Niara-Ölüm öpücükleri- 17 bitti Sayfaya git: Önceki, 1, 2, 3 ... 16, 17, 18 ... 30, 31, 32, Sonraki |
|
Yazar
Mesaj
uzun zamandır yoktum okuyunca felç geçirdim ve efenim seni elektirikli sandalyeye bağlayıp sorguya başlıyoruz
1 güzelim jine nasıl kıydınız niara tututklanırsa o şimdi ne kadar üzülecek yazık çocuğa yahuuu
2 nasıl dondurursun hikayeyi ya şimdi biz neye ağlıcaz?
konuş cevap ver çabuk süleeeeeeeeeeeee
ya jin fanı olmuştuk burda ama olmuyor böyle üzülecek şimdi çocuk cağız.Gerçi nate nin ölmesi birazda hoşuma gitti niara jine kaldı




1 güzelim jine nasıl kıydınız niara tututklanırsa o şimdi ne kadar üzülecek yazık çocuğa yahuuu

2 nasıl dondurursun hikayeyi ya şimdi biz neye ağlıcaz?



konuş cevap ver çabuk süleeeeeeeeeeeee



ya jin fanı olmuştuk burda ama olmuyor böyle üzülecek şimdi çocuk cağız.Gerçi nate nin ölmesi birazda hoşuma gitti niara jine kaldı



İnanılmaz gelebilir ama öm görme yeteneğim sıfır =_=



bencede bişeyler yap gerekirse bn sana msn den gotic tarzı müzikler atarım manyak ilham verio çoğu bölümümü bn öyle yazdım
yok olmuyo diyosan hiç itiraz yok walla elektriğe devam 


*TRUST&BETRAYAL*
[img]http://www.imgplace.com/[/img]
[img]http://www.imgplace.com/[/img]

Nate ve mutluluğum hayatıma girdikleri gibi çıkmıştı.
Annemin yükselen tok sesi bütün saray halkının toplandığı büyük salonda yankılanıyordu.
Kafamı utançla yere eğmiştim. Hainlikle, vatan hainliğe suçlanıyordum! Halbuki ben, ben sadece…
Varnira annemin hemen arkasında buzdan bir heykel gibi duyuyordu. Sadece veliaht olmasına rağmen kraliçeden çok daha endamlı ve ihtişamlıydı. Çenesini hafifçe havaya kaldırmış bana nefret ve küçümseme dolu gözlerle bakıyordu, ona en son baktığımda. Varnira’ da affetme duygusundan eser yoktu.
Jin, ona dönüp bakamamış, bakmaya yüz bulamamıştım. Yapabildiğim tek şey pişmanlık gözyaşları akıtmaktı. Pişmanlık?
—Anlamıyorsunuz. Nate kötü biri değildi. Bütün insanlar kötü değil- o-
Şak… Kendini kaybetmiş usulca ağlayan annemden yediğim tokatla sözüm bölünmüştü.
—Sen bize hepimize atalarımıza, tanrılarımıza her şeye herkese ihanet ettin!
Sesi titriyordu.
Onun gibi bende kontrolümü kaybetmiştim. Vatan hainliği ile suçlanmam aklımı başımdan almış beni salonda deliler gibi kendime yakıştırmayacağım bir şekilde bağırmaya itmişti. Ölümü kabul edebilirdim. Ama vatan hainliği…
Jin ince kaslı vücudu ile siper olmuştu bana.
Herkesin şaşkın bakışları arasında beni savundu;
—Niye kimse onu dinlemiyor? ! İnsanları hiç tanımayan bizler…
—Yeter.
Varnira nın bağırmadan, sakince söylediği bu sözler Jin in sözlerini bir bıçak gibi kesti. Varnira yavaşça annemin önüne geçti. Kraliçeden izin almamış olması normalde çok ağır bir ceza almasına sebep olurdu ama o herkesi büyüledi. Gözyaşlarına hâkim olamayan annemi gururlandırdı.
—Eğer bu kadar çok seviyorsanız insancıkları, onlarla yaşayın. Size bu topraklarda yer yok.
Buz gibi bir gülümseyiş yayıldı dolgun vişne rengi dudaklarına.
Kalbim sıkışmış nefes alamaz olmuştum. İçimden binlerce lanet okudum. Şimdi bende gözyaşlarımı tutamıyordum. Lanet olsun Jin, Jin de benimle cezalandırılamazdı. O insanların topraklarında yaşayamaz, ölürdü. Jin …
—Hayır, Jin olmaz, gelemeyecek benimle!
Çığlığım salonda yankılandı. Varnira ya ne olmuşu? Jin i ölümüne seviyordu o! Ne zaman ağlasa Jin di onu sakinleştiren.
O hala çok sakindi.
—Niye? Ah doğru, Jin varken insan erkeklerini baştan çıkarman, kendini onlara satman kolay olmaz değil mi?
Dzilerimin üzerine çöktüm. Varnira… Hıçkırıklara boğuldum.
Daha fazla ısrar etmedim. Çünkü biliyordum ki söyleyeceğim her kelime sadece, zayıflık kompleksi olan Jin i kıracak, Varnira yı fikrinden vazgeçiremeyecekti. Jin beni ayağa kaldırdı; buz gibi sesiyle güçlü olmamı söyledi.
_________________________________________
işkenceye son
çok çirkin bir bölüm oldu. İsteksiz yazıldı. Özür dilerim.
Annemin yükselen tok sesi bütün saray halkının toplandığı büyük salonda yankılanıyordu.
Kafamı utançla yere eğmiştim. Hainlikle, vatan hainliğe suçlanıyordum! Halbuki ben, ben sadece…
Varnira annemin hemen arkasında buzdan bir heykel gibi duyuyordu. Sadece veliaht olmasına rağmen kraliçeden çok daha endamlı ve ihtişamlıydı. Çenesini hafifçe havaya kaldırmış bana nefret ve küçümseme dolu gözlerle bakıyordu, ona en son baktığımda. Varnira’ da affetme duygusundan eser yoktu.
Jin, ona dönüp bakamamış, bakmaya yüz bulamamıştım. Yapabildiğim tek şey pişmanlık gözyaşları akıtmaktı. Pişmanlık?
—Anlamıyorsunuz. Nate kötü biri değildi. Bütün insanlar kötü değil- o-
Şak… Kendini kaybetmiş usulca ağlayan annemden yediğim tokatla sözüm bölünmüştü.
—Sen bize hepimize atalarımıza, tanrılarımıza her şeye herkese ihanet ettin!
Sesi titriyordu.
Onun gibi bende kontrolümü kaybetmiştim. Vatan hainliği ile suçlanmam aklımı başımdan almış beni salonda deliler gibi kendime yakıştırmayacağım bir şekilde bağırmaya itmişti. Ölümü kabul edebilirdim. Ama vatan hainliği…
Jin ince kaslı vücudu ile siper olmuştu bana.
Herkesin şaşkın bakışları arasında beni savundu;
—Niye kimse onu dinlemiyor? ! İnsanları hiç tanımayan bizler…
—Yeter.
Varnira nın bağırmadan, sakince söylediği bu sözler Jin in sözlerini bir bıçak gibi kesti. Varnira yavaşça annemin önüne geçti. Kraliçeden izin almamış olması normalde çok ağır bir ceza almasına sebep olurdu ama o herkesi büyüledi. Gözyaşlarına hâkim olamayan annemi gururlandırdı.
—Eğer bu kadar çok seviyorsanız insancıkları, onlarla yaşayın. Size bu topraklarda yer yok.
Buz gibi bir gülümseyiş yayıldı dolgun vişne rengi dudaklarına.
Kalbim sıkışmış nefes alamaz olmuştum. İçimden binlerce lanet okudum. Şimdi bende gözyaşlarımı tutamıyordum. Lanet olsun Jin, Jin de benimle cezalandırılamazdı. O insanların topraklarında yaşayamaz, ölürdü. Jin …
—Hayır, Jin olmaz, gelemeyecek benimle!
Çığlığım salonda yankılandı. Varnira ya ne olmuşu? Jin i ölümüne seviyordu o! Ne zaman ağlasa Jin di onu sakinleştiren.
O hala çok sakindi.
—Niye? Ah doğru, Jin varken insan erkeklerini baştan çıkarman, kendini onlara satman kolay olmaz değil mi?
Dzilerimin üzerine çöktüm. Varnira… Hıçkırıklara boğuldum.
Daha fazla ısrar etmedim. Çünkü biliyordum ki söyleyeceğim her kelime sadece, zayıflık kompleksi olan Jin i kıracak, Varnira yı fikrinden vazgeçiremeyecekti. Jin beni ayağa kaldırdı; buz gibi sesiyle güçlü olmamı söyledi.
_________________________________________
işkenceye son


çok çirkin bir bölüm oldu. İsteksiz yazıldı. Özür dilerim.

AAAAAAAAAAAA JIIIINNN askımmm gitti çocuk aaaaahhh....
xunlai sana dicek bişi bulamıorum

xunlai sana dicek bişi bulamıorum

*TRUST&BETRAYAL*
[img]http://www.imgplace.com/[/img]
[img]http://www.imgplace.com/[/img]


Aa psico zavallı xunlai'den ne istiyorsun sen bakem
Öhöm sonunda xunlaimiz yazmaya dewam etti üperr
Varnira'ya sinir oldum insan bi Niara'ya yardım eder demü gıcık
Ayh ezuk jin yazuk yeawrum ona da Niara'nın köpeği gibi oldu. Bana biri öle yapsa suratına bile bakmazdım tabe o ayrı durum jin'imiz niara'mızı çok sewiyor herhal. kıraliçeye de basıcam tokatı görcek dünyanın kaç bucak olduğunu
Aslında varnira hakkediyor da nesem
Güzel bi bölüm olmuş kendine haksızlık etme canem dewamını bekliyorum 







Sewimlİ_HırsıZ'a bu güzel imzadan dolayı çok teşekkür eder ve minnetimi gönderirim
Spoiler:

he bak ben hikayeden çıkma olayını bilmiodum
tamam o zmn 


*TRUST&BETRAYAL*
[img]http://www.imgplace.com/[/img]
[img]http://www.imgplace.com/[/img]

Yeni bölüm gelmiş demek...hmm..
Açıkçası Varnira'yı seviyorum ben...Soğuk tipliler hoşuma gider hep...
Bunun yanında Jin'e karşı da sempati oluştu içimde...
Bölümde en beğendiğim yer Niara'nın yediği tokat olayıydı. Bir de Varnira'nın herkesi büyüleyen o çıkışı....
Devamını bekliyorum...


Açıkçası Varnira'yı seviyorum ben...Soğuk tipliler hoşuma gider hep...
Bunun yanında Jin'e karşı da sempati oluştu içimde...

Bölümde en beğendiğim yer Niara'nın yediği tokat olayıydı. Bir de Varnira'nın herkesi büyüleyen o çıkışı....

Devamını bekliyorum...



17. sayfa (Toplam 32 sayfa) [ 320 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |