"Seni ıslatacak değilim mi?" buda ne demek oluyordu şimdi. Dante açık bir şekilde kunaisini gösterirken karşısındakinin bunu bir tehdit olarak algılamasını beklerken hiç beklemediği bir tepki ile karşılaşmıştı. O hasta gibi soluk suratındaki gülümseme yetmezmiş gibi birde yanına sıçramıştı. Dante beklemediği bu davranış karşısında kararsız kalmıştı. Elindeki kunai sımsıkı avucunun içinde gitgide terden ıslanmaya başlamıştı. Normal şartlarda böyle bir hareketin karşılığında karşısındaki çoktan suratına yumruğu yerdi ama şuan bulunduğu durumda nedense içini garip bir duygu kaplamıştı. Karşısındakini tehdit olarak algılamıyordu ama yinede gardını düşüremezdi.

Dante bir adım geriledikten sonra elindeki kunasini bırakmadan karşısındakini süzmeye başladı. Bu yabancı kim olabilirdi, bu ormanda ne işi vardı ve neden hiç tanımadığı bir shinobi karşısında bu kadar rahat hareketler sergileyebiliyordu. Bunun arkasında bir oyun mu vardı yoksa?

Dante'nin önünde iki seçenek vardı; ya bu garip shinobiyi takmadan oradan uzaklaşacaktı, ya da işin içinde bir risk olmasına karşı burada kalıp neler olduğunu anlayacaktı. Dante büyük bir kararsızlığın içinde kaybolmaya başlamıştı. Ne yapmalıydı acaba. Kısa bir süre düşündükten sonra kararını vermişti. Uzun süredir Kiride hiç arkadaşı olmadan uzun yıllar geçirmişti ve bitmeyen kabusları da arkasını bırakmıyordu. Belkide burada kalıp bu garip kişiyle biraz zaman geçirirse kafası dağılırdı. Zaten ormana bunun için gelmemişmiydi. Hem ne olabilirdi ki?

Dante kunaisini yavaşça arka cebine koyup karşısındaki yabancıya doğru yaklaştı. Suratına zoraki bir gülümseme yerleştirdikten sonra Tam "merhaba" demek için ağzını açmışken ormanın içinden gelen dal kırılması sesi ile irkildi ve büyük bir hızla geriye sıçradı.

Neler oluyordu, yoksa tuzağamı düşüştü? Karşısındakinin rahat hareketlerinin arkasında bir ortak mı gizliydi? Dante endişelenmeye başlamıştı. Henüz teri kuramamış olan elini arka cebine atarak kunaisini hızlı bir şekilde çekti ve sesin geldiği yöne doğru gardını aldı.

''Lanet olsun farkettiler!'' ağaçtan zıplayarak ikisinin yanına gelir.Karşısındakiler daha çocuktur fakat geçmişinde yaşadıkları kimseye karşı gardını indirmemesini öğretmiştir ona.Ayrıca Kanlı Köy dışarıdan gelenleri iyi karşılamaz.

İlk önce bakışını Dante'e, sonra da Dumatra'ya çevirir.''İçlerindeki Ryoshi değil ama Ryoshi'nin tek başına olup olmadığını bilmiyorum.Bunlar onun işbirlikçisi olabilir.'' diye içinden geçirir Makio ve sesli olarak:

''Ben Konohalı Jounin Aburame Makio,köyümüzden kaçak bir ninjanın izini sürüyorum.En son bu ormanın yakınlarında görülmüş.Yanında bir köpeği ve iki yanağındada simetrik kırmızı bir işaret olması lazım.Lütfen şüpheli birşey sezdiyseniz bilgilendirin''

Dumatra'nın garip fakat içten davranışları, Dante'nin şüpheci doğasını bir an olsun aşabilmişti ve muhtemel bir dostluk görünüyordu ufukta. Fakat shinobi dünyasında hiçbir dostluk böyle basit bir şekilde başlamazdı, tam da bunu haklı çıkarırcasına kırılan dal yerlerine koyulan silahların yeniden hazır hale gelmesine neden olmuştu. Bir an sonra yanlarında biten Jounin ise belli ki bu ikiliyle tek başına başa çıkabileceğine inanıyordu. Nehir sanki bu garip karşılaşmayı izlemek için yavaşlamıştı, kuşlar ise biraz endişeli biraz meraklı bir şekilde tünemişti yakındaki ağaçların dallarına. Etrafta uçuşan kara renkli minik böcekleri ise yalnızca çok iyi gözlere sahip olanlar görebilirdi, ya da o böceklerle arasında bağ olanlar. Riyoshi'nin ise ne yapacağını kestirmek mümkün görünmüyordu.

Dumatra yine hazırlıksız yakalanmıştı. Bugün bu 2'dir oluyordu. Dumatra herşeye güvenen karakterine biraz kızsa da, her zaman gizli güçler tarafından korunduğuna inanmıştı. Nitekim su elementi zihnin algılayamadığı olayları içgüdüsel olarak algılar ve farkında olmadan gardını takınabilirdi. Dumatra'yı güçlü kılan da zihninden çok içgüdüleriydi.

Dumatra sesin olduğu yere yöneldi. Karşısında duran tepkisiz ve ruhsuz bir adamın tekiydi. Dumatra oldum olası böyle adamlardan nefret etmişti. Bu insanlar için görev hep önce gelirdi ve diğer insanları yok edilmesi gereken engeller olarak görürlerdi. Dumatra yüzünü buruşturdu ve o esnada adam konuştu.

Ağaçların arasında yanına sıçrayan ikinci bir yabancı. Bu ormanda neler oluyordu? Kafasını dinlemek için geldiği bu sözde ıssız orman yarım gününü dolduramadan panayır alanına dönmüştü. Dante etrafında olanlara anlam vermekte iyice zorlanmaya başlamıştı.

Dante bir süre karşısındaki bu yeni gelen yabancıyı süzdü. Diğerine göre daha güçlü ve yaşlı görünüyordu. üzerindeki pardüse ve siyah gözlükleri ile gizemli bir duruş sergiliyordu. Onu daha önce Kiri de görmediğinden emindi, tıpkı az önce karşılaştığı yabancı gibi. Buda ikisinin ortak olma olasılığını arttırıyordu. Dante bakışlarını karşısındaki yabancıda uzaklaştırarak, şimdi yanında kalan soluk benizliyi incelemeye başladı. O, hala rahat tavrını koruyordu ama bu sefer suratındaki gülümsemenin yerini bir tiksinti ifadesi almıştı Demek ki aralarında bir ortaklık yoktu.

Dante gardını düşürmeden hafifçe yanındaki shinobiye doğru kaydı. Karşısında durun bu gizemli kişidense, yanındaki yabancı daha güven vericiydi. Rakibine doğru sivri ucu dönük olan kunaisini yavaşça parmağında döndürerek avucunun içerisinde savunma pozisyonuna soktu. Karşısındaki yabancı birşeyler yapmaya hazırlanıyordu ve ne kadar güçlü olursa olsun savaşmadan pes etmeyecekti. Dante kafasında türlü planlar kurarken karşısındaki yabancı ortamdaki sinir bozucu sessizliği bozarak konuşmaya başladı.

Dante, karşısındaki yabancının sözlerini dikkatle dinledi. Konahalı bir jounin, kaçak bir ninjanın peşindeydi. Kiri'nin ormanlarında tek başına ava çıktığına göre aradığı kaçak önemli bir kişi olmalıydı. Çünkü Kiride yabancılar pek hoş karşılanmazdı. Gerçeği öğrendiğine göre artık karşısındaki bu konohalı jounini tehdit olarak göremeyi bırakabilirdi. Elindeki kunaisini cebine koyduktan sonra konuşmaya başladı.

"Henüz senden başka şüpheli görmedim Konahalı Makio. Biz arkadaşım ile birlikte biraz antreman yapmak için ormana gelmiş birer geniniz, kaçak ninjalar ile işimiz olmaz." dedikten sonra başını yanındaki yabancıya doğru çevirip göz kırptı.

Dumatra kendine hakim olamayıp gülümsedi. Artık yalnız değildi. Hayat onun için daha bir anlam kazanmaya başlıyordu. Bu yeni yoldaşıyla beraber nice savaşlarda yer alacaklarını hissediyordu. İçgüdüleri onu yine yanıltmamıştı.

Dumatra kahverengi yeleğinin altında gizlediği çok amaçlı siyah kemerinin cebinde bir çok silah gizlemekteydi. Onu ilk görenler hafif, soluk ve cansız bir shinobi sanıp genelde yanılgıya düşebilirlerdi. Fakat Dumatra gerek duymadığı zaman asla haraket etmezdi. En doğru zamanı bekleyip en az hareketle işini bitirmeyi severdi.

Şimdi olacakları bekliyordu. Makio'nun hareketlerine göre davranacaktı.

''Anladım, rahatsızlık verdiğim için özür dilerim''der fakat tam o sırada Dante'nin kunaisi gözüne çarpar.''Bu o kunai, o lanet çölde karşılaştığım kiri ninjasındakinin elinde olan...''der içinden.Gözlerini şaşkınlıkla büyütmüştür fakat gözlükleri olduğu için belli olmaz.Belli etmeden oradan gider.Oradan biraz uzaklaşır ve Ryoshi'nin gözünün önünden bir böcek geçmiştir.Ve o böcek Makio'ya doğru gider fakat ormanın çok uzağında olduğu için gelmesi biraz zaman alıyordur.

