9. bölüm olarak yayınlanan güncel bölümle birlikte, Komaba-san'a artık elveda. Evdekilerde elden gidince gariplerim dımdızlak kaldı. Hachiken yavrum da yardım edeceğim diye kendini paralıyor ama işin içine girince yapılacak pek bir şey olmadığını anlamaya başladı.

Bu iki bölümdür çok üzülüyorum.



Bu serideki en sevdiğim yan gerçekçiliği. Hani bölümü izlerken diyorsun, ulan bir şey olur mutlu bir sona gidilir ama o kadar hayatın içindenki, o düşünülen manga/anime abartıları gerçekleşmiyor ve seriye ayrı bir değer katıyor. Abartı yok, gerçeklik var. Yani anime/manga 'lardaki gerçeklik ne kadar olursa...

Ve bölümde çarpıcı sahnelerden biri de;



Bölümü izleyen ne demek istediğimi gayet iyi anlayacaktır. xD


Kapat kapıyı kapat.



Ve son olarak;

"Ne olursa olsun her zaman yanındayım..."


Ahh ahh... Bekle beni Sapporo, Hokkaido, Oosaka...