| İtirafım Var! Sayfaya git: Önceki, 1, 2, 3 ... 67, 68, 69 |
Yazar
Mesaj
KinRyu
Otaku (Level 1)
Otaku (Level 1)
Konu: Yanıt: İtirafım Var!
mirai yazmış:
-Yıllardır tanıştığım insanların isimlerini bir kumbaraya atıyorum.
-Acaba yok olsam gittiğim ne zaman anlaşılır diye düşündüğüm çok an var bu yüzden bazen bir hayalete dönüşüyorum ama bu o kadar kısa sürüyor ki bir noktada tekrar insanlarla konuşmaya başlıyorum
-Her şeye ağlayabilirim bazen çok istediğim bir kitabı satın alınca bile saatlerce ağlayabiliyorum.
-Aralıksız yazma gibi bir rahatlama yöntemim var. Saatlerce aralıksız yazabilirim. Bu yüzden sevdiğim kitapların sevdiğim alıntılarını, film ve dizilerdeki replikleri yıllarca defterlere yazdım. Bazen o defterlerdeki yazıları başka defterlere tekrar geçirdim. Orta okuldan sonra ders notlarını sürekli yazma gibi bir alışkanlık edindim insanlar ders çalıştığımı düşünsede aslında müzik eşliğinde saatlerce sadece yazmak için ders notlarını yazdım.
-Acaba yok olsam gittiğim ne zaman anlaşılır diye düşündüğüm çok an var bu yüzden bazen bir hayalete dönüşüyorum ama bu o kadar kısa sürüyor ki bir noktada tekrar insanlarla konuşmaya başlıyorum
-Her şeye ağlayabilirim bazen çok istediğim bir kitabı satın alınca bile saatlerce ağlayabiliyorum.
-Aralıksız yazma gibi bir rahatlama yöntemim var. Saatlerce aralıksız yazabilirim. Bu yüzden sevdiğim kitapların sevdiğim alıntılarını, film ve dizilerdeki replikleri yıllarca defterlere yazdım. Bazen o defterlerdeki yazıları başka defterlere tekrar geçirdim. Orta okuldan sonra ders notlarını sürekli yazma gibi bir alışkanlık edindim insanlar ders çalıştığımı düşünsede aslında müzik eşliğinde saatlerce sadece yazmak için ders notlarını yazdım.
başkalarının da benim gibi manyak olduğunu görmek çok tuhaf olacak şekilde güzel bu yüzden iyi bir konu 
Su içmek, yürümek dahil her şey de farklı ve yeni bir şeyler yapmak istiyorum çünkü sıradanlıktan otonomluktan çok korkuyorum. Marketten evime gidecekken iki yol oluyo' soldan gitsem daha kısa yol oluyo' fakat farklı bir şey yapmak istediğim için sağdan gidiyorum yarın ise farklı şeyler yapıp sağdan gittiğim için farklının farklısı olmak için soldan gidiyorum bir diğer gün ise ne yapacağımı şaşırıp birkaç dakika bir sağa bir sola dönüp nereden gideceğimi kestiremeyip herhangi yoldan gitmem için neden bulana kadar bekliyorum.
25 Hzr 2022 7:43
Bu mesaja teşekkür edenler (1 kişi): mirai
Aya
Otaku (Level 4)
Otaku (Level 4)
Konu: Yanıt: İtirafım Var! Mimicked Distortion yazmış:
Aya yazmış:
Alenessa yazmış:
Aya yazmış:
Anka24 yazmış:
Alenessa yazmış:
Söylemeden duramayacağım teşekkürü bu satıra verdim.
Alt satıra değil.
Tabi gençsiniz. Bakmakla yükümlü olduğunuz aileniz, hastanız yok. Benim babam da memur ama o işin monotonluğundan değil işinin çok stresli olmasından, müdürünün sürekli kızıp da birşey söyleyememesinden şikayetçi. Bi ağzını açsa zaten yerine başka biri de hazır. Çocukları daha iyi bir eğitim alsın diye yapıyor bunu
Belki duymuşsunuzdur fedakarlık kavramını falan. Memur insanlar da sırf sevdikleri aileleri için kendilerini harap ediyorlar. Eskiden ben de küçümserdim liseden ayrılıp direk iş hayatına atılan arkadaşlarımı. Biliyor musun onun evdeki halini. Babası ölmüştür, annesi ve kardeşlerinin sorumluluğunu genç yaşta almak zorunda kalmıştır. Bir fedakarlıktır bu. Kendi keyfini, hayatım çok monoton off gibi şeyleri akıllarından bile geçiremezler.
Kızmıyorum tabiki de. Herkesin hayatı aynı değil ki.
Güzel acındırma. Eminim o zor durumdaki insanlar bu acındırma sayesinde kurtulmuşlardır. Toplumdaki çoğu insan bunların farkında ama sence birşey yapıyorlar mı ? Sanmıyorum,fazla bişi yapmazlar,yapamazlar.En fazla yardım kuruluşları yada gücü başka hayatları kontrol etmeye yetebilenler birşey yapabilir.Her bireyin derdi,hayat zorluğu kendinedir.Ne kadar hümanist,yardımsever,fedakar olsanız da,bir sınır muhakkak vardır.Ayrıca insan seçeneklerini kendisi oluşturabilir,oluşturmayı beceremezse,varolan şeye mahkumdur.
Şimdi o babası ölmüş,annesi ve kızkardeşlerinin sorumluluğunu genç yaşta almış aynı zamanda okumayı bırakmış insanı ele alalım. Tamam durumu vahim ama ilk hatası okumayı bırakmak olmuş. Okumaya parası mı yok ? Etrafta bir sürü destek olcak vakıf var,arayıp da bulamaması garip olurmuş. En azından ankarada ve istanbulda bu vakıflara bolca rastladım,tanıdığım kötü durumdaki insanlarda oralardan destek aldı. Hatta şu da var,o vakıflar ailenin durumuna da destek çıkabilirler,öyle birşeyi duymuştum arkadaştan,tam hatırlamıyorum. Sonra annesi ve kızkardeşlerine geçelim,kız kardeşleri okumak için parasızsa,ilk anlattığım durumu kullanabilirler.Annesi de iş bulabilir,tabi fiziksel olarak çalışmaya uygunsa. Çocukların (x bireyi ve kardeşleri) sınavlar konusunda başarılıysa,burslu bile okuyabilirler.Tek yapması gereken,ilahi bir güce sırt dayamayıp,işleri kendi yapması. Yani bunlar kısa ve basit örnekler. Ha ülke kötü durumda olabilir,ama hala insani görevlerini yapan insanlar mevcut. Gidipte "Bu ülkede böyle şeyler mümkün mü hacım?" gibi şeyler demek gereksiz.
İnsan o kadar mükemmel bir canlıdır ki,bildiğin kadarıyla tanrılar yaratabiliyor,bunu niye yapamasın ?
Ve evet,orada bahsettiğin acındırma dışında,bir sürü kötü durum var.İnsanlar bunun farkında . Dediğim gibi,insanlar kendi seçeneklerini yaratabilir,baban memur olmak istemiş. Bunun için eğitim almış,yada kazara memur olmuş (?). Bu seçeneği kendisi mümkün kılmış.Sanma ki ben Ali Ağaoğlu tarzı yaşıyorum yada türevleri,biraz özel olucak ama kazandığım para,ailemde ihtiyacı olanlara gidiyor,daha doğrusu gidiyordu.
Senin orada acındırmanı da ekleyerek tiye aldığın düşünceme karşılık iyi bir açıklama yapmış olduğumu düşünüyorum. Başkasının düşüncesine saygı duymak vardır,üstü kapalı da olsa saldırmamak gerekir. En azından bunu severim,bunu yapana da saygı duyarım.
Şu yazdığım yazıya büyük ihtimal karşı çıkanlar,kabul etmeyenler muhakkak olucaktır. Ne saçmalıyor bu diyecek eminim en az 1 kişi vardır. Düşünceme saygı duyduğunuz sürece bende sizin düşüncenize saygılıyım.
Ve evet,şuan ki derdim şu monotonluk mevzusunun derinine inmek.Genciz tabi,ne olucak.Hayat bize güzel (!)
Acındırma yapmak gibi bir fikrim yoktu öncelikle şunu söylemek isterim.
Vakıflar konusunda da haklısın. Vakıflardan destek alanlar da gördüm. Burs konusuna gelince herkesin bir kapasitesi var. Herkes kazanamıyor.
Gerçekten de çok zeki olup da burslu okuduğu okulu bırakan da gördüm. Öğrenilmiş çaresizlik dedikleri bu olsa gerek.
Monotonluk konusunu farklı bir yere çektiğimi de kabul ediyorum. Ama insanların yaptıkları işler de küçümsenildiğini düşündüm. İnsanlar kendi hayallerini bırakıp başkaları için didindikleri işlerde kendi sıkıntılarını bile düşünmüyor
Sürekli havyar yiyen insan da bir süre sonra sıkılır. Tek sorun bu olsa (Pardon gene acındırma yaptım galiba
)
Bursun kapasite ile olan kısmı alternatiftir,parasızlıktan da gayet iyi hoş burs veriyorlar.Gerçekten de "çok zeki" olup da burslu okuduğu okulu bırakan kişiden tırnak içindeki kısma şüpheyle bakılması mantıklı olur gibime geldi. Süreklilik bir yerden sonra sıkabilir. Ama sadece "-bilir" , huzurlu yaşamdan sıkılan kişilerde anormallik söz konusu.Tabi kime göre ne normal o konu tartışılır,ama benimsenmiş insan doğasında,huzur ve mutluluk insanın en temel ve değişmeyen idealidir. Farklı açılardan ideallerde buna çıkar.
yazmasam hiç rahat edemeyeceğim. şu arkadaş hayatta ne başarmış çok merak ediyorum. genel olarak yazdığı mesajlar da pek iç acıcı değilmiş :/ bir de o kadar kibarmışım ki düşüncene saygı duyuyorum anlamında mesajına teşekür etmişim.
ayrıca genç arkadaşlara sözüm memuriyet öyle sıkıcı da değil merak etmeyin. hayatı nasıl yaşayacağını bilirseniz küçük yerde, küçücük şeylerle de mutlu olursunuz. sen başarı odaklısındır, ben ailem mutlu olsun ben de mutlu olayım odaklıyımdır. herkesin bakış acısı cok farklı, iyiki de farklı. ha hayatta karma var, kader var, basiretsizlik var, zor sorumluluklar var. en akıllısının bile basiretinin bağlı olduğu göremediği çok şey var oturup örnek yazıp zaman harcamama gerek yok. illaki herkesin böyle tanıdıkları var. insanız. insanlar bilgisayar değil ki kendisi için en uygun olanını düşünsün. ama insan öyle değilki kalp acısından idrak kapasitesi zayıflayabiliyor. boşuna mecnun deli olmadı.
ha şu arkadaşa o zaman da kıldım ama insan isteyince istediğini alır sözünü yıllarca aklımdan geçti durdu ki aradan kaç yıl geçmiş bana hala oturup yazı yazdırıyor. gerçekten öyle mi diye çok düşündüm . o zamanlar forumcuların pek beğenmediği memuriyet için çabalayan bir işsizdim. şimdi müdürlüğü hedefliyorum. hayatımın aşkı ile birlikte olmak benim için tüm zenginliklere yetiyor. bunu çok içten söylüyorum. gerçekten insan isteyince bir şeyleri alabiliyor. ben tabi daha spitüalist anlamda da bu şekilde bakıyorum.
bana birşeyleri farketmemi sağladığınız için teşekür ederim. aynı farkındalığı zor kişilik sahipleri de inşallah çok ileri yaşlara kalmadan erkenden öğreniyordur.
18 Tem 2022 20:00
Bu mesaja teşekkür edenler (1 kişi): KinRyu
  |
|
| 69. sayfa (Toplam 69 sayfa) [ 682 mesaj ] |
| Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |