Eh tabii Gintama'nın saymakla bitiremediğimiz özellikleri arasında insanın moralini yerine getirmek, psikolojisini düzeltmek de var. Kim ''Gintoki'' dendiğinde gülümsemeden edebilir ki?
Evet böyle de güzel bir yere bağladım senin dediğini hehehe.

Gintamayı benim için özel kılan en önemli sebeb Gintoki ile çoğu özelliğimin bağdaşması
Gintama izlerken aldığım keyfi yüzde 70-80 oranında arttıran sebeb bu
Tabi diğerlerinin hakkını yememek lazım (kondou, kagura,...)

Şuna bakıp bakıp gülüyorum ya

daha izlememiş biri olarak benim için diğerlerinden farkı bütün shounenlerin çatpatda olsa kota dostu mediafire linleri olsada bunun yok. çok üzülüyorum

özellikle gintoki ilgimi çekmiştir bu animede
genelde shounen serilerinde kötü bir geçmişe sahip anime karakteri intikam bağımlısı olur, bütün dünyayla savaşır, tamamen çöker...
ama gintoki yaşadığı dünyadan en çok nefret etmesi gereken kişiyken (belki de takasugiden katsuradan daha çok) hepsine katlanıp dünyaya katlanmayı başardı. işte ana karakter farkı

Bana göre dünyanın en güzel animesi. İlk bölümünden bağlandım karakterlere. Konu açısında oldukça geniş yelpazeye sahip. Aksiyon , drama , komedi unsurlarını bir çok animeden daha iyi işliyor. Bölüm başında kahkahalar atarken , sonlarda gözlerimden yaş geliyor. Eminim ki dünyanın en "dolu" karakterine de sahip (bknz: Gintoki Sakata). Böyle bir anime Gintama.

Az önce 47 bölümü izledim. Gerçekten güzel anime. Tüm karakterleri sevdim. Her bölüm ayrı güzel.
Zor durumlarda birbirlerini geride bırakmalarına bayılıyorum.
Gintoki gibi süper bir karakterin olacağını hiç düşünmemiştim.
Yazmak istiyorum ama yazamıyorum gintama beni bekliyo, çok oyalandım.

gintama'nın en büyük farkı, tüm karakterlerinin arıza olmasıdır. bir tane bile keşke kavga ve savaş olmasa, insanlara birbirini incitmese diye zırlayanlar veya ben herkesi koruyacağım diye bağıranlar yok. ama en önemlisi, ana karakterlerin bu yük idealler peşinde koşmak yerine yabancısı oldukları bir dünyaya ayak uydurmaları işleniyor. bu konuyu rurouni kenshin'den daha iyi işliyorlar.

Hehe hortlatmak için mükemmel bir başlık buldum

İsmi lazım değil belli animelerle bu işe girince, Gintama önce size epey yabancı gelecek bir konsepte sahip. Yani ben bu animeyi yarı yolda bırakıp "Iyyy Gintama mı? O ne yhha?" cümlesini kuran insanları da gördüm. Ne diyim, canları sağolsun. Bana uzak Allah'a yakın olsunlar

Gintama'nın en büyük farkı, beni aynı anda hem en çok güldürüp hem de en sağlam ağlatan anime olma özelliğine sahip olması. Büyük şonenlerden Bleach ile başlamıştım ben anime yolculuğuma. (Aslında Death Note ve Samurai Champloo, bir de Last Exile'dır benim ilk animelerim ama ben Bleach kabul ediyorum, bir animeyi bütün boşluklarına, saçmalamalarına, filler'larına, artık bıkkınlık vermiş klişelerine rağmen takip edebiliyorsanız anime işine hakkaten girişmişsiniz demektir.) (Naçizane fikrim) Ama dönüp bakıyorum, Bleach'te beni kahkahalar attırarak güldürmüş tek bir sahne bulamıyorum. Aynı zamanda ağlamaktan tıkanmama sebep olmuş sahne de yok gibi. Şu hariç:



Naruto'ya geçelim. Tamam, onda beni çok sağlam ağlatan bir bölüm silsilesi var Ama yine kahkaha attığım herhangi bir sahnesini hatırlamıyorum.

Code Geass, Tokyo Magnitude 8.0, Clannad & AS, AnoHana, Steins;Gate. Bunlar benim boğazımda düğüm atmış animeler. Belki gülümsettiler ama kahkaha attırmadılar.

Tersten bakalım: Benim için Gintama'dan sonraki en sağlam komedi animesi olan Arakawa Under The Bridge: Gözümü yaşartan sahneler oldu ama hayatımı karartacak sahneleri olmadı. (Ama sağlam güldürür, garantili )

Benim naçizane fikrimdir ki bir insanı güldürmek, ağlatmaktan daha zor ve daha değerlidir. Ama ağlamak da güzeldir. İnsanın içini temizler, duygularına cila atar. Kahkaha da insanı gençleştirir, güzelleştirir, botoks yapar. İkisini ayrı ayrı yapan animeler, yapabilen animeler, hepsi başımın tacıdır. Ama ikisini aynı anda yapabilen çok az anime vardır. Benim için böyle olan tek bir anime vardır. O da Gintama. O yüzden hayatımın en özel animelerinden biridir. Anime macerama DN ile, Champloo ile, Bleach ile başlamış olabilirim: Samuray kılıcının tadına önce Mugen ile, Jin ile bakmış olabilirim. Ölümü Death Note'ta en acı şekilde, hemi de iki kere tatmış olabilirim. (ki çok daha kötülerini başka animelerde, daha acı şekillerde yine de yaşayacaktık zaten) Uzun, upuzun dövüşlerin zevkini Bleach ile çıkarmış olabilirim. Ama Gintama, sanki bunları ilk defa yaşıyormuşum gibi bana tekrar, ilk olmanın verdiği büyük ve paha biçilmez zevkle izletti. Hatta, ilk izleyişimin üstünden 3 sene geçtiği halde, şu son bir haftadır, 3 sene evvel izlediğim bölümleri tekrar izlediğimde, yine, YİNE, ilk defa izliyormuşum gibi beni güldürüyor, heyecanlandırıyor, ağlatıyor. Ve her bir karakteri, ailemin bir parçası gibi kendisini bana sevdirebiliyor. Bütün bunları yapabiliyorsa ben onu ne Bleach ile, ne Naruto'yla aynı kefeye koyamam, agalar! Gintama benim gizli cennetim, saklı bahçem, tatlı günahım Başka hiçbir animeye değişemeyeceğim aşkım.

Bir multifandom amv'sinde Gintoki'yi görüp, ne kadar güzel saçları var diye düşünüp araştırdığım ve kendisini keşfettiğim gün için Allah'a şükürler olsun.

Gereksiz yere çok duygusal bir yazı oldu, halbuki böyle planlamamıştım.