Teşekkür ederim Cute_Poet. Evet, abarttım resim olayını biraz . . Ama coolluk değil benimkisi sadece sefillik . Cool olan Cevrik, her daim bir numara zaten.

* Cevriye kedimin ismi. Cevrik diyorum, Cevo diyorum, kızım diyorum...

Sigara dediğin gibi illet birşey. Neler denemedim ki bırakmak için: Videolar, kitaplar, birilerine sözler vermeler, lolipoplar, sakızlar... Hatta Allen Carr'ın yöntemini bile denedim ama nafile. İlerde imkanım olursa aynı şahsın İstanbul'da bir şubesi var -bırakmak isteyenler için- ona başvurmayı planlıyorum. Gerçekten kitabı sayesinde çok yaklaşmıştım. Bayağı ikna edici bir yolu var ama yine de bende işe yaramadı. Ne yapalım profesyonel yardım gerekiyor.

Eskiden ne güzeldi sigarasız güne başlayıp keyiflice vaktini geçirmek. Ama şimdi öyle oldu ki sigarasız kendimi neşelendirecek bir şey bile bulamıyorum. Yazarken, sohbet ederken hatta utanarak söylüyorum spordan sonra salondan çıkınca ilk işim sigara yakmak oluyor. En çokta ona yanıyorum. Kasınıyorum, hoplayıp zıplıyorum, vücudumu zorlayacak işlerde bulunuyorum, büyük miktarda acı çekiyorum sonrasında gidip bir sigara yakıp hepsini rezil ediyorum. Biraz garip gelebilir ama sigara olmadığında yeterli keyifliliği sağlayamayacağımı düşünüp çevremin benden uzaklaşmasından korkuyorum. Bir bütün olduk artık, insan gibi içsem sorun değilde onu da nasıl abarttığımı bir bilsen üzülürsün benim için. Utandığım için kaç paket olduğunu söylemiyorum. . Off ki of. Yani güne -1 motivasyonla başlamak bir kötü, onsuz hayat olmaz demek ikinci bir kötülük oldu benim için. Komiktir birden bir şey olmaz, ikiden olmaz, üçten olmaz derken paket oldu şimdi paketler oldu. İnsanlarla konuşmak için bile ihtiyaç haline geldi. Sigara olmazsa insanlar benden hoşlanmaz ilk aklıma gelen şey . Aslında hepsi insanın kafasında oluşan güdülenme ötesi bir şey değil ama oluyor işte. . Tekrar sigara olmadan konuşabilmek, yazabilmek, okuyabilmek isterdim.