Yeni bölüm yazıyom
*******************
Bu olan şey Cemre'nin aklını çok karıştırmıştı..Gün ortasında rüya görmüştü evet.Artık bundan kesinlikle emindi.Çünkü beyni,başka birşey düşünmesine izin vermiyordu.Kilitlenmişti bu fikre.Eğer Cemre birşey böyle olacak dediyse,aksini söylemek imkansız sayılabilirdi.Bunu kendisi bile değiştiremezdi.
--Hey Cemre...Solgun görünüyorsun.
Kafasını kaldırdı hızla.Karışısında eski servis arkadaşı Levent duruyordu.
--İyimisin?
Güümsedi ve cevap verdi Cemre;
--Evet Levent iyiyim..Teşekkürler.
Levent ve Cemre ilginç birer ikiliydi.Levent oldukça hareketli,konuşkan ve patavatsız biriydi.Cemre ise daha çok silik biri sayılabilirdi.Onu tanımadan,onun hakkında konuşmanız çok yanlış olabilirdi.
--Ben geldim!!!
--Hoşgeldin.
Annesi,ilginç bir kadındı Cemre'in.Babası ise oldukça sinirli ve asabi biriydi.Ama ne olursa olsun kızına çok değer verirdi.Eşi,onun için fazla önemli değildi belki ama kızı onun herşeyiydi.Cemre'nin annesi bunu fazla önemsemezdi.Ara sıra söverdi arkasından ama asla bağırışlarına karşılık vermezdi.
Babanın kötü bir alışkanlığı yoktu.Kumar,içki at yarışı gibi şeylerden nefret ederdi ama şeker hastalığı vardı.Buda onu herşeye sinirlenen biri haline getiriyordu.Annesi,kızı için katlanıyordu bütün bunlara ama onunda bir takıntısı vardı işte..Cemre,gittiği her yerde en mükemmel olan olmalıydı.
Ama Cemre alışmıştı artık bunlara.Her zamanki şeyler diyip geçiyordu artık.Ama yaşadığı esir hayatı üzüyordu onu arasıra.Çünkü ailesi fazla korumacıydı ve arkadaşlarıyla gezmeye gitmesine dahi izin vermiyorlardı.
"Ne aile ama" dedi Cemre ve yatağına uzandı.Her gece uyumadan önce bugün nasıl geçti diye durum değerlendirmesi yapmak,alışkanlık haline gelmişti artık onda.Genelde uykuya daldığı zaman,ufak bir melodi gelirdi kulağına.İşte gene aynı şey oluyordu.O tuhaf melodi..Birden melodinin ritmi hızlandı ve Cemre sıkı sıkı kapadığı gözlerini açıp yatağında doğruldu.Yine rüyamı görüyordu?
Bir çeşit bembeyaz bahçede duruyordu...Yatağından kalktı ve içgüdüsel olarak yürümeye başladı Cemre.Bir an için geriye dönüp baktı ama yatağını bulamadı bu seferde...
"İşler tuhaflaşıyor"
diye geçirdi içinden ve yürümeye devam etti.Biraz sonra karşısına oturan bir adam çıktı.Bu Jo idi..Kız korkarak geri geri çekildi ama Jo ona sakince oturmasını işaret etti.Bütün bunlarda ne demek oluyordu şimdi?Aynı adamı rüyasında 3 kez görmekmi?
--Benden korkmana gerek yok.Beni anlamalısın.Sen olduğundan emin olmalıydım.Şimdi lütfen otur ve beni dinle..
--Son görüşmemizde beni boğazlamaya çalıştın.Sende bunu anla...Ve açıkla..Rüyalardan kaçamayacağımı seneler önce öğrendim ben..Yüzleşmeliyim ama kim ile? Kimsin sen?
Jo gülümsedi ve eliyle alkış tuttu
--Bravo prenses..Düşündüğümden daha bilgilisin bu konuda..İlk dersimizi çoktan öğrenmişsin .Rüyalardan asla kaçılmaz ama bir sorun var..Rüya aslında ne demektir?
