Nurarihyon No Mago Sennen Makyou Sayfaya git: Önceki, 1, 2 |
Yazar
Mesaj


3. sezon 2011 yazına duyrulmuş neden çıkmamış. yada böyle sormak daha iyi-> ne zaman çıkar?
güzel anime yapmışlar 3. sezonu bulamayınca üzüldüm.
nura keratasınıda sevdim biraz artiz falan ama özünde iyi çocuk.
hatta deli kanlının hası
bide biraz yaşını büyük yapsalarmış iyi olcakmış yüzlerce yıllık yokailer 12 yaşında çocuktan dayak yiyolar. hani her kez tamam da gyuki nasıl yer öncelikle adam king adam adam ya
güzel anime yapmışlar 3. sezonu bulamayınca üzüldüm.
nura keratasınıda sevdim biraz artiz falan ama özünde iyi çocuk.

bide biraz yaşını büyük yapsalarmış iyi olcakmış yüzlerce yıllık yokailer 12 yaşında çocuktan dayak yiyolar. hani her kez tamam da gyuki nasıl yer öncelikle adam king adam adam ya
Bu mesaja teşekkür edenler (1 kişi): Lost Control
Ben bu animeye 2011 ağustosunda başlamışım. Ve ilk 6 bölümünü izleyip bırakmışım. Neden? Çok net hatırlıyorum "fear" olayını çözemediğim ve çözememe durumunu da İngilizce çeviriye yüklediğim için. "Anlamıyom ben bu animeyi yhaaaa" diyerekten koşarak uzaklaşmış ve "hold on" listesine eklemiştim.
Gintama bitip de beni sonsuz bir boşluğa gark edince yeni anime arayışına girdim. Bir ara anime filmleri izlemeye niyetlendim, sonra 2 saat bilgisayar başına oturmak zor gelince hadi dedim, yarım bıraktıklarıma döneyim. Kendimi bir türlü Mirai Nikki ya da Sword Art Online izlemeye ikna edemeyince de aklıma Nura-kun geldi. İyi ki de gelmiş.
İlk animeyi neredeyse hiç hatırlamıyormuşum. Bir çocuk vardı, arada yokai'ye dönüşüyordu, yokai olunca taş oluyordu amma çocuk halinde iş yoktu; bunun yarım akıllı bir arkadaş grubu ve o grupta da bunun içten içe yanık olduğu Orihimegillerden bir kız vardı ve ben o kıza gıcık oluyordum, bir de yuki-onna vardı (bak onu hiç unutmamışım) yuki-onnacık da bu çocuğa aşıktı, kıskançlık krizlerine girip duruyordu. Hatırladıklarım bundan ibaret. Bu çocuk ne zaman yokia oluyor, onu dahi unutmuşum. Asıl konu, asıl düşman, final savaşı filan bunlar hiç yok.
İlk 6 bölümden de Yohime muhabbeti aklımda kalmış, o da yine içimdeki arsız shipper yüzünden. Şimdi bu Yohime insan ya, ee Kana-chan da insan ya, kesin mangaka Rikuo-Kana düşünüyor diye sinir olmuştum izlerken. Olayları hatırlayamayabilirim ama söz konusu "ship"lerimse hafızam bir bıçak gibi keskindir.
Neyse, ilk 6 bölümü tekrar izledim, bu kez "fear" konusunu çözdüm, Itaku ve arkadaşlarını sevdim, Kubinaşi ve eski ekibe tekrar ısındım, omniyoji ekibini keza sevimli buldum, Kana-changiller fazla gösterilmedi diye ayriyetten mutlu oldum, ayrıca dövüşler açısından da fazlasıyla tatmin oldum. Tsuçi Gomo ile olan dövüş de, Hagorono Gitsune ile olan da, Seimei finali de güzeldi. Seimei biraz daha uzatılabilirdi bence, bir de ben olsam yine Gyuki'nin antremanını uzatırdım, ama 26 bölüme sığdırmaya çalıştılar demek ki. Olsun.
Sadece omniyojiler içerisinde Akifusa ile birlikte vurgulanan iki omniyoji genç daha vardı, onlara birkaç bölüm filan süper odaklanıldı sonra birden kayboldular ortadan. Niye açıklanmadı mesela onlar? Orası muallakta kaldı bende.
Yine de üç Nura'nın da seslendirenleri o kadar mükemmel idi ki sadece gözlerim değil (yakışıklı sülale vesselam) kulaklarım da bayram etti.
Yine Kubinaşi gibi, Aotabo gibi isimlerin geçmişlerine gidilmesi de beni ayrıca mutlu etti.
Yine de bu animeyi izlememe sebep olan kişinin adını anmazsam ayıp olacak: Zen. Ve de seslendireni büyük ve de güzel insan, saf aşk, biricik, bir tanecik, nur tanecik Tomokazu Sugita
Onun seslendirme kadrosunda olduğunu hatırlamasaydım ben muhtemelen tekrar başlamayacaktım bu animeye.
Son olarak ilk açılış da mükemmel olmakla beraber ikinci açılışının son zamanlarda duyduğum en güzel açılışlardan biri olduğunu vurgulayarak yazımı sonlandırıyorum:
Bir de eklemeden geçemeyeceğim ama açılışın nakarat kısmı ile aşağıdaki şarkının nakarat kısmı inanılmaz benziyor:
-Ova ve Nidaime düşüncelerimi başka bir zamana erteliyorum-
Gintama bitip de beni sonsuz bir boşluğa gark edince yeni anime arayışına girdim. Bir ara anime filmleri izlemeye niyetlendim, sonra 2 saat bilgisayar başına oturmak zor gelince hadi dedim, yarım bıraktıklarıma döneyim. Kendimi bir türlü Mirai Nikki ya da Sword Art Online izlemeye ikna edemeyince de aklıma Nura-kun geldi. İyi ki de gelmiş.
İlk animeyi neredeyse hiç hatırlamıyormuşum. Bir çocuk vardı, arada yokai'ye dönüşüyordu, yokai olunca taş oluyordu amma çocuk halinde iş yoktu; bunun yarım akıllı bir arkadaş grubu ve o grupta da bunun içten içe yanık olduğu Orihimegillerden bir kız vardı ve ben o kıza gıcık oluyordum, bir de yuki-onna vardı (bak onu hiç unutmamışım) yuki-onnacık da bu çocuğa aşıktı, kıskançlık krizlerine girip duruyordu. Hatırladıklarım bundan ibaret. Bu çocuk ne zaman yokia oluyor, onu dahi unutmuşum. Asıl konu, asıl düşman, final savaşı filan bunlar hiç yok.
İlk 6 bölümden de Yohime muhabbeti aklımda kalmış, o da yine içimdeki arsız shipper yüzünden. Şimdi bu Yohime insan ya, ee Kana-chan da insan ya, kesin mangaka Rikuo-Kana düşünüyor diye sinir olmuştum izlerken. Olayları hatırlayamayabilirim ama söz konusu "ship"lerimse hafızam bir bıçak gibi keskindir.
Neyse, ilk 6 bölümü tekrar izledim, bu kez "fear" konusunu çözdüm, Itaku ve arkadaşlarını sevdim, Kubinaşi ve eski ekibe tekrar ısındım, omniyoji ekibini keza sevimli buldum, Kana-changiller fazla gösterilmedi diye ayriyetten mutlu oldum, ayrıca dövüşler açısından da fazlasıyla tatmin oldum. Tsuçi Gomo ile olan dövüş de, Hagorono Gitsune ile olan da, Seimei finali de güzeldi. Seimei biraz daha uzatılabilirdi bence, bir de ben olsam yine Gyuki'nin antremanını uzatırdım, ama 26 bölüme sığdırmaya çalıştılar demek ki. Olsun.
Sadece omniyojiler içerisinde Akifusa ile birlikte vurgulanan iki omniyoji genç daha vardı, onlara birkaç bölüm filan süper odaklanıldı sonra birden kayboldular ortadan. Niye açıklanmadı mesela onlar? Orası muallakta kaldı bende.
Yine de üç Nura'nın da seslendirenleri o kadar mükemmel idi ki sadece gözlerim değil (yakışıklı sülale vesselam) kulaklarım da bayram etti.
Yine Kubinaşi gibi, Aotabo gibi isimlerin geçmişlerine gidilmesi de beni ayrıca mutlu etti.
Yine de bu animeyi izlememe sebep olan kişinin adını anmazsam ayıp olacak: Zen. Ve de seslendireni büyük ve de güzel insan, saf aşk, biricik, bir tanecik, nur tanecik Tomokazu Sugita
Onun seslendirme kadrosunda olduğunu hatırlamasaydım ben muhtemelen tekrar başlamayacaktım bu animeye.
Son olarak ilk açılış da mükemmel olmakla beraber ikinci açılışının son zamanlarda duyduğum en güzel açılışlardan biri olduğunu vurgulayarak yazımı sonlandırıyorum:
Kod:
Spoiler:
Bir de eklemeden geçemeyeceğim ama açılışın nakarat kısmı ile aşağıdaki şarkının nakarat kısmı inanılmaz benziyor:
Spoiler:
Kod:
-Ova ve Nidaime düşüncelerimi başka bir zamana erteliyorum-

Bu mesaja teşekkür edenler (1 kişi): Lost Control
dün bitirdim bu seriyi açıkçası ilk sezona nazaran daha çok keyif aldım. aksiyonu daha fazla vardı ve daha güzel konusu vardı birde ilk sezondaki bir sürü soru işaretlerini gidermiş oldu ama 3. sezonu mutlaka yapılması gerekli neyse hoş ve keyifli bi seriydi.



2. sayfa (Toplam 2 sayfa) [ 16 mesaj ] |
Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |