Takashi, dop dolu, bir okadarda dağınık evine girdi ve üst kata, eskimiş, tahta, gıcırdayan merdivenlerden çıkarak yatağına atladı ve gözlerini kapayıp uykuya daldı. Sabaha karşı dışarıdan gelen sesler yüzünden uyandı. Bir kadın "yardım edin!" diye bağırıyordu.
Adeta uçarak evin kapısına vardı. Soğuk yuvarlak kapı kolunu tuttu ve beklemeye başladı. Dışarı çıkmaya korkuyordu. Çünkü adamın nasıl biri olduğunu bilmiyordu aptal düşünceler kafasını boğuyordu. Kararını verdi ve dışarı çıktı dışarı çıktığında,çok geçti...
Kadının kanlar içinde yerde duran kanlı kafasını gördü, diğer tarafta da vücudu vardı. Çıldıracak gibi hissediyordu çok , korkuyordu. Tüm hızıyla evin kapısından içeri daldı ve kapıyı kilitledi, yukarı çıkıp yatağına yattı.
Yastıkla kafasını kapatıp bir çığlık attı. Kadının kafasız vicudu gözünün önünden bir türlü gitmiyordu. Beynini başka güzel düşüncelere yönlendirmeye çalıştı ama başaramadı.
Kadının ölümünden kendisii suçluyordu çünkü kadını duymuştu ama dışarı çıkmamıştı çünkü korkuyordu, bağırdı.
-Aptal ben,korkağın tekiyim.Zamanında çıksaydım kadını kurtarabilirdim!
Tüm gece uyuyamamıştı. Sabah canı ne kadar okula gitmek istemesede okul zamanı gelmişti ve gitmek zorundaydı. Çünkü söz vermişti, okul bahçesinde buluşacaklardı. Kararlaştırdıkları yere gitti. İlk varan oydu, yere oturdu ve beklemeye başladı ama halen kadının kanlı vücudu aklından gitmiyordu. Arkadaşları gelince kafasının dağalacağını umuyordu. geliş yoluna baktı ve Kabari`yi uçarken gördü. Onun olduğu yöne geliyordu. Takashi ayağı kalktı ve yavaş adımlarla Kabari`nin olduğu yere doğru yürümeye başladı. Kabari yere indi ve ona doğru koşmaya başladı
Kabari- Naber Takashi
Takashi- (Soğuk bir sesle)İyi
Kabari- Moralin bozuk gibi görünüyor bir şeymi oldu?
Takashi- Hayır hiç bir şey olmadı
Kabari- (Gülerek) Hiç yalan atamıyorsun ne olduysa anlat
Takashi- (Soğuk bir sesle) tamam anlatayım..
Dedi ve olayı anlattı Kabari şaşırmış görünüyordu.
Kabari- Seni anlıyorum şu diğerleri gelsede sınıfa çıksak
diyerek ona komik hareketler yaparak neşelendirmeye çalıştı.
Komik hareketler onun zaafıydı. Suratında küçükte olsa bir gülümseme belirdi. Diğerleri de gelmişti, onlar için belirlenen sınıfa gitmek için okulun soğuk mermer merdivenlerinden 6. kata çıkıp 8. sınıfının soğuk demir kapısını açtılar.
İçeri girdiler tahta sıralardan birine oturup öğretmeni beklemeye başladılar.Saçları mavi renkli dalgalı kısa saçlı zayıf kız öğretmen sonunda sınıfa girdi.Çocukların gözüne tuhaf biri gibi gelmişti.İri turuncu gözleri onu ne kadar güzel göstersede kırmızı kabarıklıklarla dolu vücudu onu garip gösteriyordu.
Öğretmen - Merhaba benim adım Hotaru, 25 yaşındayım.Bundan sonra sizin grubun öğretmeni benim , görevlere birlikte çıkacağız.Özel gücüm her şeyden ve her yerden ağız çıkarıp onları ordan dilimle kontrol edebilirim ve ağızıma alıp saklarımm veya hapsederim....
Takashi- Kabari , bu kadının konuşması çok komik hahah
Kabari- Bence de biraz komik ama bu umrumda değil hehehe:)
Öğretmen Hotaru- Siz ikiniz konuşmayı kesin!
Öğretmen Hotaru- (Ciddi bir şekilde) Yarın ilk antremanlarımıza başlayacağız sabah 5 te gelin yoksa antremana almam (Gülümser)
Çocuklar bu aptal konuşmadan sonra öğretmenden daha çok şüphelenmeye başladılar.Acaba neden böyle konuşuyordu? Özel bir nedenimi vardı?