Hayalden bir sesleniş.... Sayfaya git: 1, 2, Sonraki |
Yazar
Mesaj
Öteki Şahıs.....Bölüm 1
Yine çatışma,yine fırtına...bitmeyecek miydi acaba bu öldüren fırtına...?sessizce ağlamak,ruhundaki yaraları onarmak.Ne kadar zordu kendisi için ve hala neden yaşadığını anlayamıyordu...Kardeşini öldürdükten sonraki içindeki fırtına hala devam etmişti.
17 yaşındaydı.kardeşini öldürdüğünde,nefsi müdafaaydı.Ama kendisini yaşı küçük diye delilerin yattığı hastaneye kapatılmasını istemişlerdi.Çığlıkları koridorlaro doldurmaya,tırnakları duvarları deşmeye yaramıyordu.Çıkarmıyorlardı işte onu.
Hastanedeki psikiyatrst onu odasına getirdğinde sorunları yoktu aslında.Hastaneden içeri girdiğinde o havayı soludu ve birdenbire oldu herşey.O görüntüler,kanlı eller ve kardeşinin cesedi.İŞte o anda delirdi.Deli değildi,hastane onu öyle yapmıştı...
Kafasındaki sesi yatıştırmaya çalıştı...
"Neden buradayım?Bu manyaklar da kim böyle?Benim ne suçum var..Ben birşey yapmadım çıkarsınlar beni buradan.Ben iiyiyim sokaktaki Mr.jack'ten bile daha iiyiyim be.!!!!!!İstemiyorum burada yaşamak yeterr!!!!!!"
Ne yazık ki kimseler duymuyordu onu.Kimse duyamazdı onu.Ne doktorlar ne de hastane duvarları.Kimse...
Bir ses duydu..Tırnaklayıcı bir ses...
_"Ben duyuyorum seni "!!!
Susan korkuyla geri çekildi,duvara yaslandı.Kimdi konuşan,bir kelime bile etmemişti oysa...
_"Beni duyuyor musun ? sen kimsin?nasıl duyuyorsun?"
_"Korkma,korkacak bir şey yok burada.Gerçek dünya değil burası..Benim adım Julian.Senin adın ne güzelim.."
_"Adım Susan.Nerdesin seni göremiyorum.."
_"Beni göremezsin Susan burada değilim çünkü.Ama merak etme Salı gecesi yani 12 de burada olacağim.Bana güvenmelisin kurtaracağım seni buradan..."
Susan sesini çıkarmaya korktu.Demek buradan kurtulacaktı ne kadar iyiydi.O kişiyi görmemişti ama buradan çıkacaksa onun için hiç bir şey önemli değildi.Önündeki ilaç katılmış yemeği eliyle iterek uykuya daldı..Yanından geçen karartıyı görmedi bile Susan....
Yine çatışma,yine fırtına...bitmeyecek miydi acaba bu öldüren fırtına...?sessizce ağlamak,ruhundaki yaraları onarmak.Ne kadar zordu kendisi için ve hala neden yaşadığını anlayamıyordu...Kardeşini öldürdükten sonraki içindeki fırtına hala devam etmişti.
17 yaşındaydı.kardeşini öldürdüğünde,nefsi müdafaaydı.Ama kendisini yaşı küçük diye delilerin yattığı hastaneye kapatılmasını istemişlerdi.Çığlıkları koridorlaro doldurmaya,tırnakları duvarları deşmeye yaramıyordu.Çıkarmıyorlardı işte onu.
Hastanedeki psikiyatrst onu odasına getirdğinde sorunları yoktu aslında.Hastaneden içeri girdiğinde o havayı soludu ve birdenbire oldu herşey.O görüntüler,kanlı eller ve kardeşinin cesedi.İŞte o anda delirdi.Deli değildi,hastane onu öyle yapmıştı...
Kafasındaki sesi yatıştırmaya çalıştı...
"Neden buradayım?Bu manyaklar da kim böyle?Benim ne suçum var..Ben birşey yapmadım çıkarsınlar beni buradan.Ben iiyiyim sokaktaki Mr.jack'ten bile daha iiyiyim be.!!!!!!İstemiyorum burada yaşamak yeterr!!!!!!"
Ne yazık ki kimseler duymuyordu onu.Kimse duyamazdı onu.Ne doktorlar ne de hastane duvarları.Kimse...
Bir ses duydu..Tırnaklayıcı bir ses...
_"Ben duyuyorum seni "!!!
Susan korkuyla geri çekildi,duvara yaslandı.Kimdi konuşan,bir kelime bile etmemişti oysa...
_"Beni duyuyor musun ? sen kimsin?nasıl duyuyorsun?"
_"Korkma,korkacak bir şey yok burada.Gerçek dünya değil burası..Benim adım Julian.Senin adın ne güzelim.."
_"Adım Susan.Nerdesin seni göremiyorum.."
_"Beni göremezsin Susan burada değilim çünkü.Ama merak etme Salı gecesi yani 12 de burada olacağim.Bana güvenmelisin kurtaracağım seni buradan..."
Susan sesini çıkarmaya korktu.Demek buradan kurtulacaktı ne kadar iyiydi.O kişiyi görmemişti ama buradan çıkacaksa onun için hiç bir şey önemli değildi.Önündeki ilaç katılmış yemeği eliyle iterek uykuya daldı..Yanından geçen karartıyı görmedi bile Susan....
ewwt çok güzel olmuş bbk julianda kim acep ne oluyozz dewamını bekliyorum
"Yağmurlu bir günde,
Yola fırlayan yeşil, sarı kertenkele.
Bir otomobilin lastiği o koca kafanı dümdüz ettiğinde,
Yine bu kadar mutlu olabilcek misin sence!"
(Roberto Totaro-Nirvana)
Trafik kurallarına uyalım ^^
Yola fırlayan yeşil, sarı kertenkele.
Bir otomobilin lastiği o koca kafanı dümdüz ettiğinde,
Yine bu kadar mutlu olabilcek misin sence!"
(Roberto Totaro-Nirvana)
Trafik kurallarına uyalım ^^
hmm..ilginç...
devamını bekliorum
devamını bekliorum
Fan Fic'im Çaresizlik ve son...Hepinizi beklerim:P
[Bağlantı]
Merve'den chizimler;
[Bağlantı]
yorumlarınızla şereflendirin ehehe (:
[Bağlantı]
Merve'den chizimler;
[Bağlantı]
yorumlarınızla şereflendirin ehehe (:
İŞte ikinci bölüm.....ii okumalar
Öteki Şahıs bölüm 2......
Hastanedeki saat çalıvermişti birden:Gong,gong....
Susan sesi duyunca irkildi sanki tehlikeli bir şey olacakmış hissine kapıldı.Oysa etrafında ne insan vardı ne birşey.Sadece ve sadece duvarlar vardı.Kaldığı odanın kapısının açıldığını gördü.Bir doktor beklemiyordu çünkü genelde doktorlar kendisini ayda bir kere ziyaret ederlerdi.Gelen beyaz önlüklü kişiye baktı..Esmer,tuhaf görünümlü,uzun tırnaklı ve saçlarını kökten kazıtmış bir adamdı.Kendisine yaklaşıyordu elinde bir cisim vardı.Karanlıkta göremedği bu cismin aydınlıkta bir tabaca olduğunu öğrendi..."Tabancaaa!!!" diye bağırmak istedi olmadı...
_"Korkma Susan sadece tabanca sna zarar vermeyeceğim.Sözümü tuttuğumu görmüyor musun ?"
Sakinleşti Susan yoksa bu adam...yoksa bu tabancalı adam Julin mıydı?
_"evet ben Julian seni kurtaracak olan kişi...."
_"Neden doktor kılığındasın be adam...?"
_"İçeriye öyle girmek zorundaydım yoksa anlarlardı.Tabancamı da korumak için aldım olur da deli biri bana zara verirse diye.."
_"Deli biri sana zarar veremez bunu aklına koy"
_"Evet biliorum ama sen deli değilsin ona inanıorum...Hadi Susan!!!Gidelim..."
_"Nereye gideceğiz gidecek bi yerim yok..."
_"Ben bi yer biliorum oraya götüreceğm seni...Hadi gel..."
Susan ayağa kalktı,elini uzattı.Julian elini tutunca birden etraf döndü,değişti herşey..Sanki orada değildi...Sahi nerdeydiler?
Deli olmadığını,adının Susan olduğunu biliyordu.Bilmediği tek şey şu anda nerde olduğuydu......
Öteki Şahıs bölüm 2......
Hastanedeki saat çalıvermişti birden:Gong,gong....
Susan sesi duyunca irkildi sanki tehlikeli bir şey olacakmış hissine kapıldı.Oysa etrafında ne insan vardı ne birşey.Sadece ve sadece duvarlar vardı.Kaldığı odanın kapısının açıldığını gördü.Bir doktor beklemiyordu çünkü genelde doktorlar kendisini ayda bir kere ziyaret ederlerdi.Gelen beyaz önlüklü kişiye baktı..Esmer,tuhaf görünümlü,uzun tırnaklı ve saçlarını kökten kazıtmış bir adamdı.Kendisine yaklaşıyordu elinde bir cisim vardı.Karanlıkta göremedği bu cismin aydınlıkta bir tabaca olduğunu öğrendi..."Tabancaaa!!!" diye bağırmak istedi olmadı...
_"Korkma Susan sadece tabanca sna zarar vermeyeceğim.Sözümü tuttuğumu görmüyor musun ?"
Sakinleşti Susan yoksa bu adam...yoksa bu tabancalı adam Julin mıydı?
_"evet ben Julian seni kurtaracak olan kişi...."
_"Neden doktor kılığındasın be adam...?"
_"İçeriye öyle girmek zorundaydım yoksa anlarlardı.Tabancamı da korumak için aldım olur da deli biri bana zara verirse diye.."
_"Deli biri sana zarar veremez bunu aklına koy"
_"Evet biliorum ama sen deli değilsin ona inanıorum...Hadi Susan!!!Gidelim..."
_"Nereye gideceğiz gidecek bi yerim yok..."
_"Ben bi yer biliorum oraya götüreceğm seni...Hadi gel..."
Susan ayağa kalktı,elini uzattı.Julian elini tutunca birden etraf döndü,değişti herşey..Sanki orada değildi...Sahi nerdeydiler?
Deli olmadığını,adının Susan olduğunu biliyordu.Bilmediği tek şey şu anda nerde olduğuydu......
1. sayfa (Toplam 2 sayfa) [ 16 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |