tek kelimeyle harika olmuş..

Çok teşekkür ederim Ve yeni bölüm...



Kar taneleri en fazla ne kadar sıcak olabilir,bunu bilmiyorum belki...ama o an en sıcak halini hissettiğimi biliyorum...

Bölüm 7 ”Hayal de Olsa”

Düşen ilk kar tanelerinden sonra sokakları,evlerin çatılarını,ağaçları ve arabaları tamamen bembeyaz bir örtü kaplamıştı.Hava artık o kadar soğuk değil,yollar artık öyle sessiz değildi.Okula doğru yol alan sea için de herşey bu şekildeydi.Okulun kapısına geldiğinde ise yüzünü bi sıcaklık kaplamıştı.Çünkü ilerde bi köşede Furima ile konuşan Keria'yı görmüştü.İçinden acaba günaydın desem nasıl olur?diye düşünürken birden arkadan biri sırtına doğru atlayınca ne olduğuna uğradı.Arkasına dönüp baktığında İchira'yı ve Naki'yi görünce hafif gülümseyerek:
-Günaydın,çocuklar!
İchira da gülümseyerek:
-Günaydın!Sea-chan!
Naki yanyan bakarak:
-Yüzünde güller açıyor?Ne iş?
İchira umursamaz bi tavırla:
-Bugün güzel bi gün!Senin gibi suratımı eriğe çeviremem!deyince Naki sinirle:
-Bu erik seni patlıcana çevirsin de gör!deyip kovalamacaya başlayınca Sea ikisine gülümseyerek baka kaldı.
O sırada Furima ile konuşan Keria ise Sea'yı ,İchira ve Naki'yi ayırmaya çalışırken görünce,yüzünde fark etmese de çok hafif bi gülümseme belirmişti.Furima bunu fark edip merakla Keria'nın baktığı yöne bakınca Sea'yı ve diğerlerini görmüştü.Hafif şaşırmış bi tavırla:
-Bu o çocuk!
Keria Furima'ya doğru bakarak:
-Neden bahsediyorsun Furima?
Furima hafif gülümseyerek:
-Önemli birşey değil.İçeri girmek ister misin?
Keria hafif yanyan bakarak:
-İçeri mi?Neden?
Furima hafif gülümseyerek:
-Hava soğuk.Belki üşümüşsündür diye.
Keria hafif şüpheli bakarak:
-Çok kansızsın. Üşüdüysen söyle.
Furima hafif şaşkın ve kızgın bakarak:
-Ben mi?Hiç...demeye kalmadan Keria'nın başka tarafa doğru baktığını fark edince hiçbirşey demedi.Pes etmiş bir tavırla sessizce:
-Üşüdüm,gidelim mi?
Keria bunu duyunca bilmiş bir edayla hafif gülümseyerek:
-Seni kandırmak çok kolay Furima!deyip yürümeye başlayınca Furima hafif sinirle:
-Bilerek yaptın!diyerek peşine takıldı.O sırada onları gören Sea ise yine şansı kaçırdığı için üzülmüştü. İchira ve Naki onu öyle görünce bu sefer yerden aldıkları karlarla kar topu yaparak Sea'ya fırlatmaya başladıklarında Sea ne olduğuna uğramış birşekilde diğerlerine:
-Bu savaş demek biliyorsunuz değil mi?diye gülümseyerek birbirlerine atmaya başladılar.Okulun arka bahçesine doğru kaçtıklarında ise sea onları yakalamak için koştuğunda birden gözleri kararı vermiş,kendini yerde bulmuştu.
Ne olduğunu bile anlayamadan uyandığında kendisini revirde bulan Sea,yattığı yataktan hafif doğrularak etrafına bakınmaya başladı.birden yatağın kenarında bulunan perde açıldığında şaşkın ve kızarmış birşekilde, karşısında duran Keria'yı görünce kala kaldı.Keria ise gayet sakin bi tavırla:
-Seni liseye nasıl almışlar merak ediyorum.deyince Sea şaşkın bir şekilde:
-Neden?
Keria ciddi bir tavırla:
-Ufak bir çocuk gibi etrafta koşturman ve burda olmandan dolayı olabilir.dediğinde Sea şok olmuş gibi ne diyeceğini bilemedi.Keria'nın sinirlenmesi onu üzmüş ve sessiz bir şekilde düşünmesine neden olmuştu.Keria bunu fark ettiğinde nedenini bilmese de birden elini sea'nın başına koyarak:
-Daha dikkatli ol,yeter.deyince Sea birden tüm vücudunda bi sıcaklık hissetti.Yüzü domates gibi olmuş,söyleyecek kelime bulamıyordu.Birden zorda olsa merakla:
-Umm...Acaba beni buraya kim getirdi?
Keria her zaman ki tavrı ile:
-Şu iki çocuk.Sanırım arkadaşların.
Sea ise fark etmeden sesli düşünerek:
-Ben de sanmıştım ki...demeye kalmadan Keria:
-Benim getirdiğimi mi?deyince Sea iyice bi kızarıverdi.kafasını bile kaldırıp Keria'ya bakamıyordu.Ama içinden birşeyi söylemeyi çok istiyordu.Tüm gücünü toplayıp başını kaldırarak içten bi gülümseme ile:
-Teşekkür ederim...Keria-senpai...demesiyle karşısında kendisine şaşkınlıkla bakan İchira ve Naki'yı görünce korkudan yerinden zıplayı verdi.Naki yanyan bakarak:
-Biz burda başında meraktan ölelim,sen git rüyanda kızlar gör...Çok naziksin.Eğer boşta birileri varsa bize de...demeye kalmadan İchira Naki'ye bi tane vurup susturduktan sonra Sea'ya:
-Meraktan beyin hücreleri de uçmuş.Sen onu boş ver,iyi misin?Birşeyin yok değil mi?
Sea hafif şaşkın:
-Yo,hayır iyiyim.Sadece...
Naki merakla:
-Birşey mi oldu?
Sea:
-Keria-senpai'yı gördünüz mü?demesiyle birden içeriye doktorun girmesi bir oldu.Doktor:
-Demek burdasınız.Reiji-kun!Bu arada annene haber verdim.Ve mümkünse yakın bi zamanda hastaneye de gitsen iyi olur.Ne olur ne olmaz.dedikten sonra masasına doğru gittiğinde tam Sea birşey soracakken doktorun:
-Ume-kun'a teşekkür etmeliyim.Dosyalar harika olmuş.deyince Sea merakla:
-Acaba Keria-senpai buraya geldi mi?
Doktor gülümseyerek:
-Evet.Ama sen uyuyordun ve ondan senin ateşin olup olmadığını ölçmesini istedim.Tabi termometre bozulunca o da anlı ile ölçmek zorunda kaldı.deyip giderken Sea ise gülümseyen dalgın gözleriyle bakarak içinden:
-Gerçekten de başıma dokunmuş... diye geçiriyordu.
Başka biryerde Kazuri'nin şirketinde ise,masasında oturmuş dosyaları inceleyen Kazuri ise odasının kapısı vurulunca ciddi bir tonla:
-Girin!
Içeri giren bi çalışan saygıyla eğilerek:
-Efendim,size bir mektup geldi.
Kazuri ciddiyetle:
-Bu işlere sekreterin bakması gerekmiyor mu?
Adam tekrar saygıyla:
-Bu önemli bir mektupmuş.Direk size verilmem istendi.deyince Kazuri hafif merakla:
-Peki kimden?derken bir yandan da elindeki evraklara bakarken adamın:
-İrena Uani...demesiyle Kazuri'nin şoka girip evrakları yere düşürmesi bir oldu.Adam anlamış bir şekilde Kazuri'ye:
-Efendim,iyi misiniz?
Kazuri elini anlına koyarak adama:
-Lütfen mektubu bırakın ve işinize dönün!deyince adam mektubu masaya bırakıp gitti.Kazuri ise yüzünde sinir ve şaşkınlıkla masanın üstündeki mektuba bakarak:
-Bu kadar yıldan sonra neden?diye söyleniyordu.Birkaç saat sonra ise Kazuri'nin yardımcısı olan Souchi,odasına gelerek:
-Beni istemişsiniz efendim.Birşey mi oldu acaba?
Kazuri oturduğu yerden kalkıp odasının büyük camlarından dışarıyı seyrederek:
-Bugün erken çıkalım.
Souchi merakla:
-Elbette...Ama,birşey mi oldu?
Kazuri Souchi'ye doğru dönüp hafif gülümseyerek:
-Gidip Keria ve Furima'yı okuldan alalım.deyince yardımcısı şaşırmıştı.Ama hiç bir soru sormadan
saygıyla gülümseyerek:
-Peki efendim, demişti.
Okulda ise çoktan revirden çıkmış olan Sea ise sınıfta derin düşüncelere dalmıştı.Acaba doktor niye böyle söyledi diye merakla düşünürken aklına yine Keria gelince yüzünde hafif bi gülümseme belirmişti.Elini başına doğru götürüp koyduğunda ise o sırada ders anlatan öğretmenleri hafif ciddiyetle:
-Sea Reiji!Aramıza dönmeniz bizi çok mutlu eder!deyince şaşkınlıkla ne olduğuna anlam vermeye çalışan Sea'nın yüzünü gören sınıftakiler ise gülmeye başlamıştı.Sea ise hafif kızarmış ve utanmış bir tavırla öğretmeninden özür dilemekten başka birşey yapamadı.
Son zil çalıp herkes eve gitmek için hazırlandığı sırada Naki Sea'nın yanına gelerek:
-Aşk çocuğu!deyince Sea şaşkın bi suratla:
-Aşk çocuğu mu?
Naki sırıtarak:
-Hadi hadi!Senin niye dalgın olduğun belliydi.
Sea gülümseyerek:
-İchira nerde?
Naki:
-İchira erken gitmek zorundaydı.Üzgün olduğunu söylememi istedi.
Sea:
-Sorun değil,hadi gidelim.diyerek giderlerken,okul önünde ise çoğunlukla kızların olduğu bi kalabalık meraklı gözlerle, birilerini bekleyen çok güzel bi arabaya bakıyordu.
Öğrencilerden bir erkek yanındaki arkadaşlarına:
-Hey arabayı gördünüz mü?
Bi diğeri:
-Böylesini görmedim!Özel yapım olmalı!derken kızlar ise kendi aralarında:
-Arabadaki adamı gördünüz mü?
Bir diğeri:
-Evet.çok yakışıklı.Acaba kim için geldi?diye söylenirlerken birden sürücü koltuğunda oturan Souchi arabadan inip Kazuri'ye kapıyı açtığında kızlar ve oğlanlar büyük bi hayranlıkla baktılar.Özellikle kızların ağızı nerdeyse açık kalmış bir vaziyetteydi.Ama Kazuri'nin gülümseyerek bi yere doğru baktığını gördüklerinde merakla aynı yöne bakınca şaşkınlıkla baka kaldılar.
Keria ve Furima birlikte konuşarak geliyorlardı.Birden Furima bi terslik olduğunu hissedip etrafına bakmaya başlayınca biraz ilerde karşılarında duran Kazuri'yı görünce şaşkınlıkla:
-Kazuri-sama?deyince Keria ciddi bir tavırla Furima ile aynı yöne bakınca belli etmese de o da şaşırmıştı.Furima'ya:
-Neden burda?
Furima da şaşkın bir şekilde:
-Bilmiyorum.Ama harika değil mi?demesiyle Keria'nın yüzündeki kızgınlığı görmesi bir olmuştu.
O an arkadan gelen Sea ve Naki ise merakla ne olduğuna bakmaya geldiklerinde Keria'yı görünce baka kaldı.Yüzünde ilk defa bu ifadeyi görmüştü ve nedenini merak ediyordu.
Keria ise yürüyerek Kazuri'nin karşısına dikildiğinde Kazuri içten bi tavırla:
-Merhaba Keria.Gitmeye hazır mısınız?dediği sırada Furima da gelerek:
-Kazuri-sama?Buraya neden geldiniz?
Kazuri gülümseyerek:
-Bugün bir sürpriz yapıp sizi almak istedim.Hadi arabaya binin.
Furima gülümseyerek:
-Gerçekten güzel bir sürpriz oldu.S ne dersin,Keria?deyince Keria ciddi bir tavırla:
-Teşekkür ederim.Ama gereksiz bir şeydi.dediğinde Kazuri'nin yüzündeki gülümseme birden gidivermişti.Ama yine de sakin bir tavırla:
-Hadi arabaya binin.Yemeğe geç kalmayalım.
Keria:
-O zaman izninizle.deyip tam gidecekken,Kazuri merakla:
-Gelmiyor musun?
Souchi kısık bir ses tonuyla Kazuri'ye:
-Efendim.Keria-sama hiç bir zaman araba ile eve gelmez.dediğinde Kazuri şaşırmıştı.Ama sonra Keria'ya doğru dönerek:
-Bugün bi ayrıcalık yapamaz mısın?deyince Keria sessizliğe büründü.Ne diyeceğini düşünürken olanları izleyen Sea ise Keria'nın neler hissettiğini anlamış gibi birşeyler yapmak istedi.Ama ne yapabileceğini bilmezken birden aklına bir fikir geldi.Belki bunu yaparsa Keria'nın ona sinirlenebileceğini biliyordu.Ama ne olursa olsun denemek istedi.
O sırada Keria ise tam kendisine,cevap bekleyen gözlerle bakan Kazuri'ye cevap verecekken birden tüm gücünü toplayarak Keria'nın yanına gelen Sea saygıyla:
-Üzgünüm,efendim.Ama Keria-senpai bugün birlikte gideceğimize söz verdi.deyince herkes şaşkınlıkla baka kaldı.Özellikle Keria yanında kendini zor tutan Sea'yı görünce fark etmese de gülümsemişti.ve Kazuri bunu görünce daha bi şaşırmıştı.Sea ise öylece kala kalmıştı.Etraftaki sessizlik iyice gerilmesine neden oluyordu.
Artık tam kopma noktasına geldiğinde birden Keria Kazuri'ye:
-Üzgünüm,Ume-nii.Ama o haklı.deyince hepsi kala kaldı.Özellikle Sea ne yapacağını bilemez bir halde şaşkın bir şekilde Keria'ya bakıyordu.
Kazuri ise hiçbirşey yapamayacağını anlayınca:
-Pekâlâ,o zaman evde görüşürüz.deyip gülümseyerek Furima ile arabaya bindi.Onlar araba ile giderken okuldakiler ise şaşkın şaşkın peşlerinden bakıyordu.Birden kızların jeton düşünce merakla Keria'ya:
-Umm...Ume-senpai?Acaba o adam sizin abiniz miydi?deyince Keria sakin bir tavırla:
-Evet. Biraz can sıktığı söylenebilir.Ama iyi biridir.deyince kızlar hayranlıkla baka kaldı.Daha sonra Keria Sea'ya dönerek:
-Sana sözüm var değil mi?Hadi gidelim ufaklık!deyip yürümeye başlayınca Sea ise öylece baka kaldı.Ama yüzünde bi gülümseme ile Keria'nın peşine takılarak beraber yürümeye başladılar.
Onların peşinden baka kalan Naki ise iç çekerek:
-Yanlız kaldım.Bi başıma,yanlız,yapayalnız bir ben...diye işi dramatikleştirince kızlar yanyan bakarak:
-Fazla abartma istersen Naki-kun?diyorlardı.
Yolda yürüyerek giden Keria ve Sea'nın arasında ise bir sessizlik vardı.Sea ilk kez Keria ile yürüyordu ve ilk kez bu kadar uzun başbaşa kalmışlardı.Ne yapsam diye düşünürken,Keria'nın:
-Bu kadar cesaretin olduğunu düşünmezdim.deyince Sea'nın kafasına sanki taş düşmüş gibi şaşırıverdi.Ama o anı hatırladığında içten bi tavırla:
-Üzgünüm. Ben sadece...o an neler hissettiğini anladım ve yardım etmek istedim.Eğer yanlış birşey yaptıysam özür dilerim.deyip hafif gülümseyerek Keria'ya bakınca Keria şaşırmıştı.Bi kaç dakika sonra Sea çekingen bi tavırla:
-Umm...Keria-senpai?Benim yolum burda ayrılıyor. Şey...demeye kalmadan Keria biraz ilerde duraklayarak:
-Bugün yaptığın bi hata değildi.Ve...Sea'ya doğru dönüp gülümseyerek:
-Teşekkür ederim,ufaklık.deyip tekrar yürümeye başladığı sırada Sea ise kızarmış bir şekilde öylece peşinden baka kalmıştı.Ve birşeyi,birkez daha çok iyi anlamıştı.Keria-senpai gerçekten sürprizlerle dolu biriydi.Ne kadar ciddi ve diğerlerinden uzak görünse de o aslında çok iyi biriydi...Ve Sea bunu tüm kalbiyle hissediyordu...

Bölüm 7 Son

Umarım seversiniz...

HARİKAA... çok sevindirik oldum ve bence hikayeye alışmışsın yani daha doğrusu karakterlerin kişiliği tam olarak oturmuş ve bir bütün olmuş. işler azıcıkın karışıyor gibi ama...

Sadece ilk bölümü okudum -saate bak uykum geldi - ama benim buraya ilk üye olduğumdaki yazı stilime çok benziyor >.< ama tavsiyem çok sık bölüm koyma u.u
iyi gidiyorsun iyi hadi bakalım ^^

teşekkür ederim,zahmet edip okuduğun için.Tavsiyelerin için de teşekkür ederim ^^ Yeni bölüm yakında burda olur.Tekrardan teşekkürler

Yoshiko-chan beğenmene çok sevindim

Vuuv takipçinim *-* Çok sevdiiim ^-^

Teşekkür ederim MsClansy sevmene sevindim ^^

yalnız venüse koymamışsın bir çok bölümü ^^

Buraya daha önce koyduğumdan burda bölüm fazla ^.^ oraya da en son bölüme kadar koyup aynı anda paylaşıcam Tabi şu fragmanı bitirir bitirmez...