Léa;


Helga'nın odasına balo konusunda konuşmak için girdiğimde, onu ayna karşısında elinde kan dolu bir kadehle, derin düşüncelere dalmış halde buldum. Ne düşündüğünü gayet iyi biliyordum. Onu rahatsız edersem ne olucağını da ...
Onun yerine derin bir nefes aldım. Nede olsa benim gibi birisinin kaybedecek çok vakti vardı. Helga gibi ben de geçmişimi düşündüm.

Annemin de ölümünden sonra, üstümüze çok düşüyor; beni rahatsız ediyordu.
Soğuk bir şubat akşamıydı. Daha bir önceki gün hayatımdaki ilk tokatı yemiş olsamda, o an oldukça eğleniyordum. Kim eğlenmezdi ki?
İki yanımda da ağabeyim Edward' ın hiç tastik etmediği, birbirinden yakışıklı iki genç lordla gönül eğlendiriyordum. Bir genç leydiye hiç benzemediğimi çok iyi biliyordum. Maksadım, Edwardı sinirlerndirmek, intikam almaktı. Akşama kıyamet kopacaktı. Bunuda biliyordum. Lord Arnaud' un ağzına çatalımla küçük bir et paraçası verdikten sonra kıkrdayarak Lord Eric'e döndüm.
-Beni nasıl tanıdınız? Benim hakkımda ne düşünüyorsunuz?
-Sadece kendisi hakkında konuşmaya deli olan bencilin teki.
Helga... Lanet olası cadı. Ona dönüp, takıntısı olduğu kabarık saçlarına iki çift laf atmayı düşündüm. O zaman Lordlar onu avutmak için onu överlerdi. Vazgeçtim... O zamanlar en büyük korkum Helga'nın kendini keşfetmesi, nefret ettiği kabarık dalgalı saçlarının aslında çok hoş olduğunu anlamasıydı. Kendisini fark ederse, tahtımı sallayacağından korkardım hep.
Ama Eric havayı yumuşattı;
-Hayatımda gördüğüm en şeytan kadınsın sen.
Bu nasıl bir ses tonuydu. Kanımım donduğunu hissettim. Kulağıma eğilerek devam etti;
-Ben hayatım boyunca güzelliğinin senin kadar farkında olan ve güzelliğini senin kadar iyi kullanan başka bir kadın, insan görmedim Léa. Senin kadar ürkütücü ve büyüleyici...
Sesi titremeye başlamıştı. Sustu.
Birkaç saniyelik sessizlikten sonra kahkahalar atmaya başladım. Söyledikleri hoşuma gitmişti. Herkes bize bakıyordu. İstediğimi yapmıştım. Tam zamanıydı. Eric'in dudaklarına kısa ve soğuk bir öpücük kondurdum.
Edward tıpkı hayal ettiğim gibi köpürmüştü. Ben ise yatağımın üstünde, geceliklerimle gayet rahat bir şekilde onu izliyordum. Öyle zavallıydı ki...
-Lanet olsun Léa ! Daha bu sabah tanıştığın bir yabancıyla nasıl, nasıl öpüşürsün kahrolası köpek!
Sesi yükseldikçe yükseliyordu.
-Sadece ve sadece kendi ismini kirletiyorsun! Léa buraya bak.
Onu dinlemediğimi göstermek için, pencerenin önüne geçmiş dolunayı izliyordum. O kadar güzeldi ki...
Sadece kendi ismimi mi kirletiyordum peki? Hayır.

bakalım sevecekmisiniz.?