Sebasçiyancıların mottosu sdklşf. Benim için de geçerli ahah

tamamen katılıyorum :buradabiseksiifadeolacaktı:

bu arada şu resim gerçek yamulmazsam

sebestian'ı yerim ben :3 gerçekten yemem o kadarda sapık değilim ama şu satanist konuşmalarınız hoşuma gitmedi söyliim ben satanistlerden nefret ederim ve inanın bana benim gibi birinin düşmanı olmak istmezsiniz bilmeyenler için söylüyorum satanist kedileri kesen gothic tiplere denir hani gothic olmada bişey yok ama onlar iyice abartan tipler bu yüzden sebastian'ı satanistlikle karıştırmayın ayrıca biliyorsunuz sebastian benim gibi kedilere hasta özelliklede kara kedilere bu yüzden sizin yerinizde olsam satanistlikle ilgili konuşmalar yapmazdım

Aman yarabbi.
painddle yetiiiiiiiş, yetiş buralara painddle

kızamıyorum.. ah kızamıyorum ah... ah... ay ölücem XD
Satanizmin ne olduğunu biz de biliyoruz u.u ama mottoya iyice bi bak.

Sebastian şeytansa biz satanistiz.

nöldüüü u.u

yetiştim nur u.u bi bakiyiim aldım mı seni diye. sormasan da alıcam seni falan


@dnb: onu görünce öldüm. sonra bacaklar nerde diye baktım. Sonra geniş kamera açısı gösterin noooluuuuurrr diye gökyüzüne doğru haykırdım

Bensiz olamaz, benide alın




Sanırım bu resimdeki gibi bir doujinshi vardı ama emin olamadım Onu okuyamadım hala o yüzden emin değilim

Evet bir doujinshiden olması lazım
Ben okudum onu ama o dj mi emin değilim

dnb_uchiha
O resmi bizle paylaştığın için ne kadar minnettarım sana anlatamam
Görmemiştim ben onu

evet o bi doujinshidendi ama şuan adını bende hatırlayamadım O_o
ayrıca reca ederim, görevimiz

resim mikemmel Cielin bacaklarını yiriiiing *claude mod on* Okuduğum en güzel görselleri olan doujinler kuroshitsujide var. Hani oturup çizimleri inceliyorum. Yano teyzenin de çizimleri o doujinleri gördükten sonra düzelmiştir zaten



Miss.Forever aldım seni


"Bu kadar mı zor geliyor yanımda kalmak?"
Diğer adam cevap vermeden Ciele bakmaya devam etti. Ama Ciel onun kızıl gözlerindeki gölgeleri görebiliyordu. Ruhunun saklandığı karanlıkta, bir şeyler kırılırken ayağa kalktı.

"Buraya gel."

İblis söylediğini yaptı. Cielin mavi gözlerinin kızıla döndüğünü görürken kaşlarını çattı. "Elini uzat."dedi Ciel, mührün bulunduğu eldivenli eli gösterirken.

Sebastian, elini uzattı, küçük eller avucu içine aldı diğerinin ellerini.

"Sonsuza kadar emrime uyacağına yemin edeceksin."Sebastian efendisine baktı. Başka bir şansı yoktu zaten. Yine de yemin etti. "Evet, lordum."

"Beni asla takip etme."

Ciel sonra iblisin elini bıraktı, adamın gözlerinde uzun zaman sonra ilk kez duyguları görürken gülümsediğinde, Sebastian, kırmızıdan dönüşen eşsiz mavilerde kederi gördü. "Bu senin son emrindi."

Sonra bir şeyler oldu, anılar akmaya başlarken, Sebastian, elindeki mührün bir iblise bile acı verecek şekilde yanmasıyla irkildi.

Bir çocuk. Ciel. "Ben uyuyuncaya kadar yanımda kal, Sebastian."
Ama sen her seferinde gittin.
Bense hep uyandım sen gittikten sonra.

"Size asla yalan söylemem lordum."
Söylemiştin. Tüm hayatımı bir yalanla kurdun, unuttun mu?

Bir sürü şey. Bir sürü cevap. Sebastian anıları görürken, bunca yıllık hayatında ilk defa verecek cevap bulamıyordu.

Beni asla istemediğim bir hayata sokan sendin. Bir iblisle anlaşıp hayatımı yalanlara kavuşturan sendin.

"Sonuna kadar yanınızda olacağım lordum."
Sonuna kadar yanımda olmanı istedim. Gözlerimi ölüm örtmüşken bile. Boğuldum, düştüm, kurtardın beni, çektin o sudan.

Sonra bir kez daha öldürdün beni.

"Size asla yalan söylemem lordum."
Yalan söyledin, Sebastian.

Anılar devam etti, Sebastiansa dinledi. Düşünceleri. Bir müddet sonra düşünceler de susunca çocuğun hatıraları akın etti.


Korktuğunda, yanında o varken cesaretlenişi..
Düşeceğini sandığında tutunacak birisinin olması..
Yalnızlığı.
Asla Sebastianın yüzüne söylemediği iltifatlar, asla söylemediği korkuları..
Ya birgün Sebastian giderse?

"Beni asla takip etme..."
"Bu senin son emrin, Sebastian.."

Bitmişti. Anılar bitmişti ve Ciel Sebastiana, hayatındaki en önemli kişiyi göstermişti.
Bunca zamandır kime tutunduğunu.
Bir intikama değil,
Ona.

Sebastianın görüşü yeniden açılırken, efendisini görmek için gözlerini açtı. Onu göremedi. Aklında birinin sesi yankılandı. "Kendine yeni bir isim bulabilirsin, Sebastian."

Elindeki yanma, azalır, sonra tamamen kaybolurken, Sebastian ne olduğunu görmek için eldivenini çıkarttı ve elinin yüzeyine baktı. Mühür kaybolmuştu. "Artık özgürsün. İstediğin de buydu, öyle değil mi?" Sebastian, şaşkın, özgürlüğünü kabul edemezken, aklındaki ses de tamamen kayboldu. Efendisinin sesi. İblis, içinde bir şeylerin acıdığını hissederken, odada yalnız, karşıya baktı.

Kapı hafifçe aralıktı, geride hafif bir bahar kokusu kalmıştı. Efendisinin kokusu.

Ciel gitmişti.