Cemre hiçbirşey anlamamıştı.Rüya içinde rüyamı görüyordu şimdi?Görmek istediği şeyler bunlar mıydı?Hiçbirşey anlamamıştı.Bu nedenle Jo'yu dinlemenin bir faydası olabileceğini düşündü.Kollarını kavuşturdu ve sakin bir ses tonuyla şöyle dedi
--Seni dinliyorum...
Jo dişlerini göstererek güldü ve bacak bacak üstüne attı
--Rüya,bir kapıdır sadece...Önce şunu anla.İnsanların bir uyanıkken yaşadıkları dünya vardır,birde geceleyin ruhlarının yaşadığı dünya.Beden uyur ancak ruh gezinir.Gezindiği yer ise,sadece kendine ait olan bir dünyadır.İnsanlar her gece rüya görmezler..Yani her gece ruhlarının peşine takılıp eğlenemezler.Ruhların gittikleri yerin adı nedir prenses?
Cemre elini çenesine götürerek biraz düşündü.Daha sonra içgüdüsel bir şekilde kendinden geçerek şöyle dedi
--Hayaller Alemi..
--Kesinlikle..Seninde daha önce farkında olmadan keşfettiğin bir yer.Ama orayı yanlış algıladın..Orası senin kendine kurduğun bir uygarlık değildi..İsim doğruydu ama fikir yanlıştı..Sen oranın kraliçesi değil,koruyucusuydun..
Her zaman özel olduğunu düşündün öyle değilmi?İşte senin özelliğin buydu.Hem ruuh,hemde bedeni hayaller alemine gidebilen sınırlı sayıda kişilerden birisn sen..Hayaller Aleminin efendisi değilsin belki ama burada oldukça değer verilen birisin.Rüyalarını hatırla..Gördüğün,tanımadığın insanlar sana çok değer veriyorlardı öyle değilmi?
--Evet..Öyleydi ama söylsene..Bütün bu anlattıkların ne demek oluyor?Neden hayaller alemindeki özel kişilerden biriyim ben?
--Nedenmi? Bak..Evrende milyonlarca dünya ve buna paralel olarak milyonlarca hayaller alemi var...İki alemdede ne sihirli güçler ve nede büyücüler...Ancak hayaller alemlerinin koruyucuları vardır.Bu koruyucular,22 yılda bir hayaller alemini bekleyen tehlikeyle savaşırlar ve ikinci evreye geçmeye hak kazanırlar...unu bir yarışma olarak düşün...Bütün galaksinin yarıştığı bir yarışma..Yarışmanın sonucundada en iyi dünya seçilir ve 22 yıl boyunca evrenin kaderini belirlemesinde yardımcı olurlar..Büyük ödülü kazanırlar...
Cemre'nin ağzı açık kalmıştı.
--İyi ama neden bunlardan dünyadakilerin haberi yok?
--Çünkü güç sahibi olan ruhtur..Beden değil...
Cemre'nin kafası daha fazla karışamazdı herhalde...Kendini tuhaf hissediyordu.Bütün bunlara inanmak istiyordu ama mantığı buna engel oluyordu
--Biliyormusun Jo..Galiba olanları anladım..Yine rüya görüyorum.Birazdan uyanacağım ve bütün bunlar hiç olmamış gibi davranacağım.
Jo eliyle yüzünü kapatıp umutsuz manasında kafasını iki yana salladı.Sonra birden ayağa kalktı ve Cemre'nin kolunu kavradı.Kız ne olduğunu anlayamadan Jo,kolunu sıkmaya başlamıştı.Birden bağırmaya başladı kız çünkü canı yanıyordu...Hemde çok..Gözlerinden yaşlar gelmeye başlayınca bütün kuvvetiyle bağırdı
--BIRAK BENİ JO!!!!!