shiliew samaaaağğğ ateist ha tam olmuş yıh yıh ne de olsa benim yarattığım karakter *ben ateist deilim*

yeni karakterlerde gördüm sanki orda lennon gibi ve o adam niye uzun niye shiliew samaaaağğğ dan uzun niye ha niyee ?

@krematoryum

evet ben de o sahneyi ağır çekim izledim

Şuan yani... Kalbim durdu bu yorumu görünce, kendimden geçtim, kıkırdadım, el çırptım, salak salak sırıttım.

Şimdi öncelikle Krematoryum-SAMA, ( ), yorumun için ne kadar teşekkür etsem azdır. İçimdeki yazma isteğini ateşledin, havai fişek gibi patlamak üzereyim.

Rikou'nun normal ama çok güzel bir hayatı ve çok hoş bir ailesi vardı, hamile bir karısı falan... Yani üzücü oldu.

Spoiler dışında etki bırakacak bir şeyler olmalı diye düşünmüştüm.

Ben tırnak işaretlerini seviyorum ama sadece tırnak işareti olunca düşüncelerini veriyorum genelde, ilk konuşma başına çizgi koymadan edemiyorum.
Mellyn, ana karakter olduğundan ve biraz sıradışı bir karakter OLACAĞINDAN, ona bu özellikleri veren bir geçmişi olmalı diye düşündüm. Aslında hiçbirinin geçmişi çok da iyi sayılmaz, zaten iyi noktalara gelen ve hırslı olan insanların geçmişinde, hırslarını tetikleyen olaylar oluyor genelde.

İlk bölüm ve tanıtım olduğu için betimleme ve diyaloğu dengede tutturmaya çok uğraşmadım, genel bir kanı verebilirim diye düşündüm. Ayrıca, o tek bir cinayet aslında tüm hikayenin kilit noktası.
Neden diğerleri yaralanma, ama Rikou'nunki ölüm?
Harıl harıl çalışmaya iten etken aslında peşinden devam eden yaralanmalar, çünkü ilk Rikou kurban oldu.

O saçların Mellyn'in sırtına düşüşünü özenle tanımladım, sahneyi sakinleştirip yavaşlattım ki Shiliew'in dalması şok etkisi yaratsın.
Shiliew, zaten Mellyn çocukluk arkadaşı olduğu için, ve kendisi de bir playboy olduğu için Mellyn önünde cıbıl dikilse bile umurunda olmazdı sanırım.
Hiç sorma, her bir şeyi çözmek istediklerinde birini ötekinin banyosuna daldırayım bari güzel olur.

Aslında bu pek korkunç bir hikaye değil, daha çok kurgusu sağlam ama aslında korkunç gözükmeyen olaylar bile insanların hayatını bitirebiliyor, ben de dedim madem cinayet var bu etkiyi yaratmalıyım.
Nitekim seni buraya çektiyse, bu müthiş bir şey o zaman!

Yorumun için çook teşekkürler.

@Franky: Lennon'ın çok önemli işlevleri var, ayrıca sporcu yani bırak da uzun olsun senden. Aranızda 3 santim var ayrıca.

zerindanın baya okuru vardı buna pek talep olmadı oysa ben çok beğenmiştim

Bu sitedeyken hiçbir zaman fazla okurum olmadı ki benim.
Ficlerimi eskiden yayımladığım başka sitelerde çok vardı ama burada yok, zamanla olacak haliyle. Daha 10 bölüm bile olmadı.

..

Aa emektar yorumun için teşekkür ederim.
Dava ihtimalleri epey uçuk ihtimaller, çünkü ellerinde çok az kanıt var. Kanıt toplamaya gittiklerinde her şey netleşecek... Yani belki netleşir.
Ve yeni bölüm için çok beklemezsiniz, yakında gelir.

2. Bölüm: Dolmayan Boşluklar

“Sen de kabul et bunu artık” deyip duruyordu Mellyn sabırsızca. Bir yandan da evi toparlıyordu. Bardakları hızlı hızlı sudan geçirip, üstü çiziklerle dolu beyaz bulaşık makinesine koydu, bir yandan iri gözleriyle Shiliew’in volta atmasını takip ediyordu. Artık sabrı taşmak üzereydi, ama yine de sinirlerine hakim olarak oturma yerleri deri olan sandalyelerden birini çekti ve üzerine oturdu.

