[u]Ara Bölüm: Karakterler[/u]

Michael:

Michael 18 yaşında bir genç...
2 kız kardeşi var: Mariah ve Sofie.
Üniversiteyi kazandığı yıl anne babasını kaybeder ve okula gitmemeye karar verir.
Aslında sessiz sakin, içine kapanık biridir.
Okul dönemi de başarılarla doludur.
Fakat sonra bütün bunlar değişecektir.
Anne babalarını garip bir cinayet sonucu kaybederler.
Michael de bu cinayet sonrası garipleşmeye başlar..
Aşırı sinirli, gözü hiçbi şeyi görmeyen biri olur ve en sonunda da kız kardeşlerini bırakır...
Cinayeti işleyeni bulma vaadiyle bir mafyanın eline düşer.
Bu mafya da cinayetleri yeni üyeleri Michael’e işletmeye karar verir..
Ve olaylar bu şekilde gelişir...
Michael'in dış görünüşüne gelince; boynuna kadar uzayan siyah kahve_sarı saçları ve mavi gözleri olan yakışıklı bi genç


Mariah:

Michael’in kız kardeşi... 16 yaşında...
Kısacık kahverengi saçları bakımsız bir yüzü vardır.
Kardeşlerinden farklı olarak gözleri de kahverengidir.
Kavgacı olduğu da söylenebilir.
Anne babalarının ölümünden sonra okulu bırakmak zorunda kalır.
Michael de onları terk edince kardeşinin sorumluluğunu üstlenir.
Çok azimli ve zeki bir kızdır.
Üstesinden gelemeyeceği şey olmadığına inanır.


Sofie:

Sofie de Michael’in en küçük kız kardeşi....
Sarımsı uzun saçları ve abisi gibi masmavi gözleriyle sevimli minik bir kız..
7 yaşında olmasına rağmen çoğu durumda büyüklerinden daha zekice davranabilen yaşına göre fazla olgun bir çocuktur.


Şimdilik bu kadar karakter var..
hikaye geliştikçe karakterler de genişleyecektr:)

ay çok üzünç umarım hikayenin ilersinde haklarında hayırlısı olur

bakalım artık sen öyle istiyosan öyle olsun:D

wıssh. karakter seçimlerine bayıldım

Saolasın
Beğenmene sevindim:D

Bu arada fanfic ini de ayağa düşürme böyle..
gayet güzel zaten..

3. bölüm vakti geldi...buyrun:)

3.Bölüm ==>Hayat Böyle İstemişti

Bunlar Michael’in kız kardeşleri Mariah ve Sofie’ye ait seslerdi. Michael 2 aydır görmediği kız kardeşlerine ait seslerdi... Michael, 2 aydır göremediği kardeşlerine sarılıp onlarla konuşmayı öylesine çok istiyordu ki... Ama ne yazık ki böyle bir şey yapamazdı. Mariah ve Sofie yakında bir banka oturdular. Sofie birden ağlamaya başladı.7 yaşındaki bu küçük kız, ‘Abla, biz şimdi ne yapacağız, nereye gideceğiz? Evimizden de atıldık. Sığınacak başka bir yer nasıl buluruz? Çok korkuyorum ablacığım çok...’ diyerek ablasına sarıldı.

Mariah da çok üzgün görünüyordu ; ama ağlamak çözüm değildi.
“Üzülme birtanem...Tanrı bizi koruyacaktır.Şu anda dua etmekten başka çaremiz yok.”
“Abla, peki ama abim neden bizi bıraktı, o bizi sevmiyor mu?”
“Ah, o lanet Michael!O, bu dünyadaki en vurdumduymaz en aşağılık adam.Bizi böyle bir durumda nasıl yüzüstü bıraktı! Lütfen bir daha bu konuyu açmayalım!”
“Peki...?...”

Michael’i bu duydukları çok incitmişti. Evden kaçarak henüz 16 yaşındaki mariah’a büyük sorumluluklar yüklemişti. Bütün bunları düşündü ve artık kendinden utanıyordu...

Nihayetinde , Mariah ve Sofie oturdukları banktan kalktılar... Nereye gideceklerini bilmeden , birbirlerine sıkı sıkıya bağlanmış bir halde yürümeye başladılar. Michael de peşlerinden gitmek istedi. Ama durdu. Yapması gereken bir iş vardı. Artık intihar da edemezdi. Kardeşlerinin ona ihtiyacları vardı. Hem tek ihtiyaçları o da değildi. Çantadaki kahrolası para onların hayatlarına bedeldi... Michael’in parmakları elindeki silahı daha iyi kavrıyordu artık...

YoRuM...

zavallı michael resmen kötü yola düşmüş bu neyse yoruma gelince yav bu fanfic deki bazı arkadaşlardan yetenek fışkırıyo helal valla,sayenizde fanficleri de okumaya başladım.önceden hiç bakmazdım eline sağlık

bncede çok güsel olmuşş michael şu çocukların elinden tutuversin cnm
(ya bak şimdi bnm melloşumun da adaşı walla çok sempati duydum yaa)

hizashi hep hmn bnden önce yorum yazıosun öfff