Karamsar değilim aksine baya umut verici olma gayretindeyim , birisi sizi üzüyor mu ? Ömrümüz taş çatlasın 90 yıl, ya işin sonu zaten ölüm ondan sonrası sonsuzluk , şu 90 sene içinde neden ben beni üzen kişilerle daha fazla muhatap olayım ? Onun yerine insanlık için ne yapabilirim diye kendime sormam gerek. İnsanlık için ne yapabilirim ? kendi alanımda kendimi geliştirip topluma fayda sağlayabilirim , en basitinden kimsenin hakkını almam. Şu kısacık 90 yıl (tabi ömür bilinmez) insanlarla uğraşmaya değmez, insanlıkla uğraşmaya değer ama ; fikirler, düşünceler, yazılar... Evrenin minyatürü olan insanı keşfetme zevki Her zaman olaylara birazcık dışarıdan bak ve insanların hangi tepkiyi ne sebeplerle verdiğine bak , uzun vadeli düşün, ruhunu besle o sonsuza kadar yaşayacak ama beden çok az bir süre diri kalıyor. Kimseye zarar verme , işleyeceğin eylemin sonunu hep düşün ve bak yaptığın şey bir insana dokunuyor mu ? Aklımdakiler biraz karışıktı üç kere yazıp sildim ama bunu içime sinmese de silmeyeceğim yani ''Dünya fani, ölüm ani, takılmasan bu kadar ne olur yani.'' Bu da değil de işte henüz felsefem yeni şekilleniyor, yaşıma vurun büyüklerim.