yuurei tedirgin olmaya başladı riyoshi de öyle . çok farklı kokular alıyordu çok kişi çok bela dedi. gizlice agaçtan inmeye başladı fakat kuruyan bir dal ayağının kaymasına neden oldu agaçtan düşerken kunaisini ağaca batırıp kendini frenledi.
'hala şansım var ' dedi kendine. yuurei hayalet modundan çoktan çıkmıştı riyoshi ona havlama dedi ve köpek yatıp sahibini izlemeye başladı. yavaşça indi artık 2 değil 3 kişi idiler. nasıl bir beladır . gölge klon sürünerek riyoshinin zıttı yönündeydi artık. kalbi hızlı çarpmaya başladı . yuurei çoktan böcekleri fark etmişti yuvarlak çiziyordu, ısırmaya çalışıyordu. riyoshi yanlış görmedi evet o adamlardan biri sisten di diğerinin işaretini göremedi. çantasını çıkardı ve 1 ay önce öldürdüğü hileci bir seyyahın cübbesini giydi. ' yuurei onu bıraktığım yerden yanıma getirmişti ne akıllı köpekmiş!' dedi. cübbeyi giydi çantasını önüne çekti bu onda göbek görüntüsü yaratıyordu.yuurenin boynundaki gümüş işaretlerinden görüntüsüne baktı inşallah olur dedi ve yabancıların yanına gitmeye çalışacaktı . dumatra ve danteyi ilk kez görüyordu ,diğer yabancıyı bir yerden tanıyordu ama. 'evet evet hokagenin usta ajanlarından makio olabilr mi? gerçekten peşimden mi geldi ... olamaz böcek böcek makio kesinlikle o ve beni öğrenecek kahrolasıca burdan çıkmalıyım der seyyehın cübbesin tekrar çantasına koyar ve yuureinin sırtına biner köpek hızla makionun bulunduğu konumun arkasına geçer biraz daha uzaktadır. aynı anda makio avcunu açar küçük siyah bir nokta parmağına konar. riyoshi yuureiden iner ve ona saklan der köpek tekrar hayalet gibi olur. 'hımm izini sürecek olursak burdan geçmiş eğer makio ise bir daha geçmez aynı yoldan 2.kez geçmeyi hiç istemez olmalı. onun hakkında bu kadar bilgiyi nerden öğrendi o eski bir shinobi.galiba arda konuştuğu tiplerden biri onu tanıyordu o anlatmış olmalıydı.

riyoshi içinden 'köpekler böceklerden hızlıdır, bu iyi' der ve gülümser. riyoshi bir çıtırdı duyar ve kılıcını çeker biraz yanında gölge klonu durmaktadır. gerçekten tedirgin oldu. aklına bir plan geldi gölge klon artık kendini biraz belli edecek şekilde kaçar ve makionun lanet böceklerinden 2 si önünden geçer .avuçlarına alır böcekleri ve daha hızlı koşar. makiodan uzaklaştığını anlayınca böcekleri avucundan bırakır ve agaçlardan gittiğini sanması için biraz ilerde 2 dal parçası kırar. artık bu yönden gelicekler.klon kayıp olur.

riyoshi ilk gördüğü 2 shinobiden yardım isteyecektir onlara saldırmayacam der.biraz daha düşünmeliyim der biri sisten, fakat yuurei tekrar moddan çıkmıştır. dumatraya karşı köpek iyi şeyler hissediyordu. ondan yardım gelebileceğine inandırdı riyoshi bir tek yuureiye güvenebilirdi.

makio bir anda 2 böceğini görür onlardan haber almıştır.içinden' yemi yuttu' dedi bu taktiği sunagakureli bir kaçaktan öğrenmiştim klonu uzaklaştıracak ve agaçlara bir kaç iz bırakacaksın demişti doğruymuş. makio uzaklaşmaya başladı fakat o bu yemi yutmayabilir yada ağaçların oradan geri dönebilir . şans bu gün daha kaç kere yardım edecek bana dedi riyoshi.

Makio izi sürerken sonunda bir dal parçasına rastlar.''Son görüldüğü yerden bu kadar tedbirsiz gitmesi biraz tuhaf.Ama belki de benim böceklerimi farketmemiştir.Keşke yanıma sezgisel anlamda başarılı bir ninja alsaydım, benim jutsu'larım Inuzuka'nın sezgileriyle yarışamaz.Herneyse, ormanın her rotasına böceklerden yollamalıyım, yükseklerden uçurtmalıyım ki ağaçlar onların yönünü şaşırtmasın.Ayrıca farkedilme oranıda düşülür'' diye geçirir içinden.''Oradaki çocuklardan beyaz saçlı olanı Kirigakure'dendi bunda sorun yoktu fakat o yanındakinin ninja bandı yoktu.Ayrıca giyimiyse pek Kirigakure geninlerinin giydiği şeyler değildi.Acaba Ryoshi'nin işbirlikçilerimi?Kötü şeyler seziyorum.''

Kırık dal parçasından referans alarak ilerleyen Makio, ormanın her rotasına böceklerinide yaymıştır.Ve Dante ile Dumatra'nın bulunduğu yerin yakınlarınaysa önlem amaçlı yerleştirdiği böcekler duruyordu.Tam o sırada iki böcek gelir ve Makio'nun yanağına konup biraz beklerler, sonraysa tekrar kıyafetinin içine girerler.''Anladım,demek beni farketti ve böcekleri ele geçirip uzaklaşınca serbest bıraktı.Ve bu yönde kırık dal parçaları bıraktı.''Bu tür hatalara ortalamanın altındaki ninjalar bile düşmez.Bunu özellikle bu yöne doğru gideyim diye yaptı.Ne yazık ki böceklerimi farketmediği seçeneği artık yok.''