| ' Curtis!' * Sayfaya git: 1, 2, 3 ... 6, 7, 8, Sonraki |
Yazar
Mesaj
Yukiko
Mangaka
Mangaka
Konu: ' Curtis!' *
Ben 'Duyarsız Curtis'im!'
Yaklaşık on iki yıl önceydi. Yedi yaşlarında yaramaz ve sorumsuz bir çocuktum.
Hayatın tadını çıkarıyordum. Her türlü yaramazlığı yapıyor, şımarıyor, üzüyor ama yine istediğim gibi eğleniyordum. Beni seven bir ailem vardı. Annem ve babam birbirlerini deli gibi seviyor, birbirlerine tapıyorlardı. Hiç
kendimi yalnız hissetmiyordum. Sımsıcak ve eğlenceli evimiz vardı.
Çocukluğun suyunu çıkarmadığım kalmıştı. O derece mutluydum. Ama hep böyle mutlu sürmedi tüm hayatım.
Evimizin yanında çok iyi bir okul bulunmaktaydı. Babam beni oraya yazdırmıştı. Daha okula başlayalı bir hafta olmadan öğretmenler benim çok yaramaz biri olduğumu ve okula ayak uyduramadığımdan yakınmaya başlamıştı.
-Bu çocuk okula alışamaz, çok yaramaz!'' diyorlardı. Ama babam bana inanıyordu.
-Benim oğlum okur ve okuyacak ta!'' dedi. Oysa benim derslerle hiçbir ilgim yoktu. Daha birinci sınıfta, sınıfta kalma tehliksiyle karşi karşiya kalmıştım. Aklımda bunca yaramazlıkla beraber bir kız vardı. Adı Tanisha idi. Benim boylarımdaydı ve sap sarışın saçları vardı. İlgimi çok çekmişti. Çok hoşlanmış ve zamanla onu sevmeye başlamıştım. o da benimle ilgilensin diye ona yapmadığım resim, vermediğim hediye kalmamıştı. Ama o beni sevmiyordu. Herkes okulda bana 'kıvırcık kafa' yada 'salata kafa' diyordu. Tanisha da bu yüzden bana yaklaşmıyordu. Ve en sonunda bana , ''ben senin gibi kıvırcık kafayla ilgilenemem'' demişti. Buna çok üzülmüştüm. Ama eve geldiğimde neşem yerine geliyordu. Çünkü her geldiğimde babam istediğim oyuncakları almış olurdu. Onlarla oynarken gün içinde olan herşeyi unuturdum. Babamın bu alışkanlığı ben yeni yaşıma her basmamda daha da ilerliyor ve daha güzel hediyeler almaya başlamasına neden oluyordu.
Şimdi zil çalıyor.
Tüm gün sıramda uyudum. İçimdeki sıkıntıyla yine evin yolunu tutacağım. Üstelik 'koca adam' olup sınıfta kalmış biri olarak. Annem kesin yine başımın etini yiyecek.
Lanet olsun!
İçimden öyle çok küfrü sıralayacağım ki, maalesef yüzüne bağıramıyorum. İçimden bağıracağım. Belki de bir iki sigara içer rahatlarım. Acaba eve gitmesem mi? Of...
Ben Curtis
On dokuz yaşındayım. Lanet bir ülkede yaşıyorum. Yaşadığım ülkeden, kendi ülkeme geldim. Ama ikisi de aynı cehennem. Sadece burası daha sıcak ve daha boğucu...
Burda gerçek anlamda daha yalnızım. Ayrıca lanet sürtük kızlar da yok. Tek eğlencem bilgisayar oyunları ve içki.
Bir kez daha lanet olsun bu dünyaya...
Yaklaşık on iki yıl önceydi. Yedi yaşlarında yaramaz ve sorumsuz bir çocuktum.
Hayatın tadını çıkarıyordum. Her türlü yaramazlığı yapıyor, şımarıyor, üzüyor ama yine istediğim gibi eğleniyordum. Beni seven bir ailem vardı. Annem ve babam birbirlerini deli gibi seviyor, birbirlerine tapıyorlardı. Hiç
kendimi yalnız hissetmiyordum. Sımsıcak ve eğlenceli evimiz vardı.
Çocukluğun suyunu çıkarmadığım kalmıştı. O derece mutluydum. Ama hep böyle mutlu sürmedi tüm hayatım.
Evimizin yanında çok iyi bir okul bulunmaktaydı. Babam beni oraya yazdırmıştı. Daha okula başlayalı bir hafta olmadan öğretmenler benim çok yaramaz biri olduğumu ve okula ayak uyduramadığımdan yakınmaya başlamıştı.
-Bu çocuk okula alışamaz, çok yaramaz!'' diyorlardı. Ama babam bana inanıyordu.
-Benim oğlum okur ve okuyacak ta!'' dedi. Oysa benim derslerle hiçbir ilgim yoktu. Daha birinci sınıfta, sınıfta kalma tehliksiyle karşi karşiya kalmıştım. Aklımda bunca yaramazlıkla beraber bir kız vardı. Adı Tanisha idi. Benim boylarımdaydı ve sap sarışın saçları vardı. İlgimi çok çekmişti. Çok hoşlanmış ve zamanla onu sevmeye başlamıştım. o da benimle ilgilensin diye ona yapmadığım resim, vermediğim hediye kalmamıştı. Ama o beni sevmiyordu. Herkes okulda bana 'kıvırcık kafa' yada 'salata kafa' diyordu. Tanisha da bu yüzden bana yaklaşmıyordu. Ve en sonunda bana , ''ben senin gibi kıvırcık kafayla ilgilenemem'' demişti. Buna çok üzülmüştüm. Ama eve geldiğimde neşem yerine geliyordu. Çünkü her geldiğimde babam istediğim oyuncakları almış olurdu. Onlarla oynarken gün içinde olan herşeyi unuturdum. Babamın bu alışkanlığı ben yeni yaşıma her basmamda daha da ilerliyor ve daha güzel hediyeler almaya başlamasına neden oluyordu.
Şimdi zil çalıyor.
Tüm gün sıramda uyudum. İçimdeki sıkıntıyla yine evin yolunu tutacağım. Üstelik 'koca adam' olup sınıfta kalmış biri olarak. Annem kesin yine başımın etini yiyecek.
Lanet olsun!
İçimden öyle çok küfrü sıralayacağım ki, maalesef yüzüne bağıramıyorum. İçimden bağıracağım. Belki de bir iki sigara içer rahatlarım. Acaba eve gitmesem mi? Of...
Ben Curtis
On dokuz yaşındayım. Lanet bir ülkede yaşıyorum. Yaşadığım ülkeden, kendi ülkeme geldim. Ama ikisi de aynı cehennem. Sadece burası daha sıcak ve daha boğucu...
Burda gerçek anlamda daha yalnızım. Ayrıca lanet sürtük kızlar da yok. Tek eğlencem bilgisayar oyunları ve içki.
Bir kez daha lanet olsun bu dünyaya...
Звезды ближе ко мне, чем когда-либо ♥
20 Ağu 2009 16:07, Değiştirme: 17 Ekm 2009 18:34 (Toplamda 7 kere)
seras
Otaku (Level 4)
Otaku (Level 4)
Konu: Yanıt: Ben 'Duyarsız Curtis'im!'
Ve ve ve ilk yorum bende aman yarabbi ilk yorumu benmi yazıyorum inanılmazz 
Öncelikle fazla birşey yazamicam çünkü çok kısa gerçekten U_U yazlızca sanki bu küfürbaz ayyaş curtisi sevdim sanki
tuhaf bir kişiliğivar.
Hikayenin böyle gitmeyeceğine eminim U_U çok daha sürükleyici bir yöne çevrilecek.Biliyorum U_U ve devamını merakla bekliyenlerden bir ben olucam
-kısa ffye kısa yorum U.U
Öncelikle fazla birşey yazamicam çünkü çok kısa gerçekten U_U yazlızca sanki bu küfürbaz ayyaş curtisi sevdim sanki
tuhaf bir kişiliğivar.
Hikayenin böyle gitmeyeceğine eminim U_U çok daha sürükleyici bir yöne çevrilecek.Biliyorum U_U ve devamını merakla bekliyenlerden bir ben olucam
-kısa ffye kısa yorum U.U
İnanılmaz gelebilir ama öm görme yeteneğim sıfır =_=
21 Ağu 2009 10:53
Kızgın Hatun
Otaku (Level 2)
Otaku (Level 2)
Konu: Yanıt: Ben 'Duyarsız Curtis'im!'
giriş gerçekten ilginç olmuş... Acaba başına ne gelecek? Bizi fazla bekletme olur mu 
22 Ağu 2009 22:34
Klutz
Misafir
Misafir
Konu: Yanıt: Ben 'Duyarsız Curtis'im!'
tek kelime : hariteşem 
muhteşem gibi görünüyo ilk bölüm
tanisha fan club güzel kızsa tamamdır ama aslında:
ölü tanisha fan club ve de:
curtis fan club ayrıyetten:
curtisin babası fan club tamam bu sayfanın gördüğü ve muhtemelen göreceği en saçma yorum olabilir ama bi şey ifade ediyo beğendim 
muhteşem gibi görünüyo ilk bölüm
tanisha fan club
güzel kızsa tamamdır ama aslında:
ölü tanisha fan club
ve de:
curtis fan club
ayrıyetten:
curtisin babası fan club
tamam bu sayfanın gördüğü ve muhtemelen göreceği en saçma yorum olabilir ama bi şey ifade ediyo beğendim
22 Ağu 2009 22:40
Vendetta
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Ben 'Duyarsız Curtis'im!'
başlığa cevap;
Bende duyarsız Rhea!
Bende duyarsız Rhea!
Arbeit macht frei.
22 Ağu 2009 23:04
Yukiko
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Ben \'Duyarsız Curtis\'im!\'
seras
Çok fazla vaktim olmuyor. Bu yüzden kısa kısa yazıyorum. Hem zaten upuzun bölümleri okumayı sevmeyen arkadaşlarımız vardır diye düşündüm. Üşünüyoruz diyebilirler.
Yorum için teşekkür ederim=)))
Genelde en son sıralarda görmeye alışıktım seni Ama rekor kırdın ilk sıradasın =))
Kızgın Hatun
Bekletmemeye çalışırım =))
Klutz
Tanisha bi daha gelmez tatlımcım=)) Bu yüzden Curtis Fanlığa devam derim ben
Rhea
Bu yorumun hikayemin ismine bi protesto mu yoksa ben de Curtis'e çok benziyorum demek mi? Olumlu veya olumsuz mu anlayamadım
Sınıfta Kalmış Curtis!
Annem daha eve adımımı atar atmaz, ne merhaba ne nasılsın dedi. Tek sorduğu 'Sınıfı geçtin mi?' oldu. Öyle sinirliydim ki, sadece 'hayır' dedim. Kimin umrunda Tanrı aşkına?
Babamı kaybettiğimden beri cehennem hayatı yaşıyorum. Bir yerde tökezlesem bana 'hadi kalk' diye şefkatle elini uzatacak kimse yok. Bana inanan yok. Tersine düşse de bir tekme de biz atsak, geberse de kalsa diye bekliyorlar. Bunlardan biri de annem.
Hiç ilgilenmiyor benimle. Sadece kuru kuru, 'yap, geç, çalış...'
Karşısında robot var sanki!
Odama girerken arkamdan söyleniyordu. Sesi beni delirtiyor. İnsanın damarına basan, çatlak bir sesi var. Çantamı yere bırakıp gömleğimi çıkarmaya başladım.Dolabımdan tişört çıkardım. Annem hala söyleniyordu:
-Koskocaman adam oldun, hala lisedesin. Senin yaşındakiler üniversite son sınıfında! Ne kadar tembel ve 'duyarsız' bir oğlum var Tanrım! Seninle başa çıkamıyorum artık, hey! Hey, sana diyorum! Beni dinliyor musun?''
-Acıktım, yiyecek ne var?''
-Zıkkımın kökü var! Tanrım sen bana sabır ver!'' Annem hışımla odamdan çıktı, kapıyı arkasından gürültüyle kapattı.
Belli işte. Tüm yaz böyle geçecek. Ben annemin sesini duymamak için dışarda birkaç arkadaşımla takılacağım. İçki ve sigaram da varsa, tamam. Kızlar olsa iyi olurdu. Hatta süper. Dünya umrumda olmazdı. Ama bizim taşındığımız yerde hiç o türden kız yetişmiyor. Hepsi kendi dertlerinde, dersleri, aile içi partileri, sinema, cafe...
Oyunlara vurdum kendimi. Ne annemle ilgilendim ne de kız kardeşimle. Her gün içkiyle kafamı buluyordum, sigara da üstüne ... Oh! Deymeyin keyfime.
Tek düze, rutin günler bazen sıkıyor, bunaltıyordu beni. En kolay yoldan nasıl hayatıma son vereceğimi düşünmeye başlamıştım. Öylece ruh gibi yaşıyordum... Yaşıyorum da hala.
Kız kardeşimin sevgiliyle baştan beri sıkı ahbapız. Onunla içmeye çıkıyoruz, dolaşıyoruz, dertleşiyoruz.
Dışardan bakıldığında aşırı agresif, küçük bir duruma aşırı reaksiyon gösteren bir adamım. Oysa gerçekten içten gelerek benimle ilgilenecek insanlar için hayatımı verebilirim. İçimde sevgi eksik. Sadece sevgi...
İlgi, alaka, şevkat ve sevgi...
Bunlara çok ihtiyacım var ama olmayınca da var olmayandan yaratamazsın ya!
Yoksa yok, ne yapalım oğlum. Hayatıma bir şekilde devam etmek zorundayım. Renksiz hayatıma renk katamam belki, elimde renk kalmadı. Ama elimdeki tek renkle yaşamaya çalışırım, o da kopana kadar. Bir yere kadar...
Şu anda sınıfta kalmış zavallı bir Curtis'im!
Nereye kadar, ne kadar devam edebileceğim acaba?!
Çok fazla vaktim olmuyor. Bu yüzden kısa kısa yazıyorum. Hem zaten upuzun bölümleri okumayı sevmeyen arkadaşlarımız vardır diye düşündüm. Üşünüyoruz diyebilirler.
Yorum için teşekkür ederim=)))
Genelde en son sıralarda görmeye alışıktım seni
Ama rekor kırdın ilk sıradasın =))
Kızgın Hatun
Bekletmemeye çalışırım =))
Klutz
Tanisha bi daha gelmez tatlımcım=)) Bu yüzden Curtis Fanlığa devam derim ben
Rhea
Bu yorumun hikayemin ismine bi protesto mu yoksa ben de Curtis'e çok benziyorum demek mi? Olumlu veya olumsuz mu anlayamadım
Sınıfta Kalmış Curtis!
Annem daha eve adımımı atar atmaz, ne merhaba ne nasılsın dedi. Tek sorduğu 'Sınıfı geçtin mi?' oldu. Öyle sinirliydim ki, sadece 'hayır' dedim. Kimin umrunda Tanrı aşkına?
Babamı kaybettiğimden beri cehennem hayatı yaşıyorum. Bir yerde tökezlesem bana 'hadi kalk' diye şefkatle elini uzatacak kimse yok. Bana inanan yok. Tersine düşse de bir tekme de biz atsak, geberse de kalsa diye bekliyorlar. Bunlardan biri de annem.
Hiç ilgilenmiyor benimle. Sadece kuru kuru, 'yap, geç, çalış...'
Karşısında robot var sanki!
Odama girerken arkamdan söyleniyordu. Sesi beni delirtiyor. İnsanın damarına basan, çatlak bir sesi var. Çantamı yere bırakıp gömleğimi çıkarmaya başladım.Dolabımdan tişört çıkardım. Annem hala söyleniyordu:
-Koskocaman adam oldun, hala lisedesin. Senin yaşındakiler üniversite son sınıfında! Ne kadar tembel ve 'duyarsız' bir oğlum var Tanrım! Seninle başa çıkamıyorum artık, hey! Hey, sana diyorum! Beni dinliyor musun?''
