inamıyorum ya benim şimdi yazdığım hikayedeki karakterlerden birinin adı da emily neyse yan karakterlerden birine koyuyimde dayak yemiyim
maron hep diyorum sen üstatsın xunlai ile birleşmeniz kesinlikle süper olmuş çünkü iki büyük üstadın birleşerek yazdığı ff tadından yenmiyor.-bu günlerde hep aynı yorumu dayıyorum neyse-


bu arada ay prensesimizede sesleniyim burdan kusuruma bakmazsanız hayla yeni bir hikayesini göremedik gözlerim yollarda bekliyorum
yaz tatilindeyiz yani bunu dikkate alın U_U
bu arada hödüklüğümü affedin ben biraz geç takipçiyim hep sallıyorum mesaj yazmayı
hep son yorum yazan olmak gibi bir geleneğim var

hikayenin gidişhatı dahada ilginçleşiyor ve sürükleyici hale geliyor sonra bağımlı oluyoruz bütün gün ff okuyorum annem spatulayla kazıyor beni sandalyeden

yeni bölümü merakla bekliyorumm çokk merakla
ve yazılarınızıda çok özledim yokluğumda gözümde tütüler hep

Seras bu güzel yorumun için çok teşekkür ederiz *-*

Cevap biraz geç geldi özür dilerim, ben tatildeydim *-* Normalde cevabı asla 10 gün sonraya bırakmıyordum *-*

Evet, bölüm sırası Kara Kedi'ciğime geldi *-* Herkes gibi bende merakla bekliyorum, Tembel-Sadomazoşist Pisi nerde yeni bölüm *-*

meluuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuummmmmmm uzun bi zamandan sonra 1 haftacık pc sevdam giderilecekk *-* eveeet hikaye harika... yazım tarzın değişmiş mi yoksa uzun zamandır okumadığım için bana mı öyle geliyor

Buyrunuz efnm *-* Yeni bölüm. Hoşunuza gider umarım ^_^

Sinirlenmişti… Gergindi, güneyli vampirlerin iğrenç varlığının onun kutsal topraklarına ayak basacağı düşüncesi onu çileden çıkartıyordu…

Ve sakinleşmeliydi ki zaten bir insanın hayal edemeyeceği kadar sakindi, daha doğrusu o buzdan umursamaz donukluğuna geri dönmeliydi…

Kısacası;
Birazcık eğlenmeliydi…

Amelia delici gözlerini karşısındaki heyecandan süklüm püklüm duran gence dikti.

Şüphesiz zavallı sevenleri olan bir zavallıydı…
Bir daha geri dönmese; birkaç gözyaşı ve gelecekte anlatılacak koca bir hiç, onun anısına.

Güzel kobalt rengi kirpiklerinin çerçevelediği gözlerini usulca kapattı. Bu hareketi genç oğlana öyle heyecan vermişti ki ; alacağı bahşişin hayalini bile unutmuştu…

Güzel kadın baştan çıkarıcı canlı dudaklarını oynattı; sesi saklamaya hiç gerek görmediği yüksek kibrini insanın iliklerine kadar hissettiriyordu.

“Unutulacak olan hiç yaşanmamalıdır…”

Gözkapaklarını hafifçe araladı; genç adamın buğulu, saf gözlerine baktı. Şaşırmıştı belli; anlamamıştı. Doğaldı zaten bu; o zavallı fani düşüncelerinin Amelia’ nın kutsal sözlerini kavrama ihtimali sıfırdı. Bunu zaten başından beri biliyordu genç kadın.
Ve o, aptal iyimser ifade genç kadının öyle çok hoşuna gitmişti ki...

