ff ciler bir bakarmısınız? |
Yazar
Mesaj
Biz ff yazan ve okuyan arkadaşlar duyguları çok yoğun olan insanlarız.
Bu yüzden okuyan ve yazan arkadaşlardan bir şiiri yorumlamalarını isteyeceğim . Sizce bu şiiri yazan insanın duyguları tam olarak ne olabilir.Nasıl bir haliyle yazmış benim için önemli de.
Yorumlarınızı bekliyorum.
Bir gün yalnız kaldığında anlayacaksın beni ey çiçek
Solmuş damarlarından kanlı sular çekildiğinde
Çekirgelerin neşeli çığlıkları rüzgarın aç çığlıklarına döndüğünde
Sonsuzluğun içindeki sona geldiğinde anlayacaksın beni
Gerçek ve yalan arasında yüzdüğünde anlayacaksın beni
Herkese arkanı dönüp gitmek zorunda olduğunda anlayacaksın
Etrafındaki çiçeklerin sadece kuru dallar olduğunu fark ettiğinde
Damarlarındaki kanın göz yaşlarının kanı olduğunu anladığında anlayacaksın
Kalbinin her bir aşkla yok olduğunu anladığında anlayacaksın beni
Aslında hiç var olmadığını hiç doğmadığını anladığında anlayacaksın
Birkaç kişinin mutluluğuna köle olduğunu
Bir makaslık canın olduğunu anladığında anlayacaksın
Sadece insanlar için yaşadığını anladığında anlayacaksın beni
Mutlu gibi görünüp kan ağladığını hissettiğinde anlayacaksın
Her gün bir kez öldüğünü anladığında
Umudunu başka insanlara umut olsun diye dağıttığını anladığında anlayacaksın beni
Başkası doysun diye aç yattığında
Dostlarını terk etmek zorunda olduğunu anladığında anlayacaksın
Bir kaşık umut için arkadan koşup umudunu yırttıklarında
Göz yaşının kapısında bekçi olduğunda anlayacaksın beni
Sadece çiçek olduğunu anladığında anlayacaksın beni
Bir ot parçası olduğunu hissettiğinde anlayacaksın
Yüreğinde dahil her şeyini kaybettiğinde anlayacaksın beni
Benim gibi olduğunda anlayacaksın beni
sona bir adım kala kendine baktığında
Kimliğinin zaten ölmüş olduğunu anladığında anlayacaksın beni
Bu yüzden okuyan ve yazan arkadaşlardan bir şiiri yorumlamalarını isteyeceğim . Sizce bu şiiri yazan insanın duyguları tam olarak ne olabilir.Nasıl bir haliyle yazmış benim için önemli de.
Yorumlarınızı bekliyorum.
Bir gün yalnız kaldığında anlayacaksın beni ey çiçek
Solmuş damarlarından kanlı sular çekildiğinde
Çekirgelerin neşeli çığlıkları rüzgarın aç çığlıklarına döndüğünde
Sonsuzluğun içindeki sona geldiğinde anlayacaksın beni
Gerçek ve yalan arasında yüzdüğünde anlayacaksın beni
Herkese arkanı dönüp gitmek zorunda olduğunda anlayacaksın
Etrafındaki çiçeklerin sadece kuru dallar olduğunu fark ettiğinde
Damarlarındaki kanın göz yaşlarının kanı olduğunu anladığında anlayacaksın
Kalbinin her bir aşkla yok olduğunu anladığında anlayacaksın beni
Aslında hiç var olmadığını hiç doğmadığını anladığında anlayacaksın
Birkaç kişinin mutluluğuna köle olduğunu
Bir makaslık canın olduğunu anladığında anlayacaksın
Sadece insanlar için yaşadığını anladığında anlayacaksın beni
Mutlu gibi görünüp kan ağladığını hissettiğinde anlayacaksın
Her gün bir kez öldüğünü anladığında
Umudunu başka insanlara umut olsun diye dağıttığını anladığında anlayacaksın beni
Başkası doysun diye aç yattığında
Dostlarını terk etmek zorunda olduğunu anladığında anlayacaksın
Bir kaşık umut için arkadan koşup umudunu yırttıklarında
Göz yaşının kapısında bekçi olduğunda anlayacaksın beni
Sadece çiçek olduğunu anladığında anlayacaksın beni
Bir ot parçası olduğunu hissettiğinde anlayacaksın
Yüreğinde dahil her şeyini kaybettiğinde anlayacaksın beni
Benim gibi olduğunda anlayacaksın beni
sona bir adım kala kendine baktığında
Kimliğinin zaten ölmüş olduğunu anladığında anlayacaksın beni
İnanılmaz gelebilir ama öm görme yeteneğim sıfır =_=
gerçekte nasıl biri olduğunu bilemesemde bence bu kişi;
hayatta çevresindekilere çok fazla değer ve önem vermiş. Hatta bunun için kendini bayağı bir yormuş biri. belki bazen içinden niye bu kadar çok çaba sarfediyorum. insanlar bana bunu vermiyor diye kırgınlığı bile hisstemiş bir insan. Belli ki bayağı bir sevmiş ve aşık olmuş. ama verdiğinin hkarşılığını alamayınca bu da son damla olmuş bardağı taşıran. ve artık içindekileri bağırmak, karşısındakini hırpalamak yerine feryadını bu satırlara dökmeyi tercih etmiş. (bayağı bir sabırlıymış maaşallah)
benden bu kadar... kimse bence sevdiği değerini bilse iyi olur. şiirden anlaşılan duygulu bir insan olduğu. ve Duygusal insanlar bence içlerinde her zman bir cevher taşırlar
hayatta çevresindekilere çok fazla değer ve önem vermiş. Hatta bunun için kendini bayağı bir yormuş biri. belki bazen içinden niye bu kadar çok çaba sarfediyorum. insanlar bana bunu vermiyor diye kırgınlığı bile hisstemiş bir insan. Belli ki bayağı bir sevmiş ve aşık olmuş. ama verdiğinin hkarşılığını alamayınca bu da son damla olmuş bardağı taşıran. ve artık içindekileri bağırmak, karşısındakini hırpalamak yerine feryadını bu satırlara dökmeyi tercih etmiş. (bayağı bir sabırlıymış maaşallah)
benden bu kadar... kimse bence sevdiği değerini bilse iyi olur. şiirden anlaşılan duygulu bir insan olduğu. ve Duygusal insanlar bence içlerinde her zman bir cevher taşırlar
Şiiri yazan platonik bir aşık bence.
Şiirde hitap ettiği kişi ise kendisinin gözünün önünde olmasına rağmen görmediğini anlatmaya, herşeyin göründüğü gibi olmadığını anlatmaya çalışmış.
Ama bir gün bütün herşeyin aslında geçici bir heves olduğunu, birisinin peşinden koşmak zorunda kalınca kendisiyle aynı duruma düşünce kendisini anlayacağını anlatmış...
Benim anladığım bu
Şiirde hitap ettiği kişi ise kendisinin gözünün önünde olmasına rağmen görmediğini anlatmaya, herşeyin göründüğü gibi olmadığını anlatmaya çalışmış.
Ama bir gün bütün herşeyin aslında geçici bir heves olduğunu, birisinin peşinden koşmak zorunda kalınca kendisiyle aynı duruma düşünce kendisini anlayacağını anlatmış...
Benim anladığım bu
Звезды ближе ко мне, чем когда-либо ♥
Benim anladıklarımın hepsini tuuche arkadaş eksiksiz bir şekilde yazmış zaten ve bu insan ruhu bana hiç yabancı değil... Bir an yazarın ben olduğumu hissettim doğrusu.... İnsanlar için çırpınan ama bunun karşılığında ufacık bir sevgiden bile yoksun bırakılan biri yazmış......... (Tabi bana göre..... )
ŞİİRE ŞİİRLE CEVAP
Bir aşktır bu.
Öyle bir aşktır ki, damarlardan taşmış ve dile getirlmiş duygularla,
Acılarla donatılmış.
Bezmiş aşk bile aşk olmaktan.
Bezdirilmiş.
Hislerinde acı veren bir aşkmış bu,
Öyle ki anlaşılamamış ve anlatılamamış.
Anlatılamamış, çünkü açılan kalbin kapıları
Duyarsızlığın darbesiyle ardına kadar kapanmış.
Yer yer doldurulmuş nefretle...
Acıyla ve artık bilinmezliğe alınmış yollarda,
Dönülemeyeceğinin bilinciyle,
Sevgi bile sevmemiş bu aşkı.
Şans gülmek istememiş.
Öyle bir aşkmış ki,
Açılan kapıların içinde ne olduğuna bakılmaksızın,
Düşünmeksizin başkasını, aklını kendinden başka yere yöneltmeksizin,
Sertçe kapatılmış kapıları anlatmış.
Anlatmış, onu ne zaman anlayacağını.
Hatırlamasını sağlamak istemiş belki de.
Ama hiç düşünmemiş,
Belki başka birine dönseymiş,
O kapılar hala açık olabilirmiş...
Benim düşüncelerim.
Bir aşktır bu.
Öyle bir aşktır ki, damarlardan taşmış ve dile getirlmiş duygularla,
Acılarla donatılmış.
Bezmiş aşk bile aşk olmaktan.
Bezdirilmiş.
Hislerinde acı veren bir aşkmış bu,
Öyle ki anlaşılamamış ve anlatılamamış.
Anlatılamamış, çünkü açılan kalbin kapıları
Duyarsızlığın darbesiyle ardına kadar kapanmış.
Yer yer doldurulmuş nefretle...
Acıyla ve artık bilinmezliğe alınmış yollarda,
Dönülemeyeceğinin bilinciyle,
Sevgi bile sevmemiş bu aşkı.
Şans gülmek istememiş.
Öyle bir aşkmış ki,
Açılan kapıların içinde ne olduğuna bakılmaksızın,
Düşünmeksizin başkasını, aklını kendinden başka yere yöneltmeksizin,
Sertçe kapatılmış kapıları anlatmış.
Anlatmış, onu ne zaman anlayacağını.
Hatırlamasını sağlamak istemiş belki de.
Ama hiç düşünmemiş,
Belki başka birine dönseymiş,
O kapılar hala açık olabilirmiş...
Benim düşüncelerim.
''Haruki suzukeru, Allen!''
''Zavallı şeytan, ruhunun kurtarılmasına izin ver!''
1. sayfa (Toplam 1 sayfa) [ 6 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |