Boş gezenin boş kalfası bir Tanrı. Çok güçlü ama aynı zamanda çok sorumsuz. Hayalci. Yer yer tembel. Umursamaz. Eğlenceli. Ciddileştiğinde korkutucu. Ve anlaşılmaz. Sırlarla dolu. Geçmişi kanlı. Bir savaş Tanrısı. Öldürmüş, hem de defalarca. O geçmişi arkasında bırakmaya çalışıyor. Önce bir kızla karşılaşıyor. Aklı başında diyebileceğimiz bir kız. Grubun "düz adamı". Kızın başı bizimki yüzünden belaya giriyor. Bizimki de ister istemez yardım etmek zorunda kalıyor. Sonra da bir çocuk. Bir velet ki evlere şenlik. Aralarında çok sağlam bir ilişki kuruluyor, derhal! Ve tabii ki geçmişten gelen bir düşman.

Yato, Gintoki ise; Hiyorin de azıcık Şinpaçi. Şinpaçi Gintoki'ye nasıl hayransa ama aynı zamanda yer yer ona nasıl uyuz oluyorsa ancak ona olan güvenini nasıl asla kaybetmiyorsa Hiyorin de Yato'ya karşı aynen öyle. Ve Yukki de Kagura. Gintoki ile Kagura arasındaki bağ nasıl bir baba-kız ilişkisi ise Yato-Yukki arasında temelleri atılan bu dostluk da zaman içinde bir ağabey-kardeş hatta baba-oğul ilişkisine gebe. Üstelik bir de Takasugi'miz var şimdiden, nur topu gibi.