Cevap vermek istemedi. İkiside sassizliğe gömüldü.

Zavallı korkmuş, ailesini kaybetmiş Jane artık Ricke bile güvenemeyecğine anlamıştı. Kuşkulu ve sert gözlerle Rike baktı. Her zeman üstün zekasını rahatlıkla sergileyen Rikin aklına, kaçak yoldan başak bir yol gelememişti. Rik değilmiydi sanki, her zaman yasalara uymak gerektiğini söyleyen. "Ne olursa olsun" diye mırldandı jane, Akan göz yaşalrının arasında. Rikin gözlerinde her zaman gördüğü sevgi yoktu.
-Durdur arabayı!
-Ne?!!!!
-sana söylüyorum durdur şunu.
Rikin , siyah hafiften siyaha kaçan kaşları hiddetle çatıldı. Jane anlamaıştı. Rik...... Arabanın durmayacağını anlayan jane, kapıyı açtı. Rik kızın ince kolu yakladı
- HİÇBİR YERE GİTMİYORSUN!

Jane rick'i tokatlayıp aşağı atladı. Çakıl taşları ve asfalt kolunu kesti. Kolundan akan kanı emerken kız olduğu için dayanamayıp ağladı.

Rick geri döndü. Jane biyerine bir şey oldumu. Jane aptal diyerek Rick'e taş attı. Rick'in kaşı yarıldı. Beraber oturup ağladılar. Derkeeen . . . . . . sınır devriyesi geldi. Şimdi nasıl kaçacaklar?.

sınır devriyesi gelmişti..rick hemen jane i uyardı ..
-sakin ol jane..sakın bir pot kırma..
-ama ama a........
-sadece sus jane ..bana bırak..
polis memuru..
-ne arıyorsunuz burada gencler..buranın yasak bolge oldugunu bılmıyormusunuz..
jane :
ne yasagı...
rick: aaa dostum biz yolu kaybettıkte..buyukannemın evıne gıdıyorduk ta ...sanırım karıstırmıs olmalıyız..digil mi jane..
jane:
-evet ..biz..
polis:
-peki bu sutanın halı ne senin hıı ?
-onumuze bı rakun cıktıda memur bey..fren yapmak zorunda kaldım..
- hic inandırıcı gelmedi soledıklerin..
derken polis telsizinden cagrı gelır..merkezden 46 ya hemen merkeze donun..bunu duyan memur..
-neyse..bidaha bu yolu kullanmayın..
-peki memur bey
-ve dikkatli kullan...
-merak etme dostum..saol

arabaya binerler jane rike guvenmemektedır.ama baska careside yoktur ki..mecburen bılmedıgı yollarda cocuklugundan beri tanıdıgı ama bir yabancı gibi hisettigi arkadası ile yasadıgı sehirden uzaklasmaktadır...

"bırak eline bir bakayım"
"çekil!"
"Jane,lütfen!"
"çekil dedim sana!"rick başını öne eğdi.Jane in hem eli hem de içi sızlıyordu.
"Jane sana nedenini açıklamak istiyorum ama zamanı değil."
Jane bişey demedi.
"bana güvenmiyorsun değil mi"
"hayır!"

sessizlik

rick arabadan arkaya baktı.takip eden yok.güzel.
"seni arayanlar keşke polislerle sınırlı olsa."
"başka ne olabilir ki?"
"sence?"rick kızın gözlerine baktı.Jane in gözleri kocaman oldu.
"yoksa?!"
"evet."
"lanet olsun!!"
kesinlikle haklı.

Rikin sinirini çok iyi hissedebiliyordu JaneHayatı boyunca hiç bu kadar korkmamıştı, hiç bu kadar yalnız olmamıştı jane. Annesini düşündü, babasını, ailesini düşündü ve riki artık bir nebze olsun güzevnmediği çocukuluk arkadışını. Hıçkırıkları kuvvetlenmişti, umutzus genç kzın. Jane in vücudu ani bir frenle ilriye doğru gitti. Gözlerinde korkuyla Rike baktı.Sinirden titriyordu.
-kesicekmisin şu zırlama işin. Kapat o çeneni artık. Sümsük!
Rikin erkekesi sesi jane nin kulkalarını zorluyacak kadar güçlüydü.

yarım saat sonra araba frenlerini ciyaklatarak durdu.
durdukları yer,kiliseye benzer,büyük ve siyah bir yapıydı.buzlu camlardan yapılma büyük pencereleri ve girişte beyaz mermerden yapılmış insan heykelleri vardı.yapı güzel olsa da donuk ve ruhsuz bir yerdi.
"iniyoruz!"ayakları geri geri gitse de Jane içeri girdi.
dışarının görkemi içeriye de yansımıştı.az eşya olmasına karşın pahalı ve asil bir havaları vardı.anlaşılan buranın sahii mermer işlerinden hoşlanıyordu ki yapının içinde de çeşitli heykeller parlıyordu.
"burası nere-"
"sus!"
üst kata çıktılar.Rick bir kapıyı tıklattı.
"getirdim,efendim."
Jane in tedirginliği şimdi yerini şiddetli ve tuhaf bir korkuya bırakmıştı.
burdan kaçmam lazım!

jane korku ve bitkinligin etkisiyle titriyordu...odaya girerken ayaklarının altından yerin kaydıgını hissetti...gözleri karardı..ve biraz sonrada rıckın kollaına yıgıldı...
içerdeki adamın sırtı penceye donuktu..hıc dogrulmamıstı bile..jane varlıgı onu hıc ılgılendırmıyra benzıyordu..birden yuzunu rıcke dondu ve...
-demek jane denen kız bu sıska ha.. nihahahaaaa
-evet efendim soyledıgınız gıbı onu dırekt buraya getırdım
-bırılerının sızı takıp etmedıgınden emınsın dimi..
-evet efendim..cok dikkatlıydım ...hıc kımse bızı ızlemedı..
-guzel..guzel....
-dilerseniz simdi kızı mahsendeki odalardan bırıne kapatayım..
-olur..ondan sonrada..blue blade i izlemeye basla
-emredersiniz efendim...

Bir süre sonra Rick kendini tutamayarak kahkahalar atarak gülmeye başlar ve jane'in ismini bilmediği adamda parmağıyla jane göstererek gülmeye başlar jane ne olduğuna anlam veremiyordur.
- Neden gülüyorsunuz Rick."
- Hiç suratın çok komik bir durumda halini görsen sende gülerdin."
- -_- @.!*#....
- Ralph artık diğer bölüme geçelim nedersin!"
- Beni takip edin."
- Hadi jane artık kendini tanıman için ilk ve son fırsatın yaklaşıyor."
Kendimi tanımakmı? Dedi ve Rick ile Ralph'ı izlemeye başladı. Ufak dar bir koridordan ilerlediler önce, daha sonra küçük ve yine mermer işçilik kullanılmış bir kapıdan geçtiler ama eski ve çok fazla kullanılmıyormuş gibi gözüküyordu.
Bir kat aşşağı indiklerinde dört kişiilik bir asansöre gelmişlerdi Jane şaşkın şaşkın etrafına bakıyordu ama aklında buradan nasıl kaçacağını düşünüyordu.
Asansöre bindiklerinde jane'nin dikkatini çeken köşede sadece iki adet düğme olduğuydu.

Benden bukadar devam edin bakalım!

Birazda fantastic olsun aşk sıktı . . . . . . Hizashi senin babanın çikolata fabrikasımı var niçin çikolata reklamı yapıyorsun canımız çekti

Aşağı inince jane i bağladılar. Jane ''rick! noluyor? Burası neresi?! Bırakın beni'' dedi ve zırlamaya başladı. Rick ''birazdan anlayacaksın'' dedi. Ralph elinde bir kılıçla geldi. Kızın karın boşluğuna kılıcı sapladı. Kız artık istese bile çıkartamayacağı zırıltı sesleri çıkarıyordu. Kılıçtan elektrikli suya benzer bir enerji kızın içine doldu. Sonra kız çok büyük bir güçle havalandı. Odadaki kimse hareket edemiyordu. Sadece kızdan uzaklaşabiliyorlardı. Kız onları korkuyla uzaklaştırmak istiyordu. Sonra duvarları delip özgürlüğe uçtu. Sanki maddeleri istediği gibi hareket ettirebiliyordu. Artık kainatla bütünleşmişti.

Rick ''yaptığımız hataydı'' dedi. Ralph ''başka çaremiz yok bizi kim kurtaracak''. Ri ''bu sorunun çözümü değil yeni bir sorun''. Ra ''bunu zaman gösterir''. Ri ''saçmalama salak!! O kainat lord unun varisi güçlerini geri aldı şimdi canı ne isterse yapar artık en güçlü o''. Ra ''bunları bende biliyorum niye anlatıyorsun?''. Ri ''biliyorsan niye bu kadar iyimsersin?''. Ra ''bana güven ben yaptığımın farkındayım''.