Benimki daha kötü benim gözlerin 4 renkli. en dışında koyu lacivert bir çizgi var. sonra yeşil geliyor biraz. Daha sonra grileşiyor ve kahverengi olarak bitiyor. Sanki gri bir at bir çayırın ortasında ishal olmuş gibi. Daha da kötüsü bazen kahverengi gözüküyor bazen yeşil.

Ve bu da benim itirafım! Nadide ülkemizin nadide insanları genellikle küçük kardeşleri varsa o kardeşi seni evlatlık aldık gibisinde korkuturlar. Benim ablam-abim olmadığı için ben o eksikliği kendi kendime doldurdum. Bütün sülalenin etrafımda pervane olmasına rağmen ben haftada EN AZ iki kere kapatırdım kendimi bir odaya "Ben evlatlık alındııııım. Kimse beni sevmiyoooooo!!! Böhüahaaaaaa" diye ağlardım. Neden? Çünkü ben hariç ailemdeki herkes koyu kahve gözlü. Ben de hemen orada "Aileler birbirine benzer ben benzemiyoruuuum." derdim. Babam da gelip beni kendime getirmeye çalışırdı saatlerce her seferinde. Valla benim gibi yaramaz bir çocuğa çok bile yapmış. Ben babamın yerinde olsam çakardım ağzımın ortasına otururdum aşaaa...

Neler neler yapmadım ki? 4 yaşımda halamın düğününde evden kaçtım, kendimi salona kitleyip babaanneme sinir krizleri geçirttim, defalarce penceren düşmekten son anda kurtuldum, dedemi aksak bacağına rağmen sokağın ortasında yapayalnız birakarak kalabığa karıştım... Ohoooo!

Ama herşeyi kendi başıma öğrendiğimi söyleyebilirim. Kaynayan reçelin bacağınızı yakıp yakamayacağını, bir civcivi 3. kattan aşağı atsak uçup uçamayacağını, salça hazırlanmakta olan bir kazanı karıştırmamamız gerekeceğini çünkü o kazanda sizi alnınızın ortasından şefkatle ısırabilecek bir arı olabileceğini...

Ama artık yaramaz değilim. Artık evde yalnız yalnız takılıyorum. Odamın pencerelerini ve perdelerini kesinlikle açmıyorum. Durmadan karanlıkta oturup, metal dinliyorum. Biliyorum dışarıdan hiç öyle görünmüyorum.

Gama, senle konuştuğum kadar Bloody ile de konuştum... He resmini yeni gördüm ama rüyam biraz eski... Birebir halini görmedim yani... Ama ilginçtir ki benziyordu...

Ayrıca sana gelirsek; belki de saydığım kişileri rüyamda öldürüyordum yani senin rüyamda olmaman hayır olabilir...

Bu arada gördüklerimi üç mesajda yazdım, sırf yer kaplasın diye... "Oh bitti" olayı ise basit bi espri...

Şu makyaj olayına geleyim bir de... Biri bana aldı yes... İyi de bu benim aşık olduğum anlamına gelmez... Aşık olduğum vakit "ya biri bana makyaj seti hediye etse de bi süslensem" gibi bi düşüncem yok...

O yazdığın telefon mevzusu herkes olabilir...

O yazdığım veciz sözler de (gerçi biri bana ait ) çok mu manidar yahu anlamadım gitti... Al işte ne güzel söz.. Biz almamız gereken derse bakalım...

Bir de Çarşamba'ya bu yaz da geldim ama denk gelememişiz işte sokaklarda filan nasip...

He benden son alıntıladığın söz pek de değişmediğimin bir kanıtı aslında ama hala da değiştin dersen tek şey deyim Gama: Yaş-lanıyorum...

Bu arada iyi ki takip etmiyorsun beni şu alıntılara bak yahu...

Not: O fanfic mevzusunu aramıyor değilim...

niye öldürüyordun sym

Öyle bir şey yok SanJi... Benimki misal...

Sym, bence Gama bu aralar fazla alıngan gibi. Belki ondan böyle şeyler yapıyor olabilir. Bizde eski Gama'yı istiyoruz! Eskiden daha çok " ve " kullanıyordun ama artık cool takılıyorsun.

İtiraf ediyorum her gün teşekkür sayısına bakıyorum. Kim teşekkür etmiş diye. O kadar alışkanlık oldu ki mesaj yazmadığım zamanlarda bile bakıyorum
Eskiden @Orihime vardı teşekkür eden o da gitti

Küçükken eğer yediğimiz şeyin çekirdeğini yutarsak içimizden ağaç çıkar sanıyordum. Bu yüzden hiç yutmazdım

Taksime arkadaşlarımla okuldan kaçıp gittiğim gündü ki bu ilk kaçışımdı. Otobüs tuttu. Çok fena tuttu. Öyle bir tuttu ki otobüsten indiğimizde saati sormak için yanımıza gelen gariban çocuğun üzerine midemdekileri çıkarttım. Üzgünüm çocuk gerçekten.

Küçükken Sihirli Annemde biryerlerden gerçek peri bulup oynattıklarını sanırdım.