| isimsiz |
Yazar
Mesaj
MadBLooD
Otaku (Level 2)
Otaku (Level 2)
Konu: isimsiz
Bir rp senaryosu ve ilk hikayesi...Ben yazdım.
M.Ö 5000 yıl önce uygarlıklar kurulmaya başladı.Böylece yerleşimler oluştu.İlk uygarlık Sümerlerdi.
Daha sonra farklı uygarlıklar ortaya çıktı.Dünya büyüktü ve insan nüfusu artıyordu.Ülkeler kuruldu.Dünya bir anda en büyük değişimine uğruyordu.İnsanlar "beyin"lerini keşfetmişlerdi.Sürekli yeni icatlar buluyorlar, yeni şeyler keşfediyorlardı.Yani dünyayı öğreniyorlardı ve kendilerini...
M.Ö 2000'li yıllarda dünya o ana kadarki en büyük katliamını yaşadı.Binlerce sene barış içinde yaşamış, uygarlığın beşiği Sümerler, Sami Kavmi'nin istilasına uğradılar.Savaşmayı bilmeyen Sümerler bu saldırgan kavme
5 gün, 5 gece sonunda yenildiler ve neredeyse hepsi öldüler.
Yine aynı yıllara Japonya kuruldu.Avcı bir topluluk bu topraklara inerek çiftçilik yapmaya başladılar.
İnsanoğlu bu şekilde sürekli gelişmeye devam etti.Uygarlıklar, ülkeler, imparatorluklar, şehirler, köyler, klanlar...Nüfus arttıkça dünya daha kapsamlı bir yer hale geldi.
Hal böyle olunca savaşlar arttı ve savaş çağı başladı.Ülkeler askeri yönden gelişme çabasına giriyordu.Savaşamayanlar hayatta kalmak için ya çok değerli şeyler veriyorlar ya da düşman himayesine geçiyorlardı.Toprak, para, şan ve şöhret hırsı tüm ülkeleri sarmıştı.
Tüm bu yaşananlara uzak olan tek bir halk vardı.Bunlara "Mavi Yonca" deniliyordu.Asya'da kimsenin girmeye cesaret edemediği bir ormanda yaşıyorlardı.Bu halkın başı olan Senkaii dede(halkı ona öyle seslenirdi) insanın ve doğanın gerçek gücünü buldu.Keşfettiklerini bir kitaba yazdı ve 6 kopyasını yaptı.
Kopyalardan 4'ü bir ihanet sonucunda çalınarak başka ellere geçti.Tüm dünya bu kitabı öğrendi.Kitabın gücü iyilik için olduğu gibi kötülük içinde kullanıldı.Herkes kendine uygun gücü seçti.İç güce sahip olamayanlar ise bunu kullanamadılar.Büyücü, samuray, okçu gibi bir çok farklı sınıf savaşçıların devri başladı.
Kitabın sonunda "Tüm bu güçler bir gün evrenin derinliklernden gelen bir kuvvetçe alınacak ve bunların varlığı unutulacak.Hatırlayanlara ise kimse inanmayacak.Ancak kim bu kitaba tekrar sahip olursa o zaman tekrar insan iç gücünü kullanmayı öğrenecek." yazıyordu.1604 yılında aynen bu olay gerçekleşti, herkes olanları unutuverdi.
Günümüzde kitabın gücü keşfetmelerini beklediği insanları bekliyordu.
---Son---
M.Ö 5000 yıl önce uygarlıklar kurulmaya başladı.Böylece yerleşimler oluştu.İlk uygarlık Sümerlerdi.
Daha sonra farklı uygarlıklar ortaya çıktı.Dünya büyüktü ve insan nüfusu artıyordu.Ülkeler kuruldu.Dünya bir anda en büyük değişimine uğruyordu.İnsanlar "beyin"lerini keşfetmişlerdi.Sürekli yeni icatlar buluyorlar, yeni şeyler keşfediyorlardı.Yani dünyayı öğreniyorlardı ve kendilerini...
M.Ö 2000'li yıllarda dünya o ana kadarki en büyük katliamını yaşadı.Binlerce sene barış içinde yaşamış, uygarlığın beşiği Sümerler, Sami Kavmi'nin istilasına uğradılar.Savaşmayı bilmeyen Sümerler bu saldırgan kavme
5 gün, 5 gece sonunda yenildiler ve neredeyse hepsi öldüler.
Yine aynı yıllara Japonya kuruldu.Avcı bir topluluk bu topraklara inerek çiftçilik yapmaya başladılar.
İnsanoğlu bu şekilde sürekli gelişmeye devam etti.Uygarlıklar, ülkeler, imparatorluklar, şehirler, köyler, klanlar...Nüfus arttıkça dünya daha kapsamlı bir yer hale geldi.
Hal böyle olunca savaşlar arttı ve savaş çağı başladı.Ülkeler askeri yönden gelişme çabasına giriyordu.Savaşamayanlar hayatta kalmak için ya çok değerli şeyler veriyorlar ya da düşman himayesine geçiyorlardı.Toprak, para, şan ve şöhret hırsı tüm ülkeleri sarmıştı.
Tüm bu yaşananlara uzak olan tek bir halk vardı.Bunlara "Mavi Yonca" deniliyordu.Asya'da kimsenin girmeye cesaret edemediği bir ormanda yaşıyorlardı.Bu halkın başı olan Senkaii dede(halkı ona öyle seslenirdi) insanın ve doğanın gerçek gücünü buldu.Keşfettiklerini bir kitaba yazdı ve 6 kopyasını yaptı.
Kopyalardan 4'ü bir ihanet sonucunda çalınarak başka ellere geçti.Tüm dünya bu kitabı öğrendi.Kitabın gücü iyilik için olduğu gibi kötülük içinde kullanıldı.Herkes kendine uygun gücü seçti.İç güce sahip olamayanlar ise bunu kullanamadılar.Büyücü, samuray, okçu gibi bir çok farklı sınıf savaşçıların devri başladı.
Kitabın sonunda "Tüm bu güçler bir gün evrenin derinliklernden gelen bir kuvvetçe alınacak ve bunların varlığı unutulacak.Hatırlayanlara ise kimse inanmayacak.Ancak kim bu kitaba tekrar sahip olursa o zaman tekrar insan iç gücünü kullanmayı öğrenecek." yazıyordu.1604 yılında aynen bu olay gerçekleşti, herkes olanları unutuverdi.
Günümüzde kitabın gücü keşfetmelerini beklediği insanları bekliyordu.
---Son---
27 Şub 2010 20:25
MadBLooD
Otaku (Level 2)
Otaku (Level 2)
Konu: Yanıt: isimsiz
Sümerlilerin Hikayesi 1
Tarih:M.Ö 20-- Gece Yarısı
-Anne uyuyamıyorum.
9 yaşındaki küçük Sayek'in içindeki anlamsız sıkıntı onu rahatsız ediyordu.Bu küçük yetim böyle hissettiğinde olumsuz olaylar yaşanabiliyordu.Ayrıca rüyaları da gerçekleştiğinden halkı ona "Tanrı'nın Gözü" diyordu.
Annesi Shamarra aniden telaşlanarak yataktan kalktı.Birkaç saniyede tüm vücudunu terler bastı.Sayek ilk defa annesini böyle gördüğü için korkudan titremeye ve geri geri uzaklaşmaya başladı.Kadının bunun üstüne birde çığlık basmasıyla çocukcağız hızla odadan kaçarken birine çarparak yere çöktü.
Çarptığı kişi ağabeyi Ramis'ti.O 19 yaşında, terbiyeli, güvenilir, disiplinli, zeki ve savaşçı yapıya sahip biriydi.Daha da önemlisi bu genç Sümerlilerin lideriydi.Savaşı sevmez ve zorunda olmadıkça başvurmazdı, ama halkı arasında en iyi savaşan oydu.
Ramis kardeşini gördüğünde o da dehşete kapılıp birkaç adım geriledi.Ramis:
-Neler oluyor?!
Sayek ağlamaya başlamıştı.Sayek:
-Abi, niye bana öyle bakıyorsunuz?
Shamarra çığlık atar gibi bir sesle:
-KIYAMET VAKTİ YAKLAŞIYOR.
Ramis:
-Anne sakin ol, Sayek'i korkutuyorsun.
Shamarra:
-HEPİMİZ ÖLECEĞİZ.YÜCE TANRIM!
Bu sırada dışarıdan çığlık ve bağrışma sesleri geliyordu.Ramis kılıcını çekerek hemen sesin olduğu yere fırladı.
Evden dışarı adımını attığında gördüğü manzara şok ediciydi.Oklar uçuşuyorlar, kılıçlar savruluyorlardı.Hayatında hiç böyle birşey görmemiş olan Ramis olduğu yerde donakaldı.Düşmanlar sağa sola saldırırken halkı karşılık bile veremiyordu.Bu caniler sınırlama olmaksızın herkesi öldürüyorlardı.
Tarih:M.Ö 20-- Gece Yarısı
-Anne uyuyamıyorum.
9 yaşındaki küçük Sayek'in içindeki anlamsız sıkıntı onu rahatsız ediyordu.Bu küçük yetim böyle hissettiğinde olumsuz olaylar yaşanabiliyordu.Ayrıca rüyaları da gerçekleştiğinden halkı ona "Tanrı'nın Gözü" diyordu.
Annesi Shamarra aniden telaşlanarak yataktan kalktı.Birkaç saniyede tüm vücudunu terler bastı.Sayek ilk defa annesini böyle gördüğü için korkudan titremeye ve geri geri uzaklaşmaya başladı.Kadının bunun üstüne birde çığlık basmasıyla çocukcağız hızla odadan kaçarken birine çarparak yere çöktü.
Çarptığı kişi ağabeyi Ramis'ti.O 19 yaşında, terbiyeli, güvenilir, disiplinli, zeki ve savaşçı yapıya sahip biriydi.Daha da önemlisi bu genç Sümerlilerin lideriydi.Savaşı sevmez ve zorunda olmadıkça başvurmazdı, ama halkı arasında en iyi savaşan oydu.
Ramis kardeşini gördüğünde o da dehşete kapılıp birkaç adım geriledi.Ramis:
-Neler oluyor?!
Sayek ağlamaya başlamıştı.Sayek:
-Abi, niye bana öyle bakıyorsunuz?
Shamarra çığlık atar gibi bir sesle:
-KIYAMET VAKTİ YAKLAŞIYOR.
Ramis:
-Anne sakin ol, Sayek'i korkutuyorsun.
Shamarra:
-HEPİMİZ ÖLECEĞİZ.YÜCE TANRIM!
Bu sırada dışarıdan çığlık ve bağrışma sesleri geliyordu.Ramis kılıcını çekerek hemen sesin olduğu yere fırladı.
Evden dışarı adımını attığında gördüğü manzara şok ediciydi.Oklar uçuşuyorlar, kılıçlar savruluyorlardı.Hayatında hiç böyle birşey görmemiş olan Ramis olduğu yerde donakaldı.Düşmanlar sağa sola saldırırken halkı karşılık bile veremiyordu.Bu caniler sınırlama olmaksızın herkesi öldürüyorlardı.
27 Şub 2010 20:25
MadBLooD
Otaku (Level 2)
Otaku (Level 2)
Konu: Yanıt: isimsiz
Ona doğru ölümüne koşan düşmanı görünce kendine geldi ve küçük bir hamle ile yere serdi.Şimdi duyguları keskinleşiyordu.Sinirliydi, hemde çok...
Sürekli düşmanlarını öldürmesine rağmen bulunduğu yerden çok uzaklaşmadığını farketti.Bunun sebebi çok kalabalık olmaları ve Sümerlilerin çok çabuk yenilmeleriydi.Enerjisinin tükenmeye başladığını farketti ve birşeyler düşünmeye başladı.Küçük yaralar almaya başlamıştı.
Kararını verdi.Halkı için ve kendisi için çok değerli olan kardeşini ve annesini alıp kaçacaktı.Koşarak eve girdi.Sayek ve annesi bir köşede saklanmış kaderlerinde ne varsa olmasını bekliyorlardı.Hemen kardeşini kucağına alarak annesine
-Hadi, çabuk buradan kaçmalıyız.Birazdan gelirler.HADİ!