Devam etti;
“Ama üzülme, sen asla unutulmayacak olanlardansın…”

Genç çocuk bir iltifat sanmıştı bunu. Ah öyle mutluydu ki… Bu güzel kadın resmen beğenilerini sunmuştu ona. Hatta belki de aşkını! İçi içine sığmıyordu. Bir zengin bayan, kusursuz güzellikteki bir tanrıça ona bakmıştı! Ondan etkilendiğini söylemişti. Belki de onu… Genç adamın içinde bir şeyler uçuşuyordu. O kendisiyle alay eden “alt sınıf” köylü kızları bu hikâyeyi bir duysundu bakalım! Hadi kim diyebilecekti, kim onunla “kepçe kulak” diye dalga geçebilecekti? Bir daha asla o kendini bilmez “çirkin” kızların aşkları, şefkati için Tanrısına dua etmeyecek hatta bir daha hiçbirisinin yüzüne bakmayacaktı! Görsünlerdi günlerini! Bir de küçük ve pahalı bir hediyeyi kanıt olarak kaptı mı…

Aptal, boş hayallere kapılmıştı o kısa anda genç çocuk… Genç kadını beyaz bir elbise ve bir demet çiçekle hayal ediyordu.
Genç kadının kastının, hatıralarının en uzak köşesinde çürümek olduğunu; umursamadığı ancak unutmadığı kurbanlar koleksiyonuna katılmak olduğunu aklının ucundan bile geçirmiyordu.

Amelia zarif adımlarla şömineye ilerledi. Sarı saçları, soluk teni ile sinsi bir leoparı andırıyordu. Şöminenin üzerinde gezdirmeye başladı elini.
Genç adam nefesini tutmuş o kusursuz varlığın arkası dönükken bile nasıl bu kadar çarpıcı olduğunu düşünüyordu.
Amelia fildişi pürüzsüzlüğündeki beyaz elini soğuk kırbacın üzerinde gezdirmeye başladı. Hayatı boyunca hiçbir zaman bu kadar sevdiği bir eşyası olmamıştı Amelia’ nın. Kendi elleriyle, yıllarını harcayarak yapmıştı ne de olsa.

Ele kolay gelen insan kemiğinden yapılma bir tutacağı vardı. Gözlerini kapadı, gülümsüyordu. Saatlerini nasıl da bu kemiğin üzerine kendi hayatını oyarak, renklendirerek geçirdiğini hatırladı. Beyaz kemiğin üzerindeki tek renk kırmızıydı; kendi kanı… Kırbaç, beyazdı… Parlayan tehlikeli bir yılanı andırıyordu.

Genç adam birden bire boğazında keskin bir acı hissetti. Ölümcüldü. Boğazından akan sıcak kanı kanı hissedebiliyordu.

Ellerini boğazına götürdü… Ve “tanrıça” olarak gördüğü kadının gözlerine baktı. Soğuktular, tehlikeliydiler. Derin mavi gözleri ölümün aynasıydı sanki. Acının kaynağı…

Yalvardı genç adam… Kısık sesi, kısık zavallı sesi Amelia’ ya tarif edilemez bir huzur veriyordu.

Kanlı Rüyalarımız Devam Ediyor..

Bu... Bu... Tanrım ne kadar da harikulade bir bölümdür bu böyle *-*

Amelia'mızın sadist ruhuna ve boş vakitlerini nasıl değerlendirdiği şeklinde gayet güzel bir bölümle karşı karşıyayız. Gittikçe güzelleşmekte olan stilinle, her geçen gün beni kendine hayran bırakıyorsun Kedi-senpai *-*

Bu çok harika bir bölüm olmuş gerçekten *-* Biraz kısa ve rötarlı olması kusursuzluğuna gölge düşürse de, artık Pisi-sama'm anlaşmaların boşluklarından yararlanmamayı öğrenmiştir *-*

Çok güzel olmuş, bir numarısın Pisi'ciğim *-*

Yahh ben geldim;

Bir dakika söyleyeceklerimi bir toparlayayım... Heh tamam =D
"Yine çok geç geldi bölüm" demeyeceğim artık sen bizi tınlamıyorsun pek Kedi, ben bunu anladım =D O yüzden no comment...



