eheh teşekkürler ^^

vay be, sıkılmadan okuduğum az sayıdaki fanficten biriydi O__o ki sadece sıkılmadan okuduklarıma yorum yazarım zaten XD isimler türkçe falan olduğundan bide, daha gerçekçi geldi bna
uzun lafın kısası, sewdim baya...

Teşekkürler ^^ bayadır ilhamdan haber yoktu evet xD hatta ffyi okuyanlar unutmuş bile olabilir xDDD


3.Bölüm

Dışlanan Kız


-HEMEN ONU ORADAN KALDIR !

Can,morarmış yüzü,sıkılmış yumrukları ile kaskatı kesilmişti.

-Burası aynı zamanda benim de odam.Annenin resmine karışmadığıma göre sen de buna karışamazsın.

Dedi Savaş ve çivinin üstüne,kahverengi kalın bir çerçeve yerleştirdi.Resimde,elinde bebek maması ile kucağındaki bebeği besleyen;siyah saçlı ve bıyıklı,neşeli bir adam Savaş’a sırıtıyordu..

-Odama sen sonradan geldiğine göre burada ne bulduysan katlanmak zorundasın.Seni kabul ettiğime dua et.

Dedi pis bir sırıtışla.

-Senden kabul falan beklemedim ben.Senin odan uygun görüldü.Evin küçükse ben napabilirim.

Can’ı iyice çileden çıkıyordu.Üvey,evin gözdesi haline gelmişti.Her seferinde ona karşı iyi davranması için uyarılıyordu.Her şeyini onunla paylaşıyordu…

-Yemek hazır.

Dedi Rüya,aşağıdan seslenerek.Savaş,resme tekrar baktı ve gülümsedi.Ardından kapıya doğru yöneldi ve son-

BAM!

Savaş neye uğradığını şaşırdı.Başı ve dizleri öyle acıyorduki tepesinde dikilip sırıtan Can’ı duymuyordu bile.Sadece acısına odaklanmıştı.Can ise katıla katıla gülüyordu.İyi çelme takmıştı ki Savaş havalanıp pat diye yere yapışmıştı.Ama Can,Savaş’ın başını çalışma masasının sivri ucuna vurduğunu,alnındaki kan sayesinde fark etmişti..

Aniden kapı açıldı ve Engin içeriye girdi.

-Hadi oyalanmayın yeme-

Gördüğü manzara karşısında donup kaldı.

-Bana hemen sağlık çantamızı getir.İçinde yarabandı,ve pamuk var.Acımış olmalı.

Diye devam etti ve Savaş’ın yarasını kontrol etmek için yanına çömeldi.

-Nerede olduğunu bilmiyorum.

Diye yalan söyledi Can.Gayette nerede olduğunu biliyordu.Ama o üveye yardım etmeyecekti.

-Ben iyiyim..

Dedi Savaş.Acısı dinmişti ve rahatça konuşabiliyordu.Yerden kalkıp doğruldu ve

-Sadece ufak bir sıyırık.

-Evet öyle ancak mikrop kapabilir o yüzden işi bana bırak.

Yine kıllığı tutmuştu.Abartmayı ne kadar da çok seviyordu.Ya da ona yardım ederse kendisine minnet duyacağını mı zannediyordu ?

-Hayır istemiyorum.

Diye üsteledi.Ardından içeriye Rüya da girdi.

-İyi misin Savaş ?

Derken Savaş’ın arkasındaki resim gözüne ilişti.Bir kaç saniye orada takılı kaldı sonrasında hemen Savaş’ın alnını kontrol etti.Yara gerçekten de yok denilecek kadar küçüktü.Üstündeki kan kurumuştu.

-Bu nasıl oldu Savaş anlat hadi ?

Diye sordu Engin.

-Babamın resmini duvara asmıştım gördüğünüz gibi.Can ise buna sinirlendi.Sevgili annesinin resmi için bir şey dediğimi hatırlamıyorum bile.Sonra yemek için aşağıya inmek üzereydim ve bana çelme taktı.Da-

-Hayır sen kendin ayağıma takıldın !


Diye böğürdü Can.

-Hiçbir şey yapmadığıma yemin ederim.Kendisi yürürken ayağıma takıldı ve düştü.Yapabileceğim hiçbir şey yoktu.

Engin inanmamış bakışlarla Can’ı süzdü.Can,bu numaraları yemediğini anlamıştı..

-Cezalısın ! 2 hafta boyunca bilgisayar ve evden çıkman yasak.Sadece okula gitmek için çıkacaksın,itiraz istemiyorum.Kardeşin ile anlaşmayı öğrenmelisin ve onun değerlerine saygı göstermek zorundasın.Ayrıca derhal kardeşinden özür dilemelisin !

Diye böğürdü Engin.İşte Savaş’ın en çok sevdiği an geliyordu..Can’ı tekrar küçük düşürecekti.

-Hayır.Nasıl oluyor da öz evladına inanmayıp bir üveye inanıyorsun sen !

-Cezan 1 aya çıkıyor Can!

Diye bağırdı Engin.Savaş,Can’ın özür dilemesini duymak için sabırsızlanıyordu..

-Özür dilerim..

***

Çalar saat gürültüyle öterken Savaş yavaş yavaş gözlerini açtı.Saati susturduktan sonra ranzanın yukarsında yatan Can’ın inmesini bekledi.Dünkü olay iyice sinirlerini bozmuştu anlaşılan.Hala suratı asıktı.Savaş ise bu durumdan çok memnundu.2-0 öndeydi.Başına buz koymasına rağmen morluk hala belirgindi.İlk okul günü için değişik bir izlenim oluşturup oluşturmayacağını düşündü.Başını sağına çevirdi ve sandalyenin üstünde duran yeni formasına baktı.Gri pantolon,beyaz gömelek,siyah kravat ve siyah çoraplar..Yeni okulu nasıl bir yerdi acaba ? Yeni sınıfı ? Yeni arkadaşları ? Can ile birlikte aynı okul..Aynı sınıf..Evde gördüğü yetmiyor muydu zaten ? Saata tekrar baktı derhal hazırlanmazsa geç kalacağını anladı.Aynanın karşısına geçip kendini yeni formalarıyla süzdü.Lise 2 Fen bölümü öğrencisiydi artık..Ne çabuk büyüyüp te liseye geçmişti..Aşağıda harika bir sofra onu bekliyordu.Ama Savaş’ın midesi o kadar bulanıyordu ki...Annesinin zorlamaları sonucunda yediği 2 dilim ekmek ve içtiği süt karnını doyurmasına yetmişti.Midesindeki geri kalan kısım sadece stres ve heyecandan oluşmaktaydı.

Düt düt!

Servisin kornası olmalıydı muhtemelen.Can,üvey ile birlikte aynı okula gidecek olmaktan nefret ediyordu.Babasına,bu konu hakkında çok yalvarmıştı.Ancak Engin onları iyi anlaşan kardeşler olarak görmekte ısrar ediyordu. Okuldakilerin,onları aynı evden çıkıpta üvey kardeş olarak bilmemesini nasıl sağlayabilirdi ? Babasına kızgınlığı giderek artıyordu…Okulunda popüler biriydi ve şimdi o üvey,havasını bozacaktı…Servise binerken peşlerinden Rüya da geliyordu.Olamaz ! Herkes onun kim olduğunu soracaktı.Derhal inandırıcı bir yalan bulmalıydı.Can,binbir çeşit yalan türetirken Savaş,annesini öptü ve servise bindi.Beyaz servisin için süzdü.Fazla geniş değildi içerisi.Tüm yerler dolmuştu.Herkes başını başka yöne çevirmiş,kimse ona yer verip sıkışmayı göze almak istemiyordu anlaşılan.

-Heey Can.Nasılsın ?Ordaki kadın da kim ?

İşte başlıyordu.Kumral dalgalı saçlı,kahverengi gözlü bir kız 32 dişiyle birlikte Can’a sırıtıyordu.Dilara.Geçen yıl Can’ın arkasından o kadar koşmuştu ki bu yıl da devam edecek gibiydi.Can hiç oralı olmayıp ön tarafta 2 oğlanın yanına yereşti.Servis harekete geçtiği halde Savaş hala ayakta dikiliyordu.Okul yolu ne kadar uzunsa o kadar kötüydü Savaş için.Ayakta dikilmekten nefret ederdi.Derken omzuna bir el dokundu.Can’a selam veren kız buruk bir gülümseme ile ona bakıyordu.

-Yanıma gelebilirsin istersen.

Biran duraksadı.Ardından tebessümle başını salladı ve yanına oturdu.Neredeyse herkes birbirini tanıyordu.Yazın nerelere gittiklerini,neler yaptıklarını birbirleirne hava atarak anlatıyorlardı.Yanındaki kızı kimse takmıyor gibiydi.Belki o da yeni öğrenciydi ama Can’ı tanıyordu.Derken,

-Ben Dilara.

Dedi kız tebessümle elini uzatarak.

-Ben de Savaş.

Diyerek elini uzattı.

-Yeni öğrencisin galiba.Seni geçen yıl hiç görmedim.

-Evet.

Arkada oturan iki kız kıkırdamaya başladı ve Dilara'nın koltuğunu tekmeledi.

-Ne o ? Yeni çocuğa mı asılıyorsun ?

-Hiçte bile !

Dedi Dilara sertçe.Kollarını birbirlerine sıkıca bağladı ve camdan dışarıya baktı.Savaş,Dilara'nın bu duruma bozulduğunu anladı ve yavaşça kulağına eğilerek,

-Kimseyi takmaman gerekir.Sonuçta herkes bir şeyleri atıp tutmakta..

Kız şaşkınca başını çevirip Savaş’a baktı.Savaş’ın gözleri ise Dilara’nın açık çantasının içindeki bagetlere ilişti.

-Bateri mi çalışıyorsun ?

Diye bağırdı şaşkınlıktan.

-E-evet.Uğuruna inandığım için ilk günümde şans getirsin diye getirdim.

Diye kekeledi Dilara.Arkadaki kızlarda sohbetlerine odaklanmıştı.Kimse
Dilara’nın bateri çaldığını bilmiyordu.Herkes daha çok Dilara’yı işe yaramaz bir kız olarak görmüştü.Arkadaki kızlardan biri,

-Duydunuz mu ? Dilara bateri çalıyormuş.

Ardından da kahkahayı kopardı.Sevisteki herkes Dilara’ya bakıp kıkırdıyordu.Dilara ise yumruklarını sıkmış,gözleri sulanmıştı…Savaş bi anda bağırdığı için kendini suçlu hissetmişti.

-Eminim harika çalıyordur.

Diye çıkıştı Savaş.Şimdi herkes ona bakıyordu.Ama o yüzünü Dilara’ya çevirmişti.Gençler cidden çok acımasızlardı…

-Ben de gitar çalıyorum.Sevdiğin gruplar hangileri ?

Bütün yol boyunca herkes fısıtılar eşliğinde Dilara ve Savaş hakkında dalga geçse de onlar kimseyi takmayıp sohbetlerine devam etmişlerdi.
Araba yavaşça durdu.Herkes ayaklanıp kapıya yöneldi.Can,Savaş’a omuz attı ve ardından servisi terk etti.Sessiz kalmak en iyisi olacaktı...Okul bahçesi baya büyüktü.Öğrenciler sıcaktan bunalmış ancak konuşmaktan yorulmamışlardı.3-4 kişilik gruplar halinde geziyor,kıkırdıyorlardı.Dilara ve Savaş ise boş buldukları bir banka oturmuş müzik grupları hakkında yorumlar yapıyorlardı.Derken

-Bir iki bir iki

Ses,mikrofonu yiyormuşçasına ağzına yaklaştıran kızıl saçlı,gözlüklü bir bayana aitti.

-Lütfen herkes sıraya girsin.Herkes sınıfını biliyor olmalı.Daha önceden ailelerinize mesaj gönderilmişti.

Tüm konuşma boyunca hiç sınıflarını sormamışlardı.Sıraya doğru yol alırken,

-Hangi sınıftaydın ?

Diye sordu Savaş aynı sınıfta olmayı umut ederek.

-10-B.Sen ?

-Ben de.

Aynı sınıfta olmaları ikisini de mutlu etmişti.En çok ta Savaş’ı.Can’ın olduğu bir sınıf hiç çekilmezdi.Ama Dilara onu çekilir kılabilirdi.Çünkü çoğu zevkleir aynıydı.İlk günden iyi anlaşacağı birini bulcağını hiç düşünmüyordu.Dilara ise ilk defa biri tarafından bu kadar hoş karşılanmıştı.Sıraya geldiklerinde,

-Ben yeni Okul Müdürü’nüz Münevver.Umarım iyi bir dönem geçiririz.Tabii bu size kalmış.

Dedi iğneleyici bir tonda.Zilin çalması ile herkes okul binasına doğru yöneldi…Herşey şimdi başlıyordu..

Çok güzel olmuş *-* Sonunda yazabildin devamını xD Yazmasan çatlıcaktım artık

yani evet nerdesin daha okumadım okuyunca karalarım bişiyler ... diğer bölümü geciktirme olurmu bekleyenler var ...

çok sevdim xD okuması da zevkli

Çok gerçekçi olmuş ve sanki oturup iziyormuşum gibi oldum. Ben de genelde fantastik,macera falan okurum ama hikayen çok hoşuma gitti. Yazacağın tüm bölümleri okuyacağımdan emin olabilirsin

Mirate_chan tatlıımmm
burada başka fanfictionlarda gezip tozucana yeni bölüm yaz ,yeni bölüm
bekliyoorreee...

deniyorum KaNaShiiSaigo cum geliyo yeni bölüm bugün zaten. ama bu aralar çok güzel f.f. ler geliyor foruma okumadan duramıyorum