(10 yıl öncesi)(Kyoto)

-- Kawasaki ne yapıyorsun pencerenin önünde, hemen aşağıya gel.

Kawasaki- Geliyorum baba.

-- Sen bir havari olarak yetiştiriliyorsun. Sorumluluklarının farkına var. Eğitim zamanı eğitim zamanıdır. Dışarı aval aval bakma zamanı değil. Hemen eline kılıcını al.

Kawasaki- Tamam baba.
(Birkaç gün sonra)

Kawasaki- Baba dışarıda çocuklarla oynamaya gidebilir miyim?

-- Ne saçmalıyorsun sen hemen eline kılıcını al ve çalışmaya başla. Bu gidişle diğer ailelerin çocukları seni geçip havari olacak. Nesillerdir bu onuru kazanmak için çalıştık. Sen de deden gibi bir havari olup ailemizi onurlandırmalısın.

Kawasaki- Ama ama.. Tamam baba.

-- Çalış Kawasaki, çalış ki ailemizi onurlandır. Dışarıda senin ihtiyacın olan hiç bir şey yok. Hizmetçilerimiz, paramız her şeyimiz senin için. Sen daha kolay havari olabilesin diye.
(Birkaç gün sonra)

-- Kawasakiiiii! Nerede bu çocuk.İki dakika gözünü ayırmaya gelmiyor. Kawasakiii! Hey, sen Kawasaki yi gördün mü?

Hizmetçi- Küçük bey az önce dışarı çıktılar.

-- Ah bu çocuk nereye gitti?
( Kawasaki nin babası Kawasaki yi dışarıda çocuklarla oynarken bulur.)

-- Kawasaki! Hemen buraya gel. Dışarıda ne işin var? Doğruca antrenmana.
Kawasaki- Ama baba bende oyun oynamak istiyorum.
(Babası Kawasaki ye tokat atar. Kawasaki ağlamaklı olur ama ağlamaz.)

Kawasaki- Tamam baba.
(Babası önden giden Kawasaki ye hüzünle bakar. Ve sonra ona seslenir.)

--Kawasaki! Gel biraz yanıma. Biliyorum sende diğer çocuklar gibi oynamak, hayatını yaşamak istiyorsun ama sen onlar gibi değilsin. Sen bir havari soyundan geliyorsun. Bu sırrı bilen nadir ailelerden birine üyesin. Sen bir havari olmalısın ki ileride senin koruman altında çocuklar rahatça oyun oynayabilsinler. Bizim ailemizin üzerine aldığı sorumluluk bu, yani senin sorumluluğun. Buna uygun davran ve ailemizi gururlandır.
(Sonra babası Kawasaki nin gözlerine bakar ve ona sarılır. Ve el ele tutuşarak evlerine geri dönerler.)

(Günümüz) (Babü’l Mendep)
(Kawasaki nin karnını delip geçen eli gören Kushiro acı bir şekilde bağırdı.)

Kushiro- Kawasakiiiiiiii!!!!!

(Başka bir iblis ortaya çıkmıştı. Nasıl, ne zaman gelmişti? Karışıklıktan yararlanan iblis fark edilmeden arkadan yaklaşmıştı. Sinsi saldırısını gerçekleşen iblisin yüzünde pis bir sırıtış vardı. Kushiro öfkeden deliye döndü. Gözleri bu sefer istemsiz parlamıştı. Kılıcını kaldırdı ve o inanılmaz hızıyla Kawasaki nin karnını delip geçen eli kesti. İblis acı içinde geri çekildi. Bu sırada Kawasaki kanlar içinde yere yığıldı. Yere yığılan Kawasaki yi gören Kushiro nun gözleri bir kez daha parladı. Kushiro nun aurası iblislerin ikisini de korkutmaya yetmişti. İblisler kaçmak için geminin burnuna doğru yönelmeye çalışsalar da artık çok geçti. Kushiro nun hızından kaçamadılar. Artık güvertenin tahtaları neredeyse görünmüyordu. Her yer kan gölüne dönmüştü. İblislerin yere devrilmesiyle Kushiro birazda olsa kendine geldi. Hemen Kawasaki nin yanına koştu.Ve yere diz çökerek Kawasaki yi kucağına aldı.)

Kushiro- Kawasaki? Hey, Kawasaki kendine gel.

Kawasaki- (acı çeken bir sesle) Hakladın mı onları dostum?

Kushiro- (ağlamaklı bir sesle) Hakladım. Sen iyi misin? Dayanabilirsin değil mi?

Kawasaki-(a.ç.b.s)Arkadaşlığımız biraz kısa sürdü değil mi? Eee, ne yaparsın ben bu konuda acemiyim.

Kushiro-(a.b.s.) Ne saçmalıyorsun sen daha ölmedin. Hem arkadaşlığımız sonsuza kadar sürecek. Nede olsa sen de benim ilk arkadaşımsın.

Kawasaki-(a.ç.b.s.) Daha fazla dayanamam kaptan. Benden bu kadarmış. Senden bir isteğim var. Bu kılıcı sana emanet ediyorum. Hem bu kutsal kılıç benden güçsüz birine giderse babam çok sinirlenir.

Kushiro-(a.b.s.) Salak! Hayatta kal ve kendin taşı o kılıcı.

Kawasaki- Elveda dostum. Benim için de yaşa ve dünyayı bu iblislere bırakma. Bunu senden daha iyi başarabilecek biri olduğunu düşünmüyorum.
(Ve Kawasaki son nefesini verir.)

Kushiro-(gözleri yaşlı bir şekilde) Söz veriyorum dostum, söz.
(Yağmur başlar. Kawasaki nin ölümüne gökyüzü dahi ağlamıştı. Kalan tayfa ve duacılar Kawasaki nin etrafına toplanır. Yağmur şiddetlenir. Kushiro, Kawasaki nin cansız bedenine sarılarak ağlar. Hayatta kalan herkesin gözyaşları sel olur. Yağmur güverteyi temizler. Kushiro, Kawasaki nin kılıcını yavaşça yerinden çıkarır ve kendi kuşağına takar.)

Kawasaki olmesin ;-;

(Ege Denizi)
(İblisler tarafından gemiye yapılan baskının üzerinden 4 gün geçmiştir. Gemideki hasar yeterince hızlı onarılamayacağı için örgüt tarafından yeni bir gemi tahsis edilmiştir. Gemi hafif esen deniz meltemiyle yelkenlerini şişirmiş. İstanbul a doğru yola çıkmıştı. Mürettebat ve duacı birliği kayıplar için hüzünlüydü ama bu onların işinin bir parçasıydı. Bunu kabullenmişlerdi. Kushiro ise arkadaşının kaybetmenin şokunu üzerinden atamamıştı. Kushiro bu süre boyunca geminin güvertesinden hüzünlü bir şekilde denizi izlemiştir. Kimse Kushiro nun yanına yaklaşmaya cesaret edememişti. Gemi Ege denizine varmıştı. Duacı birliğinin başı yavaşça Kushiro nun yanına yaklaştı.)

-- Gerçekten çok üzgünüz. Özürlerimizi kabul edin. O iblisi durdurmayı başaramadık.
(Kushiro yavaşça başını çevirdi. Cevap vermek istedi ama kelimeler ağzından çıkmıyordu.)

-- Eğer o iblisi fark edebilseydik… Gerçekten çok üzgünüm. O sıra kendi derdimize düşmüştük.
(Duacı birliğinin başının gözlerinden yaşlar süzülür.)

Kushiro- Sizin değil benim hatamdı. Sizin elinizden bir şey gelmezdi. O iblisi fark edebilseydim…

-- Hayır, hata bizimdi. Bizim görevimiz sizin güvenliğinizi sağlamaktı. (elindeki iri boncuklu tesbihi göstererek.) Bu kutsal tesbihlere bunun için yemin ettik. Ama şimdi ağlayıp sızlanmamın zamanı değil. Bir görevimiz var. Sizi merkeze sağ salim götürmek için uğraşıyoruz. Elbet arkadaşlarımız için gözyaşı dökeceğiz ama şimdi bir görevimiz var. Bunun başarmak için ne gerekiyorsa yapacağız. Aynı şekilde sizinde bir göreviniz var. Bu dünyayı korumak gibi. Lütfen artık kendinize gelin bu dünyanın size ihtiyacı var. Neler yapabildiğinizi kendi gözlerimle gördüm. Ben yıllarımı bu mesleğe verdim birçok havarinin yanında savaştım ama sen farklısın. Senin gibisini daha önce hiç görmedim. Şimdi silkelen kendine gel. Arkadaşın için ağlamaktan daha iyisini başarabilirsin. Artık sen sadece kendin için değil onun içinde savaşıyorsun.
(Kushiro nun gözlerinden birer damla yaş süzülür.)

Kushiro- Teşekkür ederim.
(Duacı şaşırır.)

-- Asıl hayatlarımız kurtardığınız için biz size teşekkür ederiz. Sizin sayenizde hala bu geminin üzerindeyiz ve ölen arkadaşlarımız için hala bir şeyler yapma şansımız var. (bir an duraksar. Derin bir nefes çeker) Merkeze varmamıza az kaldı. Artık kendi aramızda da melek dilini konuşmaya başlayacağız ki sizde alışın. Merkezde her dilden, her renkten insan var. Bu melekler tarafından bize bahşedilmiş dil sayesinde aramızda çok rahat anlaşabiliyoruz. Havari seçilmenizden hemen sonra size de gizli yöntemlerle öğretilmiş olması gerekiyor.

Kushiro-(melek dilinde) Evet, öğretildi.

--(melek dilinde) Yemek hazırlandı istediğiniz zaman sofraya gelebilirsiniz.



(Kızıl Güneş Örgütü Merkezi- İstanbul)(Hologram konuşma)
( Salondaki masanın etrafı hologramlarla doludur. Yönetici Leonard masaya oturur. Ortama kasvetli bir hava hakimdir. Daha başlangıçta bir havarinin ölmesi din temsilcileri arasında büyük ses getirmiştir. Ve sessizliği Hıristiyanlık temsilcisi bozar. )

--(hiddetli bir şekilde) Yönetici Leonard, bir havarinin öldüğü doğru mu? Bu nasıl olur? Duacı birlikleri ne işe yarıyor.

Leonard- Temsilciler lütfen sakin olun. Çok büyük bir baskındı. İkisi üst düzey olmak üzere tam dört tane iblis saldırdı. Tabi ki de acımız büyük çok değerli bir silahımız kaybettik. Ama bu baskın ne kadar güçlü bir silaha da sahip olduğumuzu gösterdi. İblis baskını her ne kadar biri havari olmak üzere kayıplar verdirse de Japon havarimiz olan Kushiro nun da gücünü bize kanıtladı. Burada bize asıl zararı veren şeytanın haber ağını çok hafife almamız oldu. Dünyanın dört bir yanında havarilerimiz daha ilk günden iblislerle çarpışmak zorunda kaldı. Ağır yaralananlar oldu, pek çokta duacı kaybettik ama Japon temsilcimiz dışında savaşta kaybettiğimiz havari olmadı. Her ne kadar bazıları artık savaşamayacak durumda olsa da.
(Yahudilik temsilcisi bekletmeden sorar.)

-- Peki kayıpların yerleri dolduruldu mu?

Leonard- Tabi ki de. Hemen bağlı oldukları bölgelere bildirilerek ikinci olan havari adayları göreve çağrıldı. Her ne kadar ölenler kadar güçlü olmasalar da görevlerini hakkıyla yerine getireceklerinden eminim. İki gün içinde hepsi merkeze varmış olurlar. Ama ölen Japon havarimizin kılıcını Kushiro ya vermesi ve ölen havarinin babasının ‘Oğlumun kararına güveniyorum. Kılıcını hak edene emanet etmiştir.’ demesi üzerine bizde Japonya dan yeni havari çağırmadık. Hatta gerek olduğunu da düşünmüyorum.
(Budizm temsilcisi toplantıyı daha fazla uzatmamak adına söze girer.)

-- Tamamdır. Merkezdeki işleri sana bırakıyoruz yönetici.

Leonard- Tabi ki de din temsilcileri elimden geleni yapacağımdan emin olabilirsiniz. Bir daha ki toplantımızda görüşmek üzere.
(Hologramlar kapandı ve salon eski sessizliğine büründü. Leonard derin bir nefes aldıktan sonra işlerine devam etmek için salondan ayrıldın.)

(İstanbul)
(Kushiro nun gemisi artık İstanbul a varmıştır. Kushiro duacı birliğinin başının elini sıkar. Önce şaşıran duacı birliğinin başı sonrasında gülümser ve kendine iyi bakmasını söyler. Yanına eşlik için iki duacı verilen Kushiro koşar adımlarla merkeze doğru harekete geçer. Kushiro ne etrafındaki tarihi yapılara, ne de parlayan güneşin altında ki neşeli insan topluluklarına aldırmaz. Kafasında sadece merkeze varmak ve en kısa sürede görevine başlamak vardır. Yanındaki duacılar ona yetişebilmek için ekstra çaba sarf ediyorlardı. Sonunda merkezin girişine gelmişlerdi. Eski evlerle çevrili boş bir çıkmaz sokağın en sonundaki oldukça büyük ve bir o kadar ağır görünen bir kapının önündeydiler. Duacılardan biri öne çıkar ve kapının yanındaki boşluğa tespihini sokar. Kapı kendinden beklendiğinden daha az bir gürültüyle açılır. Açılan kapının arkasında her iki yana dağılmış on kadar duacı vardır. Bir ellerinde meşale diğer ellerinde uzunca mızrak tutan bu duacılar Kushiro aralarındaki yoldan yürürken hiç istiflerini bozmamışlardı. Başka bir kapı daha açıldı. Açılan kapının ardından yer altına doğru merdivenler uzanıyordu. Merdivenlerden yirmi kadarını inene Kushiro gözlerine inanamadı. Yerin altında dev bir tesisti bu gördüğü. Her yerde insanlar koşturuyor. Sanki boş duran kimse yokmuş gibiydi. Biraz afallayan Kushiro merdivenlerin bittiği yerdeki dev salonda toplanan kalabalığı gördü. Kalabalığın önünde konuşma yapmak için bekleyen biri vardı. Tam o sırada kalabalığın önünde bekleyen adamla göz göze geldi. Adam uzun boylu, sarışındı. Yüksek rütbeli birine benziyordu. Kushiro yu gören adam önce biraz sırıttı ve ardından hemen konuşmaya başladı)

Leonard- Ben bu tesisin yönetici ve aynı zamanda sizin yani havarilerin komutanı Leonard Rosen . Beklediğimiz son kişi de geldiğine göre, hepinize hoş geldiniz demek istiyorum.
(Bu sırada Kushiro sessizce kalabalığın arkasına geçer ve Leonard devam eder.)

Leonard- Burası sizin yeni eviniz olan Kızıl Güneş in ana üssü. Biz buraya kısaca Merkez deriz. Burası havarilerin yeni evidir. Burada hepimiz eşitiz. Burada kimseye ayrıcalık tanınmaz. Biz buraya Tanrının emirlerini yerine getirmek ve Şeytanın zulmüne karşı birlik olmak için toplandık. Buraya toplanırken bile birçok zorluk yaşadınız. Bu olaylar sizin durumun ciddiyetini bir kez daha kavratmış olmalı. Kayıplar verdik. Ama şimdi üzülme zamanı değil. Şimdi savaşma ve bu gidişe bir dur deme zamanıdır. Merkezimiz İstanbul dadır. Çünkü burası bize ulaşım ve koruma olanakları açısından en uygun yerdir. Kısaca dünyanın ortasındaki metropol diyebiliriz. Bu şehrin kalabalık oluşu iblislerin hareketini kısıtlar. Merkezimizde havarilerin ihtiyaç duyacağı her şey mevcuttur. Son iblis saldırılarının büyüklüğü yeni bir döneme girdiğimizi bize gösterdi. Önceden iki kişilik olan havari ekiplerini artık üç kişiliğe çıkardık. Tam üç saat sonra tekrar burada toplanılıp takımlar için kura çekilecek. Şimdi bu sürede isterseniz Merkezi keşfedebilir isterseniz de odalarınızda dinlenerek geçirebilirsiniz. Odalarınıza sağ taraftaki kapıdan geçerek ulaşabilirsiniz. Hizmetlilerimiz size yardım edeceklerdir.
(Leonard arkasını döner ve salonu terk eder. Herkesin suratında bir endişe vardır. Ne yapacaklarını bilmeden etraflarına bakınırken Kushiro sağa doğru hareketlenir ve kapıdan çıkıp gider. Bu hareket herkese bir cesaret verir. Bazıları Kushiro gibi odalara hareketlenirken bazıları da çoktan kaynaşmaya başlamış ve merkezi keşfetmek için yola koyulmuşlardı. Kushiro odasına varmıştı. Yatağına yattı ve önündeki üç saati tavana bakarak geçirdi. Üç saat hemen geçmişti. Leonard konuşma yaptığı yerde yerini çoktan almıştı. Tüm havariler toplandı ve kuralar başladı.)

Leonard- Evet, şimdi kura çekimlerimize başlıyoruz. Her takım üç kişiden oluşacak ve elimizde olan veriler ışığında takım liderleri seçilecek. Takım liderleri yöneticinin yani benim takım üzerindeki eli olacak. Takımlar rastgele belirlenecek ve takımlarda yapılacak değişimler bendeniz tarafından karar verilecek. Evet, ilk takımı belirliyorum. Meksika dan Balcazar, Rusya dan Andrei, Mısır dan Hassan . Üçünüz birinci takımı oluşturuyorsunuz. ABD den Timoty, Hollanda dan Mina…. Türkiye den Seyfi, Güney Afrika dan Lea, Japonya dan Kushiro… (Leonard isimleri okumaya devam etti.) Evet, artık takımlarınız belli oldu. Şimdi takım kaptanlarını belirlemek için yönetim kurulunun toplantısı olacak. Ve sonuçlar her takıma özel olarak yarın bildirilecek. Şimdi dağılabilir ve takım arkadaşlarınızla kaynaşabilirsiniz.
(Kushiro takım arkadaşlarına hiç bakmadan odasına yönelmişti ki omzundan biri tuttu. Kafasını arkaya çevirdiğinde sağlam yapılı biri ona gülümsüyordu.)

Seyfi- Merhaba, ben Seyfi aynı takımdanız. Tanıştığımıza memnun oldum.
(Kushiro hiçbir tepki vermeden yoluna ilerlemeye çalışsa da Seyfi izin vermez.)

Seyfi- Nereye gittiğini sanıyorsun. Bana kendini tanıtmayacak mısın?
(Kushiro istemeyerekte olsa geriye döner ve kendini tanıtır.)

Kushiro- Bende Kushiro. Tanıştığımıza memnun oldum. Şimdi müsaade edersen odama dönüp dinleneceğim.

Seyfi- Hadi ama yapma böyle. Hem biliyor musun? Takımımızın diğer üyesi taş gibi bir hatun. Acaba o nereye kayboldu? Galiba o da senin gibi soğuk biri. Nedense hep böyle tipler beni bulur. Her neyse sen git dinlen nasıl olsa yarın tekrar buluşmak zorundayız. Bende şu diğer üyemiz olan güzelliği bulmaya çalışayım. Güle güle.
(Seyfi, Kushiro nun yanından ayrılır ve Kushiro odasına geri döner. Ve merkezde yeni gün için hazırlıklar başlar.)

Üçünüz birinci takımı oluşturuyorsunuz. ABD den Timoty, Hollanda dan Mina…. Türkiye den Seyfi, Güney Afrika dan Lea, Japonya dan Kushiro… (Leonard isimleri okumaya devam etti.)

seninki biraz tiyatro havasında seyrediyor, yani aslına bakarsan biraz Haldun Taner havası sezinledim