Mükemmel. Bu kısmı birkaç defa okudum =D O kadar değişik ve göz alıcı betimleme ve anlatımın içinden bunu mu sevdin seve seve diyebilirsiniz ama ben bu kısma hayran kaldım v.v Belki de benim kafa düz mantık çalıştığı içindir bilemeyeceğim xD

Bu bölümdeki sadizm teması da hoşuma gitti =D (Bkz: kan çekmesi olayı...) İçimdeki sadist dürtüler canlandı coştu Kedi =D Harikasın.
"Çocuğa yazık olduuu..." Diyemeyeceğim, kurbansız olmaz v.v Bu hikayeyi okudukça arkadaki gerilim müziğini, "nahhahahah" gibi kötü naraları, karanlıkta beliren kırmızı gözleri görmek ve hissetmek istiyorum v.v Çok şey istiyorum biliyorum ama (kaprisli insanın hali..) size güveniyorum ben. Bu günlük programı kapatıyoss, adioss...

Not: Maron-san, yeni bölüm için hayaku (acele) kudasai v.v

sisterciğim ve kediciğim O_o uçmuşsunuz

(ya nie bu başlığa mesaj atıldığında bana e-mail gelmiyo )

yine geç kaldım okumak için T_T ama olsun hepsini bi arada okuyunca da ayrı bi zevkli oluyo

şu amelia ne sadist, ne canavar, ne psikopat, ne manyak, ne süper bi karakter favori karakterim o çocuğu öldürdü mü? umarım öldürmüştür (seviyorum ölüm sahnelerini napiiim )

üstelik bu kızlar tam olarak ne? yani vampir mi? yada 'yarı ölümlü tanrıçalar' bilmediğimiz bi tür mü? yoksa insan mı??

emily ye de yazıkk T_T sevgilisinin peşinden gitmek istiyo ama ölenle ölünmez bunuda bilmeli u.u ben onun yerinde olsam yarı ölümsüzlüğün tadını çıkarırdım

ya ayrıca da nie bu kadar iyi yazıyosunuz, ben nasıl yetişcem size

Aman Allah'ım!!!

Biliyorum ifadede daha hanım hanımcık duruyor ama; siz bakmayın ona, çenem yerlerde benim. Napayım daha uygun bir ifade bulamadım.

Hmmm... Kara kedimizin sadist duygularının ne denli muhteşem ve dokunaklı olduğunu zaten biliyoruz. Tekrar açığa çıkmak için bir bahanesi olmuş. İyi de olmuş. İşte yani, çok şeker olmuş; tadından yenmeye kıyılmıyor. (Biliyorum, tanımlama amaçlı kullandığım kelime daracığım oldukça ironik bir sözlük )

(Kontes bunu okuduğunda beni Amelia'yla aynı odaya kapatacak ama)Geç kaldığım için özür dilerim Özür dilerim, çünkü bu güzel bölümü okumak için geç kaldım Sizin için bir sorun teşkil etmiyor olabilir, ama ben geç kalınca kendi kendime kompleks yapıyorum. O yüzden, lütfen beni affedin…

Azıcık soğuk, azıcık bilmiş, belki de hikayenin geri kalanında gelecek karakterlerle karşılaştırıldığında, gıcık sayılabilecek bir karakter.Ama ben Amelia’yı çok sevdim…Böyle kendine has bir çekim gücü var, etkileyici. Emily’ninki kadar duygu merkezli değil, ama Amelia’nın da içinde olduğu bir kaos var bence. Yine de bu kargaşa yaşadıkça hayatın kendisine getirdiklerinden ortaya çıkan, “keşkeler, geleceğe bakma zorunluluğu ve bu gününde bu iki zaman dilimi konusunda çelişmekle” oluşan bir durum değil. Dediğim gibi, Amelia kimseye benzemiyor. Diğer insanların aksine, ara ara bu psişik üçlüyle ilgili kaygıları olsa da, o bu durumla gayet barışık biri. Fakat onun kaosunu ortaya çıkaransa, kişisel özelliklerinin bu üçlüyle uyum içinde olmaması. Tanımlaması çok zor ama şöyle söyleyeyim; gelecekle ilgili bir kaygısı olduğunda kendi bildiğini doğru ya da yanlış savunan, ama bunu keşkeler ve bu günde kalmakla yapmaya çalışan biri o.Hatayı çoğu zaman burada yapıyor ama bildiğinden de şaşmıyor. İnatçı bir yapısı var; birilerine haklı olduğu için müteşekkir olmaktansa, kendi bildiğiyle yanılıp haklı çıkmayı yeğliyor. Bakalım, gelecek bölümlerde bu onu nasıl etkileyecek?..

Farkındayım, karakterlerle ilgili tanımlamalarımı ve yorumlarımı fazla ciddiye alıp abartıyor olabilirim. Ama ben okuduklarımda karakterlerin önemli bir yeri olduğuna ve yazıyı anlayabilmem için karakterlerle empati kurmam gerektiğine inanıyorum. Ve bunu yaparken de hayal gücümün sınırlarını aşıp, gerçek bir olguymuş gibi o karakterleri sevmeye başlıyorum. Sonuçta birilerini anlamaya çalışmak; sadece kitaplar için geçerli bir durum değil, bunu gerçek hayatta da yapıyoruz, değil mi? Belki de beni kitap kurdu yapan özelliğim budur, emin değilim. Ama bunu yorumlarıma yansıtmakla sizleri sıkıyorsam, affınıza sığınıyorum.

Ve siz güzel yazarlarımızı bir kez daha, yeteneğinizi bizlerle paylaştığınız için bir kez daha teşekkür ediyorum.

Harika bir ikili olduğunuz inkar edilemez. Kara Pisi’nin içe işleyen yazımı, Kontes’in harika betimlemeleri… Kedimizin derinlikli duyguları ve Maron’un eşsiz senaryoları… Kim daha mükemmel bir iş çıkarabilirdi ki? Tamam, herkesin ara ara hataları olabilir, insanız sonuçta hepimiz; kimse dünyaya yarı tanrıça olarak gelmiyor değil mi? Ama siz ikinizin henüz yolunun başlarında olan geleceğin yazar adaylarından olduğunuzu düşünürsek; sadece yeteneğinizin değil bunu geliştirme çabanızın da ne kadar güzel olduğunu belirtmek istiyorum. Umarım ileride ben de sizler kadar başarılı olurum…

Devamını merakla bekliyorum.

mütişşş mütişinde ötesi kanımı donduracak bir anlatım
+
muhteşem bir betimleme
=
kara kedi

daha iyi anlatıla bilirmiydi böylesine bir ff olabilirmiydi die düşünüyorum
.İliklerime kadar da titriyorum yanlız bazı fanlar aksadı biraz sanki

fazla yüklenme kendine biz bekleriz U_U tamam yalandı sıkıştıracağımız bir gerçek ama hepsi senin suçun çok güzel yazıyorsun U_U
maron rei senide çabucak bekleriz lütfen aksatmayın hayranlarınızı hayal kırıklığına uğratmayın XD

edit bu yorum çok kısa oldu yakıştıramadım kendime o yüzden uzatıyorum.
Çocuk yakışıklıydı böyle ölmesi haksızlık siz bütün erkekleri öldürürseniz bir kadına 10 yirmi erkek biz evde kalırız tamam birliyorum iğrencim neyseki sizin sonsuz yazımınıza güveniyorum yakında yeni karakterlerin gireceğinden de umutluyum ancak hızayada katılıyorum sözcümüz olmuş kendisine teşekkürler U_U

bölümler çok geç geliyor sayın kara kedi hemde çok geç bunu da not edip kaçayım