Soi-Fon Yoruichi'nin ayaklarına kapanıp niye beni götürmedin?! diye ağlamasına üzülmüştüm.Birde Ulqi ve Starrk'ın ölümüne.

Ben valla çok sahneye üzülüyorum. Şair ruhlu oldugumdan heralde duygusalım biraz Pek hoşlandığım bir yönüm oldugu söylenemez

Valla ben Bleach'te hıçkıra hıçkıra ağlamış insanım.
Stark öldüğünde çok fena olmuştum.
Bir de, mangada Rukia...

Spoiler:

Giderken... O bakışlar... O veda... IchiRuki...

O gerçekten fena ağlatmıştı beni.

143. bölümde Inoue'nin vedası gerçekten çok hüzünlüydü.Ağlamamak için zor tutmuştum kendimi. >.<
Ve tabii Hitsugaya'nın Hinamori'ye kılıcını saplaması. T_T Yanlışıkla olmuştu tabi ki.

Beni hüzünlendiren bir çok sahne olmuştur aslında , ama beni en çok hüzünlendiren ölümler,

hangi birini sayıyım o kadar çok var ki

noitora hariç tm ölümler beni yıktı mesela
sonracımaaa rukia nın ichigo ya mektup bıraakarak gitmesi falan
ama en çok rukia nın ss ye götürülmesi beni hüngür hüngür ağlattı
ichigo ya söylediği sözler falan
bu veda unutulmaz

aaa kaien i söylemeyi unutmuşum.rukia nın kaien le geçmişinde olanlara rağmem 9.arancarla mücadelesi falan çok fenaydı ya.kaien dononun kalbi bana emanet falan demişti.....

şimdilik bu kadar daha sonra yine eklerim.çok var daha

kanamenin aizen tarafından ihanete ugraması ve olum anı bence.Komamura ve hisaginin ellerinde olurken o zaman kadar kıl oldugum kaname icimi bi fena etmisti

ben en çok hitsugayanın hinamoriyi vurduktan sonraki bağırışında hüzünlendim çok acayip bi şeydi starkın ölümü çok kötü oldu ya o zamandan beri kyourakudan nefret ediyorum