PS : Ulqi espadalar içinde benim en sevdiğim karakter. Orihime ile olan ilişkisindeki gizem ve yarım kalmışlık hep içimde bir yerlere dokunmuştur. Bu hikayede bunu işledim. Biraz değiştirerek, biraz zamanla oynayarak, Ulqi'ciğimin hazin sonuna farklı bir bakış getirerek. Umarım seversiniz


DİKKAT SPOİLER İÇERMEKTEDİR!



TEACH ME - Ulquiorra Schiffer – Inoue Orihime



********************************


BÖLÜMÜN SOUNDTRACKI


Kajiura Yuki - Lullaby



**********************************



- Sevgi mi ? Sevgi nedir ? Eğer göğsünü açıp kalbine baksam onu görebilir miyim ? Ya da kafatasını parçalasam ? Sevgi diye bir şey yoktur. O sadece siz aptal insanların uydurduğu bir yalan. Arkadaşların bu yüzden ölecekler kadın !



Genç kız ve ondan bir buçuk baş daha uzun olan genç adam bir an birbirlerine baktılar. Bir saniye sonra uzun, güneş ışığıyla koyulaşmış bal rengindeki saçlar savruldu, birkaç adımda genç adamın yanına varan genç kız sağ elini kaldırıp olanca gücüyle bir tokat patlattı. Ulquiorra' nın omuzlarına dek uzanan siyah saçları savrulurken başı da tokadın gücüyle aynı yana doğru savrulmuştu.


Birkaç saniye boyunca her ikisi de olanlara inanamadıklarından veya şoktan kımıldamadılar. Ardından genç adamın başı genç kıza doğru döndü ve kocaman yeşil gözleri hayretle bu güzel yüze odaklandı. Kimse, Heuco Mundo' da onun gücünü ve yapabileceklerini bilen kimse böylesine aptalca ama çok cesurca bir harekette bulunmazdı. Ondan düşük güçte ve rütbedekilerin korktuğu, ölürcesine kıskandığı, ondan güçlülerin bile ona karşı tetikte oldukları biriydi o. Ve bu zavallı, garip gücü haricinde et ve kemikten ibaret olan savunmasız kız ona vurmuştu. Donuk yeşil gözleri Orihime' nin göz pınarlarını doldurup yanaklarına taşan, duru bir pınar gibi süzülerek çenesine akan gözyaşlarına baktı. Genç kız tokat attığı elini diğer elinin içine almış ağlayarak ona bakıyor ama bir adım bile geri çekilmiyordu. Hala... Korkmuyordu.


- Sen sevgiden ne anlarsın ki ? Bu soğuk, acımasız, güneşinin bile yapay olduğu, bir yalandan ibaret dünyada sevgi var mı ki bilesin ?


Genç kız uzaklaşmak yerine yarım adım daha ona yaklaşırken Ulquiorra sakin, ifadesiz ama içinde fırtınalar koparak Orihime' ye bakıyordu. Güzel çenesi gururla dikildi. " Arkadaşlarım ölmeyecek. Onlar güçlüler, cesurlar ve sevdiklerinden asla vazgeçmeyecekler. Oysa sen... Siz ne için savaşıyorsunuz ? Güç için mi ? Yaşam için mi ? Sizi emri altına almış ve köle gibi kullanan bir adamı yüceltmek için mi ? " Cevap veremeyeceği sorular ardı ardına gelirken genç adam hafifçe yerinde dikleşti ve yukarıdan yukarıdan genç kızın şu anda alevler içinde parlayan gözlerine baktı. " Ama ben senin ne istediğini biliyorum. " Kaşları hafif bir merak belirtisiyle kalktığında genç kız yeşil gözlerini şok içinde açmasına neden olan cümleleri söyledi.



- Sen insan gibi hissetmek istiyorsun. Bunun da ötesinde insan olmak istiyorsun.



Ulquiorra elleri ceplerinde yumruk olmuş sert bir ifadeyle bakarken Orihime yutkundu. " Saçmalıyorsun kadın. " Orihime elinin tersiyle gözyaşlarını sildi. Buraya kadar gelmişken artık susmayacaktı. " Kim olduğunu bir zamanlar biliyordun. En başında... Hollow olmadan önce sadece bir ruhken... Sevdiklerin vardı. Hatırlamak istediklerin... Ama sana acı veriyordu değil mi ? Unutulmuş muydun ? Öldürülmüş müydün ? Tamamlayamadığın çok önemli işlerin, sorumlu olduğun ve sensiz yaşamları zor olacak insanlar mı vardı ? Bu yüzden mi hollowlara yem oldun ? İçindeki öfke ve acı bu kadar büyüktü de onlardan birine dönüştün ? " Ulquiorra başlangıcını unuttuğu zamanlardan beri kendisini içten içe kemiren soruları birer birer yüzüne çarpan genç kıza bakarken şimdiye dek kimsenin ona bu kadar yaklaşmadığını fark etmişti.


- Kes şunu ! Neden bahsettiğin hakkında en ufak bir fikrin yok kadın !

- Hayır susmayacağım ! İtiraz edemiyorsun değil mi ? Çünkü haklıyım! Hollow oldun, güçlendin, senden zayıfları ezerek yükseldin ve değerli oldun ama bunlar bir hiç. Çünkü asıl istediğine asla kavuşamadın. Ne kadar güçlenirsen güçlen asla bir insan gibi olamadın. Eski haline dönemedin. Şimdi insanca her tepki seni sadece kızdırıyor. Arkadaşlarımın ardımdan gelmesi, benim onlara güvenmem, ağlamam ve...

- Kes dedim sana! Sus !





Ulquiorra genç kızın kollarını kavrayarak onu sarsmaya başlamıştı. Birden Orihime kollarından kurtuldu ama kaçmak yerine bir adım daha atarak aralarındaki mesafeyi kapatıp kollarını ona sardı. Genç kız kollarını ona dolayarak ellerini sırtına koyarken başını da deliğinin gizlendiği göğsüne koymuştu. Yumuşacacık tenini kıyafetinin üzerinden bile hissedebiliyordu. Saçlarından yayılan güneş kokusu burun deliklerini doldurmuştu. Elleri iki yanda açık, ona sarılmış genç kıza ne yapacağını bilemez halde kalakalmıştı. " Inoue Orihime ne yapıyorsun ? " Orihime' nin başı daha da göğsüne sokuldu. " Sana aslında zaten duyguların olduğunu göstermeye çalışıyorum. Her zaman etrafımdasın. Aslında bana hiç önem vermiyormuşsun gibi görünsen de burada beni önemseyen tek kişi sensin. Aizen gücümün peşinde, diğerleri onun gözünde değerim olduğunu düşünüp beni kıskanıyor ve yok etmek istiyorlar. Ama sen artık görevin bile olmadığın halde beni korumaya çalışıyorsun. Beni doyurmaya, iyi olduğumdan emin olmaya ve beni diğerlerinden korumaya çalışıyorsun. " Ulquiorra elleri açık halde donmuş kalmıştı.


Onun duyguları mı vardı ? Ne olduğunu biliyordu. O bir espadaydı. Bir canavardan yaratılmıştı. Duyguları olmazdı. Sadece açlık, yok etme arzusu ve intikam hissederlerdi. Ama... Başını eğdi. Kollarını yavaşça kapadı. Şimdi genç kız kolları arasında titriyordu. Sıcaklığı onun soğukluğunu delip geçiyor, içinde bir şeyleri parçalayarak yeniliyordu. Ama yerine ne koyuyordu ? Kolları arasında ne kadar da narin, savunmasız görünüyordu. Ama onun ne kadar güçlü bir kız olduğunu en iyi o biliyordu. Arkadaşlarına ihanet etme, onlar tarafından aşağılanıp bir hain gibi görünme pahasına onları korumuştu. Ait olmadığı bir dünyada verdiği sözü yerine getirebilmek için elinden geleni yapıyordu. Oysa onlar düşmanlarıydı. Bir düşmana verilen sözün önemi olabilir miydi ?


Orihime' nin gözyaşı yüklü sesinin konuşmaya devam ettiğini fark edince başını eğdi. " Bana karşı ne hissedersen hisset, nefret, öfke, acıma her neyse ama sakın inkâr etme. Bu sana yakışmaz. " Orihime ince parmakların omuzlarından kayıp kollarına indiğini hissederken ürperdi. Soğuklardı ama bir şekilde... Dokunuşunda büyük bir şefkat vardı. Geri çekilmek istediğinde bu eller ona izin vermedi. Onu sıkı sıkı tutmuşlardı. Başını kaldırıp her zaman hüzünlü bulduğu, yeşil bir gözyaşı iziyle kaplı yanakların üzerindeki yeşil gözlere baktı.


- Gitme... Bana öğret... Bana sevgiyi öğret. Sevmeyi öğret. Sen gidersen... Başka kimsem kalmayacak.


Orihime hayatı boyunca hiç böylesine açık bir itiraf, böylesine dürüst bir yalvarma işitmemişti. Elini kaldırdığında Ulquiorra belki de ona yeniden vuracağını düşünerek gözlerini kapatmıştı. Elleri kayarak iki yanına düştü. Zarif el birkaç saniye havada kaldı ve sonra uzanarak onun başının üzerindeki yarım maskeyi çekip aldı. Genç adam şaşkınlıkla gözlerini açtığında Orihime parmaklarını gözlerinin üzerine koyarak fısıldadı. " Gözlerini kapa. " Böylesine savunmasız kalmak... Ulquiorra yeniden gözlerini kapatarak kendini genç kızın ellerine bıraktı.


Orihime’nin parmakları tüy gibi dokunuşlarla omuzlarına değen siyah saçları üzerinde dolaştı. Yanağındaki gözyaşı dövmelerinde dolanırken " Neden ? " diye mırıldandı. " Çünkü artık ağlayamıyorum. Ama istiyorum. Ağlamak istiyorum. Gülmek istediğim gibi. Sevmek istediğim gibi. " Sesi ne kadar da boğuk çıkıyordu. Her zaman mesafeli, soğukkanlı ve net olan sesinde yakarışa benzeyen bir tını vardı. Orihime onun tamamen ellerinde olduğunu fark etmişti. Ona saldırmak için de fırsatı vardı ona yaklaşmak için de. Kaçmak için çok nedeni kalmak için hiç nedeni yokken genç adama bir adım daha atarak yaklaştı. Belki de bir nedeni vardı.


Parmaklarının ucunda yükseldi. Buna cesaret edip edemeyeceğini düşündü ama yapabilirdi. Bu hem Ulquiorra hem de İchigo için iyi olacaktı. Aizen' in beğendiği gücünü ona karşı kullanacaktı. Başarabilirdi. Başarmak zorundaydı. " Sana istediğini vereceğim. " Genç adam soru sormak için dudaklarını araladığında gözlerini kapatarak ona uzandı. Bir eli omzunda diğeri göğsünün üzerindeydi. Dudakları onun dudaklarının üzerinde... Beklediği gibi değildi. Ne beklediğini de bilmiyordu ama kesinlikle serin bir tat, beklenmedik bir ateş ve kavurucu bir kavrayış beklemiyordu. Kollar incecik beline dolanarak onu erkek bedenine çekerken dudakları sertçe kavrandı.


Çiçek kokulu genç kızı kendine çektiğinde cennet ayaklarının dibine serilmiş gibi mutlu olmuştu. Orihime bir çiçek kadar narin, bir çiçek kadar göz alıcıydı. Yumuşacık teni parmaklarının altında saten gibiydi. Ellerinden biri belindeyken diğerini sırtından kaydırıp dokunmak için çıldırdığı saçların içine daldırdı. Eğer cenneti de tadabilseydi herhalde Orihime' nin tadında olurdu. Sonsuzluk kadar bir süre dudakları birleşik kaldı. Neden sonra Ulquiorra etraflarını sarmış sarı ışığı fark etti. Yeşil gözleri aralandı. Orihime' nin saç tokaları ! Yerlerinde değildi. " Bana... Saldırıyor musun ? " Genç kız geri çekildi ve gözlerinden yaşlar süzülürken elini yanağına koydu.


- Ret ediyorum. Sana yapılan her şeyi ret ediyorum.



Genç adamın yeşil gözleri kocaman açılırken birden etraflarındaki ışık parladı. Kör edici ışıktan korunmak istercesine kollarını yüzüne siper ederken kılıcına uzanmak istiyor ama bu Orihime' ye zarar vermek anlamına geldiği için yapamıyordu. Genç kız ona olan zaafını kullanıyordu. Zorlukla " Neden bana bunu yapıyorsun ? " diye sorabildi. Orihime gözyaşları içinde " Senin için... " diyebildi. " Farklı dünyalardanız ama ben senin gözlerinin içine baktığımda sadece yalnız bir adam görüyorum. Benim kadar yalnız bir adam... Bir canavar olduğunu düşünen, ona göre davranmaya çalışan ama hala dürüst, hala ne kadar insancıl olduğunun farkında olmayan biri. " Ulquiorra ışığa daha fazla bakamayarak gözlerini kapatırken bedeninin yavaşça yerden havalandığını fark etti.


- Bana ne olacak ?

- Olmak istediğin şey olacak. Geri döneceksin. En başına.

- Neyin...


Soramadan ışık son bir kez daha parladı.


*******************************


Gözlerini zorlukla kırpıştırarak açtı. Sanki... Hiç ağırlığı yokmuş gibiydi. Görüşü netleşince başında bir değil iki kişi olduğunu fark ederek hızla doğruldu. " Kurosaki ! " İchigo Kurosaki ne zaman buraya gelmişti ? Gözleri duvardaki deliği yakalayınca İchigo' nun Orihime' yi ondan kurtarmak için geldiğini anladı. Demek dövüşmenin zamanı gelmişti. Ölecek ya da öldürecekti. Ölmesi Orihime için bir anlam ifade etmeyecekti. İchigo ölürse büyük acı çekecekti. Ama yapabileceği-


Birden İchigo’nun gözlerini kocaman açmış şaşkınlıkla kendisine baktığını fark etti. Delikanlı " İnanılmaz... " diye hayret ve hayranlıkla mırıldanmıştı. O an Ulquiorra ters giden bir şeyler olduğunu anladı. Yavaşça doğrulurken bakışlarını vücuduna çevirmişti. Ellerini kaldırdı. Onları görebiliyordu ve... Onların ardından yeri... Kolları, bacakları, bütün bedeni garip bir şeffaflık içindeydi. Ellerini kaldırıp yüzüne koydu, ardından göğsüne indirip deliğinin olduğu noktayı yokladı. Hiçbir şey yoktu. Birden gözlerinin önüne kendinden daha küçük bir kız çocuğunun görüntüleri geldi.


- Onii-chan ! ( Abi anlamında )


Elleriyle başını tutarken " Ben... Nasıl ? " Genç kız onun bedenini hayretle inceliyordu. Ulquiorra oldukça yakışıklı bir gençti. Uzun siyah saçları, uzun boyu, ince yapısı ve çimenler kadar yeşil gözleriyle... " Yaptığım sadece sana yapılan bütün haksızlıkları ret etmek Ulquiorra. Benim olan bir şeyi yok sayma veya kabul etme gücüm var. Aizen' in peşinde olduğu şey de bu zaten. Ona göre bu... Tanrısal bir güçmüş. " Genç adam şimdi Aizen' in neden kendinden daha güçlü kişiler dururken bu kızın peşine düştüğünü anlıyordu. Elleri göğsünde şaşkınlıkla onlara baktı.


- Peki, ben şimdi ne yapacağım ? Böyle burada dikilmeye devam edersem ruhumun kokusunu alan her hollow buraya üşüşür.


Orihime dönüp İchigo' ya bakınca delikanlı başını bir kez kesin bir hareketle salladıktan sonra gülümseyerek ona döndü. " Şanslısın çünkü karşında temsili de olsa bir shiginami var. " Katanasını kınından çıkarırken Ulquiorra onun ne demek istediğini anlamıştı. Ruhunu Soul Socety' e gönderecekti. Gözleri genç kıza döndü. " Ailem vardı. Hepsini hatırlamıyorum ama bir kız kardeşim olduğunu hatırlıyor gibiyim. Onları bulabilecek miyim sence ? " Orihime yeniden dolan gözleriyle başını salladı. " Hiç kuşkum yok. Sen kararlı bir adamsın. Onları bulacaksın. " İchigo Zanpakutousunu kaldırdı ve çevirdi. Dibindeki mührüyle genç adamın alnına hafifçe dokundu. Parlak bir ışık yavaş yavaş alnında belirmeye başlarken Ulquiorra elini kaldırdı.


- Haklıydın Inoue Orihime. Benim de duygularım var.


El uzandı. Parmaklar yanağının pürüzsüzlüğüne ulaşmak üzereyken ışık on binlerce parçaya ayrılarak dağıldı. Orihime irkildi ve ardından gözyaşlarını serbest bıraktı. Siyah bir kelebeğin etrafında birkaç tur dönüşünü ve ardından yukarılara çıkıp uzaklaşışını izlerken " Bir gün... " diye düşündü. " Bir gün... "



THE END.


SÖZCÜK : 1. 810

HADİ BAKALIM PAMUK ELLER KLAVYELERE!!!