Bölüm 6 - Karanlık Anılar Ve Eski Dostlara Dönüş: Merhaba Konoha Köyü!

Lavie düşüyordu ve düşüyordu. Sanki nir zaman geçidinden geçiyor ve hayatını baştan yaşıyordu. Tek farkı bunun daha hızlı sürmesiydi. Aynı zamanda beynindeki yeni anılar siliniyor, bunu yaşadığını unutması sağlanıyordu. Nefret, intikam hırsı ile dolduruluyordu içi. Canavarı uyandırılıyordu. Yine eski ''katil ejder'' oluyordu.
O sabah, erken saatlerde, gökyüzünde kara bir delik açıldı. Konoha köyü sakinleri bunu kıyamet veya iyi şans gibi yorumladılar ve herkese haber verdiler. Fakat çıka çıka o delikten yırtık pırtık giysili bir kız çıktı. Kız önce manavın tentesine düştü ve zıpladı. Sonra su satan adamın üstüne düştü ve sudan dolayı kaydı. Kayması, domatesçiye çarpmasıyla son buldu. Her tarafı kıpkırmızı olmuştu. Domatesçi bağırıp çağırıyor, kızsa afallamış şekilde etrefına bakıyordu. O tanıdık ramen dükkanı ''İchiraku Ramen'' i görünce rahatladı. Kalktı ve kimseye aldırmadan ilerledi. Sanki bir yanlışlık vardı. Giysileri... Üstünde fazla bir ağırlık hissetti. Bir baktı ki delikten çıkıp, aşağıya düşerken, birisinin astığı çamaşırlara denk gelmiş, pembe ve çiçekli bir elbiseyi sırtına geçirmişti. Ama sanırım farketmemişlerdi çünkü arkasından bağıran tek kişi domatesçiydi.
Bir an, saçlarının uzun olmasının ne kadar işe yaradığını farketti. Yüzü görünmüyordu böylece. Kimseye tanınmak istemezdi.
Şimdi senseisinin yanına gidecekti. Aslında bu ona çok zor geliyordu. Nedenini bile bilmiyordu üstelik. Eskiden yeni bir cinayet işlediğinde ne kadar neşeli dönerdi senseisinin yanına. Yeni bir canı almanın ve kan akıtmanın verdiği huzurla dönerdi hocasına.Ağır ağır ilerledi ve birkaç adım sonra durdu. Artık şu bakışlardan kurtulma zamanıydı. Birkaç saniye bekledi ve var gücüyle koşmaya başladı senseisinin yanına. Bunu istemese bile yapmak zorundaydı.

Fakat onu suçlayamam... Benim de senseim Orochimaru olsaydı, ben de gitmek istemezdim...

(Bu bölüm biraz filler gibi birşey. Önemli olay yok.)

Sanırım birkaç bölüm sonra bitireceğim. Shippuuden için de hikaye yazacaktım ama yazamayacağım galiba.
Aslında bu Naruto'ya ektir. Ayrı birşey değil. Hep böyle birşey yazmayı düşünürdüm, o yüzden bu Naruto'ya ektir.

Güzel yazmışsın sonu nasıl bitecek merak ettim şimdi

biiip... fanfic kervana eklendi

Hahahaha! Evet, fanfic kervana eklendi ve sanırım bitmeyecek belli değil. Yeni bölümler için dahiyane fikirler bulursam sorun yok!

Neyse, yeni böümler getirebilirsem belli olur o...

Bayram tadında değil ama size bayramda sıkılmayın diye bir bölüm!
Ramazan Bayramı'nız kutlu olsun cümleten!

Bölüm 7 - Kaçış

Koştu, koştu fakat birden ana yola saptı ve Konoha Ninja Akademisi'ne doğru koşmaya başladı. İntikamı yüzünden kimsenin kölesi olmayacaktı. Birden hatırladı. Giysiler... Hemen evlerin bulunduğu bölüme yöneldi. Bir evin önüne asılmış giysilere göz attı. Hemen birşeyler kapıp, arka tarafta giyinmeye başlamıştı. Tekrar Akademi'ye yöneldi. Kapıdan içeri girdi. Koşarken önüne değil arkasına bakıyordu çünkü evin sahipleri giysileri çaldığını farketmiş olabilirlerdi. Birden çok kocaman bir şeye çarptı ve yere yapıştı. Üzerine bir gölge düşmüştü. Bu akademinin müdürüydü. Koca göbekli, pala bıyıklı bir adamdı. Kızı yakasından tutup kaldırdı ve kızgınca konuştu.
- Okuldan mı kaçtın sen bakıyım?!
Lavie zaten yeni bir hayata başlamak ve akademiye katılmak istiyordu. Şu içinde Dokuz Kuyruklu olan çocuğa ev verdilerse, herhalde bana da verirler diye düşünmüştü. Gururunu hiçe sayacaktı ama bunu yapması zorunluydu.
- Hayır efendim. Ben yeni öğrenciyim fakat bugün haftasonu tatili bitiyor ve ben geç kaldım.
- Sen hangi sınıftasın bakıyım yavrum?
- Bilmiyorum...
Kafasından uydurmuştu ama şimdi önemi de yoktu. Önemli olanı müdürün onu okula almasıydı. Müdür hemen odasına götürdü çocuğu. Ama hala yakasından tutuyordu.
- Sen sanırım yeni kayıt olacaksın?
- Evet...
- İsim, soyisim ve yaşını söyler misin?
- Adım Lavie. Soyadım...
Hay Allah! Soyadını bilmiyordu. Uydur, hadi uydur...
- Takenaru... Yaşım 12...
- Anne ve babanın adını ver şimdi. Onlar yoksa vasinin adını ver...
Anne ve baba? Zaten yoktu fakat vasi olayı... Orochimaru ona tek yaşayan aile fertinin kuzeni olduğunu söylemişti. Yaşı önemli değildi, uydururdu. Kuzeninin adı neydi?
- Maalesef tek yaşayan aile fertim, yani vasim, kuzenim olan Lotus Takenaru'dur.
- Hımm... Tamam. Kaydın yapıldı. Hangi sınıfa geçeceksin?
- 301'e...
Nereden çıktı bu 301? Ne farkeder ki? şimdi yeni hayatına başlıyorsun kızım. Hadi bakalım, iyi şanslar...
Naruto, berbat bir gün geçiriyordu. İruka- senseiden düşük not almış, Sakura'dan yumruk yemiş, Sasuke ona ''aptal'' demiş ve kahvaltıda ramen yiyememişti. Hepsi neyse de ramen yiyememesi onu çok mutsuz etmişti.
Birden sınıfa müdür ve yanındaki bir kız girdi. Kız ona göre güzeldi fakat Sakura'dan güzel değildi. Tabii sınıfa baktığında diğer erkeklerin böyle düşünmediğini gördü. Hepsinin ağzı açık kalmış, gözleri kıza kenetlenmişti. Ne bulmuşlardı ki bu kızda? Alt tarafı siyah, uzun saçlı, zümrüt yeşili gözleri olan bir kızdı. Umursamaz tavırlarla müdürün yanında bekliyordu. Müdür ise İruka'nın kulağına birşeyler söylüyordu. Sonra kızın kulağına birşeyler söyledi ve çıktı. Kız sınıfta kaldı. İruka-sensei sınıfa döndü ve kızı tanıttı.
- Çocuklar, bu dönemin kalanını burada tamamlayacak olan arkadaşınız, Lavie. İstediğin yere geç, otur bakalım.
Lavie sınıfa şöyle bir yan gözle baktı. Merdivenleri sakince çıktı ve sınıftaki bütün kızların öldürücü bakışlarına aldırmadan Sasuke'nin yanına oturdu. herkes şaşırdı çünkü kız, sınıfın en karizmatiğine bir bakış bile atmamıştı. Komik olanı, ikisi de aynı şekilde oturuyorlardı. Sasuke hep öyle otururdu zaten ama kız... İkiz gibi görünüyorlardı.
Lavie içinden '' Bu şapşalların hiçbiri beni yenecek güçte değil. Biri hariç... Şu Uchiha çocuğu hariç...'' diye geçirdi. Sasuke'nin yanına oturdu çünkü davranışlarını öğrenmek ve dövüşürken ona göre davranmak istiyordu. Neyse, artık yeni bir hayata başlıyordu.

Mutluluk, bu sefer kaçamayacaktı...

way çok beğendim bu bölümü... hele kızın kafayı sasukeye takmış olması.... devamını bekliycem....

saol yeni bölümler gelecek sen merak etme