Kiseki:Felaketle gelen çocuk Sayfaya git: Önceki, 1, 2, 3, 4, 5, 6 |
Yazar
Mesaj
bölüm 6:gerçekler....
eveet.hikayemiz yavaş yavaş yavaş açıklığa kavuşuyo.artık sıkıcı şeyler yerine daha heycanlı şeyler okuyucularımı bekliyo.
Merdivenlerden olabildiğince yavaş iniyordu.Bu sırada ne söyleyeceğini düşünmeye devam ediyordu.Aşağı indiğinde annesi ve babası çoktan üstlerini değişmiş ve oturmuşlardı.Kiseki karşılarına geçti ve konuşmaya başladı:
-Müdürün dediğine göre dün gece biri odasına girmiş ve dosyaları karıştırmış.Sadece benim dosyam yokmuş.O yüzden benim yaptığımı düşünüyo.Ama yemin ederim ki ben yapma...
-NE?
Kiseki'nin annesi de babası da yüzlerindeki şok olmuş ifade ile bağırmışlardı.Babası koşarak cama gitti ve dışarı baktı.Bütün sokağı süzdü.Geriye döndü.
-Hazırlanın.gidiyoruz
Kiseki'nin ne olduğu hakkında en ufak bir fikri yoktu ve kafası fena halde karışmıştı.Ama soru sormadı.Sadece babasının dediğini yapmak üzere yukarı çıkmak için yürümeye başladı.O sırada kapı çaldı.Annesi de babası da adeta dehşete düşmüşlerdi.Babası kapıya gitti ve sordu:
-Kim o?
Dışarıdan cevap geldi:
-Dr.Kanou Sesiuke.Makino Kiseki'nin okulda yapılan check-up ının sonuçları hakkında ailesi ile görüşmeye geldim.
Haruo(Kiseki'nin babası)rahatlamış görünüyordu.Ve kapıyı açtı.
-İçeri gelebilirmiyim?
-Tabii.
(Oturma odasına geçip otururlar.)
-Şimdi size anlatacaklarıma inanmayacağınızı biliyorum.Ama gerçek bu.12 yıl önce bilimsel bir deney yapılıyordu.Deneyin amacı en mükemmel genleri birleştirerek mükemmel bir insan ortaya çıkarmaktı.Tam bu sırada Haruo, Dr.Seisuke nin üstüne atladı ve onu yere yapıştırdı.Arkasını dönerek bağırdı:
-Kiseki, çabuk odana çık!
-Ama...
-Hemen!
Kiseki babasının dediğini yaptı ve yukarı, odasına çıktı.aşağıda neler olduğunu çok merak ediyordu.Yarım saat boyunca odasında volta attı.Ve sonunda aşağıya çağırıldı.Koşarak aşağı indi ve karşılarına dikildi.Annesi de babası da endişeli gözlerle birbirlerini süzüyordu.Sonra doktor Seisuke ''hadi bunu bilmeli' dedi.Bunun üzerine babası rahatsıca kıpırdandı ve konuşmaya başladı:
-Eee...Kiseki...şimdi duyacağın şeyler sana bir şakaymış gibi gelecek
belki inanmayacaksın.Ve bunları senden sakladığımız için üzgünüm ama senin iyiliğin içindi.Umarım bizi anlarsın...Annen ve ben, her ne kadar o zamanlar birbirimizi tanımasak da, 15-16 yıl önce bilimsel bir projede çalışmak için çağırıldık.Dr.Seisuke olarak tanıdığın bu bilim adamı projenin başına yerleştirilen kişiydi.Projenin amacı ''mükemmel bir insan'' oluşturmaktı.Yaklaşık 3 senelik çalışmalarımızdan sonra mükemmel genlerden oluşturduğumuz bebeklerden bir tanesi 1 aydan fazla hayatta kalmayı başardı.Bu bizim için gerçekten büyük bir sevinçti.Bu 3 sene içinde annenle tanıştık ve birbirimizi sevdik.Ve sonunda da evlendik.Ama bir türlü çocuğumuz olmadı.Ne kadar denersek deneyelim olmadı...Bebek 3 aylık olduğunda laboratuarda büyük bir yangın çıktı.Herkes kaçışmaya başladı.Ama annen bebeğin bulunduğu yerin başında öylece duruyordu.Yanına gidip ne olduğunu sordum ve bana ''bebeği de almalıyız'' dedi.Her ne kadar karşı çıksam da ısrarları sonucu bebeği aldık.Tahminimce 1 saatlik bir sürenin sonunda binadan çıkmıştık. Gerçekten bir felaketti...Bebeği aldığımızda yangın o kadar büyümüştü ki oradan çıkabilmemiz bir mucizeydi.Bu yüzden bebeğe Kiseki adını verdik.
...................................................
(bölüm arası)
(dipnot:Kiseki=mucize ayrıca hikayenin adı da buradan geliyo =) )
biraz kısa oldu üzgünüm ama hiç yoktan iyidir diyerek bulduğum ilk boş zamanda yazıım bu kısmını koyıyım dedim.
eveet.hikayemiz yavaş yavaş yavaş açıklığa kavuşuyo.artık sıkıcı şeyler yerine daha heycanlı şeyler okuyucularımı bekliyo.
Merdivenlerden olabildiğince yavaş iniyordu.Bu sırada ne söyleyeceğini düşünmeye devam ediyordu.Aşağı indiğinde annesi ve babası çoktan üstlerini değişmiş ve oturmuşlardı.Kiseki karşılarına geçti ve konuşmaya başladı:
-Müdürün dediğine göre dün gece biri odasına girmiş ve dosyaları karıştırmış.Sadece benim dosyam yokmuş.O yüzden benim yaptığımı düşünüyo.Ama yemin ederim ki ben yapma...
-NE?
Kiseki'nin annesi de babası da yüzlerindeki şok olmuş ifade ile bağırmışlardı.Babası koşarak cama gitti ve dışarı baktı.Bütün sokağı süzdü.Geriye döndü.
-Hazırlanın.gidiyoruz
Kiseki'nin ne olduğu hakkında en ufak bir fikri yoktu ve kafası fena halde karışmıştı.Ama soru sormadı.Sadece babasının dediğini yapmak üzere yukarı çıkmak için yürümeye başladı.O sırada kapı çaldı.Annesi de babası da adeta dehşete düşmüşlerdi.Babası kapıya gitti ve sordu:
-Kim o?
Dışarıdan cevap geldi:
-Dr.Kanou Sesiuke.Makino Kiseki'nin okulda yapılan check-up ının sonuçları hakkında ailesi ile görüşmeye geldim.
Haruo(Kiseki'nin babası)rahatlamış görünüyordu.Ve kapıyı açtı.
-İçeri gelebilirmiyim?
-Tabii.
(Oturma odasına geçip otururlar.)
-Şimdi size anlatacaklarıma inanmayacağınızı biliyorum.Ama gerçek bu.12 yıl önce bilimsel bir deney yapılıyordu.Deneyin amacı en mükemmel genleri birleştirerek mükemmel bir insan ortaya çıkarmaktı.Tam bu sırada Haruo, Dr.Seisuke nin üstüne atladı ve onu yere yapıştırdı.Arkasını dönerek bağırdı:
-Kiseki, çabuk odana çık!
-Ama...
-Hemen!
Kiseki babasının dediğini yaptı ve yukarı, odasına çıktı.aşağıda neler olduğunu çok merak ediyordu.Yarım saat boyunca odasında volta attı.Ve sonunda aşağıya çağırıldı.Koşarak aşağı indi ve karşılarına dikildi.Annesi de babası da endişeli gözlerle birbirlerini süzüyordu.Sonra doktor Seisuke ''hadi bunu bilmeli' dedi.Bunun üzerine babası rahatsıca kıpırdandı ve konuşmaya başladı:
-Eee...Kiseki...şimdi duyacağın şeyler sana bir şakaymış gibi gelecek
belki inanmayacaksın.Ve bunları senden sakladığımız için üzgünüm ama senin iyiliğin içindi.Umarım bizi anlarsın...Annen ve ben, her ne kadar o zamanlar birbirimizi tanımasak da, 15-16 yıl önce bilimsel bir projede çalışmak için çağırıldık.Dr.Seisuke olarak tanıdığın bu bilim adamı projenin başına yerleştirilen kişiydi.Projenin amacı ''mükemmel bir insan'' oluşturmaktı.Yaklaşık 3 senelik çalışmalarımızdan sonra mükemmel genlerden oluşturduğumuz bebeklerden bir tanesi 1 aydan fazla hayatta kalmayı başardı.Bu bizim için gerçekten büyük bir sevinçti.Bu 3 sene içinde annenle tanıştık ve birbirimizi sevdik.Ve sonunda da evlendik.Ama bir türlü çocuğumuz olmadı.Ne kadar denersek deneyelim olmadı...Bebek 3 aylık olduğunda laboratuarda büyük bir yangın çıktı.Herkes kaçışmaya başladı.Ama annen bebeğin bulunduğu yerin başında öylece duruyordu.Yanına gidip ne olduğunu sordum ve bana ''bebeği de almalıyız'' dedi.Her ne kadar karşı çıksam da ısrarları sonucu bebeği aldık.Tahminimce 1 saatlik bir sürenin sonunda binadan çıkmıştık. Gerçekten bir felaketti...Bebeği aldığımızda yangın o kadar büyümüştü ki oradan çıkabilmemiz bir mucizeydi.Bu yüzden bebeğe Kiseki adını verdik.
...................................................
(bölüm arası)
(dipnot:Kiseki=mucize ayrıca hikayenin adı da buradan geliyo =) )
biraz kısa oldu üzgünüm ama hiç yoktan iyidir diyerek bulduğum ilk boş zamanda yazıım bu kısmını koyıyım dedim.
son mesaj: 12 May 2008 20:35 şimdiki tarih: 14(galiba)temmuz 2008 ... üzücü
[Bağlantı]
fan art sayfam
fan art sayfam
nerde yenisi nerdöe nördö nerdeaöeöe -->
[Bağlantı]
fan art sayfam
fan art sayfam
hehe acıların çocuğu emrah hikayesine benzemişş başlıkk yaa ama içeriği hiçte öle deill valla napmaya çalışmışsın bilmiyorumm ama komedi bişiy yapmışsın adam doktorum üstüne tarzan gibi atlamışş abartmanınn bu kadarı dedirten cinsten... sanırım dewamını getirmiceksin yazık olmuş...
Sewimlİ_HırsıZ'a bu güzel imzadan dolayı çok teşekkür eder ve minnetimi gönderirim
Spoiler:
Hikayenin öldüüne çok üzüldüm başımız saolsun
[Bağlantı]
fan art sayfam
fan art sayfam
6. sayfa (Toplam 6 sayfa) [ 60 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |