____

Teknolojiyi zorlayan fantastik filmler yapmak isterdim.Örneğin yüzüklerin efendisi,avatar

Bilinmeyen, kuytuda kalmış şeylerin filmini yapmak isteyebilirdim. Tarihi biraz belki...
Anonymous gibi olabilir.

İçimden geldiği gibi, yönetirken ve aynı zamanda izlerken de mutlu olacağım bir film yapmak isterdim.Filmim ayrıca klişelerden uzak olmalı.Herkesin kalplerinde yer edinebilmeli.Hangi tarz olur bilmiyorum lakin hangi tarz olmayacağını biliyorum: tarih, korku.
İzlerken zevk almadığım bu türleri sizlere de yansıtmamalıyım felsefeme göre.
Filmlerimin Tim Burton'ımsı bir yaratıcılığa sahip olmasını istiyorum..Ama onun ki kadar korkutu olmamalı! Hoş,tatlı bir korku tadıyorsunuz izlerken filmlerini.Umarım benim filmlerim de böyle olur.İyi seyirler.

hep düşünürüm bu konuda. belli bi şey yok kafamda ama sanırım baş karakterin çok konuşmayan soğuk biri olmasını isterdim. içinde bol müzik olan bi film olurdu, tabi kendi sevdiğim parçalara yer verirdim hep. gelecekte geçmişte olanları karışık sırayla verirdim. dram-bilim kurgu karışımı bi şey olurdu.

düşünmesi çok zevkli

kurtlar vadisi gibi bi film yapardım. death note animesine benzeyen bişey de olabilirdi. iyi polis-kötü polis hesabı. tabii akıl oyunları olmayacak, türk insanı gelemez öyle şeylere. sadece aksiyon olacak, bir de hiç kız olmayacak. kız mevzusu olmayacak yani. kızlar böyle erkek gibi, delikanlı kızlar olucak. bi kız uğruna iki kişiyi birbirine düşürtmezdim yani. türkiyedeki fujoşileri düşünmek lazım :/

Romantik komedi yapardım ama sadece komedi filmlerinin komikliğine taş çıkartacak kadar komik olurdu herkes karnı ağrıyıncaya kadar gülerdi sonra sonunu çok acılı bitirirdim ama sadece sonunda çok trajik bir son olurdu 2 saat insanı kopartan karekteri pat diye kaybetmekten insanlar şok olurdu sonra da son çok dramatik olduğundan ağlarlardı ve sinema salonundan çıkan herkesin ağladığını gören diğer insanlar sorardı
-Hangi filme gittiniz?
-Blabla'ya gittik.
-Eee ama o romantik komedi değil mi fragmanı da çok komikti O_o
-Ühühühü cidden çok komik filmdi ühühühühüh

becerebilsem ne güzel olurdu

Konuyu hortlatıyorum.
Ben geçen sene şey düşünuyodum.
İşte sürekli animelerle iç içe, yatağının çarşafı bile bleach karakterli felan olan bi kız(kendimden esinleniverdim) olucak.
Sonra bu kız gizlice japon derneğiyle felan görüşücek. Para biriktirip japonyaya gitmek amacı.
Sonra bu kızı değişim öğrencisi olarak japonyaya göndericekler en sonunda.
Normalde kızın hiç arkadaşı yok, dersleri çok iyi değil, okulu sevmez blabla
Japonyaya gidince kendine gerçek arkadaşlar bulucak ve hırs yapıp japonca öğrenicek(anne baba felan sürekli olayın içinde olucak zaten) Derslerini düzelticek. Fakat tekrar kendi ülkesine dönmek zorunda
Gerisini düşünmedim. Taytanik gibi mutsuz sonla biter heralde

İzledikçe insanı içine çeken, daralmasına, boğulmasına neden olucak, kranlık atmosferli psikolojik filmler çekerdim. Genel olarak yalnızlık, aşk, insanın kendisi ile yüzleşmesi gibi konuları işlerdim. örneğin; Kendi iç dünyasında sıkışmış bir insanın oradan kurtulmak için kapılarla dolu bir koridordan geçmesi gerekir. çıkış için doğru kapıyı bulması gerekir ama her kapının arkasında gizli olan geçmişi, utançları,pişmanlıkları onu beklemektedir.