| Ryoko Satsimu - Akira |
| Anime Manga Forum -> Fan Fiction |
Yazar
Mesaj
...Nwo...
Yeni Otaku
Yeni Otaku
Konu: Ryoko Satsimu - Akira
Devam ettiğim bir ff ... Umarım beğenirsiniz ^^
Hikaye 1 -Bir tutam heyecan !
Bölüm 1
Tokyo ... Ne kadar garip bir şehir . Ne kadar eğlenceli , ne kadar heyecanlı bir şehir . Tokyo ... Ne kadar hırslı bir şehir .
Ben Ryoko Satsimu . Yaşım 17 . Bir kızım . Heyecanı ve eğlenceyi seven bir kız . Yerinde duramayan , her an bir adrenalin yaşamak isteyen . Normal bir yaşam sürmek istemyen bir kız .
Babam , büyük bir insan . Büyük bir aile reisi . Bizi pek fazla önemsemez genellikle işlerine bakar . Annemi küçük yaşta kaybettim . Yokluğunu henüz hissetmedim . Kafamada fazla takmamakla uğraşıyorum .
Normal bir lisede normal bir normal arkadaşlarla normal mağazalarda , merkezlerde vaktimi geçiriyorum . Her gün '' Keşke bu gün öyle bir şey olsaki benü bu sıkıcı hayatımda alsa ve götürse '' diye hayal ediyorum . En yakın arkadaşım Shitsa . O da benim gibi normal bir hayatta yaşamaktan nefret eden biri . Bu yüzden onunla iyi anlaşmaktayız .
Bu normal günlerden birin de okulumuza yeni bir çocuk katıldı . İsmini hatırlamıyorum sanırım Akira gibi bir şeydi . Evet , evet ismi Akiray'dı . Soğuk kanlı birine benziyordu ve gizemli . Okulumuza hoş geldin demek için yanına gittiğim de tavır çekip yüzüme bile bakmadı . İlk başta utangaç olduğu düşündüm yada bir sersemin tekiydi . Ama tavırlarında dikkatimi çeken bir şey vardı . Onunla konuşmaya çalışan herkeze böyle davranıyordu . Derslerde suskundu , sınıfın en arka da köşesinde sessizce oturuyor sanki hayatı takmıyor gibiydi . Bu aralar Tokyo'da suç olayları çok fazlalaşmıştı . Bu yüzden her gece Tokyo'da dışarı çıkıyor ve bu olaylara kendim şahit olmak istiyordum . 1 hafta boyunca hiç bir olay gerçekleşmedi . Ama o gün . O gün dışarı çıktığımda Tokyo'nun merkezin de bir olay yaşanıyordu . Büyük bir olay . Herkez o olayın olduğu bölgede toplanmış , neler olduğunu görmek istiyordu . Kalabalığın önüne geçtim . Yanım da okula katıtlan yeni çocuğu fark etim o da büyük bir dikkatle olayı izliyordu . Merkez de bir marketin için de soygun gerçekleşiyordu . İçeriden bağarış sesleri geliyordu . Yardım çığlıkları soyguncuların bağırışları. İşte o an bir şeyler yapmam gerekiyordu . Eğer şu sıkıcı hayatımda en ufak bir heyecan yaşamak istiyorsam bir şeyler yapmalıydım .
Hayatımı değiştiricek olaylar işte bu gün gerçekleşti ...O gün kendimi tutamadım , ne kadar saçma olursa olsun bir şeyler yapmalıydım , en azından polisler gelmeden içeri girmem gerekiyordu . Akira'nın bana seslenişini duydum ''Eğlenceli bir şeyler yapmak ister misin ? ''
arkamı döndüm , başımı sallıyarak onay verdim . Kolumdan tutup koşmaya başladı . Ve ön kapıdan içeri daldı . Beni de yanında sürükliyerek . Şimdi içerideydim , soyguncular bize dik dik bakıyor , ellerim titriyor , üzerime doğru tutulmuş silahlar beni oldukça rahatsız etmişti .
Akira yine seslendi '' Şimdi , bana yardım etmen gerekiyor ''
Ryoko Satsimu ,
Heyecan ve eğlence seven asi bir genç kız . Yaşamını birazcık olsun heyecan için tehlikeye atabilecek bir kişilik . Şu sıkıcı yaşamın da bir heyecan uğruna ölebilecek bir kişilik .
Hikaye 1 - Bir Tutam Heyecan
Bölüm 2
Akira'nın ne yapacağından emin değildim ama bir şekilde ona yardım etmemi istiyordu . Bana eliyle yanımda ki temizlik sopasını gösterdi . Soygunculardan biri bağırdı '' Sizin derdiniz ne ? Hemen geçin şu köşeye ! Derdimiz yok sanki iki tane de velet çıktı karşımıza '' Silahını bize doğrulttu ve dediğini yapmassas ateş ediceğini söyledi . Şimdi korkmaya başlamıştım . O adamın elinde silah vardı ve bizim ise daha elimizde olmayan bir sopa .
Adam yine bağırmaya başladı '' 1 den 5 e kadar sayıcam ve siz iki velet diğer rehinelerin yanına geçiceksiniz '' dedi . Ve saymaya başladı .
- 1 ! Akira haraket etmiyordu , ama eli hala sopayı gösteriyordu . O haraket etmediği sürece ben de etmiycektim .
-2 ! Akira da yine bir haraket yoktu eli hala sopayı gösteriyor , yerinde olduğu gibi duruyordu .
-3 ! Artık korkmaya başlamıştım . Yavaş yavaş sopanın yanına doğru ilerlemeye başladım . Adamın dikkatini çekmek istemiyordum .
-4 ! Elim artık sopanın altındaydı . Ne yapacağımı bilmiyordum ona atmalımıydım yoksa yanına koşup vermelimiydim . Atınca belki tutamayacaktı yada ben düzgün atamayacaktım . Yada adam ani harektimden korkup beni vurucaktı . Akira yine seslendi '' Sadece sopayı fırlat ''
-5 ! Çığlık atarak elimdeki sopayı Akira'ya fırlattım ve reyonların arasına daldım . Korkudan kaçmıştım ve neler olduğunu göremiyordum . 1 el ateş sesi duydum . Korkmuştum , ya adam Akira'yı vurmuş olsaydı . Ya şimdi adamlar benim peşimde olsaydı . Uzun bir süre hiç bir ses çıkmadı . Korkarak Akira'nın yanına gitmeye çalışıyordum . Arkamdan bir ses geldi . Ya adamlar beni bulmuş olsaydı . Ağlamaya başlamıştım . Arkamdaki kişi seslendi '' Nerde kaldın ? Beni bekletmemen gerekirdi . '' Akira'nın sesiydi bu . Nasıl olduğunu bilmiyorum ama iki soyguncuyuda yere sermişti . Ağlayarak koştum ve Akira'ya sarıldım . Ama korkudan değil , yada üzüntüden yada sevinçten . Ben içimdeki heyecan coşkusundan ağlamıştım . Akiraya sordum nasıl başardın ? Adamlar silahlıyken sen nasıl bir sopayla ikisini de yere serdin ?
Gülerek cevap verdi . '' Adamlar çok acemiydi , silah nasıl tutulur bile bilmiyorlardı , nişan almayı bilmiyordu en azından ben öyle düşünmüştüm '' şaşkınlıktan ağzım açık kalmıştı . Daha emin bile olmadan adamlara saldırmıştı , ya yanlış düşünseydin dedim ya adamlar seni vursaydı ? yine gülerek '' Sanırım o zamanda ölmüş olurdum , beni öldürdükten sonra muhtemelen soygunculardan biri seni aramaya çıkardı , seni bulur ve muhtemelen seni de oracıkta öldürürdü ve muhtemelen soygunu daha polisler gelmeden bitirirlerdi ve muhtemelen bu olaydan kaçarlardı . Ah ah şu japon polisleri . Böyle tehlikeli bir işi 2 tane çocuğa bıraktıkları için kendilerinden utanmaları gerekir . Neyse sanırım benim gitmem gerekiyor , saat iyice geç oldu . Sen de eve gitsen iyi olur . Annen seni muhtemelen çok merak etmiştir .''
Beynimden vurulmuşa dönmüştüm . Nasıl bu kadar rahat konuşabiliyordu , daha bir kaç dakika bile geçmemiş bir olaydan sonra bu kadar rahat davranıyordu . Sanki buna alışkınmış gibi . Bu olaydan sonra Akira'nın hayatımı tamamen değiştireceğine inancım tam olmuştu...
Eve gitiğim de cam da annem beni bekliyordu . Suratından anladığım gibi bana bağırışından da belli çok sinirlenmişti . 1 hafta ceza almıştım . 1 hafta boyunca okuldan eve , evden okulaydı . Ama hepsine değmişti . Bu gün yaşadığım heyecanı asla unutmayacaktım ve bu henüz yaşadığım ilk maceraydı .
Hikaye 2 - Akira
Bölüm 1
Hikaye 1 -Bir tutam heyecan !
Bölüm 1
Spoiler:
Tokyo ... Ne kadar garip bir şehir . Ne kadar eğlenceli , ne kadar heyecanlı bir şehir . Tokyo ... Ne kadar hırslı bir şehir .
Ben Ryoko Satsimu . Yaşım 17 . Bir kızım . Heyecanı ve eğlenceyi seven bir kız . Yerinde duramayan , her an bir adrenalin yaşamak isteyen . Normal bir yaşam sürmek istemyen bir kız .
Babam , büyük bir insan . Büyük bir aile reisi . Bizi pek fazla önemsemez genellikle işlerine bakar . Annemi küçük yaşta kaybettim . Yokluğunu henüz hissetmedim . Kafamada fazla takmamakla uğraşıyorum .
Normal bir lisede normal bir normal arkadaşlarla normal mağazalarda , merkezlerde vaktimi geçiriyorum . Her gün '' Keşke bu gün öyle bir şey olsaki benü bu sıkıcı hayatımda alsa ve götürse '' diye hayal ediyorum . En yakın arkadaşım Shitsa . O da benim gibi normal bir hayatta yaşamaktan nefret eden biri . Bu yüzden onunla iyi anlaşmaktayız .
Bu normal günlerden birin de okulumuza yeni bir çocuk katıldı . İsmini hatırlamıyorum sanırım Akira gibi bir şeydi . Evet , evet ismi Akiray'dı . Soğuk kanlı birine benziyordu ve gizemli . Okulumuza hoş geldin demek için yanına gittiğim de tavır çekip yüzüme bile bakmadı . İlk başta utangaç olduğu düşündüm yada bir sersemin tekiydi . Ama tavırlarında dikkatimi çeken bir şey vardı . Onunla konuşmaya çalışan herkeze böyle davranıyordu . Derslerde suskundu , sınıfın en arka da köşesinde sessizce oturuyor sanki hayatı takmıyor gibiydi . Bu aralar Tokyo'da suç olayları çok fazlalaşmıştı . Bu yüzden her gece Tokyo'da dışarı çıkıyor ve bu olaylara kendim şahit olmak istiyordum . 1 hafta boyunca hiç bir olay gerçekleşmedi . Ama o gün . O gün dışarı çıktığımda Tokyo'nun merkezin de bir olay yaşanıyordu . Büyük bir olay . Herkez o olayın olduğu bölgede toplanmış , neler olduğunu görmek istiyordu . Kalabalığın önüne geçtim . Yanım da okula katıtlan yeni çocuğu fark etim o da büyük bir dikkatle olayı izliyordu . Merkez de bir marketin için de soygun gerçekleşiyordu . İçeriden bağarış sesleri geliyordu . Yardım çığlıkları soyguncuların bağırışları. İşte o an bir şeyler yapmam gerekiyordu . Eğer şu sıkıcı hayatımda en ufak bir heyecan yaşamak istiyorsam bir şeyler yapmalıydım .
Hayatımı değiştiricek olaylar işte bu gün gerçekleşti ...O gün kendimi tutamadım , ne kadar saçma olursa olsun bir şeyler yapmalıydım , en azından polisler gelmeden içeri girmem gerekiyordu . Akira'nın bana seslenişini duydum ''Eğlenceli bir şeyler yapmak ister misin ? ''
arkamı döndüm , başımı sallıyarak onay verdim . Kolumdan tutup koşmaya başladı . Ve ön kapıdan içeri daldı . Beni de yanında sürükliyerek . Şimdi içerideydim , soyguncular bize dik dik bakıyor , ellerim titriyor , üzerime doğru tutulmuş silahlar beni oldukça rahatsız etmişti .
Akira yine seslendi '' Şimdi , bana yardım etmen gerekiyor ''
Ryoko Satsimu ,
Heyecan ve eğlence seven asi bir genç kız . Yaşamını birazcık olsun heyecan için tehlikeye atabilecek bir kişilik . Şu sıkıcı yaşamın da bir heyecan uğruna ölebilecek bir kişilik .
Hikaye 1 - Bir Tutam Heyecan
Bölüm 2
Spoiler:
Akira'nın ne yapacağından emin değildim ama bir şekilde ona yardım etmemi istiyordu . Bana eliyle yanımda ki temizlik sopasını gösterdi . Soygunculardan biri bağırdı '' Sizin derdiniz ne ? Hemen geçin şu köşeye ! Derdimiz yok sanki iki tane de velet çıktı karşımıza '' Silahını bize doğrulttu ve dediğini yapmassas ateş ediceğini söyledi . Şimdi korkmaya başlamıştım . O adamın elinde silah vardı ve bizim ise daha elimizde olmayan bir sopa .
Adam yine bağırmaya başladı '' 1 den 5 e kadar sayıcam ve siz iki velet diğer rehinelerin yanına geçiceksiniz '' dedi . Ve saymaya başladı .
- 1 ! Akira haraket etmiyordu , ama eli hala sopayı gösteriyordu . O haraket etmediği sürece ben de etmiycektim .
-2 ! Akira da yine bir haraket yoktu eli hala sopayı gösteriyor , yerinde olduğu gibi duruyordu .
-3 ! Artık korkmaya başlamıştım . Yavaş yavaş sopanın yanına doğru ilerlemeye başladım . Adamın dikkatini çekmek istemiyordum .
-4 ! Elim artık sopanın altındaydı . Ne yapacağımı bilmiyordum ona atmalımıydım yoksa yanına koşup vermelimiydim . Atınca belki tutamayacaktı yada ben düzgün atamayacaktım . Yada adam ani harektimden korkup beni vurucaktı . Akira yine seslendi '' Sadece sopayı fırlat ''
-5 ! Çığlık atarak elimdeki sopayı Akira'ya fırlattım ve reyonların arasına daldım . Korkudan kaçmıştım ve neler olduğunu göremiyordum . 1 el ateş sesi duydum . Korkmuştum , ya adam Akira'yı vurmuş olsaydı . Ya şimdi adamlar benim peşimde olsaydı . Uzun bir süre hiç bir ses çıkmadı . Korkarak Akira'nın yanına gitmeye çalışıyordum . Arkamdan bir ses geldi . Ya adamlar beni bulmuş olsaydı . Ağlamaya başlamıştım . Arkamdaki kişi seslendi '' Nerde kaldın ? Beni bekletmemen gerekirdi . '' Akira'nın sesiydi bu . Nasıl olduğunu bilmiyorum ama iki soyguncuyuda yere sermişti . Ağlayarak koştum ve Akira'ya sarıldım . Ama korkudan değil , yada üzüntüden yada sevinçten . Ben içimdeki heyecan coşkusundan ağlamıştım . Akiraya sordum nasıl başardın ? Adamlar silahlıyken sen nasıl bir sopayla ikisini de yere serdin ?
Gülerek cevap verdi . '' Adamlar çok acemiydi , silah nasıl tutulur bile bilmiyorlardı , nişan almayı bilmiyordu en azından ben öyle düşünmüştüm '' şaşkınlıktan ağzım açık kalmıştı . Daha emin bile olmadan adamlara saldırmıştı , ya yanlış düşünseydin dedim ya adamlar seni vursaydı ? yine gülerek '' Sanırım o zamanda ölmüş olurdum , beni öldürdükten sonra muhtemelen soygunculardan biri seni aramaya çıkardı , seni bulur ve muhtemelen seni de oracıkta öldürürdü ve muhtemelen soygunu daha polisler gelmeden bitirirlerdi ve muhtemelen bu olaydan kaçarlardı . Ah ah şu japon polisleri . Böyle tehlikeli bir işi 2 tane çocuğa bıraktıkları için kendilerinden utanmaları gerekir . Neyse sanırım benim gitmem gerekiyor , saat iyice geç oldu . Sen de eve gitsen iyi olur . Annen seni muhtemelen çok merak etmiştir .''
Beynimden vurulmuşa dönmüştüm . Nasıl bu kadar rahat konuşabiliyordu , daha bir kaç dakika bile geçmemiş bir olaydan sonra bu kadar rahat davranıyordu . Sanki buna alışkınmış gibi . Bu olaydan sonra Akira'nın hayatımı tamamen değiştireceğine inancım tam olmuştu...
Eve gitiğim de cam da annem beni bekliyordu . Suratından anladığım gibi bana bağırışından da belli çok sinirlenmişti . 1 hafta ceza almıştım . 1 hafta boyunca okuldan eve , evden okulaydı . Ama hepsine değmişti . Bu gün yaşadığım heyecanı asla unutmayacaktım ve bu henüz yaşadığım ilk maceraydı .
Hikaye 2 - Akira
Bölüm 1
Spoiler:
O heyecan dolu günden beri kendimi farklı hissediyordum . 1 hafta süreli cezamın bitmesine daha 4 gün vardı ve ben şimdiden çok sıkılmıştım . Her günümün o geceki gibi heyecanlı geçmesini dilerdim . Evet , işte yine okuldayım , işte yine aynı sıkıcı dersler , işte yine aynı sıkıcı hayat ... Akiray'la o günden beri arkadaş gibi olduğumuzu düşünüyordum , en azından artık selamlarıma asık suratla cevap vermezdi . İlk dersin tenefüsünde yanına gittim , selamlaştım. Naber , nasılsın gibi klasik sorularla sohbet etmeye başladık . Soru sormak istiyor ama birazcık utanıyordum . O günden sonra ne yaptığını sordum . Konuşurken bir anda defterini karalıyor ve kolundaki saat ile oynuyordu .
- '' O gün derken sanırım soygun olayından bahsediyorsun . Aslında pek bir şey yapmadım , eve giderken karnım acıktı ve yemek için bir restorana girdim . Ordan sonrada eve gittim . ''
Yine sakin bir şekilde sanki o olay hiç gerçekleşmemiş gibi konuşuyordu . Sohbetimize Shitsa katıldı . Shitsa biraz utangaç bir kızdı . Bu yüzden Akiray'la onu ben tanıştırdım . Fazla sohbet etme şansımız olmamıştı , ders başlamak üzereydi . Akiraya bir teklifte bulundum . Belki okuldan sonra bir şeyler yapabilirdik , sohbet eder , birbimizi daha iyi tanırdık . Kabul etti ve okul çıkışında bir cafeye gitmeyi önerdi .
Okul bittiğinde Akira , ben ve Shitsa Akira'nın bildiği bir cafeye gittik ve konuşmaya başladık . Ona kendini bize tanıtmasını söyledim . '' Ben de sizin gibi normal bir çocuğum , arada bir heyecan yaşamayı severim falan . Annem ve babamdan ayrı yaşıyorum . Nedenini sormasanız daha iyi . ''
Shitsa '' Bu çok üzücü olmalı . Peki , nerde kalıyorsun '' diye sordu .
'' Ahh ... Adını hep unuttuğum bir otelde . Bir türlü hatırlayamıyorum . En azından otelin yemekleri anneminkinden güzel .
Aklıma bir şey geldi . Benim hep takıldığım bir yere gidelim , köprü altında hoş bir yer . Sessiz ve sakin . '' Sessiz ve sakin bir yer ahh ! Neden yine heyecanlı bir şeyler yapmayalım ki . Nazik olmak için teklifini kabul etmek zorundaydım , Shitsa'nın da onaylıyacağınıda emindim .
30 dakaka yürüdükten sonra köprü altına gelmiştik . Çimli yamacın üstüne yattık . Aslında ordaki sessizlik çok hoş gelmişti . Hemen yanımızdaki suyun sesleri , Güneşin yüzümüze vuruşu . Orda uyuyup kalabilirdim . O anda huzurumuzu bozan bir şey oldu , yüzümüze vuran güneşi engelliyen bir şey . Gözümü açtım ve hemen önümüzde duran serserileri gördüm .
- '' O gün derken sanırım soygun olayından bahsediyorsun . Aslında pek bir şey yapmadım , eve giderken karnım acıktı ve yemek için bir restorana girdim . Ordan sonrada eve gittim . ''
Yine sakin bir şekilde sanki o olay hiç gerçekleşmemiş gibi konuşuyordu . Sohbetimize Shitsa katıldı . Shitsa biraz utangaç bir kızdı . Bu yüzden Akiray'la onu ben tanıştırdım . Fazla sohbet etme şansımız olmamıştı , ders başlamak üzereydi . Akiraya bir teklifte bulundum . Belki okuldan sonra bir şeyler yapabilirdik , sohbet eder , birbimizi daha iyi tanırdık . Kabul etti ve okul çıkışında bir cafeye gitmeyi önerdi .
Okul bittiğinde Akira , ben ve Shitsa Akira'nın bildiği bir cafeye gittik ve konuşmaya başladık . Ona kendini bize tanıtmasını söyledim . '' Ben de sizin gibi normal bir çocuğum , arada bir heyecan yaşamayı severim falan . Annem ve babamdan ayrı yaşıyorum . Nedenini sormasanız daha iyi . ''
Shitsa '' Bu çok üzücü olmalı . Peki , nerde kalıyorsun '' diye sordu .
'' Ahh ... Adını hep unuttuğum bir otelde . Bir türlü hatırlayamıyorum . En azından otelin yemekleri anneminkinden güzel .
Aklıma bir şey geldi . Benim hep takıldığım bir yere gidelim , köprü altında hoş bir yer . Sessiz ve sakin . '' Sessiz ve sakin bir yer ahh ! Neden yine heyecanlı bir şeyler yapmayalım ki . Nazik olmak için teklifini kabul etmek zorundaydım , Shitsa'nın da onaylıyacağınıda emindim .
30 dakaka yürüdükten sonra köprü altına gelmiştik . Çimli yamacın üstüne yattık . Aslında ordaki sessizlik çok hoş gelmişti . Hemen yanımızdaki suyun sesleri , Güneşin yüzümüze vuruşu . Orda uyuyup kalabilirdim . O anda huzurumuzu bozan bir şey oldu , yüzümüze vuran güneşi engelliyen bir şey . Gözümü açtım ve hemen önümüzde duran serserileri gördüm .
28 Ksm 2010 16:40
Miss.Forever
Otaku (Level 1)
Otaku (Level 1)
Konu: Yanıt: Ryoko Satsimu - Akira
Gelir gelmez koy zaten 
Ama güzel tabii ki 
Ama güzel tabii ki
28 Ksm 2010 19:06
  |
|
| 1. sayfa (Toplam 1 sayfa) [ 2 mesaj ] |
| Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |