Bu başlık altında ikinci bir mesaj görmemek garip geldi bana. En azından oyun meraklıları bunu es geçmez diye düşündüm ama sanırım geçilmiş bende kısa bir tanıtımda bulunmak istiyorum hem oyun hakkında, hem oyun yapımcısı hemde orjinal eser ve de eserin sahibi Lewis Carroll (Charles Lutwidge Dodgson) hakkında bir şeyler yazmak istiyorum.


Oyunun konusuna gelirsek:

" Alice uykusunda yine harikalar diyarında gezerken uykulu kedisi gaz lambasını devirir ve evi alevler sarar. Tehlikeyi ondan önce sezen Alice'in hayali arkadaşları onu dışarı atarlar ama ailesinin ölümüyle birlikte Alice intihara eğilimli bir kız olup çıkar ve bir sanitariuma tıkılır. Belki biraz huzur bulur düşüncesiyle doktorlar eski oyuncağı beyaz tavşanı bulup ona verir, fakat bu tavşancık Alice'i tekrardan harikalar diyarına sürükleyecektir;

Fakat Alice'le birlikte harikalar diyarı da değişmiş; uçuk ve acımasız bir mekan haline gelmiştir. Alice'in arkadaşlarını bu zıvanadan çıkmış dehşet diyarından kurtarmak da bize düşer. Eski dostlar düşman olur, oyucaklar silaha, peri hikayesi kabusa, hayalgücü çılgınlığa dönüşür. "

Trailer içinde geçen şu sözler ise beni çok yaralamıştır:

- What's wrong Alice ?
- My parents are...gone...
- What else is wrong Alice ?
- Something's broken..
- What's broken Alice ?
- I am..

....

-But I don't want to go among mad people..
-Oh you can't help that.. We're all mad here..

Oyun tam bir sanat eseridir. Atmosferi ile harikalar diyarı çarpık bir hal almıştır. Konuşmalar ise sonunda insanı intihara sürükleyebilecek kadar güzel ve sorgulatıcıdır. Müzikler atmosferi desteklemekte oldukça başarılı, oyunun ve atmosferin büyüsünün bir parçasıdır. Diğer bir büyülendiğim ve ara videoları ile hayran kaldığım özgün yapım "Sanitarium" un yanına rahatlıkla koyabilir, ikisinide baştacım yapabilirim. Tek önerebileceğim geceleri ışıklarınızı söndürüp mum ışığı eşliğinde ortamların güzelliğini ve konuşmaların ayrıntıları ile bu oyun içinde kaybolmak olacaktır.

Önemli not: Sakın gün ışığı ile oynamayın. Kulaklık gibi bir aygıtla kendinizi ortamdan soyutlamazsanız yeterli etkiyi yaratmaz.


Gelgelelim kimdir American Mcgee:

Kimileri ot çektiği için çok güzel ve özgün oyunlar yaptığını söyler ama hayata fazlasıyla bağlı bir adam. Bu yüzden bu tür bir bağımlılık kazandığını sanmıyorum. Bir çok kilometre taşı sayılacak oyunların yapımlarında bulunmuştur. Doom,Wolfenstein,Quake...gibi. 2000 yılında ise arkdaşları ile kurduğu Rouge adlı şirket ve Ea ile de anlaşmalı olarak Alice oyununu bizlerin beğenisine sunup kanımızı kaynatır. Şimdilerde ise Alman iki kardeşin -bir çoğumuzunda çocukluğumuzdan beri duyduğu masalların sahibi olan Grimm Kardeşler' in masallarına el atmıştır. Oyun garip şekilde sezon sezon ilerler ve belirtmeliyim ki en beğendiğim sanırım 7 ya da 8. si olacak Güzel ve Çirkin hikayesidir.

American James Mcgee kendi ağzından garip ismi için şöyle bahseder :

"My mom was a hippie. I'm not sure how else to put that... She claims a woman she knew in college, who named her daughter 'America', inspired the name. She also tells me that she was thinking of naming me 'Obnard'. She was and always has been a very eccentric and creative person."

Yapımları ve kariyeri hakkındaki görüşleri ise:

"To create a unified production method for story telling across the interactive and film industries"

"I want to be the next Walt Disney, only a little more wicked."


Gelgelelim Alice Harikalar Diyarında'ya

Eminim hepiniz bir kez olsun izlemişsinizdir. Ama okumanızı da öneririm. Dünya klasikleri arasında yer almaktadır ve modern edebiyatın en çok etkilendiği temel yapıtlardan biridir. En alakasız yerlerde bile rastlarsınız. Örneğin Matrix, hepiniz Trinity'in kolundaki beyaz tavşanı hatırlarsınız:
"Beyaz Tavşanı takip et Neo" diye başlar asıl gerçeklik...Lewis Carrol bir matematikçi, papaz, ilistratör ve romancıdır. Bir başka papaz olan arkadaşının kızları ile geçirdiği bir kayık gezisinde anlattığı Alice hikayesini, arkadaşının ortanca kızı olan Alice'sin isteği üzerine hikaye şekline getirir ve ona doğum gününde hediye eder. Tabi ilerde bu küçük kızla kurduğu ilişki yazarın başına büyük belada olacaktır. Çünki ilerde ünü artınca insanlar arasında küçük kıza ilgi duyduğu gibi söylentiler başgösterir. Söylentiyi yayanlar yazarın çizimlerine (Alice in Underground) dayanarak bu yaygarayı başlatmış olsa da ben sadece meyve veren ağaç taşlanır demekten kendimi alamıyorum ( ki bence olmayan kızına duyduğu özlemdir ilgisi) fakat söylentiler artınca Lewis Carrol bu aile ile ilişkilerini keser. Daha ziyade aile bundan fazla rahatsızlık duyduğundan ailenin isteğidir.

Kendi içine kapanık ve matematiği çok seven bir adamdır Carrol. Öyle ki hikayelerinde çok rahat rastlayabilirsiniz buna. Şiirleri de mevcuttur.

Alice Lidell (Alice Pleasance Liddell) için olan bir örneğini vermek gerekirse :

A boat beneath a sunny sky,
Lingering onward dreamily
In an evening of July--

Children three that nestle near,
Eager eye and willing ear,
Pleased a simple tale to hear--

Long has paled that sunny sky:
Echoes fade and memories die.
Autumn frosts have slain July.

Still she haunts me, phantomwise,
Alice moving under skies
Never seen by waking eyes.

Children yet, the tale to hear,
Eager eye and willing ear,
Lovingly shall nestle near.

In a Wonderland they lie,
Dreaming as the days go by,
Dreaming as the summers die:

Ever drifting down the stream--
Lingering in the golden gleam--
Life, what is it but a dream?

Daha dile getirmek istediğim bir çok şey vardı ama zihin ikinci kez kendine tekrar ettiğini yazıya dökmekte zorlanıyor. Bu yüzden burada son bir haberle mesajı kısa kesicem

2010 yılında Tim Barton tarafından bir Alice uyarlaması gelicek. Hatta Johnny Deep'in Mad Hatter'ı oynayacağı söyleniyor. Fakat asıl hiyayeye sadık kalınıp Carrol'un Alice mi yapılacak yoksa Mcgee'nin karanlık Alice uyarlaması mı bilemiyorum. İkisinin de olabilirliğine yönelik yazı o kadar çok ki kafam karıştı.

evet neden kimse yorum yapmamiş cok enteresan, cok güzel bi oyundu hayal meyal hatirliyorum, filmi de bekliyorum ama beklentim yüksek değil cok, görselliği abartacakaları söyleniyor, umarım tadında olur

Bu başlık hakkında iki "Oyuncu" nun yorumlarını görmek bana şevk verdi diyebilirim...

@Yakut bu oyunu çok seviyor olmalısın. Birde çok daha eskilerden Sanitarium diye bir oyun vardı. Onundasenaryosu beni çok etkilemişti... Bu tür oyunlara bayılıyorum... Senaryosu kuvvetli ve insanı derinden etkileyen oyunlar ne yazıkki artık azaldı...

Marius yine kendi yazımdan alıntı yaparak diyebilirim ki Sanitarium büyülemek ne kelime bir şaheserdir, ikinci bir oyun Alice bir diğeri de Grim Fandango'dur.

Alice'in en sevdiğim yanı ise Cheshire'ın kelime oyunları ve sözleridir.

Grim Fandango dedinde birden gülmeye başladım Bu oyun kadar güzel ve komik bir adventure önerebilirmisin acaba?

Değişik ve azalmış tadlardan birini denemek istersen "American Mcgee`s Grimm" i önerebilirim. Oyun sezon sezon ilerliyor ve her bölümü bir Grimm öyküsünü konu alıyor. İlk sezonda güzel ve çirkin hikayesini çok beğenmiştim. Fakat oyunda Alice'in akıcılığı ve repliklerin muhteşemliği yok. Yine de enteresan ve Mcgee' nin kendisininde dediği gibi "...only a little more wicked."

Video izlenim verecektir

Peki bu oyunu nereden satın alabilirim? Türkiye' den alabilmem mümkünmü? Şimdilik çıkmam gerekiyor önerin için teşekkür ederim Sorumada cevap verirsen çok sevinirim... İyi geceler

EDİT: Şimdi biraz baktımda XboxLive dan alabiliyormuşum Teşekkür ederim yinede

Oyunun her hikayesi ilk yayınlandığı gün netten bedava olarak dağıtılıyor. Sonraki gün cüzi bir fiyatla satışa sunuluyor. Mcgee' yi anlamak zor ve uçuk bir adam =). Fakat torrentlerde de bulman mümkün.

Birde Marius, komedi olmasada küçük, bağımsız bir firma tarafından (Tale of Tales) hazırlanmış bir oyunu önermek istiyorum sana. Üzerinde fazlaca oynanmış, ilginç ve de tam olarak tanımlamayacak olsa da korkunç ya da ürkütücü öğelerle bezenmiş sembolik bir kırmızı başlıklı kız hikayesi...

* Fakat benden sana küçük bir tüyo. Yolda yürümeye başlayıp ormana daldıktan sonra kendini öldürmenin bir yolunu bul! yoksa ormanda sonsuz boşlukta dolanıp durursun, oyunun hikayesi kendini öldürtmeyi becerebilmekle ilgili =).

İlk 6 dakkada sadece yolu takip edip büyükannenin evine gidip sadece büyümeyi seçerek oyunu bitirebilirsin ya da ölümle birlikte sorgulayarak algıların kapılarını açabilirsin...Your Choice! demiş yapımcılar.

* The Path deneyiminden sonra olumlu hislerimin eşliğinde bu firmanın bir oyununu daha denemeyi planlıyorum: The Graveyard

Oyun hakkında hoşuma giden bir kaç yorum:

"If we take it a bit further, it's not so much a horror game as it is an "extended metaphor of life." That's essentially what they've pushed through with this game. If you go from point A to point B without ever disobeying a word that your parents say, you get to the end but you missed the journey. If you go on the journey, you gain experiences and grow as a person, and some of those experiences are painful.

Problem is, this metaphor seems to fall apart because you end up dying... "

"It wasn't scary, it was just creepy"

"Much more mystical than any other horror game I've seen. And its not short as they say. Its actually quite long and wide. It takes days for you to finish it 'properly'. Or else...you can just walk onto grandma's house. Your choice."

" ..she walks..and walks...and walks..and walks..then lay down and dream to nightmare.."

"Someone made an interesting observation that the forest might represent the girl's memory. Which makes sense to me, the way they find items reminds me of when a person tries to remember disconneted thoughts. With that in mind, the wolf might represent their worst memory. Finding the wolf means they have a sort of closure. While, when they don't find it, the stuffed wolf acts like the "elephant in the room". Something they try not to remember, even though it still bothers them. "

"People call it brilliant because they're simply jumping on a bandwagon or just trying to give the game a free pass because it's "art" (which is a load of crap). I stand behind my claim of it being an interesting concept, but the problem is that there's far too much that's left to assumptions. The game's heavy on symbolism, which I like."

"I don't think its getting a free pass just because people are putting it into the category of a ''art game". It's a hard game to explain to people"