-Acıktım, yiyecek ne var?''
-Zıkkımın kökü var! Tanrım sen bana sabır ver!'' Annem hışımla odamdan çıktı, kapıyı arkasından gürültüyle kapattı.
Belli işte. Tüm yaz böyle geçecek. Ben annemin sesini duymamak için dışarda birkaç arkadaşımla takılacağım. İçki ve sigaram da varsa, tamam. Kızlar olsa iyi olurdu. Hatta süper. Dünya umrumda olmazdı. Ama bizim taşındığımız yerde hiç o türden kız yetişmiyor. Hepsi kendi dertlerinde, dersleri, aile içi partileri, sinema, cafe...
Oyunlara vurdum kendimi. Ne annemle ilgilendim ne de kız kardeşimle. Her gün içkiyle kafamı buluyordum, sigara da üstüne ... Oh! Deymeyin keyfime.
Tek düze, rutin günler bazen sıkıyor, bunaltıyordu beni. En kolay yoldan nasıl hayatıma son vereceğimi düşünmeye başlamıştım. Öylece ruh gibi yaşıyordum... Yaşıyorum da hala.
Kız kardeşimin sevgiliyle baştan beri sıkı ahbapız. Onunla içmeye çıkıyoruz, dolaşıyoruz, dertleşiyoruz.
Dışardan bakıldığında aşırı agresif, küçük bir duruma aşırı reaksiyon gösteren bir adamım. Oysa gerçekten içten gelerek benimle ilgilenecek insanlar için hayatımı verebilirim. İçimde sevgi eksik. Sadece sevgi...
İlgi, alaka, şevkat ve sevgi...
Bunlara çok ihtiyacım var ama olmayınca da var olmayandan yaratamazsın ya!
Yoksa yok, ne yapalım oğlum. Hayatıma bir şekilde devam etmek zorundayım. Renksiz hayatıma renk katamam belki, elimde renk kalmadı. Ama elimdeki tek renkle yaşamaya çalışırım, o da kopana kadar. Bir yere kadar...
Şu anda sınıfta kalmış zavallı bir Curtis'im!
Nereye kadar, ne kadar devam edebileceğim acaba?!
Звезды ближе ко мне, чем когда-либо ♥
23 Ağu 2009 14:59
mirate
Otaku (Level 4)
Otaku (Level 4)
Konu: Yanıt: Ben 'Duyarsız Curtis'im!'
çok güzel olmuş ellerine sağlık. Curtis in duygularını çok iyi yansıtmışsın resmen adamın zihnine girdim devamını bekliyorum
devamını bekliyorum
23 Ağu 2009 15:28, Değiştirme: 23 Ağu 2009 16:02 (Toplamda 1 kere)
Vendetta
Mangaka
Mangaka
Konu: Yanıt: Ben 'Duyarsız Curtis'im!'
olumlu 
Arbeit macht frei.
23 Ağu 2009 15:59
Klutz
Misafir
Misafir
Konu: Yanıt: Ben 'Duyarsız Curtis'im!'
evet işte ne kadar uzun olursa olursunokuyabileceğim bir fan fiction U.U
23 Ağu 2009 16:11
Yoko
Otaku (Level 3)
Otaku (Level 3)
Konu: Yanıt: Ben 'Duyarsız Curtis'im!'
yukikocum harika olmuş ellerine sağlık ^^ devamını çooooooooookkkkkk büyük bir heycanla bekliyoruzzzz!!!
Yoko=
YoYoKo-Chan ya da ЕЛЧИН ^_^
23 Ağu 2009 18:31
  |
|
| 1. sayfa (Toplam 8 sayfa) [ 77 mesaj ] |
| Bu forumda yeni başlıklar açamazsınız Bu forumdaki başlıklara cevap veremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı değiştiremezsiniz Bu forumdaki mesajlarınızı silemezsiniz Bu forumdaki anketlerde oy kullanamazsınız |