Her telden şiirler Sayfaya git: 1, 2, Sonraki |
Yazar
Mesaj
Bir iki arkadaşımda koymamı istedi şiirlerimi koyayım dedim.Konular da genelde sevdiğim karakterlere,yaşadığım olaylara,günümüzde ki sorunlara değiniyorum.
İlk yayınlayacağım şiir 6 yaşımda yaşadığım,beni çok etkileyen bir olaya ithaftır..
Dişlek Gülümseyen Kız
Dişlek gülümseyen kız
O yaz da gözlerimin önündeydi.
Sıcak havada
Sığındığımız panjurun gölgesinde
Soğuturken terimizi
Kendi parlak hayallerimizde
Hayata karşı sorumsuzduk.
Çocuksu oyunlarımızda
Birbirimizi kırıp
Şikâyet etmeye giderken annelerimize
Güzel bir etki bırakmak için
Gözlerimizde birkaç yaş tanesi toplardık.
Bizi terleten o güneşin altında
Dünya dertlerinden bihaberdik.
Başka bir yaz
Beni eğlendirmeye gelmişken
Bindik on iki vites sayan bisikletlerimize.
O dişlek
Samimiyet kokan gülümsemesiyle
Aldığı keyifle
Kuvvet uyguladı pedallara.
Yokuş aşağı inerken mutlulukla
Acı bir çığlık indi kulaklarıma.
Canı yanan yavru kedinin
Tek savunması
Mırıltıdan uzak inlemesini
Andıran bir inilti.
Dişlek gülümseyen kız
Karanlığın içinde
Kayboldu gülümsemesiyle
Hiç gelmeyecek gibi…
Ve zaten hiç gelmemiş gibi
Kaldı anılarımda.
Karanlık bana hücum ettiğinde
Hiç olmadığım kadar yalnızdım.
Ancak aramıza girip korudu
Savunmasız bedenimi.
Dişlek gülümseyen kız
Yetersiz kalan müdafaamdan sonra anladım ki
Her insan dişlek gülümsemeli biraz.
Her türlü eleştiriye açığımdır ..
İlk yayınlayacağım şiir 6 yaşımda yaşadığım,beni çok etkileyen bir olaya ithaftır..
Dişlek Gülümseyen Kız
Dişlek gülümseyen kız
O yaz da gözlerimin önündeydi.
Sıcak havada
Sığındığımız panjurun gölgesinde
Soğuturken terimizi
Kendi parlak hayallerimizde
Hayata karşı sorumsuzduk.
Çocuksu oyunlarımızda
Birbirimizi kırıp
Şikâyet etmeye giderken annelerimize
Güzel bir etki bırakmak için
Gözlerimizde birkaç yaş tanesi toplardık.
Bizi terleten o güneşin altında
Dünya dertlerinden bihaberdik.
Başka bir yaz
Beni eğlendirmeye gelmişken
Bindik on iki vites sayan bisikletlerimize.
O dişlek
Samimiyet kokan gülümsemesiyle
Aldığı keyifle
Kuvvet uyguladı pedallara.
Yokuş aşağı inerken mutlulukla
Acı bir çığlık indi kulaklarıma.
Canı yanan yavru kedinin
Tek savunması
Mırıltıdan uzak inlemesini
Andıran bir inilti.
Dişlek gülümseyen kız
Karanlığın içinde
Kayboldu gülümsemesiyle
Hiç gelmeyecek gibi…
Ve zaten hiç gelmemiş gibi
Kaldı anılarımda.
Karanlık bana hücum ettiğinde
Hiç olmadığım kadar yalnızdım.
Ancak aramıza girip korudu
Savunmasız bedenimi.
Dişlek gülümseyen kız
Yetersiz kalan müdafaamdan sonra anladım ki
Her insan dişlek gülümsemeli biraz.
Her türlü eleştiriye açığımdır ..
" Çocuksu oyunlarımızda
Birbirimizi kırıp
Şikâyet etmeye giderken annelerimize
Güzel bir etki bırakmak için
Gözlerimizde birkaç yaş tanesi toplardık. "
bu kisim cok hosuma gitti. yazdigin daha cok siir oldugunu soylemistin. onlarida okumak isterim..
Birbirimizi kırıp
Şikâyet etmeye giderken annelerimize
Güzel bir etki bırakmak için
Gözlerimizde birkaç yaş tanesi toplardık. "
bu kisim cok hosuma gitti. yazdigin daha cok siir oldugunu soylemistin. onlarida okumak isterim..
teşkür ettim
Bir şiir daha koyayım öyleyse
Bu şiirde 12 yaşında ki kızı taciz eden vakit gazetesi yazarına ve onun gibi olan herkese itfah olsun..
Sapık
Duyguların çağın gerisinde
Olgunlaşmamış hazların vücudunun içinde
Körelmiş düşüncelerinle
Birikip çoğalıyorlar beyninde.
Gözlerin etrafa delice bakıyor.
Kulakların her duyduğundan medet umuyor.
Adımlarında kimsenin anlamadığı özgüven
Hafif rüzgârın yıldıracağı çiçekleri korkutuyor.
Güneşe yakın
Yıldızların arasında öne çıkıyor.
Toprağa her su değdiğinde
Gururla başını kaldırıyor.
O daha nazik bir çiçek
Kandırmaya çalışma.
Attığı adım sayısı yarından az
Gördüğü hiç bir yüz senden çirkin değil.
Senin beklediğin bitiş düdüğü
Onu başlangıç için yeni çağırdı.
Başında ki saçlar kar beyazı
Her gün bir kaç tanesini daha kaybediyorsun.
Hastalıklı düşüncelerinle başkalarına rahatsızlık vererek
Kendini kutsal mı sayıyorsun ?
Güneşe yakın
Yıldızların arasında öne çıkıyor
Toprağa her su değdiğinde
Gururla başını kaldırıyor
O daha nazik bir çiçek
Kandırmaya çalışma.
Bir şiir daha koyayım öyleyse
Bu şiirde 12 yaşında ki kızı taciz eden vakit gazetesi yazarına ve onun gibi olan herkese itfah olsun..
Sapık
Duyguların çağın gerisinde
Olgunlaşmamış hazların vücudunun içinde
Körelmiş düşüncelerinle
Birikip çoğalıyorlar beyninde.
Gözlerin etrafa delice bakıyor.
Kulakların her duyduğundan medet umuyor.
Adımlarında kimsenin anlamadığı özgüven
Hafif rüzgârın yıldıracağı çiçekleri korkutuyor.
Güneşe yakın
Yıldızların arasında öne çıkıyor.
Toprağa her su değdiğinde
Gururla başını kaldırıyor.
O daha nazik bir çiçek
Kandırmaya çalışma.
Attığı adım sayısı yarından az
Gördüğü hiç bir yüz senden çirkin değil.
Senin beklediğin bitiş düdüğü
Onu başlangıç için yeni çağırdı.
Başında ki saçlar kar beyazı
Her gün bir kaç tanesini daha kaybediyorsun.
Hastalıklı düşüncelerinle başkalarına rahatsızlık vererek
Kendini kutsal mı sayıyorsun ?
Güneşe yakın
Yıldızların arasında öne çıkıyor
Toprağa her su değdiğinde
Gururla başını kaldırıyor
O daha nazik bir çiçek
Kandırmaya çalışma.
20 Oca 2009 16:55
okuyan var mı bilmiyorum ama
Buda yasha-hotarubi ikilisi için yazdığım bir şiir.
Oldukça uzundur
Hotarubi&Yashamaru
Bulutların bıraktığı yağmur damlaları
Yakında düşecek göz yaşlarını unutturmak istercesine
Kuru kalmaya alışkın yolları ıslatmış…
Küçük gölcüklerin oluştuğu yolda koşan Yashamaru
Adımlarının çıkardığı şıpırtıları
Duymuyormuş.
Genç ninjanın aklı
Düşen yağmur tanelerinde
Veya
Hızlı adımlarının çıkardığı seslerden çok uzaktaymış.
Düşünceleri görevi için geride bıraktığı
Sevdiğindeymiş.
Günlerdir koşmaktan bıkmayan ayakları
Yapmaya mükellef kılınan göreve değil
Hotarubi’sine ulaşmak istiyormuş.
Yashamaru koşmuş durmadan.
Gözlerinin seğirmesini umursamadan
Yağmurun ıslattığı yolda ilerliyormuş.
Koşarken Hotarubi’sini anan sesi
Endişeli bir isyanı barındırıyormuş derinlerde.
Yeniden birlikte olmaya kararlıymış
Şayet geri dönebilirse…
Kelebeklerin arasında mutlu ve mesut..
