki gözü vardı’ dedi.
-‘Yani bu o öyle mi?’
-*Samuel* ‘Evet, prenses’
-‘Peki ya devamı ?’
-*Samuel ağzındaki buğday sapını çıkarıp bakışlarını bana yönelterek ‘Devamı mı…Aslında bilmiyorum.Her yerde farklı farklı şeyler anlatıldığından size uydurma bir bilgi vermek istemem.Ama size verdiğim bu bilgi tamamıyle doğru’ diyerek göz kırptı.
Bir sure sonra yemeklerimiz ısınmıştı.Herkes düşünceli bir şekilde yemeklerini yiyordu.Sonradan herkesin elime baktığını farkettim.
-*Samuel,elindeki tabağı yere bırakarak elimi örtüğüm peçeteyi kaldırarak bana baktı…
-bağırarak’Amy… neden bu kan içerisinde
Elime baktığımda gerçektende kan içerisindeydi.İçim ürpermişti.
İan da yanımıza gelerek dikkatlice süzüyordu.Elton;
-‘Sormuştum gerçi ama…eline gerçekten ne oldu?’
Elton lütfen ısrar etme şimdi açıklayamam bunu lütfen diyordum içimden inlercesine
Samuel sargımı çıkartıyordu.
-‘Evet bunu bize söylemelisin, prenses2
-‘Evet’
Herbiriin seni gitgide ciddileşiyordu.
süpersin yaXD hadi üç ayı tin tin tin XD
30 Ksm 2008 0:35
Yukiko
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: ***Amy***
Eyvaahh bizimkiler iyice kızmaya başlamışlar!!!
Anlatsın artık ta Samuel bulsun adamı pataklasın biraz!
Anlatsın artık ta Samuel bulsun adamı pataklasın biraz!
Звезды ближе ко мне, чем когда-либо ♥
30 Ksm 2008 12:48
hizashi
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: ***Amy***
Amy artık yırtamaz durumdan dimi Tuku XD Bizimkiler harbiden kızdı.
30 Ksm 2008 21:13
Begüm
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: ***Amy***
ewet artık kurtuluş yokXD dökelimmi olanı ortaya ne dersiniz *kiskis*XD
süpersin yaXD hadi üç ayı tin tin tin XD
02 Arl 2008 20:10
Yukiko
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: ***Amy***
Anlatsın artık!!!!
Samuel de daha beter kızsınnn! Emy de bi daha saklamamasın olayları xD
Samuel de daha beter kızsınnn! Emy de bi daha saklamamasın olayları xD
Звезды ближе ко мне, чем когда-либо ♥
04 Arl 2008 16:17
Begüm
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: ***Amy***
*******12. Bölüm
&Herşeyi Anlatmalı mıyım?&
Herkes hafif bir uykuya dalmıştı.
Mor desenli, kaba battaniyemi alıp dışarı çıktımıştım bende.Herkes bana olayı tüm gerçekçiliğyle anlatmamı istediğinde yerimde öylece kalakalmıştım.O anda sessizlik benim tek kurtarıcımdı.Şimdiyse kimsenin umrunda değilmişçesine geçici bir uyku hakimdi.Peki ya yarın...sormıcaklar mıydı yine aynı şeyleri...
Sertçe esip insanı kavuran, rüzgara bıraktım tüm bedenimi yere saplayarak, gözlerimi kapatıp o mektupta yazanları tekrar düşünmeye başladım..
.
.
.
Hafif bir burkuklukla ayak sesleri geliyordu kulağıma.
-*Samuel* ‘Şu anda uyuman gerekmiyor muydu?’
Başımı kaldırarak;
-‘Peki ya senin?’
Beni hafifçe süzdükten sonra yanıma eğilip dizlerini battaniyeme dayadı.Düşünceli bir şekilde bir süre yüzüme baktıktan sonra;
-‘Kafanda ne geziniyorsa, ne düşünüyorsan bilmek istiyorum,... arkadaşlarda bunun içindir, birbirlerini tanıyıp sorunlarına çözüm bulmak, birbirlerini sakinleştirmek için...’
*Evet öyleydi ama ben şu konumdayken bu söylediğin geçerli değil.Baksana halime kendime bile açıklayamadığım şeyler varken size açıklamak... o şeyi tanımlamak ....sizlerin bana yardım etmeniz...şu şifrelerin hepsini beraberce aşabilmemiz belkide benim tutunabileceğim tek somut şeylerdi ama halime bak* diyebilmek isterdim.Ama şu anda nasıl cansız bir bedenin göz bebekleri tek bir noktaya dikili duruyorsa benimkilerde öyleydi, sadece iç geçirerek kendimi zapdetmeye çalışıyordum.
.
.
.
-‘Neden bu kadar durgunsun, böyle olmaman gerekirdi Amy’mim.Küçüklüğümden beri seni korumak, müdafaa etmek için eğitim görüyorum....
Seni Cascada’yla oynarken gördüğüm ilk zaman yani seni gördüğüm ilk gün o şen şakraklığına, içindeki coşkuyu sevinci dört bir yanındaki insanlara yansıtmana adeta aşık olmuştum.O anda amcana *Benim koruyacağım prenses karşımdaki o çılgın kız mı?* demiştim.İçim sevinçle dolmuştu.Derslerime kendimi, tüm bedenimi vererek direncimi kaybetmeksizin çalıştım.Belki burada benim gibi olan kişilerin seni o halde görüp bunları demeye şansları olmadı ama ben dedim, ne dediğimden pişmanım nede yaptıklarımdan...Senin de şu anda mutlu, içinde tek bir sır bile barındırmayan, çelişkiye düşmeden doğrudan karar veren biri olarak görmek istiyorum.Lütfen Amy lütfen...’
Kendimi tutamadan Samuel’in boynuna dolanmıştım.İçim geçmişti.
-‘S-S-sA-samu-samuellll’
Salya sümük ağlıyordum artık, hıçkırıklara gömülmüştüm, konuşamıyordum bile.Samuel konuştukça bende çabalıyor herşeyi anlatmak istiyor ama her defasında içimdeki volkan alevlenip tekrar gözyaşlarına gömülüyordu.Samuel’se içimdeki tüm düşüncelerden arınmamı istermiş gibi sırtımı sıvazlıyor, narince
-‘Amy, Amy’im, seni sonuna kadar bekliyeceğim....’ diyerek daha sıkı sarıyordu beni kollarıyla ...
Aradan bir saat geçmişti hala aynı durumdaydık hala beni avutuyordu bende hıçkırıklarla elimi sıkıyordum.
-‘İyiki varsın, iyiki varsın!
Sana herşeyi anlatmak istiyorum, ben-beni dinleyeceksin değil nmi?’
-Saçlarımı okşayarak ‘Sen beni hiç dinlemedin mi’ diyerek gülümsedi.Elimi tutarak anlatmaya başlamamı bekliyordu Gülümseyerek;
-‘Kalktığımda herkes uyuyordu bende su sesinin geldiği yere doğru adımlarımı sıklaştırmaya başlamıştım.Pınara yaklaştığımda oradaki kayalıklara oturup seyretmeye başladım derken bir kuş cinsi bana doğru geliyordu.Bende izlemeye başladım onu, sonradan onun bembeyaz tüylere sahip, esrarengiz görünümlü bir martı olduğunu farkettim. Olduğum yere gelerek gagasıyla elimi sağa sola hareket ettirmeye başladı.İrkilmiştim, dikkatlice bakındığımda gagasında bir cismin olduğunu sezinledim.Merak edip avuçlarımı açtığımda gagasıyla avuçlarımı ileri geri sallamaya başladı.Sonra ani bir hareketle geri çekilip uzaklaştı.
.
.
.
Çok geçmeden yanıma tekrar gelip ağzındaki şeyi çıkartıp tekrar uzaklaştı.O bıraktığı şeyde de
Farkına var, değerlerini bil
Gözlemle…
Sadece böyle yardım edebilirsin sonsuzluğa!’ yazılıydı.
O durumdada ne yapacağımı nereye gideceğimi kime ne söyleyeceğimi bilemiyordum.Bende çareyi kendimde aramakta buldum.Görünüşe gore halledemedim he’ diyerek hüzünle güldüm.
Samuel’in yüzüne irkilerek baktım.Elimi o andakinden daha da fazla sıkıyordu.Düşünceliydi.Hareketsizce yere bakıyordu.Baktığımı farkedince bir daha herşeyi anlatmamı isteyip o kağıtta yazılanları tekrar tekrar söyledi.
-‘Hmm, bir martı, geçmişte tanrıların insandışı varlıklarla, hayvanlarla iç içe oldukları söylenirdi…Acaba bununla bir ilgisi olabilir mi’
Başımı omzuna yaslayıp ‘Sadece düşünmeli miyiz yoksa bilmeden de olsa harekete mi geçmeliyiz?’
-‘Bilmiyorum, prenses ama artık uyumalıyız sabah bizimkilerede anlatıcaz’ diterek bileklerimden tutup beni mağaraya doğru sürükledi.
Samuel gözlerini açmış duvarlara bakıyordu.Bende ona…
-*İan* ‘Prenses, uyuyor musunuz’ diyerek beni dürtüklüyordu.
-*Elton* ‘Gider ayak mı uyandırsak acaba’
-*Samuel, kalkıp* ‘Prenses biraz daha uyusun, besbelli çok yorgun zaten size anlatacaklarım var hepiniz eğerlerin orada toplanın ben birazdan geliyorum’
Gözlerimi araladıktan sonra içim geçmiş olacak ki tekrar uykuya daldım ve yine o adamı gördüm.Yine bana doğru eğilip ‘Prenses!!!!’ diye fısıldıyordu.Dudakları dudaklarıma değercesine yakındı.Ondan uzaklaştıkça o bana yaklaşıyor avuçlarıyla setrçe kopardığı çimenleri koluna dolayıp sinsice hakaret edercesine gülümsüyordu…
-*Samuel* ‘Amy, hadi uyanmalısınız…
Yola çıkmamız gerekiyor….
Lütfen prenses’ diyerek beni dürtüklüyordu.Gözlerimi açıp hızla başımı kaldırıyordum derken Samuel ani bir hareketle beni kollarımdan tutup doğrulttu.
-‘İyisiniz değil mi, ürkütücü bir rüya görmüş olmalısınız diyerek eşyalarımı toplayıp atların olduğu yere doğru yürümeye başladı.Onu izlerken İan ve Elton’ın köşede durup beni seyrettiklerini farkettim.Her birinde belirsiz bir ciddiyet hakimdi. Gülümseyerek yanlarına gittim.
-‘Günaydın, kusura bakmayın yine geç kalkıp zaman kaybettik’ diyerek gülümsedim
-*İan* ‘Önemli değil efendim.’
Duraksayarak ‘Sargınızı yenilememi ister misiniz?’dedi
- ‘Hayır, teşekkürler bunu sonra kendim yapacağım’ dedim gülümseyerek.Elton’ın atların yanına Samuel ile konuşmaya gidip düşünceli bir halde elime baktığını farkedince,
hüzünlendim.Acaba anlatmış mıydı herşeyi?.Bu yüzden mi Elton ile İan böyle bakıyorlardı bana…
&Herşeyi Anlatmalı mıyım?&
Herkes hafif bir uykuya dalmıştı.
Mor desenli, kaba battaniyemi alıp dışarı çıktımıştım bende.Herkes bana olayı tüm gerçekçiliğyle anlatmamı istediğinde yerimde öylece kalakalmıştım.O anda sessizlik benim tek kurtarıcımdı.Şimdiyse kimsenin umrunda değilmişçesine geçici bir uyku hakimdi.Peki ya yarın...sormıcaklar mıydı yine aynı şeyleri...
Sertçe esip insanı kavuran, rüzgara bıraktım tüm bedenimi yere saplayarak, gözlerimi kapatıp o mektupta yazanları tekrar düşünmeye başladım..
.
.
.
Hafif bir burkuklukla ayak sesleri geliyordu kulağıma.
-*Samuel* ‘Şu anda uyuman gerekmiyor muydu?’
Başımı kaldırarak;
-‘Peki ya senin?’
Beni hafifçe süzdükten sonra yanıma eğilip dizlerini battaniyeme dayadı.Düşünceli bir şekilde bir süre yüzüme baktıktan sonra;
-‘Kafanda ne geziniyorsa, ne düşünüyorsan bilmek istiyorum,... arkadaşlarda bunun içindir, birbirlerini tanıyıp sorunlarına çözüm bulmak, birbirlerini sakinleştirmek için...’
*Evet öyleydi ama ben şu konumdayken bu söylediğin geçerli değil.Baksana halime kendime bile açıklayamadığım şeyler varken size açıklamak... o şeyi tanımlamak ....sizlerin bana yardım etmeniz...şu şifrelerin hepsini beraberce aşabilmemiz belkide benim tutunabileceğim tek somut şeylerdi ama halime bak* diyebilmek isterdim.Ama şu anda nasıl cansız bir bedenin göz bebekleri tek bir noktaya dikili duruyorsa benimkilerde öyleydi, sadece iç geçirerek kendimi zapdetmeye çalışıyordum.
.
.
.
-‘Neden bu kadar durgunsun, böyle olmaman gerekirdi Amy’mim.Küçüklüğümden beri seni korumak, müdafaa etmek için eğitim görüyorum....
Seni Cascada’yla oynarken gördüğüm ilk zaman yani seni gördüğüm ilk gün o şen şakraklığına, içindeki coşkuyu sevinci dört bir yanındaki insanlara yansıtmana adeta aşık olmuştum.O anda amcana *Benim koruyacağım prenses karşımdaki o çılgın kız mı?* demiştim.İçim sevinçle dolmuştu.Derslerime kendimi, tüm bedenimi vererek direncimi kaybetmeksizin çalıştım.Belki burada benim gibi olan kişilerin seni o halde görüp bunları demeye şansları olmadı ama ben dedim, ne dediğimden pişmanım nede yaptıklarımdan...Senin de şu anda mutlu, içinde tek bir sır bile barındırmayan, çelişkiye düşmeden doğrudan karar veren biri olarak görmek istiyorum.Lütfen Amy lütfen...’
Kendimi tutamadan Samuel’in boynuna dolanmıştım.İçim geçmişti.
-‘S-S-sA-samu-samuellll’
Salya sümük ağlıyordum artık, hıçkırıklara gömülmüştüm, konuşamıyordum bile.Samuel konuştukça bende çabalıyor herşeyi anlatmak istiyor ama her defasında içimdeki volkan alevlenip tekrar gözyaşlarına gömülüyordu.Samuel’se içimdeki tüm düşüncelerden arınmamı istermiş gibi sırtımı sıvazlıyor, narince
-‘Amy, Amy’im, seni sonuna kadar bekliyeceğim....’ diyerek daha sıkı sarıyordu beni kollarıyla ...
Aradan bir saat geçmişti hala aynı durumdaydık hala beni avutuyordu bende hıçkırıklarla elimi sıkıyordum.
-‘İyiki varsın, iyiki varsın!
Sana herşeyi anlatmak istiyorum, ben-beni dinleyeceksin değil nmi?’
-Saçlarımı okşayarak ‘Sen beni hiç dinlemedin mi’ diyerek gülümsedi.Elimi tutarak anlatmaya başlamamı bekliyordu Gülümseyerek;
-‘Kalktığımda herkes uyuyordu bende su sesinin geldiği yere doğru adımlarımı sıklaştırmaya başlamıştım.Pınara yaklaştığımda oradaki kayalıklara oturup seyretmeye başladım derken bir kuş cinsi bana doğru geliyordu.Bende izlemeye başladım onu, sonradan onun bembeyaz tüylere sahip, esrarengiz görünümlü bir martı olduğunu farkettim. Olduğum yere gelerek gagasıyla elimi sağa sola hareket ettirmeye başladı.İrkilmiştim, dikkatlice bakındığımda gagasında bir cismin olduğunu sezinledim.Merak edip avuçlarımı açtığımda gagasıyla avuçlarımı ileri geri sallamaya başladı.Sonra ani bir hareketle geri çekilip uzaklaştı.
.
.
.
Çok geçmeden yanıma tekrar gelip ağzındaki şeyi çıkartıp tekrar uzaklaştı.O bıraktığı şeyde de
Farkına var, değerlerini bil
Gözlemle…
Sadece böyle yardım edebilirsin sonsuzluğa!’ yazılıydı.
O durumdada ne yapacağımı nereye gideceğimi kime ne söyleyeceğimi bilemiyordum.Bende çareyi kendimde aramakta buldum.Görünüşe gore halledemedim he’ diyerek hüzünle güldüm.
Samuel’in yüzüne irkilerek baktım.Elimi o andakinden daha da fazla sıkıyordu.Düşünceliydi.Hareketsizce yere bakıyordu.Baktığımı farkedince bir daha herşeyi anlatmamı isteyip o kağıtta yazılanları tekrar tekrar söyledi.
-‘Hmm, bir martı, geçmişte tanrıların insandışı varlıklarla, hayvanlarla iç içe oldukları söylenirdi…Acaba bununla bir ilgisi olabilir mi’
Başımı omzuna yaslayıp ‘Sadece düşünmeli miyiz yoksa bilmeden de olsa harekete mi geçmeliyiz?’
-‘Bilmiyorum, prenses ama artık uyumalıyız sabah bizimkilerede anlatıcaz’ diterek bileklerimden tutup beni mağaraya doğru sürükledi.
Samuel gözlerini açmış duvarlara bakıyordu.Bende ona…
-*İan* ‘Prenses, uyuyor musunuz’ diyerek beni dürtüklüyordu.
-*Elton* ‘Gider ayak mı uyandırsak acaba’
-*Samuel, kalkıp* ‘Prenses biraz daha uyusun, besbelli çok yorgun zaten size anlatacaklarım var hepiniz eğerlerin orada toplanın ben birazdan geliyorum’
Gözlerimi araladıktan sonra içim geçmiş olacak ki tekrar uykuya daldım ve yine o adamı gördüm.Yine bana doğru eğilip ‘Prenses!!!!’ diye fısıldıyordu.Dudakları dudaklarıma değercesine yakındı.Ondan uzaklaştıkça o bana yaklaşıyor avuçlarıyla setrçe kopardığı çimenleri koluna dolayıp sinsice hakaret edercesine gülümsüyordu…
-*Samuel* ‘Amy, hadi uyanmalısınız…
Yola çıkmamız gerekiyor….
Lütfen prenses’ diyerek beni dürtüklüyordu.Gözlerimi açıp hızla başımı kaldırıyordum derken Samuel ani bir hareketle beni kollarımdan tutup doğrulttu.
-‘İyisiniz değil mi, ürkütücü bir rüya görmüş olmalısınız diyerek eşyalarımı toplayıp atların olduğu yere doğru yürümeye başladı.Onu izlerken İan ve Elton’ın köşede durup beni seyrettiklerini farkettim.Her birinde belirsiz bir ciddiyet hakimdi. Gülümseyerek yanlarına gittim.
-‘Günaydın, kusura bakmayın yine geç kalkıp zaman kaybettik’ diyerek gülümsedim
-*İan* ‘Önemli değil efendim.’
Duraksayarak ‘Sargınızı yenilememi ister misiniz?’dedi
- ‘Hayır, teşekkürler bunu sonra kendim yapacağım’ dedim gülümseyerek.Elton’ın atların yanına Samuel ile konuşmaya gidip düşünceli bir halde elime baktığını farkedince,
hüzünlendim.Acaba anlatmış mıydı herşeyi?.Bu yüzden mi Elton ile İan böyle bakıyorlardı bana…
süpersin yaXD hadi üç ayı tin tin tin XD
11 Arl 2008 17:41
Yukiko
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: ***Amy***
Çok şükür sonunda !!!
Samuel de yani baya etkiliyici şahsiytmiş hani. Her konuda Emy'nin yanında olabiliyor
Samuel de yani baya etkiliyici şahsiytmiş hani. Her konuda Emy'nin yanında olabiliyor
Звезды ближе ко мне, чем когда-либо ♥
11 Arl 2008 17:59
hizashi
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: ***Amy***
Samuell 
Ooo şifreler havada uçuşmaya başladı Tuku,ne demişler şifre is love
Eline sağlık
Ooo şifreler havada uçuşmaya başladı Tuku,ne demişler şifre is love
Eline sağlık
11 Arl 2008 18:06
Begüm
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: ***Amy***
sağlun varolun ikinizde yukikocum olmasa 2 hafta sonraya kalıcaktı bu bölümXD
dimi ya ah Samuel ah orda köpürmen gerekirken onu içtenlikle avutmaya çalışıyosun
bu arada hizcim iyi dedin şifre demek love demekXD tıpkı kaendeki gibi kiskis*
ama bellide olmaz hani ben daldan dala atladığım içinXD
yukikocum olmasa 2 hafta sonraya kalıcaktı bu bölümXD
dimi ya ah Samuel ah orda köpürmen gerekirken onu içtenlikle avutmaya çalışıyosun
bu arada hizcim iyi dedin şifre demek love demekXD tıpkı kaendeki gibi kiskis*
ama bellide olmaz hani ben daldan dala atladığım içinXD
süpersin yaXD hadi üç ayı tin tin tin XD
12 Arl 2008 17:09
Yukiko
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: ***Amy***
Rahat bırakmayacağım bunu bilmiş ol
Звезды ближе ко мне, чем когда-либо ♥
13 Arl 2008 12:54
  |
|
| 10. sayfa (Toplam 12 sayfa) [ 112 mesaj ] |
| Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |