yeteneğini karanlık tarafa doğru kullandığına dair olan düşünceye bende katılıyorum fakat görüyorumki oradayken çok iyi çiziyorsun, yeteneğinin ışıldıyor "karanlıktan" keyif alıyorsun,

Ben karanlık tarafıma yakın resimlerimin başına sadece çok üzgün veya yalnız hissetiğimde geçerim, bu nedenle de nadir çizerim... adınada ilham gelmiyor derim... ama içimden çizmek için yanarım, zamanla şöyle bir çözüme ulaştım önce güzel olanı çiziyorum, güzel yüzler çizerim çiçekler, böceler, kızlar, aşıklar... ...ama ...ama sonra, onları bi güzel ağlatırım, güzel gözlerine umutsuz bakışlar çaresiz aşklar yerleştiririm yağmurlu fırtınalı sahnelere boyarım dünyalarını, şimşekler çakar etraflarında, kız ürker oğlana sarılır oğlanda kıza... öpüşürler derin derin, fırtınaya ve uğultulara aldırmadan

bu şekilde hem içimdeki karanlığı dökmüş, hemde aydınlık tarafla olan dengeyi sağlamış olurum...

siyah ve beyaz birbirinden ayrı keskin zıt uçlar, bir iki resminde bunu çok net gördüm, ama birbirlerine doyasıya sarıldıkları zaman ortaya gri çıkar, her ikisinin de özelliklerine sahip bir renk..

bunları niye yazdı şimdi bu "nandeyoOO" dersen alınmam resimlerine baktım ve içimden geldiği için, içimden geldiği gibi yazdım, dengeyi bulman ümidiyle, şimdi çok uykum var biraz dinlenmeliyim... bayım...