Deprem esnasında ve depremden sonra 2 kardeşin başından geçen olayları anlatıyor.

Son birkaç bölüme gelene kadar olacakları tahmin etmiştim ama yine de beni şaşırttı diyebilirim. Çoğunlukla izlediğimiz mutlu sonla biten serilerin yanında nispeten acıklıydı bu seri.

Uçan robotlar, büyülü kızlar, okul kulüpleri, kılıçlarla birbirine girenler yok bu seride. Tek izlediğiniz şeyler action, fan service, veya güldürecek birşeyler içeren serilerse bunu sevmeyebilirsiniz. Gayet gerçekçi yapmayı hedeflemişler. Orjinal, farklı bir anime istiyorsanız izleyin çünkü böyle seriler çok çıkmıyor.

Bana sorarsanız ben sevdim, tavsiye de ederim.

Deprem felaketinin sadece sarsıntıyla kalmayıp, yanında götürdüklerinide anlatan güzel bir seri... Son derece gerçekçi olması animeye başka bir artı katmış... Özellikle son bölümleri izlemekte zorlandığımı söyleyebilirim...

Fikrime gelince; ben çok beğendim ve tavsiye ederim...

Hala izlerken kendimi alamadığım bir anime gerçekten ve şunu söyliyim bunun fanficini kensinlikle yapacağım çünkü buna benzer ama farklı bir kurgusu olan bir film var onunla birleştirerek bunu yapabileceğim bir fanfic olacak kendisi...

Ben de birkaç gün önce başladım, devam edeceğim bir iki güne, güzel bir seri. Canım yuuki yahu...

Yakın zamanda bitirmiştim, zaten konusunun depremle ilgili olması beni çekmişti ama dram yönünün bu kadar ağır olacağını sanmazdım, son 3 bölüme kadar gözlerim bile dolmadı derken, 3 bölümde öldürdü beni. Çok ama çok kötü bir sonu vardı, kötüden kastım çok acıklıydı, sonu itibariyle en çok ağladığım serilerden biri diyebilirim.

listeme alıyorumm

Acıklı olduğunu söylemeseydin keşke çünkü tahmin edenler çıkabilir diye düşünüyorum. Zaten herkes acıklı değil farklı bir yorum yapmış.

Neyse önemli değil.

Bu anime benim favorilerimde olduğundan tabiki sitem alacak olan bir seri ama tanıtımı ve geniş yazısı ile...

Başka ne söylenir bilemem ama devam etsin isterdim. Mesela o büyük depremden sonra Mirai ve Yuuki sonunda ....... sonra ki olayları anlatan kısa bir kaç bölüm daha olabilirdi.

Her neyse gene diyorum bunun fanficini kesin yapacağım hatta yapıyorum bile ancak spoiler içerdiği için hikaye bittiğinde yayınlayacağım kesin tabiki o başka...

bu animeyi indireli yıllar oldu ama izlemek bu haftaya nasipmiş..
japonya depremi ilk gerçekleştiğinde ekşi sözlüğü açıp yorumları okumuştum ve yorumlardan birinde bu animenin ismine rastlamıştım..haberleri izledikçe korkunun ecele faydası yok diyip izlemeye ve japonya'da şu an gerçekten neler olup bitiyor diye bir fikir edinmeye karar verdim...
son 4 bölüme gelinceye dek kafamda bir fikir vardı, arada gözlerimi dolduran hatta beni ağlatan birkaç ufak şey olsa da üçlümüz bir arada ve sağlıklı diye içim rahattı, her şeyin yolunda gideceğinden neredeyse adım kadar emindim..
ama son 4 bölüm hayatı bana zindan etti..öncelikle şu satırları yazan kişinin gece 2'de uyumak için yatağa girdiğini ama saat 5'e kadar gözüne bir damla uyku girmeden dönüp durduğunu belirteyim ki bu quincy gene ne saçmalamış diye düşünecekler olursa uykusuzluğuma versinler..
üstelik beni uyutmayan final bölümü değildi, daha sadece 8 ile 9'u izlemiştim, çok da zeki sayılmam ama 8'de uyanmış ve 9'da muslukları sonuna kadar açmıştım, bugün de son iki bölümü izledim umarım bu gece uyuyabilirim çünkü aynı şey tekrarlanırsa yarın benim için bütün pazartesilerden daha korkunç geçecek demektir..

öncelikle konusu: hayatından hiç de memnun olmayan orta 1. sınıf öğrencisi tipik ergen mirai için yaşadığı dünya bir cehennemden farksızdır..annesi ve babası devamlı çalıştığından ev işleri ona bakmaktadır, annesi ile yeterince zaman geçiremediği için mutsuzdur üstelik annesinin yaptığı hiçbir şeyi de beğenmemekte ve onun kendisini devamlı utandırdığını düşünmektedir..tipik ergendir yani..
yaz tatilinin ilk günü ilkokul 3. sınıfa giden kardeşi yuuki ile yuuki'nin gitmeyi garip bir biçimde çok arzuladığı robot fuarına giderler..yuuki aslında oraya ailecek gitmek istemektedir ama annesi ve babası işlerinden dolayı onlara katılamaz..mirai de bir emrivaki sonucu kardeşini götürmek zorunda kalır..
tokyo'nun öbür ucunda olduğunu tahmin ettiğim fuara gidip de gezdikleri esnada yuuki tuvalate gitmek üzere ablasından ayrılır..mirai de elinden hiç düşürmediği cep telefonu ile binanın dışında oyalanırken -sabahtan beri fuardaki herkes tarafından çocuk muamelesi gördüğünden sinirlidir- "dünya biraz dursun artık" diye söylenir..
işte o anda bütün kuşlar gökyüzüne havalanır, yer korkunç bir homurtu ile sarsılmaya başlar ve 8 şiddetindeki tokyo depremi gerçekleşir..
bundan sonrası iki kardeşin, tesadüfen karşılaştıkları mari-san isimli bir bayanla önce birbirlerine sonra da evlerine ulaşma çabası, şahit oldukları deprem trajedileri ve nihayetinde yüz yüze geldikleri kendi trajedilerinin hikayesidir...

kişiler:
mirai: hoşnutsuz ergen..onu tanımlamak için bu iki kelime yeter sanırım..ancak güçlü bir kız ve çok iyi bir abla..ailesinden çoğu kez şikayetçi ama kardeşini sonsuz bir sevgiyle seviyor ve kolluyor...anime boyunca onun adım adım nasıl değiştiğine tanık oluyoruz, gözlerimizin önünde resmen büyüyor...ee, ne de olsa acı adamı büyütürmüş...

yuuki: anime izleme sebebi..böyle mükemmel bir kardeş, uslu, melek gibi bir çocuk...ablasının iki dudağının arasına bakıyor anime boyunca...güldürüyor, ağlatıyor, hem hayata dört elle sarılmanızı sağlıyor hem de hayattan soğutuyor ve bunların hepsini aynı anda yapıyor..bir japon mucizesi..

mari-san: 30una varmamış bir taze, dul, 4 yaşında bir kızı ve annesi var, motorsiklet delisi aynı zamanda...işi icabı bulunduğu fuarda depreme yakalanınca hiç tanımadığı bu iki küçük çocuğu bir anne şefkatiyle sahipleniyor ve aynı yol üzerindeki evlerine dönme çabalarında onlara daima destek oluyor...onun da hayatının sınavı ile karşılatığını görüyoruz, önce kendi trajedisi, sonra da çocukların trajedisi karşısında gücünü daima koruyor..bir iyilik meleği, iki kardeşin şansı onunla karşılaşmak...

anne ve baba: her anne ve baba gibi sevecen, fedakar ancak çalışan bir çift oldukları için eksikleri var..yine de çocuklarını çok seviyorlar..

pff karakter tanıtmada çok yüzeyselimdir çünkü spo veremiyorum..
gelelim zurnanın zırt dediği yere:

--muhtemel spo, zekiler ve uyanıklar için tehlikeli satırlar, yarısından önce bir şeyler çakmaya başlarsanız okumayı bırakın!-----

bu animeyi eğer fma ve code geass izleyip onları *ohaaaaa çok ağladım, çok üzüldüm, çok mutsuzum, keşke şöyle olmasaydı böyle olsaydı bik bik* diye salya sümük akıtarak hatırlıyorsanız hala, bu animeyi izlemeyin çok ciddiyim izlemeyin! bakın death note demedim özellikle o iki animeyi andım ki ikisinin büyük bir ortak noktası vardır bilenler bilir..aynı ortak nokta naruto'nun üç ana karakterinin birinin hikayesinde de karşımıza çıktı..eğer bu üç olayın hayatınızı kararttığını ve sizi çok hırpaladığını düşünüyorsanız bu animenin adını gördüğünüz yerden derhal kaçın! indirdiyseniz silin, bu konudan da şimdi çıkın ve bir daha bu sayfayı açmayın! çünkü bu animenin hikayesi bu saydığım dört animenin verdiği acının toplamından bile daha büyük bir acıya sebep olabilir..hiçbirinin, code geass'in bile erişemeyeceği bir seviyede bu anime..arkanıza bakmadan kaçın, kurtulun!

bir de;



yorum:


tabii bir kurgudan, bir animeden bu kadar hayat dersi çıkarılır mı, bu kadar etkilenilir mi diyenler olabilir..böyle diyecekleri şimdiden öpüyorum!
ailenizin kıymetini bilin canlar!

Quincy, Maşaallahhhh.

Sen şimdi beğendin mi, beğenmedin mi? Neyse...

Tabii ki bakış açısı önemli burada işte. Acı bir şekilde bazı şeyler anlaşılır ki bu da Mirai'nin olgunlaşmasını sağladı ama bunun yanında Mirai bir öncekisinden çok daha güçlü olmayı başardı. Bu da acının yanında olumlu düşünmeye başladığı Yuuki'nin mesajından sonra başladı.

İşte bu animeyi bu yüzden sevdim,

İşte bu animeyi acının yanında her zaman (görmek istersen) güzel ve mutluluk yanının da olduğunu göstermesi idi.

Peki neden imzamdaki Mirai ve Yuuki resmi olup da ablasının Yuuki'ye söylediği sözler var.

Sebebi basit.

Ablası, Yuuki için artık çok daha olumlu olup olgun davranarak hala birlikte olduklarını ve Yuuki'nin kendi yanında hep olacağını hissettiği...

Çünkü ben babamı (kardeşim ve dostum) yanımda hissediyorum, her şeye rağmen ve bu animenin bana öğrettiği en büyük hazine de KARDEŞ SEVGİsinin kutsallığı idi