Yo,Xunlaiii (selam ünlemi XD) Bir hikayeye başladığımızda yaptığımız giriş önemlidir,çünkü okuyucuyu çeker değil mi?İşte senin yaptığın başlangıçlarda hep aynı durum oluyor Her zamanki gibi hizashi takipçindir

devamını bekletecek kadar ilginç

hepiniz saolun arkadaşlar uçuyorumm

allf allf bana ilkez yorum attı duygulandım sevindim

Geçmiş;




Aşağıda deliler gibi eğleniyorlardı. Kim olduklarını, nerde olduklarını ve güçlerini kontrol etmeyi unutuyorlardı. İçiyor, kusuyor ve kafa buluyorlardı. İğrenç... Ölümsüz hayatlarının tek zevkiydi, kendilerini harcamak. Kadehimi kendime kaldırdım. Her zamanki gibi. Kanın boğazımdan geçtiğimi hissettikçe kendimden geçiyordum. Dizlerimi karnıma çektim, iran işi koltuğum çamura bürünmüştü. Onu bile umursamadım. Titrediğimi hissedebiliyorum. Her nekadar kendimi durdurmaya çalışsam da hıçkırıklarım yavaş yavaş içimde yükseldi ve ben, bir vampir leydisi, hüngür hüngür ağladım.

Kapının tıklanmasıyla hızla doğruldum. Gözyaşlarımı, buzdan gözyaşlarımı elimle sildim. Gözyaşlarıma şahit olan kimse yaşamıyordu...

-Léa.
Arakama geçti; bana sarıldı. Soğuk dişerini beyaz boynuma geçirdi. O muhteşem kayma duygusu bütün vücudumu ele geçirmişti. Halsizleşiyor, şapşalaşıyordum.
-Yeter.
diye zevkle inledim.
-Niye aşağıda bizimle eğlen miyorsun?
Düzgün konuşamadığını, seğirdiğini fark ettim. Sinirlerim bozulmuştu
Siyah deri botlarımı çıkardım. İrkildi. Çıplak ayakarımı görmek onu da korkutuyordu. Dik durmaya çalıştı. İçinde bulunduğu durum onu benden daha zayıf yapıyordu. Bütün canları çıplak ayaklarla alırdım. Ayaklarımın altında kanı hissetmezsem, çığlıklardan da zevk alamazdım.
Yanından geçtiğim anda rahtalması gözümden kaçmadı. Kıkrdamaktan kendimi alamadım.

Salona büyük kapıları çarparak girdiğimde gözüme ilk olarak Helga çarrptı. Çakal, kendisini kaybetmişlerin arasında son derece ayık duruyordu. Bütün salonu saran kan kokusunu içime çektim. Helgaya gözlerimi dşkerek bakamazdım ya..

Salondaki görüntü beni küplere bindirmişti. İtalyadan gelen on sekiz mimarın emeği geçmişti o salon üzerinde; bütün duvarlara kan sıçramış, ipek perdeler kirlenmiş, antika vazolar kırılmış, koltuklar devrilmişti. Avizeyi bile devirmiştiler. Salondaki ani sessizlik beni aykataki uykumdan uyandırmıştı. Herkes susmuş bana-çıplak ayaklarıma bakıyordu.
Helga, kollarını iki yana açarak bana doğru ilerledi. Aptal numarası yapıyordu.
-Léa. Seni burada görmek ne güzel. Bize katılsana!
Yanından geçtim.
Zayıfların kalp atışlarıını duyabliyordum. Kan kokusu beni benden almıştı. Bana en yakın genç vampire ilerledim. Burnunun etrafında beyaz tozlar vardı. Gözlerinin iyice donmasına rağmen bakışlarındaki korkuyu algılayabiliyordum.
Sinirlerimi kontrol edemedim. Her şey çok çabul gelişmişti. Elimi havaya kaldırmış, genç çocuğun yüzüne indirmiştim. Yere kapaklandı. Tokatın etkisiyle kafası yerle bütünlenmiş, beyni parçalanmıştı.
Bunu gören genç dişi vampir, çocuğun parçalanmış kafasına sarıldı. Haykırışları, hıçkırıkları kanımı dondurmuştu. Onun için üzüldüm, onuda öldürdüm.

Waow, sen iyice aştın kendini xunlai. Anlatacak kelime bulamıyorum.Ama içim kalktı, kandı beyin parçakalmasıydı falan. Bi acayip oldum.Zaten bende fobi falan var galiba.Duymak bile ürpertir içimi çok kötü olurum.Seninle aşacağım heralde bu takıntıyı. Dewamını bekliyorum.

teşekkür ederim prenses

bu arada anket için çok özür dilerim. Bilerek olmadı.

wahuuuuww inanmıyoruum vampir haa holeey müthij xunlai bayıldımm

cümlelerin düşüncelerin ne kadar hoş şeker bundan sonra sıkı takipçinim sanki yaşıyormuş gibi yazıyorsun bizede yaşatıyorsun bu yönüne bayıldım doğrusu

Çok güzeldi xunlai. Böyle kanlar falan...
Devamını bekliyorum...