Shamarra kafasını sallayarak kalktı ve kaçmaya başladılar.Ramis kendilerine yaklaşanları öldürüyordu ve her adımında yoldaşlarının ölümünü izliyordu.Birden 7 düşmanın aynı anda üstlerine geldiğine aptallaştı.Zaten çok yorgundu ve koruması gereken insanlar vardı.
1,2,3,4...Annesi göğsüne gelen kılıç darbesiyle yere düştü.Ramis:
-ANNEEEE!!!
5,6,7.Annesinin yanına çömeldi ve yaşayıp yaşamadığına baktı.Sayek göz yaşlarına boğulmuştu.Shamarra kan çanağına dönmüş gözlerini açarak:
-Gidin.Burada beklerseniz ölürsünüz.Sizi seviyorum yavrularım.Sakın ölmeyin.
Son nefesini vermişti.Kardeşler birbirine sıkı sıkı sarıldılar ve annelerine son kez baktıktan sonra kaçmaya devam ettiler.
Tam hız ilerlerken karşısında diğerlerine göre daha donanımlı ve kalabalık bir düşman ordusu çıktı.Artık duramazdı, içlerine daldı.Hızı ve kıvraklığını kullanarak birkaç dakikada 74 kişiyi öldürdü.O sırada arkalardan gür bir ses "DURUN!" diye bağırdı.Askerler saldırmayı keserek durdular.Liderleri topluluğu yararak kardeşlerin karşısına geçti.Ramis:
-Kimsin sen lanet barbar?!
-Benim adım Sargon'dur.Bu kavmin lideriyim.Sen kimsin?
-Ben Sümerlerin hükümdarı Ramis'im.Bu da kardeşim Sayek'tir.Hepinizin canını alacağım.
Bu lafın üstüne Sargon kahkahalar atmaya başladı.Bu saldırgan ordunun lideri gerçekten korkutucuydu fakat Ramis'i hiç etkileyemiyordu.Sargon:
-Cesaretlisin.Sevdim seni.Canımızı almak istiyorsan önce beni yenmelisin.
-Heh o kolay.
Küçük kardeşini bırakarak gardını aldı.Sargon bağırarak üstüne koştu ve devasa büyüklükteki kılıcını savurdu.Ramis saldırıyı zorlanarak savurdu ama dengesini kaybetti.Sargon 2
ikinci hamlesini vakit kaybetmeden yaptı.Kılıcı boyuna rağmen oldukça çabuk kullanabiliyordu.Bu sefer kolunu kesmeyi başarabildi.
Ramis acıyla haykırarak biraz geriledi.Tekrar darbe almamak için gardını aldı ve bu sefer o saldırdı.Kılıçlar birkaç kez seviştikten sonra bu sefer yaralanan Sargon oldu.Sargon:
-Güçlüsün.Ama çok yoruldun.İki vuruşta seni öldüreceğim.
İlk saldırısında Ramis'in kılıcını paramparça etti.Gerçekten son hamle geliyordu.Ramis kardeşine bakarak "Ölmeyeceğiz.Anneme söz verdim." dedi.Ama şans ondan yana değildi.Sargon kılıcını savurduğunda iki kardeş aniden yok oldular.
Sargon aptallaştı.
-NEREDE BUNLAR?NEREDE?
...
Sürekli düşmanlarını öldürmesine rağmen bulunduğu yerden çok uzaklaşmadığını farketti.Bunun sebebi çok kalabalık olmaları ve Sümerlilerin çok çabuk yenilmeleriydi.Enerjisinin tükenmeye başladığını farketti ve birşeyler düşünmeye başladı.Küçük yaralar almaya başlamıştı.
Kararını verdi.Halkı için ve kendisi için çok değerli olan kardeşini ve annesini alıp kaçacaktı.Koşarak eve girdi.Sayek ve annesi bir köşede saklanmış kaderlerinde ne varsa olmasını bekliyorlardı.Hemen kardeşini kucağına alarak annesine
-Hadi, çabuk buradan kaçmalıyız.Birazdan gelirler.HADİ!
Shamarra kafasını sallayarak kalktı ve kaçmaya başladılar.Ramis kendilerine yaklaşanları öldürüyordu ve her adımında yoldaşlarının ölümünü izliyordu.Birden 7 düşmanın aynı anda üstlerine geldiğine aptallaştı.Zaten çok yorgundu ve koruması gereken insanlar vardı.
1,2,3,4...Annesi göğsüne gelen kılıç darbesiyle yere düştü.Ramis:
-ANNEEEE!!!
5,6,7.Annesinin yanına çömeldi ve yaşayıp yaşamadığına baktı.Sayek göz yaşlarına boğulmuştu.Shamarra kan çanağına dönmüş gözlerini açarak:
-Gidin.Burada beklerseniz ölürsünüz.Sizi seviyorum yavrularım.Sakın ölmeyin.
Son nefesini vermişti.Kardeşler birbirine sıkı sıkı sarıldılar ve annelerine son kez baktıktan sonra kaçmaya devam ettiler.
Tam hız ilerlerken karşısında diğerlerine göre daha donanımlı ve kalabalık bir düşman ordusu çıktı.Artık duramazdı, içlerine daldı.Hızı ve kıvraklığını kullanarak birkaç dakikada 74 kişiyi öldürdü.O sırada arkalardan gür bir ses "DURUN!" diye bağırdı.Askerler saldırmayı keserek durdular.Liderleri topluluğu yararak kardeşlerin karşısına geçti.Ramis:
-Kimsin sen lanet barbar?!
-Benim adım Sargon'dur.Bu kavmin lideriyim.Sen kimsin?
-Ben Sümerlerin hükümdarı Ramis'im.Bu da kardeşim Sayek'tir.Hepinizin canını alacağım.
Bu lafın üstüne Sargon kahkahalar atmaya başladı.Bu saldırgan ordunun lideri gerçekten korkutucuydu fakat Ramis'i hiç etkileyemiyordu.Sargon:
-Cesaretlisin.Sevdim seni.Canımızı almak istiyorsan önce beni yenmelisin.
-Heh o kolay.
Küçük kardeşini bırakarak gardını aldı.Sargon bağırarak üstüne koştu ve devasa büyüklükteki kılıcını savurdu.Ramis saldırıyı zorlanarak savurdu ama dengesini kaybetti.Sargon 2
ikinci hamlesini vakit kaybetmeden yaptı.Kılıcı boyuna rağmen oldukça çabuk kullanabiliyordu.Bu sefer kolunu kesmeyi başarabildi.
Ramis acıyla haykırarak biraz geriledi.Tekrar darbe almamak için gardını aldı ve bu sefer o saldırdı.Kılıçlar birkaç kez seviştikten sonra bu sefer yaralanan Sargon oldu.Sargon:
-Güçlüsün.Ama çok yoruldun.İki vuruşta seni öldüreceğim.
İlk saldırısında Ramis'in kılıcını paramparça etti.Gerçekten son hamle geliyordu.Ramis kardeşine bakarak "Ölmeyeceğiz.Anneme söz verdim." dedi.Ama şans ondan yana değildi.Sargon kılıcını savurduğunda iki kardeş aniden yok oldular.
Sargon aptallaştı.
-NEREDE BUNLAR?NEREDE?
...
27 Şub 2010 20:26
Boa Hancock
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: isimsiz
Uuu değişik bir fanfic olmuş.Anlatımında güzel.Yazmaya dewam edersen okuyacak insanlarında olucağına eminim.Belki buna bir kaç anime karakteri falanda eklersin XD.Ben dewam edersen seni okuycam merak etme^^.
I'm a shadow.
Spoiler:
27 Şub 2010 21:07
MadBLooD
Otaku (Level 2)
Otaku (Level 2)
Konu: Yanıt: isimsiz
Teşekkürler ^^ Çok hatalar yapıyorum yazarken bilgisizliğimden dolayı, sıkıntım orada :/ Ama yazma isteğim var, hikayeleri devam ettireceğim.
28 Şub 2010 23:50
  |
|
| 1. sayfa (Toplam 1 sayfa) [ 5 mesaj ] |
| Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |