sabahları yürüyüş yaparken otsuka ai-neko ni fuusen dinlerim genelde.

"miyavi - kabuki danshi " iyi gelebilir

ajikan - jihei tansaku konser versiyonu
yds denemelerine girerken ve de sınavları olduğu binalara giderken bunu dinlerdim süper gaz verirdi

ama bu aralar yürürken acidman dinliyorum --slow rain-- süper şarkıdır
fakülteye giderken dinlerim çok tempolu bir şarkı olmamasına rağmen harika ritm tutturuyor

bugün dersaneden gelirken utada hikaru-flavor of life dinledim ve sanırım hafif kar yağışlı akşamlarda iyi gidiyor.

ben dinlemeden de kafamda çalabildiğimin farkına vardım
birşey yaşarkende farkında olmadan hep fon müziği türetiyorum..o zaman tıpkı filmler gibi oluyor:D
yürürken sakin şeyler dinlemeyi severim o zaman yavaş yavaş tadını çıkara çıkara yürüyorum.-geç kalıyorum

kendi klibini cekiosun yani xD hha =)

eğer yavaş yürüyorsanız ve düşünceleriniz çok karmaşıksa inner-myphilosophy i dinleyin derim

Herkes yolda bir şeyler dinlerken kendi klibini çeker. Hatta hangi yaşta olursa olsun .

Keyifli bir yaz gününde dışarda dinlemek için Bob Marley gibisi yok derim. Hayatı sizden dışlıyor. Çalan parçalarla birlikte istemesenizde keyiflenip, müziği iliklerinize, damarlarınıza kadar işliyorsunuz. Hele bir de bu adamın müzik hakkında bir röportajını izlerseniz. Ve röportaj sırasında kendinden geçişini görmüşseniz sizde onun kadar yaptığı müzikten keyif almanın tadına bakıyorsunuz.

Şöyle sahil kenarı bir yere uzanıp dinlemeyi deneyin bu adamı derim. Güneş ufkunuzda, pasparlak. Ve atarsınız o neşeli parçalarından birini. Ellerinizi başınızın arkasında toplar, sırtınız kumda, gözlerinizi kapayıp, O'nun müzik yaparken parmaklarını ağzına alıp, gözünü kısarak kafasını sağa sola hafif salladığı gibi sizde onunla birlikte müziği sömürürsünüz. Ne bileyim bir ormanda bisiklet gezisi yaparken başınızı alıp gitme sevdanızı körükler. Ya da yalnızken ve boşken bile sizi müziği ile doldurur. Büyü gibi bir şey adamın müziği. Ama şarkısı bittikten sonra, kulaklıklarınızı çıkarınca, şehir ve insanlar çekilmez olurlar. Ve bir kez daha her şeyi unutarak takarsınız kulaklığınızı ve işte sımsıcak güneş yine tepenizdedir. Palmiyelerin gölgesinde, okyanusun çocuklarının sesini duyarsınız.

Benim aklıma hep bir ateş gelir ve etrafında dans eden, müzikle kendinden geçmiş insanlar. Keyfini çıkarırlar ve müzikle birlikte kendilerinden geçerler. Yaşam, zorluklar herşey geridedir artık.

Şuanda dinliyorum kendisini ve sanki beni kendine çağırır gibi bir müziği var. Gülümseyip, gözünü kapıyor ve parmakları ağzının arasında hafif başını sallıyor. Benimde yapmamı ve müziğini içime çekmemi istiyor.

Neyse uzatıyorum. Ama dinleyecekler olursa Bob Marley'i. Gözlerinizi kapayıp hayalleyin, müziği içinize çekmeden arkafon olsun diye dinlemeyin. Kendinizi teslim edin müziğine ve bakın hayaller nasıl gelecek o zaman sizlere .

Yan etkisi: Müziği sustuktan sonra hayat her zamankinden daha çelimez oluyor o dakkalarda.

bob marley hiç dinlemedim ama şapkasına hastayım kışın yürürken kulağımda kulaklıkla evanescence dinlerken kafamda bob marley şapkası oluyoooo ama dinlicem