Uçurtmayı Vurmasınlar
Canım Kardeşim
Vizontele
Hacıvat Karagöz Neden Öldürüldü?
Her Şey Çok Güzel Olacak
Tabutta Rövaşata

Ah canım, teşekkür ederim.

İlk tepki;


İkinci tepki;


Çizgi romanını orijinal dilinde okudum ve onun üzerinden yorum yapacağım. Türkçe adaptasyonunda çizgi romanı nasıl bilmiyorum. 280 küsür sayfalık bir şey, lakin okumadım.

Çizgi roman ile film arasında neredeyse hiçbir fark yok. Evey'nin işkence sahneleri olsun, intikam alırken öldürdüğü kişiler ve sıralaması olsun, hatta ve hatta laboratuvar patlamasından sağ çıkma olayı olsun her şey birebir. Aklıma gelen örnekler bunlar. Ha şu var, Evey'i kurtardığı sahnede çizgi roman ve film arasındaki sahne farkı. Çizgi roman patlayan el olayını işlemişti ancak filmde öyle bir kurgu yok. Zannımca bu da filmi rezalet kategorisine sokmaya yeterli değil.

Benim için harika olan filmlere rezalet diyebildiğim bir dünya ne kadar kötü olurdu, o lezzetleri tadamamak... :s

Yüzüklerin Efendisi serisi.
Sherlock Holmes 1-2
Gazap Üzümleri.
Dövüş Klubü.
3 İdiots.
My Name İs Khan.
Ghajini.
Taare Zameen Par.

Gerçi sanırım hepsini yazmışsınız.

Bozulmaca yok o zaman bu noktadan sonra: bunun gibi sığ detaylarla değerlendirmiyoruz umarım filmi? Ve umarım çizgi romanı Türkçe okuduğumu ima etmiyorsundur, bilerek ve isteyerek. Ve umarım, umarım, çizgi romanın olay örgüsüyle işin bittiği inancında değilizdir. Sinir bozmaya çalışmıyorum, birden fazla kişiye hitap etmek amacım.

A, bu arada, V, çizgi romanda "labaratuardan" çıkmaz. Larkhill Toplama Kampı'ndaki genetik ve eugenic deneyleri sonucu zekasında ve deliliğinde yaşanan bir zıplama sonucunda yavaş yavaş mekanı tek hamlede uçurmasına yarayacak materiyalleri (hepsi bahçevanlık malzemesi) hücresine ister, ve kampın başındakiler, adam zararsız ve bahçeyle uğraşmayı seviyor diye aptal gibi verirler. Nosefire'ın başa gelebilmek için yarattığı virüsün buradan çıkması, ya da Nosefire'ın virüs yaratması gibi klişeler yoktur. Daha detayına inmeden bir fark çıktı bile. Hatta iki fark: V, Larkhill'de olup biteni kimseye anlatmaz - Delia Surridge'in günlüğünden okuruz. Fark 2. Finch, Larkhill'e gidip LSD alarak kendisi bir aydınlanma yaşar, özgürlüğün ve mahkumiyetin doğası üzerine, ve bunun sonucu olarak V'yi bulur ve/ya sistemin rezaletini kesin olarak keşfeder. Fark 3. V'nin Monte Kristoculuk oynadığı, Evey'ye kahvaltı hazırladığı sahneler ve genel olarak midemi bulandıran, V-Evey-Shadow Gallery sahneleri. 4 ve 5. Evey'nin Gordon'a kaçmasında, Gordon'ın Sutler ile dalga geçtiği için hapse atılması ve Gordon'ın kişiliğinin tamamen farklı olması. 5 ve 6.

V'nin karakter olarak orijinali ile neredeyse hiç ilgisi olmaması.7,8,9,10,11 ve 12.

Sadece olay örgüsündeyim, yüzeydeyim, bu yukarıda, daha felsefeye ve düşünce / tema farklarına girmedim bile. Şimdi oraya gelelim.

Hani olay Evey'nin işkence sahnesiyle bitseydi, evet, güzel aktarılmış, Portman çok güzel oynamış diyip geçerdim. Ki güzel de oynamış, orası ayrı.

Dolayısıyla film ile çizgi roman arasındaki en büyük farka geleyim: nitelik. Film görsel olarak güzel, fakat içerik olarak çizgi romandakinin milyonda birini barındırmıyor. Otoriteryan diktatörlükleri ve bu sistemlerin açıklarının aslında sistemin ürettiği adamlar olduğu üzerine (V'ye geleceğim) bir çizgi romanı Bush yönetiminin (hem de gizli bile değil, mide bulandıracak kadar bariz) eleştrisine, hem de hiç de üzeri örtülmemiş bir Nazi bağlamında çevirirsen, içini boşaltırsın. İslamofobi, eşcinsellik karşıtlığı, terörizm - bu mu ya kalibreniz? İnsan zulmü, siyasi gücün toplandığı elleri de yakması, totaliteryan değil, OTORİTERYAN bir toplumun paronayası ve sistemine köle ettiği hayatlar, bunlar nerede? "Terörist." Peki. Fazla basit. Fazla düz.

Dikkat, çizgi romandaki "Parti" (selamlar Orwell) ismi değişik Naziciklerden oluşmuyordu. Evet, püritan eğilimleri çoktu, fakat arkasındaki düşünce "biz ari ırkız" değildi. Film bu konuda o kadar suçlu ki, "STRENGTH THROUGH PURITY / PURITY THROUGH FAITH"i bile "Strength Through UNITY" olarak değiştiriyor - kısacası mı? Film kendi koyduğu antagonisti bile tam yapamaz vaziyette.

Çizgi roman, Parti'nin seçimle başa geldiği, yani insanların gördükleri zulmü kendileri seçtiğini baştan ve bağıra bağıra söylerken (dolayısıyla olayı bir gri bölgeye çekerken) film, "işte eee virüs vardı, sonra işte, bunlar başa geldi." Yok ya? Genel olarak eylemsizlikle başa getirilen tiranların zulmü gibi bir kavram çok mu derin geldi de, "ulusal güvenlik tehdidi vardı" (Dick Cheney sanki orada konuşan) oldu olay? Yok ya!

Adam Sutler başarılı bir antagonist, evet, fakat Adam Susan'ın sıkıntısı çok farklıydı ve, film aslında sistemin kendisi (Fate isimli bilgisayar ve onun gözleme ağı - Susan bunun bir uzantısıdır sadece) olması gereken (makro) bir tehdidi, bir şekilde başa gelmiş, kompleksli bir adam (mikro)'ya indirgiyor. Kısacası, tehdidi küçültüyor. Tekrar, aslında bütün ülkeye hakim bir sistemin kendisinden, alaşağı edilebilecek bir adam'a indirgeme var. İNDİRGEME var, bir kez daha - karmaşıktan, basite, kafa yormayanına.

Bu içerik boşaltmanın artık "EH BE KARDEŞİM" dedirttiği ikinci an... demişken, ilki, V'nin kanal binasını bastıktan sonra attığı nutuğun TAMEMEN değiştirilmiş olmasıydı ki, hani, o kalibrede nutuk az bulunur - insanın canını yakan bir espri anlayışıyla ve, acımasız bir tutarlılıkla giden o monoloğu, dümdüz, bomboş, "özgür olucaz, ak günler yakındır"a getirmeleri.... acıdım. Onu yazıp, iyi bir şey olduğunu düşünen egomanyağa acımadım, onu yazarken harcadığı işlemci gücüne, çıktıyı alırken harcadığı kağıda acıdım. Yazık.

Gelelim filmin genel "görsel olarak iyi - içerik olarak, dur, ne içeriği" ikilemine. Bunun en güzel örneği:

Filmde, V oturup domino taşlarını dizmiş, başından tık, diye vuruyor son hamlesini yaparken. Yavaş çekimde, gayet de güzel ve karmaşık bir domino deseninin oluşmasını izliyoruz. Taşlar dökülürken, olayların ilerlemesini gösteriyorlar bize. Taşların dökülmesi tamamlanınca, geriye kalan tek domino taşını V alıyor, yerdeki taşların da V'nin (kırmızılı siyahlı) logosunu oluşturduğunu görüyoruz. İmgelem belli: V'nin ilk hamlesi "domino etkisi" başlattı ve hey, bak, taşlar dökülüyor, olaylar da ilerliyor. Sonuç? Görsel olarak çok etkileyici.

Tek bir sorunun ışığında paramparça oluyor: V neden durup dururken domino dizmekle vakit harcasın? Ondan da sonra oturup sapık gibi başında meditasyon çaksın?

Ah dur, filmde V sadece deliydi di mi (bu aşağıda devam ediyor.)

Çizgi romanda, V, domino taşlarını dizerken gözlemleniyor (yanlış hatırlamıyorsam, yanımda değil şu anda) üçüncü perdede. Hatta Evey, "bitirdin mi?" dediğinde, taşları (ve intikaını) kast ederek, "Bitirmek? Evet, neredeyse." diyor. Domino taşlarını döktüğü anı ve böyle bir şey niye yaptığını (hani filmdeki gibi amaçsızca yapmak yerine) ise kendisi, dökmeden önce tanımlıyor: "Düşmanım (Susan), gezinmeye niyetli de olsa, evinde kendisini bekleyen ve çok sevdiği bir eşe sahipti. Benim tek aşkımı çalan o derbeder, bu hafifmeşrepliğe lanet edecek, onun aşkını ta ne zamandan beri yatağıma aldığımı gördüğünde." V taşları döker, Fate'in ekranında, V'nin logosu görünür ve Susan'ın yıkıldığını görürüz. Bir anlamda, V, son adımı atmadan önce esas zaferini ilan eder - düşmanının en değer verdiği şeyi ondan almıştır.

Logonun orda olma sebebi (ki, evet, bir sebebi var) ise basit V. "Victory."

Gelelim işin diğer yüzüne. Gelelim V'ye. V karakteri kıyma makinesinden geçirilmiş. V, tatlı, Monte Cristo Kontu hayranı / özentisi, gırgır şamatasına da felaket düşkün bir küçük devrimci değildir. V, psikopatın tekidir, fakat odaklı bir psikopattır. Yaptığı her şeyin, HER ŞEYİN bir amacı vardır. Asla oturup Monte Kristo Kontu izleyip orada elinde kılıç oyunlar oynamaz - dalga mı geçiyorsunuz siz ya?

V, Evey'ye günlerce (belki haftalarca) işkence ettikten sonra pısırık gibi "özür dilerim, her gün, her saniye sonlandırmak istedim," gibi cümlelerle gelmez. Bir deri bir kemik Evey orada astım krizi geçirirken başında dikilir, ve hatun artık zihnen ve bedenen çökerken ideolojisini, felsefesini dayar. Kız orada "mutluydum!" dediğinde, "Mutluluk hapistir! Sen mahkumdun! Seni özgür bıraktım, kadın, farkına var şunun!" diye takılır. Hatun oda oda kaçtıkça, ve hatta düşüp kaşını gözünü yardıkça, yardım etmez, dokunmaz bile - orada, başında zangoç gibi dikilir ve ideolojisini dayar.

V, merhametli değildir. V, şefkatli değildir. V'nin yaptığı iki tane nezakete yaklaşan hareket vardır: Evey'ye Shadow Gallery'yi vermesi, ve Delia Surridge'in ölümünü acısız hale getirmesi.

V, kendisiyle ilgili (ellerinin yanmış olması gibi) HİÇBİR şeyi açık etmez, etmemeye de özellikle dikkat eder. Kalkıp "ay dur ellerim açıkta kalmış, ah vah vah, yanıklar biraz evet" falan, n'oluyor, nedir bu karakteri ve kendini bilmezlik? Cidden mi? Pancake yaptım, hakikaten mi!? Dalga mı geçiyorsunuz!?

Filmde, V'nin bir insan olduğu açık ediliyor. "Just a man." Ama çizgi romanda, Evey'nin de sonunda keşfettiği gibi:

V bir insan vücudunda gezinen bir fikir. Anonymous grubu filmden değil, çizgi romandan esinle kuruldu: V, herkes olabilir, çünkü V bir insan değil, bir fikirdir, ve ölümsüzdür ("kurşun geçirmez"i herhalde olduğu gibi almadınız.) Ki, çizgi romanın sonu (filmdeki Hollywood rezaleti yerine) bu düşünceyi kanıtlar - bir adam, Shadow Gallery'de uyanır ve yanında V vardır.... maskenin arkasındaki kişi Evey Hammond mudur cidden, yokse V'nin temsil ettiği fikir, sadece bir başka bedene zıpladıktan sonra, devam mı etmektedir? Filmde bu kadarcık bile düşünce gerektiren bir şey bulamazsın zaten.

A, ayrıca, V, EVEY'YE, YA DA HERHANGİ BİRİSİNE, AŞIK FALAN OLMAZ. BU KADAR. Bunu kabul edenlerin yaptığı, esas esere, yazarına, çizerine, ve bu eseri okuyup olduğu şey için seven herkese ağır bir hakarettir. Saçmalamayın. Zavallı bir Hollywood / Amerikan filmi kurbanının zeka yoksunu eklentisidir bu sadece ki, zaten, filmden, olayı anlayamadıkları anlaşılıyor.

Hazır aklımdayken - filmin sonu. Pardon da, çizgi romanın sonu son derece hoştu. "Önümüzde artık sadece yol var, yolun nereye gittiğini de göremiyoruz, sadece bildiğimiz yerlerden uzaklara gidiyor," tek bir karede verilmişti. Hadi, Finch'in hikayesi filmde olmasa da olurdu, haliyle bu son imkansızdı. Neden, NEDEN, Evey'nin Shadow Gallery'i miras edinmesi ile bitemedi? Ha, doğru ya, o zaman o kepaze, "içimizde" sonuyla bitip herkesi "aaa evet, hepimiz V'yis, hepümüs Vendettöyüs" demeye teşvik etmeyecekti, doğru.

Pek kısa olmadı da, kısacası - içeriğe hiç bakmayıp, "V işkenceyi etti mi, etti, tamam, hem öldürme sırası da aynıydı, e kıyafet de aynı" gibi yüzeysel check-listlere gideceksek, o zaman evet, V for Vendetta bayağı özüne sadık bir yapım. Hani bir Sin City gibi neredeyse kare kare (kamera açılarına kadar) aktarılmış değil, ama yine de güzel. Eğer çizgi romana, yani filmin UYARLAMAYA ÇALIŞIP BATIRDIĞI esere bakarsak, V for Vendetta, bir daha izlemeyi bırak, izlediğime üzüldüğüm filmler arasındaki yerini rahatça alıyor.

Bu aralar çift atıyor bazen forum mesajları.... yukarıda, V for Vendetta'nın neden rezil bir film olduğuna dair ufak tiradım bulunabilir.

Haydi aklımdayken - yazmayı unuttuysam, A Dangerous Method. Freud/Jung ilişkisini, zamanın psikoanalitik camiasını ve bir adamın kendi icadı sonucunda nasıl çözülebileceğini anlatan, çok da hoş bir film. Michael Fassbender / Viggo Mortensen ikilemesi ZATEN çok başarılı.

benim anlamadığım kısım nasıl sırf çizgi roman yada kitabına göre daha farkli olduğu için bir film hakkında "rezil" diyebildiğin. Çizgi romanına kıyasla beğenmemiş olabilirsın ama hiç bir sekilde o kadar kötü bir film değil o film kii o kadar seveni var... Biraz çizgi romandan bağımsız düşün kardeş. Her şeyin kendine göre güzelliği vardir.

Uğraşmıyorum ben arkadaş bu cümlelerden sonra.

Çok berbat bir film?