Bölüm 28 - Büyük Buluşma

Yumuşacık ve sıcacık eller... Kimden uzatıldığı umrunda bile olmayan bir kurtuluş yolu... En sonunda hala gözleri kapalı olsa bile belini kavradığını hissetmek...
Boyut kalbinden kurtulan Jas, en sonunda günışığını gördü. Tertemiz havayı içine çekti. Çiçeklere selam verirken gözüne batan bir çift bot görmek, şaşırtmıştı onu da her insanoğlu gibi. Botların biraz üzerindeki iki bacak, kusursuz vücut ve bir kız yüzü.
- Merhaba! Buralara sık gelen birisine benzemiyorsun. Sonuçta Mitaraki'den çıktın. Adın ne?
Jas ani tepkisi ve hızlı konuşması nedeniyle kıza ne cevap vereceğini bilememişti.
- Benim adım ne? Yani benim adımı soruduğuna göre, benim adım Jas olmalı.
Kızı alan gülme krizi bittikten sonra, kız da kendini tanıştırdı.
- Benim adım da Leo. Yalnız çalışırım, paylaşmayı sevmem, bela mıknatısıyım. Ya sen?
- Ne olduğunu bilmeyen bir saman çöpüyüm hepsi o.
Kızın gözlerinde neden olduğu anlaşılamayana bir parıltı belirdi. Muzip bir tavırla yaklaştı ve Jas'ın koluna girdi.
- Bana katılsana tatlım. Madem yurtsuzun tekisin, aynasızlardan kaçmana yardım ederim.
Jas aslında pek emin değildi ama kızın son eklemeleri üzerine düşünmeden kabul etti.
- Merak etme, nakit enjektesi, yemlerin ve diğer tüm ihtiyaçların benden. Gitmek istediğin herhangi bir durak varsa, söyle yelken açalım.
Aklına gelen, daha doğrusu tek bildiği şehri söyleyiverdi.
- Konoha'ya gidelim! Konoha! Konoha!
Jas tezahürat yapadursun, Leo onu çekiştirmeye başlamıştır bile.
- Yahu bir yudum insan, hızlı olsana biraz. Oraya ancak üç gecede varabiliriz.
Cebinden çıkardığı haritayı dikkatlice açan Leo, hemen yere çöküp bulundukları yere parmağını bastı.
- İşte biz Mist'deyiz. O zaman arka taraftaki yolu ve yolun sonundaki köprüyü geçmemiz, hızlı yürürsek ancak bir gün bir gecemizi alır. Köprüden sonraki vadi ise yine aynı. Geriye sadece Sand'i geçmek kalır, ki bu da bir gecemizi alır. Ardından diğer gecede varırız senin Konoha2ya! anlaştık mı?
Jas ise Leo sözünü bitirir bitirmez yine zıplaya zıplaya tezahüratlarına başlamıştır. Leo onu çekiştirir ve bayırdan aşağıya doğru koşarak yolculuklarına başlarlar...
_________________________________

Artık sıkılmıştı. Sürekli elinden çekiştiren Lotus, ona bağırınca da daha çok çekiştiriyordu. Minayo en sonunda elini kendine doğru çekti ve küskün bir tavırla Lotus'a baktı. Lotus ise sinirlenmiş ve şaşkına dönmüştü.
- Hadi Minayo, yetişmemiz gerekli.
Tekrar Minayo'nun elini kapmak için atıldı ama ondan hızlı davranan birileri vardı. Bir adam, aralarında en az 5 metre fark bulunan Lotus ile Minayo'nun konuşmasını böldü ve dokuz yaşındaki minicik kızı kapıp koşmaya başladı. Bağırmasın diye bayıltmayı da unutmamıştı. Ama adam, çok büyük bir yanlış yaptığının farkında bile değildi ki.
Lotus zaten sinirliydi, bu adam ise onun bam teline basan fare olacaktı. Kızıl saçları uçuşa uçuşa koştu arkalarından. Adam, Minayo'yu bir çıkmaz sokağa götütüyordu. Lotus iyice hızlandı. olimpiyatlara katılsa, açık ara farkla kazanabilecek bir hızla gidiyordu. Adam Minayo'yu tam bir arabaya bindirecekti ki, kafasına yediği tekme ile yere yıkıldı. Ama kucağındaki kızı bırakmadı. Hemen Minayo'yu arabaya bindirdi ve adamlara hemen ayrılma talimatını verdi. Lotus ise iyice öfkelenmişti. Tam onları yakalamak için hızlanmıştı ki, karşısına çıkan iki çamyarması onu durdurdular. Lotus, onları yenebileceğini biliyordu. Fakat adamlar birden zebanilere dönüşünce, ne yapacağını bilemedi. Tek çare ejderhaya dönüşmekti. Esaslı bir kavga olacakmış gibi duruyordu.
İki kanadını da aniden açıverdi. Kırmızı gözlerine dolan dehşet, zebanileri tek yudum olsun ürkütmemişti. İşte o kavga başlıyordu. Ejderhanın alevi geri püskürüyor, zebanilerin orakları yerlerde sürünüyordu. Lotus iyice gerilmişti. En sonunda aniden zebaniler kaybolunca, halsiz yere yığıldı. Fakat karnına basan bir ayağı hissedince, kan tükürmekten kendini alamadı. Şimdi anlıyordu katilin öldürdüğü bir insan olmanın verdiği acıyı. Yine de öleceği anı göremden önce, bu ayağın sahibi ile tanışmak istedi. Gördüğü şey, tüm yaşantısından beterdi. O yılan gibi dil boynuna dolanırken, tıslayan ses tonu, Lotus'un iliklerine işlemişti.
- Merhaba Lotus. Ustanı ne kadar çabuk unutabildin?

'' Kaçmak kolaydır, yakalanmak kolaydır, katlanmak kolaydır, pişmanlık duymak da kolaydır. En zoru YÜZLEŞMEKTİR. ''

*************-***********-***********

İşte size yeni bölüm. Kısa oldu ama zamanım ancak buna yetti. Umarım beğenirsiniz. Uchichi...

Way way way way way!!!Aman da aman, neler görüyorum!Bana "OHA AMA BEBEEMM!!!" diyene bi bakar mısınız lütfen ya? Hatsukoi Kaze'ye bölüm koymuş, öyle böyle de değil. Kısa ama, bomba mübarek!Arkadan patttt! Bi bakmışım buraya da yeni bölüm! Sarı sarı yeni böyüm uyarıları, ritmik bir şekilde yan-sön-yan-sön-yan-sön Maşşalla yani tütütütü 41 kere yarabbim.Nazar değmesin walla.
Öhöömm...Bölüm güzeldi canum. (Biraz geç oldu yorum ama, koyduğun gibi okudum)Her zaman ki gibi yane.Boşuna izlemiyorum ben o sarı sarı trafik lambası gibi yan-sön-yan-sön-yan-sönleri. Şaka bir yana, bölümden önce heyecan yapıyor ya (Bende psikoloji kalmadı.Walla kalmadı artık ya! Ben harbi harbi uçtum)Lavie(m)'i göremedim, ama olsun.7 canlıdır benim bidenem.Mart ayında da artı bonuslar geldi tabii. Süper mario gibi bölüm atladıkça can kazanıyor maşşalla. Yaşıyo ya, o da yetti bana. Jas, yazık yewrüm öğrüre öğüre içi dışına ha çıktı ha çıkacak derkene, çıktı. Ama içi dışına deel.Boyut dışına. Ama Leo bir yanda Jas'la, bir yanda Lotus olmuş, bakmışım ejderha modunda bi uçuyo bi kaçıyo, zıpır kurbaa gibi durduğu yerde durmuyo. Tamam da ne-ne-ne-nedir yani şimdi bu? Aynı anda bi kaç yerde olma gibi bişi mi söz konusu? Ben Leo, Lotus’un dut yemiş bülbül modunda iyi kalpli beyaz ruhu falan sanıyordum. Ya da farklı zamanları mı anlattın?
Bu sorunu çözersem aferin bana. Ama içinden çıkabilir miyim bilmem? Malüm, 2x2’yi bile sorgulaya sorgulaya 3.derece cebir işlemine çeviren bi tipe sahibim. En iyisi sen cevap ver.
Harikasın canummm!!! Dewamını bekliyorum…

Öhömmm...Onu düşünerek yazdığım bu şiiri, bana zor günlerimde destek olan, üzgün olsam da güldürmeyi başaran, "dost" nedir? yaşatarak öğreten, Lavie(m)'in yaratıcısı, biricik Uchikolatama ithaf ediyorum... Mazur gör artık bidenem.Bu konularda senin kadar tecrübeli değilim...

Yalnız sokaklara çıksam sabahın soğuklarında,
Saklasam pırıltılı ışıkları avuçlarımda,
Günün sessiz ve karanlık zamanlarında,
Açsam penceremi mehtabın karşısında,
Avcuma bir öpücük kondurduktan sonra,
Salıversem gecenin rüzgarlarına,
Minik kelebekler gibi kanatlanıpta,
Ulaşırlar mı sana, gecenin erte sabahında?
Sakın unutma,
O pırıltılar sana ulaştığında,
Yeni bir kelebek daha canlanıyor avucumda,
Bir armağan saklıyorum sana hayallerinin diyarında,
Lütfen bir tanem,
Bu hediyemi de diğeri gibi karşıla,
Yanında olacak, sen gözlerini açıp uyandığında...

Bu güzel bölüm yazılır ve bana bir ö.m bile gönderilmez Prenses uyarmasaydı ne zaman görürdüm bilemiyorum Sonra okudum hemen ama protetso amaçlı yarum yapmadım U_U Artuk haberdar edilceğimin güvencesini aldığıma göreeee huzur içinde yorurumu yapabilirim

Ahhh leo ahhh Ahhh lotus ahhh ne olacak bu kızın hali

Bir hayattır bu akar gider ellerinin arasından
Koşar her gün başka bir umudun arkasından.

Merhamet duygum kabardı okuduğumda Çok güzel yazıyorsun devam lütfen ^^

Biraz ani oldu ama bu, ikinci sezonun son bölümüydü arkadaşlar, yazmayı unutmuşum. ^^''

Ve ikinci sezonumuz gelecek yakında! XD
İşte birinci sezonun sonu, hayırlı uğurlu olsun, en uzun FF şu ana kadar bu sanırım, herkese iyi tatiller!