Çizerken animelere değil de mangalara, hatta tekdüze shounen manga çizimlerinin olduğu mangaların da olabildiğince uzağına yöneliyorum çünkü, çizerken de yansıtmaya çalışıyorum Sakurada Hina gibi mangakalardan, shounen ai ve shoujo (Ao haru ride bu aralar) da okuyunca iyice etkilendim, hani artık OP fanartı yaptığımda Oda sensei'nin tarzına benzediğinde içime sinmiyor resmen, birşeyler farklı görünsün istiyorum.

Çünkü alıştığımız çoğu yaygın shounen mangalardaki çizimler aslında bizi o kadar da etkilemiyor. Tabi ben bunu her panelde, her hikaye ilerleyişinde çizimlere ve diyaloglara uzun uzun baktığım mangalarla karşılaştıktan sonra anladım. İlle güzel çizim de önemli değil, ama bazı mangakalar öyle etki bırakıyor ki tek bir gölgeyle, ne bileyim, ışıktan rüzgardan havadan sudan yararlanıyor, farklı açıdan bakıyor hikayeye, pozisyonlara, duruşlara, klasik ifadelerin dışına çıkıyor ve sen ister istemez hikayeye aşık oluyorsun. Ben de böyle yapabilmek istiyorum

KHR'yi de o yüzden -anlattıklarımın hepsini kapsamasa da- seviyorum, Akira sensei bir süre sonra kalıba giren Shounen stilinin dışına çıkarak dilediği gibi çizmiş ve karakterlerine istediği ifadeleri, duyguları daha güzel serpiştirebilmiş. Yetişkin Reborn'daki 'Menacing aura'yı bir şekilde koyabilmiş. Ya da ne bileyim, Hibari de bildiğin romans mangalardaki Tsundere çocuk, manga geçtikçe ona da bir güzellik katmış

Tabi kıyafet gölgelendirmelerinde hatalar yapmamış değil mangaka. Buyrun size Akira-sensei'nin istemeden yarattığı dişi Hibari :



Bunu da omnomnom Hibari fanartı olarak internetten buldum, hep birlikte omnomnom

Beni de katın. Hibari sıra arkadaşımın Izaya'dan önceki hasekisi. Bu yüzden çok kıymetli eniştemdir. Beni de koyun!

Tabii ki, seve seve hem de. Hoşgeldin Zümrüd-ü Anka!