-“Peki madem davalarıyla alakası yok, neden bu heriflerin hepsi avukat?! Saçmalama! Tabii ki davalarıyla alakası var.”
-“Çok uçuk teoriler öne sürdük! Bunu da göz önünde bulundurmak zorundasın!” Mellyn ayağa kalkarak inatçı şekilde kollarını kavuşturdu. İddiasından vazgeçecek gibi görünmüyordu.
-“Pekala…” diye pes etti Shiliew. Bir yandan da siyah süveteri giymeye çalışıyordu. Başından geçirdikten sonra saçları elektriklendi, hafif bir iç geçirerek genç kadına baktı. “Eğer hazırsan, hadi çıkalım.”
* * *

Gümüş rengi arabaya bindiklerinde, Shiliew hala itiraz ediyordu.
-“Neden sen kullanıyorsun? Bahse girerim bu şeyi senden daha iyi çalıştırırım.” Kız debriyaja fazla sert bastığı için araba hoplayınca, Shiliew alaylı bir sesle güldü. Mellyn’in ısrarlı çabaları sonuncunda nihayet yola çıkmayı başardılar, bu sırada da Shiliew radyoyu kurcalamaya başladı.

-“Kes şunu.” Dedi Mellyn, sesinde bir emir tonuyla. Radyoya eğilmiş olan adam yüzünde bozulmuş bir ifadeyle tek kaşını kaldırdı:
-“Haa? Niyeymiş o?”
-“İlk önce gidip, eğer konuşabilirsek yaralılarla konuşacağız. Daha sonra olay hakkında ayrıntılar elde etmeye çalışacağız. Ve aklımda iki tane ihtimal beliriyor. Onları kullanacağız.”
O ihtimallerin ne olduğunu sormadı Shiliew, Mellyn’i tanıdığı kadarıyla sorusunu mutlaka görmezden gelecekti. Tekrar radyonun düğmesini sağa sola çevirmeye devam etti.
-“Sana kes şunu dedim. Arkana yaslan ve emniyet kemerini de tak.” Bu seferki kesin bir emirdi. Mellyn’i daha fazla kızdırmamak uğruna arkasına yaslandı ve emniyet kemerini taktı. Kollarını kavuşturup pencereden dışarı dikti gözlerini, binalar gözlerinin önünde kayıp gidiyordu.
-“Pekala. Yaralıların hepsi aynı hastanelere konulmamış. Daha çabuk olmak adına ikiye ayrılalım mı dersin?” Bir an sustu genç kadın, sonra hızla ekledi: “Ama arabayı ben alırım, bilesin.”
Shiliew onun bu telaşı üzerine kıkırdadı ve tasasızca cevap verdi:
-“Bence tam tersine daha verimli iş çıkarabilmek uğruna beraber hareket etmeli ve konuşmalıyız. Birimizin kaçırdığını öbürümüz yakalar.”
-“Bunlar suçlu adamlar değiller, kurbanlar, Shiliew… Bu kadar şüpheci olm-“ Shiliew sertçe arkadaşının sözünü kesti.
-“Asla bilemezsin.”
* * *

Arabadan indikleri sırada bulutlar havayı öyle yoğun kaplamıştı ki, vakit henüz öğlen olmasına rağmen hava epey karanlıktı. Nitekim, yağmur da çiselemeye başlamıştı. Yağmurdan hiç haz etmeyen siyah saçlı adam, kendini gümüş rengi arabadan dışarı attığı gibi hastanenin geniş kapısına yöneldi.
Mellyn’in “Adli Tıp Uzmanı” kimliği sayesinde özel otoparkı kullanmaları mümkün olmuştu. Arabadan hala inmemiş olan kız, Shiliew ‘in geniş kapıdan içeri girdiğini görünce hafif bir iç çekti ve motoru durdurarak anahtarı çekti.

Hızlı bir şekilde kapıyı açtı, ardından arabayı kilitleyerek çiseleyen yağmurun altında hastanenin kapısına yürüdü, girişteki beton merdivenleri çıkarken siyah topuklu ayakkabıları takır tukur sesler çıkarıyordu. Dosyadan aldığı kağıt parçasını evden çıkmadan evvel katlayarak cebine koymuştu, eli koyu renkli kot pantolonunun cebine gitti ve katlanmış kağıdı çıkararak açtı. Planlarına göre, Shiliew ilk önce “Mark Tony”nin yanına girecekti, ve ondan bir süre sonra da, Mellyn gelecekti. Bordo hırkasının fermuarlı cebindeki telefon bir kere titredi ve durdu.

Mellyn gülümsemişti. Her şey plana göre ilerliyordu. Kapıdan girerken ona bir şeyler soran güvenlik görevlilerine kimliğini çıkararak gösterdi, görevlilerin sesi anında kesildi ve genç kadın onların suratına bile bakmadan içeri girdi. Sonuçta, görevlendirilmiş bir Adli Tıp Uzmanı’nı engelleyemezlerdi. Sakince Danışma kısmının önünden geçti, soracak hiçbir şeyi yoktu, hasta numarası dahil her şeyi biliyorlardı. Başı hafifçe önüne eğilmiş bir şekilde pek kasvetli görünen asansörlere ilerledi. Tekrar kağıdı kontrol etti. 8. kat. Asansör ağır ağır çıkarken de, kasvetli kokuyu hissederken de herhangi bir harekette bulunmadı. Alışkın olduğu ortamdan çok farklı değildi.

Kapılar garip sesler çıkararak yana kaydı, Mellyn de genellikle iş başındayken büründüğü o garip psikolojiye girdi. 406 numaralı odanın beyaz kapısını tıklatmaya bile gerek duymadan açtığında, yatağın başındaki koltukta oturan biri kafasını kaldırıp ona baktı.
Bu kişi, tabii ki Shiliew’di. Hafif gergin bir ifadeyle bakıştılar, ardından genç kadın hastanın yatağının öbür tarafındaki hiç de sağlam gözükmeyen koltuğa oturdu. Şimdi, ikisi de onlara soru sorarcasına bakan hastayla ilgileniyordu.

-“Merhaba Bay Tony. Fazla gerilmeyin, polis falan değiliz. Ben bu davaya atanmış bir avukatım, ve o bayan da yine bu davaya atanmış bir Adli Tıp Uzmanı.”
-“Adli Tıp Uzmanı mı?” diye sordu adam boğuk bir sesle. Mellyn onun bu gerginliği üzerine hafifçe gülümsedi;
-“Endişelenmeyin, siz ölmeden önce size otopsi yapacak değilim.” Sonra daha fazla oturmaya dayanamayarak ayağa kalktı. “Zaten otopsi de işimizin sadece minicik bir kısmı. Ben Shiliew’i dinleyecek, ardından gerekli izinleri elde ettikten sonra beyaz önlüğümü giyip birkaç şeye bakacağım. Biraz kan alma, yaranızı iyileşme aşamasındayken inceleme…”

Mark Tony, ellerindeki bilgilere göre 28 yaşındaydı ve epey iyi bir üniversiteden mezundu, kendi halinde bir avukata benziyordu. Adamın kahverengi saçları epey dağınıktı, ela gözlerinin altında da mor halkalar vardı. “Zor günler geçirmiş olsa gerek” diye düşünmeden edemedi, Mellyn.

-“Polisin ifade aldığını biliyoruz, Tony. Ancak şu anda bunları bir de senin ağzından duymam gerekiyor, avukatın olarak aynı ifadeyi ben de senin ağzından dinlemeliyim.” Adam bir elini boynunun kenarına koydu ve hafifçe zorlanarak kafasını yanında oturan siyah saçlı adama çevirdi, sonra çok hafifçe onaylayarak sordu;
-“Olanları mı bilmek istiyorsunuz, başka bir soru mu soracaksınız?”
-“Bana olanları anlatabilirseniz sevinirim.” Yaralı adam bir an duraksadı, sonra düşünceli bir ifadeyle anlatmaya başladı.
-“İşlerim her zaman yoğun olur ama o gün biraz daha sakindi. Çarşamba günüydü, gayet normal bir mesai bitişiydi. Çıktım, elimde bir tane dosya vardı-“ Shiliew onun sözünü kesti:
-“Ne dosyasıydı?”
-“Her zamanki davalarımdan biri.”
-“Saldırıya uğradığınızda, dosya çalındı mı? Mellyn! Bulunanlar arasında dosya var mıymış?” Adli Tıp Uzmanı elindeki kağıdı inceledi, inceledi ve başını yukarı aşağı salladı. “Evet, varmış, ama Mark Tony’nin baygın olarak bulunduğu yerden beş-altı metre daha ileride bulunmuş.” Bu bir açık olabilir, diye düşündü Shiliew. Mellyn de farklı bir düşüncede değildi.

Eğer, o dosyayı ele geçirmeleri mümkün olsaydı, polis incelemelerine izin verebilseydi… Mellyn, onu bir bahaneyle ele geçiremez miydi? Ya da kendisi?
-“Pekala. Anlatmaya devam edin Bay Tony.”
-“Arabam olmadığı için eve otobüsle gidiyordum. Durağa yürüyordum. Sonra…” Başını iki yana salladı. “Bir şeyler olduğuna eminim ama ne olduğunu hatırlamıyorum. Baygınlık geçirmemden bahsetmiyorum. Onu zaten hiç hatırlamıyorum. Baygınlık geçirdiğimi ve bayılmadan önce bir şeylerin olduğunu biliyorum, ama tam olarak hatırlayabilmiş değilim.” Mellyn ile Shiliew yüzlerinde garip bir ifadeyle birbirlerine baktılar, fakat Mellyn’in telefonunun şiddetle titreşmesinin çıkardığı garip ses o rahatsız anı bozdu. Kırmızı-siyah telefonu hızla kulağına götürdü genç kadın.

-“Evet?”
-“Mellyn. Ben Yuetsu. Gerekli izinleri aldım. İstediğin şeyleri aldıktan sonra temiz bir şekilde laboratuara getirmen gerekiyor. Hastanenin danışma bölümünden sana bir çeşit minyatür dondurucu verecekler, onu ben ayarlarım. Sen sadece avukatının ‘Yuetsu Kawashima’ olduğunu söyle, onlar anlayacaktır.”
-“Zamanlaman ilk defa mükemmeldi, Yuetsu.” Dedi Mellyn, ve karşı tarafın cevabını beklemeden telefonu kapattı. Arkasına dönüp doktorun açık yeşil renkteki dolabını karıştırmaya başladı, steril eldivenler ve araçlar çıkardı, ardından kenardaki askılıkta bulunan beyaz önlüğü üzerine geçirdi. Formaliteler her zaman önemliydi.

“Kan tahlili, yara incelemesi, minyatür dondurucunun alınması, raporlarının fotokopisinin çekilmesi,” diye tekrarlıyordu içinden sürekli. “Kan tahlili, yara incelemesi, minyatür dondurucunun alınması, raporlarının fotokopisinin çekilmesi.”

Şırıngaları ayarladı, ardından lastiği adamın kolunun üst kısmına dolayarak biraz bekledi. İnce iğne, adamın damarına yavaşça girdiğinde hafifçe tısladığını duydu. Şırınganın üst kısmını çektiğinde kanla doldu, pamuğu bastırması için adama vererek şırıngayı çekti ve kanı, steril şişeye boşalttı.

-“Yara işini sonra da hallederiz. Önce bunu laboratuara götürelim. Ayrıca, Tony’nin hala kansız olduğunu varsayarsak, acele etmeliyiz değil mi?”
Hızlıca toparlanıp odadan çıktıklarında, Shiliew ve Mellyn bakıştılar.
-“Elindeki dosyayla bulunduğu yer farklıymış.”
-“Bayılmadan önce düşürmüş olamaz mı?” diye sordu Mellyn.
-“Ama dosyayı ele geçirmeye çalışma ihtimalini göz ardı edemeyiz. O dosyaya ihtiyacımız var.”

İyi okumalar hepinize.

T______T albümü az satmış olabilir *-* ama olsun *-* bu karakteri nedense çok sevdim u.u *sns*
Diğer karakteri göremedim ama



yuetsuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu *-*

Aaa niye? Kyuusoku kim zannediyorsun?
Bu arada yeni bölümü ekledim. Off yine flood oldu ama.