Yüreği günlerdir onsuzluğa dayanmaya çalışsa da
Hotarubi dayanmak istemiyormuş
Yashamaru’ya duyacağı hasrete.
Onu kendisine hatırlatan tepenin
Hemen başında
Yashamaru’nun rüzgârla sallanan uzun saçlarını
Görmeyi arzu ediyormuş.
Ve her duyduğunda
Kendisine önem verildiğini hissettiren
Sesini duymayı istiyormuş.
Onu göreceği anın hayâliyle
Yanıp tutuşuyormuş kalbi.
Yashamaru,
Endişeli
Her zaman onu korumaya yemin etmiş kendisine.
Ve şimdi kendisinden çok uzakta
Hotarubi,
Endişeli
Her zaman onunla yaşamaya yemin etmiş kendisine
Ve şimdi o çok uzaklarda..
Ve Hotarubi
Tepenin üzerinde ki
Ağacın gölgesinde umutla beklerken
Ondan çok uzaklarda olan
Yashamaru’nun canı alınmış
Ve hissetmiş
Endişeli yüreğinde
Onun veda edemeden gidişini.
Rüzgârın soğukça esişi
Ruhunu üşütse de
Onun gidişi
Her şeyden soğukmuş.
Hotarubi hayâlinde
Ellerini sevdiğine uzatmış.
Tutuşmuş elleri,
O tepede gizlice buluştukları
Günlerden bu yana ilk kez.
Aklı hayâlden çıkmış.
Ve kendisini yağmurun ıslattığı
Toprağın üzerinde emeklerken bulmuş.
O an yağan yağmurla birlikte
Yere düşmeye başlamış
Aşkın gözyaşları…
Gözyaşları karışmış
Yağmura
Ve oradan toprağa
Yashamaru’su
Şimdi kim bilir nerede?
Toprakta ya da gökte
Beklide kalmayı seçip
Kendisini bekliyormuş.
Başını kaldırmış Hotarubi
Gökyüzünden düşmekte olan cehennem damlalarının
Narin tenine dokunuşu
Onu sanki cennete yakınlaştırıyormuş
Günler art arda
Geçip gitmiş.
Yine de unutturamamışlar Yashamaru’yu
Hotarubi’ye.
Ve kendi savaşında
O incecik narin kollarını kaybetmiş.
Sonra da kalbine saplanan kılıç
Aslında ona yapılan bir iyilikmiş.
Soğukmuş...
Her şeyden soğuk...
Yashamaru'yu kaybettiğinde
Hissettiği kadar
Acıtıcıymış ölüm.
Düşünce gücünü yitirecek olmasına rağmen
Yine de mutlu olduğunu hissediyormuş.
Bedenleri uzak kalsa da
Ruhları birleşecekmiş.
Yine görmüş Yashamaru’yu
Ve tutuşmuşlar el ele.
Ama bu sefer hayâl değilmiş.
Oradaymış gerçekten de.
Ve anlamış
Ruhu hep onu beklemiş
Son sözlerinde onun adını sayıklarken
Biliyormuş
Yalnız olmadığını
Ve yalnız gitmeyeceğini.
Ve düşmüş tepeden bedeni.
Saçları uçurumda esen rüzgârın kuvvetiyle
Sallanıyormuş…
Ve çarpıyormuş cansız bedeni
Uçurumda ki sert kayalara.
Canına son veren de kendi nemli gözleriyle
Onun düşüşünü izliyormuş.
Ardından uçurumdan
Yükselen kelebekleri
Ve onların vahşi danslarını
Ağlayarak izlemiş…
Şimdi ruhları bir arada
Ayrılmayacak kadar da kuvvetli
Yükselmişler onlarda göğe
Bir daha inmezcesine.
Hiç düşmesin yerlere
Aşkın gözyaşları…
Buda yasha-hotarubi ikilisi için yazdığım bir şiir.
Oldukça uzundur
Hotarubi&Yashamaru
Bulutların bıraktığı yağmur damlaları
Yakında düşecek göz yaşlarını unutturmak istercesine
Kuru kalmaya alışkın yolları ıslatmış…
Küçük gölcüklerin oluştuğu yolda koşan Yashamaru
Adımlarının çıkardığı şıpırtıları
Duymuyormuş.
Genç ninjanın aklı
Düşen yağmur tanelerinde
Veya
Hızlı adımlarının çıkardığı seslerden çok uzaktaymış.
Düşünceleri görevi için geride bıraktığı
Sevdiğindeymiş.
Günlerdir koşmaktan bıkmayan ayakları
Yapmaya mükellef kılınan göreve değil
Hotarubi’sine ulaşmak istiyormuş.
Yashamaru koşmuş durmadan.
Gözlerinin seğirmesini umursamadan
Yağmurun ıslattığı yolda ilerliyormuş.
Koşarken Hotarubi’sini anan sesi
Endişeli bir isyanı barındırıyormuş derinlerde.
Yeniden birlikte olmaya kararlıymış
Şayet geri dönebilirse…
Kelebeklerin arasında mutlu ve mesut..
Yüreği günlerdir onsuzluğa dayanmaya çalışsa da
Hotarubi dayanmak istemiyormuş
Yashamaru’ya duyacağı hasrete.
Onu kendisine hatırlatan tepenin
Hemen başında
Yashamaru’nun rüzgârla sallanan uzun saçlarını
Görmeyi arzu ediyormuş.
Ve her duyduğunda
Kendisine önem verildiğini hissettiren
Sesini duymayı istiyormuş.
Onu göreceği anın hayâliyle
Yanıp tutuşuyormuş kalbi.
Yashamaru,
Endişeli
Her zaman onu korumaya yemin etmiş kendisine.
Ve şimdi kendisinden çok uzakta
Hotarubi,
Endişeli
Her zaman onunla yaşamaya yemin etmiş kendisine
Ve şimdi o çok uzaklarda..
Ve Hotarubi
Tepenin üzerinde ki
Ağacın gölgesinde umutla beklerken
Ondan çok uzaklarda olan
Yashamaru’nun canı alınmış
Ve hissetmiş
Endişeli yüreğinde
Onun veda edemeden gidişini.
Rüzgârın soğukça esişi
Ruhunu üşütse de
Onun gidişi
Her şeyden soğukmuş.
Hotarubi hayâlinde
Ellerini sevdiğine uzatmış.
Tutuşmuş elleri,
O tepede gizlice buluştukları
Günlerden bu yana ilk kez.
Aklı hayâlden çıkmış.
Ve kendisini yağmurun ıslattığı
Toprağın üzerinde emeklerken bulmuş.
O an yağan yağmurla birlikte
Yere düşmeye başlamış
Aşkın gözyaşları…
Gözyaşları karışmış
Yağmura
Ve oradan toprağa
Yashamaru’su
Şimdi kim bilir nerede?
Toprakta ya da gökte
Beklide kalmayı seçip
Kendisini bekliyormuş.
Başını kaldırmış Hotarubi
Gökyüzünden düşmekte olan cehennem damlalarının
Narin tenine dokunuşu
Onu sanki cennete yakınlaştırıyormuş
Günler art arda
Geçip gitmiş.
Yine de unutturamamışlar Yashamaru’yu
Hotarubi’ye.
Ve kendi savaşında
O incecik narin kollarını kaybetmiş.
Sonra da kalbine saplanan kılıç
Aslında ona yapılan bir iyilikmiş.
Soğukmuş...
Her şeyden soğuk...
Yashamaru'yu kaybettiğinde
Hissettiği kadar
Acıtıcıymış ölüm.
Düşünce gücünü yitirecek olmasına rağmen
Yine de mutlu olduğunu hissediyormuş.
Bedenleri uzak kalsa da
Ruhları birleşecekmiş.
Yine görmüş Yashamaru’yu
Ve tutuşmuşlar el ele.
Ama bu sefer hayâl değilmiş.
Oradaymış gerçekten de.
Ve anlamış
Ruhu hep onu beklemiş
Son sözlerinde onun adını sayıklarken
Biliyormuş
Yalnız olmadığını
Ve yalnız gitmeyeceğini.
Ve düşmüş tepeden bedeni.
Saçları uçurumda esen rüzgârın kuvvetiyle
Sallanıyormuş…
Ve çarpıyormuş cansız bedeni
Uçurumda ki sert kayalara.
Canına son veren de kendi nemli gözleriyle
Onun düşüşünü izliyormuş.
Ardından uçurumdan
Yükselen kelebekleri
Ve onların vahşi danslarını
Ağlayarak izlemiş…
Şimdi ruhları bir arada
Ayrılmayacak kadar da kuvvetli
Yükselmişler onlarda göğe
Bir daha inmezcesine.
Hiç düşmesin yerlere
Aşkın gözyaşları…
1. sayfa (Toplam 2 sayfa) [ 11 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |