Çok teşekkür ederim hepinize ve şunu söylemek isitiyorum;türk filmi tarzından gerçekten hoşlanmıyorum,ayrıca zengin fakir farklılığı asla yok Evet farklı bi hikaye,ileriki bölümler daha da hoşunuza gider umarım Bir de şunu demek istiyorum,bundan sonraki bölümlerde bu hikayeyi yazarken dinlediğim ve bana o hissi yaşatan iki şarkıyı açılış ve kapanış parçası olarak paylaşacağım Umarım hoşunuza gider ve siz de hissedersiniz...

ve evet Sea Reiji

Merhaba arkadaşlar ^^ Yeni bölümü vermeden önce,önceki mesajda hikayemi yazarken dinlediğim iki şarkıyı paylaşacağımı söylemiştim.Biri açılış biri de kapanış...Umarım seversiniz

Açılış Şarkısı:



Bölüm 4"Pes Etmeden"

Akşamın serin havasında markete birşeyler almak için çıkan Sea eve doğru giderken yolda İchira ile karşılaşınca:
-İchira!Bu saatte burda ne yapıyorsun?
İchira gülümseyerek:
-Sadece hava almaya çıkmıştım.deyince Sea şüpheyle:
-Bavulunla mı?
İchira elindekini unuttuğunu fark etmişti ama belli etmemeye çalışarak:
-Şey,aslında bunlar benim eski eşyalarım ve ihtiyacı olan birine vermek için buna koydum!diye sırıtmaya başlayınca Sea’nın anlattıklarına inanmamış olan ciddi suratını görünce hafif ürkerek:
-İnanmadın değil mi?
Sea içtenlikle bakarak:
-Hadi bize gidelim! Orda herşeyi anlatırsın!
İchira çekingen bi tavırla:
-Gerçekten,gerek yok! Seni rahatsız etmek istemem!deyince Sea İchira'nın kolundan tuttuğu gibi çekiştire çekiştire götürerek:
-Sen benim arkadaşımsın! Ne olursa olsun senin yanında olmak benim görevim! Bu yüzden bunu bi rahatsızlık olarak görme,tamam mı?diye içten gülümseyince İchira da peki diyerek aynı şekilde gülümsemişti.
Eve gittiklerinde Sea’nın annesi merakla:
-Merhaba İchira-kun!Bu saatte seni burda görmek ilginç. Birşey mi oldu?
İchira ise utana sıkıla hafif bi ses tonuyla:
-Şey...Aslında...demeye kalmadan Sea gülümseyerek:
-Bu gece İchira'nın bizde kalmasında sorun olmaz değil mi,anne?deyince annesi anlamış bi tavırla gülümseyerek:
-Elbette. Çok sevinirim. Neden siz ikiniz Sea’nın odasına çıkmıyorsunuz? Ben de size sıcak birşeyler getiririm.deyince ikisi hafif şaşkın bakarken annesi ise ikisini merdivenlere doğru iteleyerek:
-Hadi hadi! Siz gençsiniz! Biraz daha atik olun!dedikten sonra onlar yukarı çıkarken bir yandan da İchira Sea’ya:
-Üzgünüm, sea!sana da rahatsızlık verdim.
Sea gülümseyerek:
-Önemli değil,dedim ya. Annem misafirleri çok sever hem.
İchira hem üzgün hem de gülümsemeye çalışan bi suratla:
-Gerçekten harika bi ailen var. Benimkilerden çok daha iyi hem de...derken birlikte Sea’nın odasına girdiklerinde Sea içten bi tavırla:
-Hadi otur. Burası seninmiş gibi davran.
İchira dalgın bi tavırla:
-Şu kadın...deyince Sea anlamış bir tavırla:
-Yuri-san'ı mı diyorsun?
İchira kızgın olsa da belli etmemeye çalışarak:
-O kadının adını ağzına alma.deyince Sea üzgün bakarak:
-Özür dilerim. Eğer seni...demeye kalmadan İchira elleriyle yüzünü kapayarak hem sinirli hem de üzgün bi ses tonuyla:
-Anlamıyorum. Babam neden o kadınla evlendi?O...O kadın çok...demesiyle Sea’nın elini omzunda hissetmesi bir oldu. Sea içtenlikle:
-Biliyorum senin nasıl hissettiğini anlayamam.Ama yanında olmayı çok isterim. Ben de, Naki de. Bu yüzden endişe etme. Babanın evlenmesinde eminim mantıklı bi sebep vardır. Hem o iyi birine benziyor.deyince İchira hafif gülümsemeye çalışan yüzüyle Sea’ya doğru bakarak:
-Sorun da bu!O kadın çok iyi. Onun öz oğluymuşum gibi.Ama değilim! Annemin yerini kimse alamaz.
Sea dalgın ve içten bi şekilde odasının penceresinden dışarı doğru bakarak:
-Hiç kimse öz annenin yada babanın yerini alamaz. Onun yeri her zaman kalbindedir ve asla değişmez.Ama her şeyden önemlisi kalbinde her zaman başkaları içinde yer ayırman.İnan,o insanların istediği şey senin değer verdiklerini silip atman değil,onların istedikleri bi umut da olsa orda ufak biryere sahip olmak.deyince İchira farkına varmıştı. Sea ilk defa bu kadar ciddi olmuştu. Bunun nedenini merak ederek düşünürken birden kapı çaldığında ikisi de merakla birbirinin suratına bakmıştı. Birkaç dakika geçmeden ise Sea’nın annesinin aşağıdan sesi gelince iyice meraklanmışlardı. Annesi:
-Sea,İchira!biraz aşağı gelebilir misiniz?dedikten sonra ikisi aşağı indiklerinde İchira kapıdakini görünce kala kaldı. Sinirle:
-Bu...Burda ne yapıyorsun!?
Kapıda çok güzel ve bi o kadar da iyi kalpli olan Yuri-san ise endişeli ve yumuşak bi ses tonuyla:
-İchira-kun!Odanda olmadığını görünce çok endişelendim.Sea-kun yakın arkadaşın olduğu için burda olursun diye buraya geldim.
İchira ise kendini tutarak:
-Neden beni bu kadar önemsiyorsun!?Senin hiçbir şeyin değilim ben!
Yuri-san ise içtenlikle:
-Biliyorum. İşte bu yüzden seni tanımak istiyorum. Senin gerçek annen olamam ve onun yerini de alamam.Ama kalbinde ufak da olsa biryer edinmek isterim. Eğer istersen. Bu beni çok mutlu eder.deyince İchira belli etmese de duygulanmıştı. Sea ise gülümseyerek ikisine bakıyordu. Onlar birlikte giderlerken Sea’nın annesi ise sırıtarak elini oğlunun omzuna koyarak:
-Oğlum büyümüş de etkileyici sözler söylemeye başlamış. Ben de senin kalbinde yer edinebildim mi,Sea-chan?deyince Sea hem kızarmış hem de sinirli bi tavırla:
-Bu yaşta gençlerin kapılarını mı dinliyorsun!?deyince annesi sırıta sırıta içeri doğru sıvışırken Sea ise dalgın bir şekilde düşüncelere dalmıştı. Acaba şu an Keria ne yapıyordu diye…

Ume Malikanesi'nde ise yemek salonunda birçok iş adamı ve eşleri toplanmış,Kazuri'nin verdiği yemek davetinde işle ilgili konuşuyorlardı.
Ünlü işadamlarından biri olan Urade Noashi,Kazuri'ye merakla:
-Ume-san,bu yaşta bu kadar başarı elde etmeniz oldukça gizemli.diyerek hafif gülümsedikten sonra başka ünlü bir iş adamı olan Sokai Amare de gülümseyerek:
-Her başarılı erkeğin arkasında bir kadın vardır derler. Sizi bu kadar harika kılan şanslı kişiyle tanışmak isterdik.deyince Kazuri gülümseyerek:
-Çok naziksiniz.Ama üzülerek belirtmeliyim ki ben yalnız bi adamım. Bilirsiniz devler yalnızlığa mahkumdur.deyince masadakiler gülümsemişti.İçlerinden,güzel olsa da hafif sinsi bi havaya sahip olan bayan Rui ise meraklı bi tavırla:
-Bence yanılıyorsunuz. Sonuçta kızınız...ah! Özür dilerim kardeşiniz yanınızda değil mi?Yanlız olduğunuzu sanmam.deyince Kazuri hafif sinirlense de belli etmeden gülümseyerek:
-Teşekkür ederim.Ama küçük kızımın bu tür işlerle hiçbir alakası yoktur. Bu yüzden o mevki boş durmaya devam edecek!deyince kadın hafif bozulmuştu.O sırada iş adamı Naoshi'nin 40-45 yaşlarında olan sevimli ve içten bi yüze sahip olan eşi ise gülümseyerek:
-Bence kızınız onu evlat edindiğiniz için çok şanslı. Umarım size layık olur.dediğinde Kazuri hafif gülümsemişti.
O sırada olanları üst katın balkonundan duyan Keria ise dalgın bir şekilde:
-Onca çocuk içerisinden neden ben?!diye düşünüyordu.Ama ne kadar dalsa da içinden kurtulamayacağını biliyordu. Sadece soruyordu. Neden ben? Ve neden o?
O düşünürken birden Furima yanında belirerek:
-Böyle dalmak pek huyun değildir. Eğer aşağıda olanları dert ediyorsan...demeye kalmadan balkon duvarına hafif yaşlanmış olan Keria kendini toparlayıp balkon kapısına doğru yol alırken birden duraksayarak,Furima'ya hafif ciddi ve umursamaz bi tavırla:
-Orda yada başka bir yerde olanlar umrumda bile değil. Sadece...deyip lafına devam etmeden gitti.Furima ise peşinden hafif baktıktan sonra balkon duvarına yaslanıp kara bulutların gizlediği parlak dolunaya doğru dalgın ve biraz da üzgün bakarak:
-Neden onu sevdiğini anlamıyorum? Neden o?Neden,Kazuri-sama?diye söyleniyordu.

Bölüm 4 son

Kapanış Şarkısı:

konu gittikçe ilginçleşiyor. heyecanlı... şarkılara da bayıldım ama bir şey dikkatimi çekti sanki erkek karakterler gereğinden fazla duygusal ama bu da hoş bir hava katmış en başından söylediğim gibi çok ilginç ve hoş bir hikaye. benim için sakıncası yok, devamı hızlı gelebilir.

çok teşekkür ederim Beğenmene sevindim ^^ Duygusal erkek konusuna gelirsek,evet duygusallar ama dediğin gibi hikaye ilginçleşiyor.Ve ilerledikçe bazı şeyler de değişecek Karakterlerin duygusallığı da yaşadıklarından kaynaklanıyor.olaylar ilerledikçe onlar da değişecek tabi keria için bu demek zor Şarkıları beğenmene sevindim ^^ Bu hikaye dram ve romantizm içerdiğinden şarkılar uyumlu olur diye düşündüm.Yeni bölümler de yakında burda olacak

Okumak istiyorum ama gözüm korkuyor

Neden ? Okursan bu beni çok mutlu eder ^^

Bölüm 5"Yağmurdan Sonra"

Soğuk bi sabahın tek güzel yanı girebileceğin sıcak bir ortamın olmasıdır. Sea için ise, onu görebilme umudu... Sea ve Naki okulun batı tarafındaki alt koridorlardan birinde yürürlerken, bir yandan da konuşuyorlardı. Naki:
-Yağmurlu günlerden nefret ediyorum.
Sea:
-Neden?
Naki:
-Neden mi? Şuna baksana!Heryer sırılsıklam. Okulun içinde tıkılıp kalmışız. Soğuğu ve trafiği saymıyorum bile. Sea gülümsemişti. Koridordaki pencereden dışarıda yağan yağmura bakarak:
-Bence yağmurun çok güzel bir yanı var.
Naki şaşkın ve meraklı bir şekilde:
-Nedir?
Sea, dalgın gözlerle pencereye doğru yaklaşıp gökyüzüne bakarak:
-Sana neler getireceğini asla bilemezsin.deyince Naki hafif durgunlaşarak:
-Sanırım haklısın. Neyse gidip İchira'yı bulalım.O akıllıyı bu sabah hiç görmedim.
Sea bunu duyunca merakla:
-Ah,doğru!Dün olanlar tamamen aklımdan çıkmış!deyip koşturmaya başlayınca Naki merakla peşinden hem bağırıp, hem koşarak:
-Hey,Sea!Dün ne oldu söylesene!?derken okulun müzik kulübü odasında ise Keria ve Furima bi konu hakkında konuşuyorlardı.
Furima:
-Keria? Beni duyuyor musun?
O sırada oturduğu koltuktan yağan yağmuru seyreden Keria başını hafif çevirip Furima'ya bakarak:
-Seni anladım,ama bu aynı soruyu sormanı gerektirmez.
Furima hafif sinirle:
-Keyfimden sormuyorum. Uzun süredir böylesin ve...demeye kalmadan Keria dalgın gözlerle bakarak:
-Onu önemsemen, beni de düşünmek zorunda olduğunu göstermez. Bu yüzden kendini zorlama.deyince Furima umursamaz bir tavırla:
-Sebebi arkadaşım olman. Tek ve ilk arkadaşım olman belki sana birşey ifade etmiyor ama...demeye kalmadan kendisine doğru içten ve dalgın gözleriyle hafif gülümseyen Keria'yı görünce kala kaldı. Keria:
-Bu benim için de çok şey ifade ediyor.deyip tekrar başını çevirip yağan yağmuru seyretmeye başladı.
Furima öylece baka kalmış ve yüzünde hafif bi kızarıklıkla ne diyeceğini bilememişti.Ama daha sonra aklına Kazuri gelince yine yüzünde bi üzgünlük belirmişti.
Bunlar bir yana Sea ise sınıfları dolaşıyor,İchira'yı bulmaya çalışıyordu. Naki ise:
-Demek dün akşam evden kaçmış öyle mi!?
Sea:
-Buna pek evden kaçtı denilemez. Sadece birbirleri için zaman tanımaları gerek.
Naki kafası karışmış bi edayla bakarak:
-Yemin ederim, bizim hayatımızı yazsalardı roman olurdu. Bu ne böyle?Hergün ayrı bi olay! Pembe dizelere döndük!
Sea ise hem gülmeye hem de ne diyeceğini düşünen bi ifadeyle ona bakıyordu.O sırada yanlarından sınıf öğretmenleri geçerken Sea’ya:
-Ah,Reiji-kun!Burda ne yapıyorsunuz?
Sea:
-Sensei!Acaba İchira'yı gördünüz mü?
Öğretmenleri şaşkın bi şekilde:
-Sizin haberiniz yok mu?Shio-kun(İchira'nın soyadı)şu an revirde.
İkisi şaşkınlıkla:
-Revirde mi!?
Naki:
-Ne oldu ki!?demesiyle Sea'nın koşarak gitmesi bir oldu.Arkada kalan Naki ise öğretmene teşekkür ederek Sea'nın peşinden revire gitti.
Sea koşarak giderken bir yandan da ne olduğunu düşünmeye başladığı sırada birden başına bi ağrı girivermişti.Hafif duraksadığında arkasından koşarak yetişen Naki ise sinirle:
-Niye heryere böyle fırlıyorsun!?dedikten sonra Sea'nın hafif solgun yüzünü görünce merakla:
-Hey Sea,iyi misin?
Sea ise hafif gülümseyerek:
-Bugün çok koştum sanırım.Önemli birşey değil.
Naki rahatlayarak:
-Hadi o zaman gidip bizim şu kaçağı bulalım!diyerek gittiler.Revire vardıklarında Sea ve Naki telaşla yatakta halsiz yatan İchira'yı görünce:
-İchira!Neyin var iyi misin!?
Naki sinirle:
-Yoksa bunalıma girip intihara teşebbüs mü ettin!?
İchira ve Sea hafif sinirli bi tavırla baktıktan sonra okul doktoru yanlarına gelerek:
-Sadece midesini bozmuş.Az önce ilaç verdim.Biraz dinlenirse birşeyi kalmaz.
Sea ve naki şaşkın bi suratla:
-Mideyi mi bozmuş?
İchira hafif kızarık bi suratla:
-Aslında dün şey...Yu-Yuri-san ile eve gittiğimde babam o anı kutlamak için yemeği kendi yapacağını söyledi.Ama...Bilirsiniz.Babamın yemekleri...demeye kalmadan ikisi anlamış bir tavırla:
-BERBAT!dedikten sonra Sea gülümseyerek:
-İşlerin yolunda gitmesine sevindim...Tabi,yemek dışında.deyince hepsi gülümsemişti.Zil çaldığında ise doktor onlara:
-Şu izin kağıdını birinizin götürmesi gerekecek.dediğinde Sea kağıdı alarak:
-Ben götürürüm.Naki sen burda İchira ile kal.deyip giderken Naki merakla İchira'ya:
-Sea anlatmasa hiçbir şeyden haberim olmayacak.Neden bana da anlatmadın!?
İchira üzgün bi tavırla:
-O an en yakın yerin Sea'nın evi olduğunu düşündüğüm için gittim.Bu seni yakın görmediğimden değil.Sen de benim arkadaşımsın ve...demeye kalmadan Naki umursamaz bi tavırla:
-Tamam,tamam!Ben ne olduğunu anladım.Bu dizide hiçbir anlamım yok!Benim kadar harika birini kenara atmakla herşeyi halledebileceklerini sanıyorlar.Ama,anca avuçlarını yalıyolar!Size göstericem!diye kendi kendine konuşmaya başlayınca anlam verememiş bir şekilde hasta haliyle bakan İchira ise:
-Ne dizisi?Sanırım yine uçtu!deyince onun gibi şaşkın bakan doktor ise:
-Ona da bakmamı ister misin?
İchira hafif gülümseyerek:
-Önemli değil,onun orjinali böyle!diyordu.
Sea ise hızlı adımlarla sınıfa doğru giderken bi kaç sınıf ötesinde bulunan müzik odasının kapısı açıldığında:
Içerden çıkan Furima'yı görünce hafif duraksamıştı.Çünkü onu gördüğünde yine aklına o günkü olay gelmişti.Gerçekten Keria ile ne ilişkisi olduğunu bilmek istiyordu.Böyle düşüncelerle yavaş adımlarla ilerlerken Furima ile göz göze gelmişti.Gerçekten bi erkeğe göre harika bi güzelliği vardı.Ama Sea için bunun hiçbir önemi yoktu.O an sadece gözlerini nasıl kaçıracağını düşünürken birden müzik odasından gelen tanıdık bi ses bunu yapmaya yetti.Keria içerden Furima'ya birşeyler söylemiş,Furima da tamam diyerek kapıyı kapatıp gitmişti.O giderken olduğu yerde kalmış Sea ise merak ve üzüntü ile orda neler olmuş olabileceği hakkında düşüncelere dalmıştı.Sınıfa gittiğinde ise öğretmene:
-Sensei,bunu doktor gönderdi.Bu arada Naki de İchira'nın yanında.Bu yüzden merak etmeyin.deyince öğretmen gülümseyerek:
-Pekâlâ.O zaman kaldığımız yerden devam edelim.diyerek ders anlatmaya koyuldu.
Öğretmen anlatırken Sea ise yine istemese de gözünü bahçedeki ağacın oraya doğru kaydırmıştı.
İlk kez yüz yüze o ağacın orda karşılaştıkları anı hatırlamıştı.Gözleri yine dalgın ve derin bi hale bürünmüştü.Sanki fark edemediği birşey derinlerde de olsa bi yerini acıtıyordu.Ve acıttıkça o şey git gide bi yaraya dönüşüyordu.Ders boyu bu düşünceler içindeyken teneffüs olduğunda yine İchira ve Naki'nin yanına doğru yol aldı.Yolda giderken bir kaç kızın fısır fısır birşeyler konuştuğunu fark edince duraksadı.Çünkü kızların hem kötü bişey dedikleri belliydi,hem de hakkında konuştukları kişi Furima'ydı.
Sea bu tür şeylerden nefret ederdi.Ama bilmediği birşekilde nedenini bilmek istiyordu.Kızlardan biri yanındakilere karşılarındaki camdan dışarıya bakan Furima'yı göz işareti ile göstererek:
-Bakın işte bu o!
Ikinci kız da fısıldayarak:
-Ciddi misin?Vay canına çok yakışıklı!
Üçüncü kız da aynı şekilde:
-Daha çok farklı bi güzelliği var gibi.Bu kadar konuşulduğuna şaşmamalı!
Birinci kız:
-Haklısın!Ama konuşulan sadece güzelliği değil!
Diğer ikisi merakla:
-Ne peki?!
Birinci kız:
-Kızlardan hoşlanmıyormuş!
Ikinci kız:
-Ama Keria denen kızla çıkmıyor mu?!
Birinci kız:
-Saçmalama!Duyduğuma göre onlar çocukluk arkadaşıymış.Ve başka da arkadaşları yokmuş!
Üçüncü kız:
-Ama bu gayet normal!Tuhaf olan ne anlamadım?
Birinci kız:
-Anlamıyor musun!?Sadece Keria denen kız onun nasıl biri olduğunu biliyo!O çocuk kızlardan nefret ediyormuş!Hatta bi kız ona çıkma teklifi ettiğinde "sizin gibi yaratıklarla asla çıkmam"demiş!Ve bir keresinde büyük bi arabanın içinde çok yakışıklı bi adamla geldiğini gördüm.Buna ne diyeceksin!?
Iki kız ağızları açık kalmış bir şekilde bakarken bir yandan da bunun iğrenç olduğunu düşünüyorlardı.Onlar öyle giderken onları duyanSsea ise ne yapacağını bilememişti.Ne olursa olsun birini böyle dışlamak çok korkunçtu.İnsanların onun hakkında böyle düşünmeleri, Furima'yı çok üzüyor olmalı diye düşünüyordu.Gerçekten de öyleydi.Bu dedikoduların nasıl ve neden çıktığını bilmiyordu.Ama kimsenin anlamasını da beklemiyordu.
Furima tam ordan gideceği sırada elindeki çizim defterlerinden biri düştüğünde tam almak için eğilecekken,çoktan biri defteri yerden almış ve ona doğru uzatarak:
-Bunu düşürdün.diyerek gülümseyince Furima şaşırmıştı.Ama sonra,ciddi bir tavırla:
-Genelde insanlar benimle konuşmaz,bu konuşmayı neye borçluyuz?
Sea hafif şaşırdıktan sonra gülerek:
-Hiç!Sadece defteri vermek istedim.Bu arada benim adım Sea Reiji!diyerek giderken Furima ise hem şaşkın hem de hafif bi gülümseme ile:
-Tuhaf çocuk!diyordu.
Sea ise kızgınlığı ve acısı geçmiş bir şekilde içinde bi mutlulukla revire doğru gittiğinde Naki ve İchira'nın uyuduğunu görünce daha bi içten bakarak,en iyisi uyandırmamak diye düşünüp tam dışarı çıktığında ise zil çalmıştı.Sınıfa doğru gideceği sırada müzik öğretmenleri olan Bay Naomi yanına gelerek:
-Reiji-kun!Seni gördüğüm iyi oldu!Şu an derse girmem gerek ama notlarımı müzik odasına unutmuşum.Benim için sınıfa getirebilir misin?
Sea gülümseyerek:
-Elbette.Zaten şimdi ki dersiniz bize.deyince öğretmen gülümseyerek:
-Bu harika!O zaman sınıfta görüşürüz.diyerek giderken Sea da müzik odasına doğru yol aldı.Birkaç dakika sonra müzik odasının önüne geldiğinde içerden çok hoş bi piyano sesi gelmeye başlamıştı.Sea merakla kapı aralığından kim olduğunu öğrenmek için baktığında gözlerine inanamadı.Piano'yu çalan kişi Keria'ydı.Sea öylece baka kalmış,sanki dünya o an ikisi için durmuştu.Dalgın gözlerle kendisini büyüleyen bu görüntüye bakarken birden rüzgarla kapı ardına kadar açılınca Sea da büsbütün ortaya çıkmıştı.O sırada piano çalan Keria ise Sea'yı görünce başta hafif bi şaşkınlık yaşasa da çalmaya devam ediyordu.Sea ise ne yapacağını düşünürken Keria ona:
-İşe kapıyı kapatmakla başlayabilirsin!deyince şaşırıp kaldı.Kapıyı kapattığında ise bu sefer Keria:
-Yapman gereken bir iş yok mu?derken bir yandan da çalmaya devam ediyordu.
Sea kızarmış,bir yandan da kendine salakça davrandığı için kızıyordu.Keria onu öyle görünce içinden hafif gülümseyerek: -Sana utanman gerektiğini söylediğimi hatırlamıyorum?deyince Sea fark etmeden:
-Ne?! deyince Keria çalmayı bırakıp dalgın ve derin gözleriyle Sea'ya bakarak:
-Görünüşe göre kendi iraden varmış!deyince Sea bakışlarından etkilense de kendini toplamaya çalışarak hafif ciddi bi tavırla:
-Elbette...Benim de bi iradem var!Ben sadece...demeye kalmadan Keria ayağa kalkıp kendisine doğru yürümeye başlayınca Sea'nın kalbi bi anda fırlayacak gibi olmuştu.İyice yaklaştığında ise artık Sne yapacağını bilemez bi halde tam kendini bırakacakken Keria,Sea'nın arkasında bulunan raftan bi kaç dosya alarak:
-Bunları arıyordun değil mi?
Sea şaşkınlıkla:
-Nerden bildin?Yani ben hiçbirşey söyl...demeden Keria cam kenarına doğru yürüyerek:
-Sonuçta biri onları almak için gelecekti.deyip arkasına doğru baktığında Sea içtenlikle gülümseyerek:
-Teşekkür ederim!deyince Keria bi an baka kalmıştı.
Tekrar cama doğru dönüp dışarda yağan yağmura bakarak:
-Yağmurun en güzel yanı nedir biliyor musun?dediğinde Sea dalgın ve hafif gülümseyen bi yüzle:
-Sana neler getireceğini bilememen mi?dediğinde Keria arkasını dönüp:
-Doğru bildin!dediğinde sea gördüğü karşısında adeta büyülenmiş ve yüzünde kızarıklıkla baka kalmıştı.Çünkü kesen yağmurdan sonra çıkan o tatlı gökkuşağı ve güneş ışığı,kendisinden daha tatlı olan birşeyle birleşmişti.
Keria'nın Sea'ya gösterdiği gülümsemesiyle...

Bölüm 5 son

şu ana kadar en sevdiğim bölüm bu oldu. ve gülmektende öldüm bazı kısımlarda harika olmuş bence..

Teşekkür ederim Merak etme komik bölümlerimiz yine olacak. Bizi okumaya devam edin...