hehehe teşekkür ederim ....

bende şimdi diğer bölümleri bilgisayara geçirmeyi düşünüyorum...

Sardı bu hikaye beni ^^
Merak ettim acaba Naruka'nın gördüğü rüya ne ile ilgili...
Yeni bölüm, yeni bölüm, yeni bölüm! ^^

teşekkürler

devamını yarın yada pazar günü koymayı düşünüyorum. bakalım kısmet ne zaman. yoksa bu gidişle elimde bölüm kalmayacak. bende yetiştiremeyeceğim...

aslında içimden bir ses hemen koy diyorn ama işte...

işte yeni bölüm... gecikme için özür dilerim

Bölüm: 3

“ OKUL, MAĞARA VE MADALYON ”

- Ben çıkıyorum anne... dedi Naruka ağızında bisküvi ayakkabılarını giyiyordu acele acele.
- Hey nereye? Daha kahvaltı bile etmedin. O bisküvi seni doyurmaz küçük hanım.
- Anne okula erken gitmek istiyorum. Daha hiç arkadaşım bile yok. Belki birileri ile tanışırım.
- Offf Naruka peki. Bekle bari öğlen yemeğini vereyim... dedi bayan Hima, mutfağa gidiyordu.
- Sabah sabah bu gürültü de ne? Saat kaç? Yooooo! Olamaz geç mi kaldım? ... Naruka'yı gören Tatouyo telâşlanmıştı.
- Merak etme Tati. Sadece, ben bugün erken gitmek istedim o kadar.
- Bak sana söylüyorum, ben büyüdüm ve bugünden itibaren artık 2. sınıfa başlıyorum. Bu yüzden bana artık Tati deme.

Tartışma büyümeden bayan Hima Naruka'ya öğlen yemeğini vermiş ve onu kapıdan geçiriyordu ki;

- Kırmızı kravatımı gördüm mü hayatım?... seslenen üst katta odanın altını üstüne getirmiş olan bay Mizan'dı.
- Sağ alt çekmecede.
- Bakıyorum ama bulamıyorum birde sen baksan hayatım...
- Uffff.... şu erkekler... GELİYORUM...

Bayan Hima yukarı çıktı. Naruka yüksek sele yukarı doğru;

- Hoşçakal anne!...
- Hoşça kal canım. İyi dersler, umarım okulda istediğin arkadaşları bulursun.
- Hoşçakal baba
- Hoşçakal tatlım. İyi dersler.
- Sana da hoşçakal Tati... dedi ve kapıyı kapatıp yola doğru koştu. Önünde uzun birgün onu bekliyordu. Yolda koşarak gitmesine gerek yoktu. Zaten evden erken çıkmıştı.

***

Bu inanılmaz birşeydi. Naruka daha bir hafta kadar önce bu okula kaydını yaptırmak için geldiğinde okulun bu kadar kalabalık olacağını tahmin etmemişti. Ağızı bir karış açık bahçeye bakıyordu. Sesler öyle çoktu ki; havadaki uğultu gürültü kirliliğine neden oluyordu. Ama Naruka kendini çabuk toparladı. Bu kadar çok insan, çok arkadaş demekti. “ Tanışmaya nereden başlasam ” diye düşünürken;

- Selam sende birinci sınıf mısın? Benim buradaki ilk yılım.
- ...
- Daha önce ortaokulu yandaki modern yapılı Santana'da bitirdim. İlkokulda da oradaydım.
- ...
- Ayy yine çok konuştum. Benim adım Silana. Silana Amazane. Kısaca Sila da diyebilirsin. Neyse çok konuştum galiba.
- ... ehehe. Şeyyy. Bende Naruka. Naruka Dijanau.
- Aaa ne güzel. Bak seni bir arkadaşımla tanıştırayım. Bende yeni tanıştım. Yooo! Olamaz. Nereye gitti bu çocuk? Sen burada dur ben onu bulurum.
- ...

Naruka şaşkındı. Bu da neydi şimdi? Hem şu aradığı kişide fırsatını bulmuşken kaçmış olmalıydı. “ Aslında bende kaçsam iyi olur ” diye düşündü ve hemen başka yöne yöneldi.
Okul gerçekten geniş ve güzeldi. Aslında Naruka sadece okulun bahçesini gezebilmişti. Ama olsun. O mutluydu. İleride tezahürat yapan bir grup ve kalabalık vardı. Naruka ne olduğuna bakmak istedi.
Erkekler futbol maçı yapıyor, kızlarda onlara tezahürat gönderiyordu. Naruka sonunda kızların önüne geçmeyi başarmıştı. Biraz seslice;

- Vay ne kadar güzel oynuyorlar.... dedi yanındaki sarışın, biraz burnu havada kız;

- Tabi ki güzel oynuyorlar. Onlar Osakama Lisesi'ni tüm şehirlerde temsil ediyorlar. Bak şu esmer olanın bu takımdaki 4. yılı. Bu yıl kaptan olması bekleniyor.

Naruka okulun ismine dikkat etmemişti ama demek ki bu okulun adı Osakama Lisesi'ydi. Gözleri kamaşmıştı. Esmer, uzun boylu, yapılı... O kime gülümsüyordu? Yoksa Naruka'ya mı geliyordu? Evet... Naruka'ya doğru gülümseyerek geliyordu. Naruka yanaklarına sıcaklık bastığını hissetti.

- Selam bebeğim.
- Bana bebeğim deme Sekama
- Tamam bebeğim, demem.
- SEKAMA!....

Anlaşılan çocuğun adı Sekama'ydı ve yanında ki sarışınla sevgiliydi.

- Uffff... neden böyle yakışıklılar beni bulmaz ki.
- Selam nereye kayboldun? Bende seni arıyordum. Bak arkadaşımı buldum... diye gülümsedi Silana.
Yine mi o kız! Ama yanında kimse yoktu.
- Aaaaa! Yine nereye gitti bu çocuk?

O çevresine bakarken Naruka saat kulesinin arkasına saklandı. Nedense kızın çok geveze ve arkadaşlıktan uzak durulması gereken biri olduğu hissine kapılmıştı.

- Yo olamaz buraya geliyor.

Naruka saatin diğer tarafına geçti. Şimdi de diğer tarafına. Bu kız hiç vazgeçmez miydi?

- Aaaa!
- Aaaa!
- Dikkat etsene!
- Asıl sen dikkat et!

Seiji de Naruka'da yerde başını ovalıyordu. Naruka'nın kavga edecek zamanı yoktu. Kız bu yöne doğru geliyordu. Düşme esnasında onu görmüş olmalıydı. Çevresine hızla baktı ve kapıyı gördü. Saat kulesinin dördüncü duvarında kapı vardı. Kuleye çıkıyor olmalıydı. Hemen koştu. Kapı sıkışmıştı. Nedenini bilmiyordu ama Seiji'de kapıya asılmış açmaya çalışıyordu. Aslında nedeni pekte umurunda değildi. Bu kapı neden açılmıyordu ki?

PAT!!!!!

İşte olmuştu. İksi birden zar zor içeri attılar kendilerini. Kapının aralığından dışarı bakıyorlardı. Kız tam kapının önündeydi.

- Yoooo yine kayboldular. Neyse başka arkadaş edinsem daha iyi olacak... Silana bir anda yanında duran kızı farketti.
- Selam sende birinci sınıf mısın? Ben bu okula....

Naruka kapıyı çekmişti. Bir rahatlama içinde ;

- Ohhhh!...
- Ohhhh!...
- Hıh!

Şimdi hatırlamıştı. Yanında biri daha vardı. Naruka;

- Sen beni mi takip ediyorsun.....
- Tabi ki hayır. Sadece şu Silana denen kızdan kaçıyorum. Çok geveze.
- Hmmmm.. evet bende.
- Hey çok tuhaf bu merdivenlerin yukarı çıkıyor olması gerekirdi.

En başta ne olduğunu anlamayan Naruka çevresine bakınca gördü. Taştan merdivenler yer altına iniyordu. Yukarı çıkan merdivenler ise asma merdivendi. “ Çok tuhaf ” diye düşündü Naruka. Sonra da;

- Ben aşağı bakacağım.
- Olmaz. Çok karanlık ve karanlık hiçte hoş değildir.
- Ne yani şimdi bana karanlıktan korktuğunu mu söylüyorsun.
- NEEE!... Tabi ki hayır. Hem ders başlamak üzere. Ben gidiyorum.

Kapıya yönelmişti çocuk. Naruka ise iki basamağı filan inmişti bile. Ayağı birden kaydı.

- Aaaa!...

GÜMM!... ses yukardan gelmişti.
- Korkak kaçtı bile... Naruka'nın kalçası acıyordu. Kaç basamak düşmüştü acaba? Şaşkınlıkla;
- Hey! Bu da ne? Ama burası....

Manzara şok ediciydi. Burası Naruka'nın bir haftadır her gece rüyasında gördüğü yerdi. Karanlık bir mağara, etraf sessiz, ortada göl şeklinde su ve.... İşte orda duruyordu. Naruka'nın gözünün önünde havada asılı bir şey parlıyordu ve suya değmediği ya da düşmediği halde suyu hareketlendiriyordu. Naruka rüyasında gördüğü için onun bir madalyon olduğunu biliyordu.
Bir adım attı. Sanki onu çağırıyordu. Bu hissi daha öncede yaşamıştı. Ama onlar rüyaydı. Bu ise gerçek. Suyun üstünde yürüyordu. Yaklaştıkça tatlı sıcaklık sardı içini. Elini uzattı ve o ses. Rüyalarından uyandıran. Telâşla kafasını arkasına çevirdi. “ Kim vardı orada? ”

- Onu sakın elleme... Bu o çocuktu ama neden?
- Neden?
- ELLEME! Hem çok ciddiydi hem de korktuğu belliydi.
- Ama neden? Hem sen kim oluyorsun da bana emir veriyorsun!... Naruka'da ciddiydi ve kızgınlık onunda gözlerinden okunuyordu.
- Bu duygusal konuşmanızı böldüğüm için çok üzgünüm çocuklar ama madalyonu ben almalıyım.
- Hıh!
- Hıh!

Bu da kimdi? Naruka suyun üstünde, madalyonun yanında duruyordu. İsmini bile bilmediği o çocukla kavga ederken birileri daha onları mı izlemişti?

- Sende kimsin?
- Ben Zarin. Kim olduğumun önemi yok küçük hanım. Madalyonu efendime götürmeliyim.
- Olmaz. O madalyon benim.
- Sizin mi? Adam şaşkındı. Kızı gözüyle tartıyordu.
- Yanılıyorsunuz küçük hanım. O madalyon efendimin ve 300 yıldır onu arıyor. Hem nasıl sizin oluyor ki?

Naruka'nın pes etmeye niyeti yoktu.

- Hayır benim. Günlerdir rüyamda onu görüyorum ve o beni çağırıyor. Hem mâdem madalyon efendinin niye onun yanında değil? Neden 300 yıldır onu arıyor?

Adam kızmaya başlamıştı. Sorular karşısında yüzü kasılıyordu. Ve bu durum hiçte hoş görünmüyordu.

güzel olmuş kızda amma cesurmuş maşallah yahw deavamını bekliyorum.

hmm heyecanlı olmaya başladıı...güzell

Aney sende mi yazıon kız?Anaa animecilerin içinde amma yazar varmuş yaw.Dewam dewam niye bırakıcan aaa

yazıyorum ya baktım türkiye'de çok fazla anime yayınlamıyorlar. bende kendi animemi yazmaya başladım...

beğenmenize de ayrıca sevindim...

yaz hızlı hızlı hade beklioz baq