Devil May Cry - Diriliş ((Yeni Bölüm 9. Sayfada)) Sayfaya git: Önceki, 1, 2, 3 ... 6, 7, 8, 9, Sonraki |
Yazar
Mesaj
Agerim eylğlcüm böle devam et süper ötesi olmuş diger bölmu bn dmc deneyimlerim dayanarak cok iyi tahmin ediyorum neyse lafı fazla uzatmaya grek yok bu işi coık iyi yaptıgını sölüyorum zaten sana diger bölmu bekliyorum merakla
Dante%Vergil >>> Dead_-or-_live@hotmail.com
Spoiler:
ayh kızz betimlemelerine bayılıyorum ne güzel anlatıosun mekanları bu bölümde yine harika almuş ahhh dante ahhh her zman ki gibi süperr
*TRUST&BETRAYAL*
[img]http://www.imgplace.com/[/img]
[img]http://www.imgplace.com/[/img]
abartma ^^ ama yorumun için saol gene
gene bir dana kuyruu kopma vak'asına geliyoruz kopçak kopçak ama ne kopçak
gene bir dana kuyruu kopma vak'asına geliyoruz kopçak kopçak ama ne kopçak
--Kamina-sama is love--
Deviantart: [Bağlantı]
Spoiler:
kimse okumuyo mu T_T
--Kamina-sama is love--
Deviantart: [Bağlantı]
Spoiler:
Yukardaki yorumlar ne güne duruyor eylükcüm?
Ya Dante'ye hayran olmamak mümkün değil. O şakacı hali kendisine aşık olmama neden olacak. Ama bu kadar değişik bir karakter benim psikolojimi bozabilir xD
Ya Dante'ye hayran olmamak mümkün değil. O şakacı hali kendisine aşık olmama neden olacak. Ama bu kadar değişik bir karakter benim psikolojimi bozabilir xD
Звезды ближе ко мне, чем когда-либо ♥
Ayh I am so so sorry Sonbahar-chan ama sözümü tutup okumayı başardım yeawrum... Üff yine mi şeytanlar, yine mi zebaniler ya hani trish <3 dante love forever olcaktı eylül O kedar da umutla bekliyorum bizim Dark Rain de hala tık yok Üff nesem güzel bi bölüm olmuş. Ayh şu alevden kuşları ankakuşlarına benzetiverdim sende bütün mahlukatları kötü yapıyosun ya hacı Nesem yine Mundus amcamızla ezeli savaşımıza geri döndük nesem güzel bi bölüm olmuş canem dewamını bekliyorum
Sewimlİ_HırsıZ'a bu güzel imzadan dolayı çok teşekkür eder ve minnetimi gönderirim
Spoiler:
bende takib ediyorum yazılarını sanki pro bi manga okuyomuşum gibi bi resimler eksik çok güzel gidiyo dmc animesini bende cok severim zaten devamını bekliyorum
bleach,slam dunk,full metal,gun sword,basilisk,dewil may cry,helsing
yorumlar için çok teşekkür ederim herkese ^^
vee dananın kuyruğu kopma bölümü
''Acılı tavuk kanadının üstüne ançueze ne dersin?'' dedi Dante suratını kaplayan acımasız bir gülümsemeyle. Kuşları kurşun yağmuruna tutup patlatmak çok eğlenceliydi ona göre...
Bu alev kuşu sürüsü yukarıdaki çatlaktan çıkınca dipteki lavda bir değişiklik farketti Dante. Lavlar yavaş yavaş dibe doğru çekiliyordu...
Ve lavlar tamamen yok olunca ortaya Dante'nin tam dişine göre birşey çıktı : vıcık vıcık sülüğe benzer , devasa ahtopot kollarından oluşmuş bir yaratık ortaya çıkmıştı... O lavların içinde nasıl durabildi ki?
''Trish ! Aşağıda , üzerine meksika sosu dökülecek bir spagetti var!'' dedi Dante bundan inanılmaz bir zevk almış gibi bir gülümsemeyle. Ve kendini aşağı bıraktı...
''DANTE!!'' diye bağırdı Trish ama pek bir faydası olmayacağını biliyordu ; şu an onun parti zamanıydı...
Tüm hızıyla aşağıya , bağrınan o sülüğe doğru düşen Dante , artistik bir hamleyle kılıcını eline aldı ; anlaşılan bu sülüğümsü şeyi dilimlere ayıracaktı... Saniyeler sonra havayı yaran bir saplanma sesi duyuldu , arkasından da sağır eden bir kükreme...
Trish iğrenme duygusunun doruklarındayken çaresiz Dante'nin peşine takıldı ; bu hiç güzel bir deneyim olmayacaktı... Yaratığa doğru düşerken silahlarının şarjörlerini değiştiren Trish , aynı zamanda elektrik akımı da doldurmayı unutmadı... Fakat vücudunda büyük bir darbe hissi yaşadı ; yaratık kollarıyla onu tutup duvara fırlatmıştı... Ama Trish'e bu bir etki edememiş gibi gözüküyordu ; kendini iterek havada takla attı ve gene tüm hızıyla aşağıya , yaratığa doğru düşmeye devam etti...
-----------------------------------------------------------
Yaratık , Dante tarafından dilimlere ayrılırken duvarlar , her yer kan gölüne dönmüştü... Bir de arkasından elektrik şoku da gelmişti ; Trish kurşunlarını elektrik taneleriyle birlikte onun üstüne döküyordu...
Uzun bir mücadeleden sonra büyük bir gümbürtüyle yuvarlanan yaratık acı kükremeler içinde yavaşça yokoldu...
''Bu spagetti kılıklıyı asla unutmayacağım'' dedi Dante elleri belinde , kan revan içinde. Ama üstündekiler kendisinin değil kesip biçtiği yaratığın kanıydı... Dar , karanlık ve taş bir koridorun önündeydiler ; yaratık yokolurken onun altında gizli bir geçit ortaya çıkmıştı...
''Gerçekten büyük birşeydi...'' dedi Trish yorulmuşçasına.Ve üstündeki sıçrayan kanları tüm iğrenme gücünü kullanarak silmeye tenezzül etti ; ama içinden lanet-olsun-lanet-olsun demekten de alıkoyamadı...
Ve daha-başka-ne-gelecek-başımıza diye düşünerek koridora doğru ilelrlediler...
----------------------------------------------------
Büyük , loş bir odaya gelmişlerdi ; eski zamanlardaki taş zindanlara benziyordu. Gece rengini andıran karanlık tüm bilinmezliğiyle odanın büyük bir kısmını bir küf gibi kaplamıştı... Diğer kısmınısa nereden geldiği bilinmeyen hafif bir loş ışık... Duvarda zincire bağlanmış , çivilenmiş iskeletler cirit atıyordu ; belli ki yüzyıllar önce burada işkenceyi tadıyorlardı... Odada tüm o acı atmosfer hakimdi ; insanın burada aklını kaybetmemesi olanaksızdı sanki... Duvardaki kurumuş kanlar ve ürkünç iskeletler buranın birer ''acılar zindanı'' haline getirmişti. Yüzyıllar önce atılan çığlıklar hala daha duyulabiliniyordu gibi...
Dante ve Trish hiç konuşmuyolardı ; sadece o acılar zindanına bakıyolardı , etrafı inceliyolardı... Öyle bir mekandı ki burası , resmen onların sesini almış gibiydi , nefesleri bile duyulmuyordu... Odada çıkış yeri ararlarken Dante'nin gözleri biryere kilitlendi... Işığın daha yoğun olduğu bir yerdi , ışığı yansıtan birşeydi heralde... Birkaç adım sonra o merak ettiği şeyin karşısındaydı ve o an sanki kalbini parçalayan birşey delip geçmişti...
Karşısında tek gözlüğü , kendisininkine benzer menekşe moru bir palto , yarısı arkaya atılan , yarısı yüzünün önüne gelen kar beyazı saçlarıyla babası duruyordu... Ama öyle duruyordu ki sanki aynadaki yansıması kendisiymiş gibi... Kalbi durmuştu sanki , hiçbir algısı artık algılamıyordu... Yıllar sonra , babası , Sparda'yı görmek... Hareket edemiyordu , şaşkınlık , korku , özlem tüm duygular onu felç etmişti... İçinde biriktirdiği , içinde dibe köşelere attığı o eski acılar , duygular tekrar gün yüzüne çıktı. Elini yavaşça aynanın üstüne kondurdu , eli kendi kontrolünde değildi sanki... Titriyordu , nefesi kesiliyordu , gözleri yuvalarından fırlayacak gibi açılmıştı... Yanıyordu gözleri , kırptı hemencecik , yanması geçsin diye...
Gözünü bir kere kırptığında ise karşısında başka bir görüntü vardı ; Kardeşi... Bu sefer ikinci bir mızrak daha kalbini dağladı ; acısı tekrar katlandı... O unutmak istediği anılar film şeridi gibi gözünün önünde dönüyordu... Kardeşiyle olan kavgaları , hesaplaşmaları , barışmaları , küsmeleri , ve onun lanet olası hainliği...
devamında ne olacak acep
vee dananın kuyruğu kopma bölümü
''Acılı tavuk kanadının üstüne ançueze ne dersin?'' dedi Dante suratını kaplayan acımasız bir gülümsemeyle. Kuşları kurşun yağmuruna tutup patlatmak çok eğlenceliydi ona göre...
Bu alev kuşu sürüsü yukarıdaki çatlaktan çıkınca dipteki lavda bir değişiklik farketti Dante. Lavlar yavaş yavaş dibe doğru çekiliyordu...
Ve lavlar tamamen yok olunca ortaya Dante'nin tam dişine göre birşey çıktı : vıcık vıcık sülüğe benzer , devasa ahtopot kollarından oluşmuş bir yaratık ortaya çıkmıştı... O lavların içinde nasıl durabildi ki?
''Trish ! Aşağıda , üzerine meksika sosu dökülecek bir spagetti var!'' dedi Dante bundan inanılmaz bir zevk almış gibi bir gülümsemeyle. Ve kendini aşağı bıraktı...
''DANTE!!'' diye bağırdı Trish ama pek bir faydası olmayacağını biliyordu ; şu an onun parti zamanıydı...
Tüm hızıyla aşağıya , bağrınan o sülüğe doğru düşen Dante , artistik bir hamleyle kılıcını eline aldı ; anlaşılan bu sülüğümsü şeyi dilimlere ayıracaktı... Saniyeler sonra havayı yaran bir saplanma sesi duyuldu , arkasından da sağır eden bir kükreme...
Trish iğrenme duygusunun doruklarındayken çaresiz Dante'nin peşine takıldı ; bu hiç güzel bir deneyim olmayacaktı... Yaratığa doğru düşerken silahlarının şarjörlerini değiştiren Trish , aynı zamanda elektrik akımı da doldurmayı unutmadı... Fakat vücudunda büyük bir darbe hissi yaşadı ; yaratık kollarıyla onu tutup duvara fırlatmıştı... Ama Trish'e bu bir etki edememiş gibi gözüküyordu ; kendini iterek havada takla attı ve gene tüm hızıyla aşağıya , yaratığa doğru düşmeye devam etti...
-----------------------------------------------------------
Yaratık , Dante tarafından dilimlere ayrılırken duvarlar , her yer kan gölüne dönmüştü... Bir de arkasından elektrik şoku da gelmişti ; Trish kurşunlarını elektrik taneleriyle birlikte onun üstüne döküyordu...
Uzun bir mücadeleden sonra büyük bir gümbürtüyle yuvarlanan yaratık acı kükremeler içinde yavaşça yokoldu...
''Bu spagetti kılıklıyı asla unutmayacağım'' dedi Dante elleri belinde , kan revan içinde. Ama üstündekiler kendisinin değil kesip biçtiği yaratığın kanıydı... Dar , karanlık ve taş bir koridorun önündeydiler ; yaratık yokolurken onun altında gizli bir geçit ortaya çıkmıştı...
''Gerçekten büyük birşeydi...'' dedi Trish yorulmuşçasına.Ve üstündeki sıçrayan kanları tüm iğrenme gücünü kullanarak silmeye tenezzül etti ; ama içinden lanet-olsun-lanet-olsun demekten de alıkoyamadı...
Ve daha-başka-ne-gelecek-başımıza diye düşünerek koridora doğru ilelrlediler...
----------------------------------------------------
Büyük , loş bir odaya gelmişlerdi ; eski zamanlardaki taş zindanlara benziyordu. Gece rengini andıran karanlık tüm bilinmezliğiyle odanın büyük bir kısmını bir küf gibi kaplamıştı... Diğer kısmınısa nereden geldiği bilinmeyen hafif bir loş ışık... Duvarda zincire bağlanmış , çivilenmiş iskeletler cirit atıyordu ; belli ki yüzyıllar önce burada işkenceyi tadıyorlardı... Odada tüm o acı atmosfer hakimdi ; insanın burada aklını kaybetmemesi olanaksızdı sanki... Duvardaki kurumuş kanlar ve ürkünç iskeletler buranın birer ''acılar zindanı'' haline getirmişti. Yüzyıllar önce atılan çığlıklar hala daha duyulabiliniyordu gibi...
Dante ve Trish hiç konuşmuyolardı ; sadece o acılar zindanına bakıyolardı , etrafı inceliyolardı... Öyle bir mekandı ki burası , resmen onların sesini almış gibiydi , nefesleri bile duyulmuyordu... Odada çıkış yeri ararlarken Dante'nin gözleri biryere kilitlendi... Işığın daha yoğun olduğu bir yerdi , ışığı yansıtan birşeydi heralde... Birkaç adım sonra o merak ettiği şeyin karşısındaydı ve o an sanki kalbini parçalayan birşey delip geçmişti...
Karşısında tek gözlüğü , kendisininkine benzer menekşe moru bir palto , yarısı arkaya atılan , yarısı yüzünün önüne gelen kar beyazı saçlarıyla babası duruyordu... Ama öyle duruyordu ki sanki aynadaki yansıması kendisiymiş gibi... Kalbi durmuştu sanki , hiçbir algısı artık algılamıyordu... Yıllar sonra , babası , Sparda'yı görmek... Hareket edemiyordu , şaşkınlık , korku , özlem tüm duygular onu felç etmişti... İçinde biriktirdiği , içinde dibe köşelere attığı o eski acılar , duygular tekrar gün yüzüne çıktı. Elini yavaşça aynanın üstüne kondurdu , eli kendi kontrolünde değildi sanki... Titriyordu , nefesi kesiliyordu , gözleri yuvalarından fırlayacak gibi açılmıştı... Yanıyordu gözleri , kırptı hemencecik , yanması geçsin diye...
Gözünü bir kere kırptığında ise karşısında başka bir görüntü vardı ; Kardeşi... Bu sefer ikinci bir mızrak daha kalbini dağladı ; acısı tekrar katlandı... O unutmak istediği anılar film şeridi gibi gözünün önünde dönüyordu... Kardeşiyle olan kavgaları , hesaplaşmaları , barışmaları , küsmeleri , ve onun lanet olası hainliği...
devamında ne olacak acep
--Kamina-sama is love--
Deviantart: [Bağlantı]
Spoiler:
7. sayfa (Toplam 9 sayfa) [ 89 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |