Güzel olmuş kanki
15 dakika sonra ders çalışmaya başlayacağım. Bölümü akşama yazarım. Kafamda var bir şeyler zaten.
Benim ilk Fan Fic.im, Uchi-chan'in bilmemkaçıncı FanFic.i hayırlı olsun

Ehehe evet. Hayırlı olsun.
Uff ben de yeniden ders çalışıcam (Sbs'yi saygıyla anıyoruz...)
Tamam akşama yaz, ben de bu arada benim bölümü düşüneyim.

Bölüm 1 - Geri Dönüş

Kane için sıradan günlerden bir tanesiydi 20 Temmuz 2017. Yine iş aramaya dışarıya çıkmıştı. Bu sefer heyecanlıydı; gazetede tam da kendisine göre iş ilanı bulmuştu; oyun yapımı için profesyonel grafiker. Üniversitede bu bölümü okumuştu zaten.. Ama acele etmeliydi. 2017'de Tokyo, gerçekten çok kalabalıklaşmıştı ve işsiz sayısı 2 milyonu geçmişti. Belki de işi kapmışlardı, kim bilir?

Oyun şirketine gittiğinde muazzam bir kalabalık vardı. Çoktan ilanı görüp doldurmuşlardı 4 katlık binanın içini. Kane, belki bir şansım olur diye 30 dakika boyunca sırada bekledi. Ama işi çoktan kapmışlardı. Boşuna beklemişti..

Umutsuzluk içinde evine doğru yürürken yağmur başladı. Yanına şemsiye almamıştı ve telaş içinde koşturmaya başladı. Bu sırada havadan bir cismin düştüğünü gördü. Kane şaşkınlıktan olduğu yerde donakalmış, havadan düşen cisme bakıyordu. Cisim, Kane'nin 7-8 metre önüne, taş kaldırımın kenarına düştü. Düştüğü yere gidince bunun bir defter olduğunu gördü. Defteri eline aldı. Siyah kapağın üstünde değişik bir elyazısıyla "Death Note" yazıyordu. İçinden "Çok çocukça" diye geçirse de bir güç onu defteri yanına almayı zorladı ve Kane defteri çantasına sıkıştırdı.

Evine gittiğinde koltuğa uzandı ve defteri çantasından çıkarıp kapağını açınca kuralları gördü:

- Deftere ismi yazılan kişi 40 saniye içerisinde ölür.
- Eğer 40 saniye içinde ölüm sebebi ve ölüm şekli belirtilmezse kişi kalp krizi geçirerek hayatını kaybeder.
- İsmi yazılan kişinin gerçek ismi ve yüzü bilinmek zorundadır, aksi takdirde ismi yazılan kişi ölmez.

Kane daha fazla okuma gereği duymadı. "Gerçekten çok saçma" dedi ve defteri bir kenara fırlattı. Televizyonu açtı. Televizyonda haber programı açıktı ve canlı yayında bir çok suçtan sabıkası olan bir suçlunun hapishaneye götürülmesi gösteriliyordu. Kane ayağa kalktı, bir kalem aldı ve defterin yanına gitti. Defteri yerden aldı ve defteri açıp suçlunun ismini yazdı..

Yazdıktan yaklaşık 30 saniye sonra hapishanenin önüne götürülmüştü suçlu. Kane saatine bakıyordu: 35, 36, 37, 38, 39 ve 40.. Televizyona baktı ve şaşkına döndü! Suçlu fenalaşmıştı ve avaz avaz çığlık atıyordu. Polisler suçluyu sakinleştirmeye çalışırken suçlu yere yığıldı. Canlı yayın kesildi. Kane iyice şaşkına dönmüştü. Resmen şoktaydı. Tesadüf olduğunu düşündü ama buna kendisi bile inanmadı. Defteri polise mi götürmeliydi? "Hayır" diye düşündü Kane. Eğer polise götürürse buna kimse inanmayacak ve alay konusu olacaktı.

O gece uyuyamadı. Bir oraya bir buraya dönüp duruyordu. Yatağından kalktı ve bir tane kitap seçti. Koltuğa oturdu ve kitabı okumaya başladı. Ama bir türlü kendini veremiyordu. Kitabı kapattı ve yerine koydu. Yüzünde bir gülümseme belirdi. Aklına bir fikir gelmişti!

__________________________________

Umarım beğenirsiniz. Bu benim ilk Fan Fic. tecrübem

Daha önce de dediğim gibi, çaylak olmana rağmen çok iyisin Pain-sama.
Bölümü çok beğendim, hadi ilk yorumun da benden olsun ama unutma; SBS'ye kadar çok fazla yorum alamayabilirsin, insanlar meşgul. Benim bir ay yorum almadığım zamanlar oldu.
Yine de çok iyisin.

eh ben liseye çoktan kapağı attım, (gerçi yinede hiç rahat değilim ya neyse ) o yüzden okuyucu olarak ilk yorumu ben yapayım bari...
Öhöm öhöm ben death note'a çok bakamıyorum ama severim ve ilk bölüm için çok gzl bir başlangıç yapmışsınız. Sanki kira'ya biraz benziyor bu çocuk yani başarılı felan ve defteri bulması, bir suçlu ismi yazması vs. vs. Sanki başka biri olsa başka şekilde davranacakta
Ve bu aklına gelen fikir ne acaba?? Eh buradanda nereye çıkacağım belli, yeni bölümü planlarınız dahilinde ama mümkünse en kısa sürede yazın olur mu?

Teşekkürler yorumun için.
Fikri de siz düşünün artık Değişik bir şey olacak ama

Zuha, evet, çok farklı.
İkiyi de yazayım, bakalım Deep'e diğer karakterim gibi ısınabilecek miyim...

Bölüm 2 - Yolculuk

Fırça kağıda değdi ve kıpkırmızı, ince bir çizgi bıraktı orada. Çizgi kıvrıldı ve yerdeki kan birikintisi göründü. Ölü bir kadının bedeni yanında birikmiş kan... Fırça ise bunu bilmeden zarif kıvrımlarla boyamaya devam ediyordu. Nihayet resim tamamlandığında, fırçayı yere nazikçe bıraktı ve kağıdı yırtıp attı.

Odaya giren Roger'ın sesiyle irkildi Deep. Roger'ın yüzündeki ifade, Deep'in hiç hoşuna gitmemişti. Oysaki durum sandığı gibi değildi. Yemek vaktiydi sadece. Roger odadan çıkınca Deep hemen elindeki kağıtları yatağının altına koydu ve yemeğe koştu.

Yemekten sonra koyduğu kağıtları tekrar aldı. Bir sürü insan sureti ve manzara işlenmişti beyaz sayfalara. Fırçasını çıkardı ve teker teker boyamaya başladı. Ritim tutar gibi başını salladıkça saçları dalgalanıyordu. Birden kapısı açıldı, gelen yine Roger'dı. Odasına çağırıyordu. Deep ayağa kalktı ve fırçasını yere fırlatıp Roger'ın yanına koştu.

Müdür Roger'ın büyük masasının üstündeki telefonun ahizesi açık bir şekilde bekliyordu. Roger telefonu kulağına dayadı.
''Şu anda odada beklemekte.''
Deep, bir çocuk sesi duyar gibi oldu ama anlayamadı. Yere bağdaş kurup oturdu. Roger telefonla konuşurken yere resimler çizmeye başladı. Önce bir çocuk, sonra daha uzun boylu başka bir çocuk ve bir adam çizdi. Üstüne de sırasıyla harfler yazdı: D, N, L. Roger bunu görünce fısıltıyla konuşmaya başlamıştı. Deep, neler döndüğünü tahmin ediyordu. Yaşı gelmişti nihayet demek ki.

Roger son sözlerini söyleyerek telefonu kapattı. Bir anlığına bekledi ve Deep'e baktı. Sonra iç çekti. Deep, ''Ne oldu?'' dercesine Roger'a bakıyordu.
''Tahmin ediyorsun neler olduğunu, sormana gerek yok sanırım.''
Deep, tek kaşını havaya kaldırdı.
''Araştırmalar yaptığının farkındayım, bunu biliyordun değil mi?''
Deep, suçluymuşcasına başını eğdi.
'' Kendini kötü hissetme, bu araştırmalarını Near'a bildirdim. Çok etkilendiğini söyledi. Kendi yaptıkları ile harfien aynıymış. Seni yanına istiyor. Bu cuma günü saat akşam 19:00 uçağı ile Tokyo, Japonya'ya gidiyorsun.''
Deep'in gözleri faltaşı gibi açıldı, zihninden anıları geçti. Bir ağabeyi olarak gördüğü Near, şimdi onu yanına dedektif olarak istiyordu. Dudaklarının kenarları alışılmadık bir biçimde kıvrıldı. Ama tam olarak gülümsemedi, sadece gülümser gibi görünüyordu.Roger da mutlu olmuştu, çünkü Deep çok yalnızdı, kimse onunla anlaşamıyordu, hatta onu fazlasıyla tuhaf görüyorlardı. Deep içinden sevinç naraları atarken odasına koştu ve çantasını hazırlamaya başladı.

Cuma saat 18:00... Arabanın içinden son kez Wammy's House'a baktı Deep, ilk geldiği günden ve yaşadığı basit anılardan sıyrıldı. Havaalanına vardıklarında son kez sevgi dolu bir kucak verdi Roger'a ve koşa koşa uçağa bindi. O sırada aklına bir şey geldi, sırıtışı artık görülecek kadar gevrekti...

****************************************

Paslanmışım yav. O.o Neyse, baya uzun sürede yazdım ama umarım beğenirsiniz.
^^ Nee'to-chan

Süperdi yinede Nee'to-chan
3. bölümü yarın dersanede kurgularız

Teşekkürler Pain-sama. ^^
Evet, dersanede işimiz bol.