Shizuka içinden "köye gitmeyelim, köye gitmeyelim" diye yakarıyordu. İlk adanın ele geçirilmiş bir ada olmasına lanet ediyordu, halbuki değişik adaları gezmek, adaların her yerini incelemek istiyordu. Ama çok fazla fiziksel gücü olmadığı için kavgaya girmekten mümkün olduğunca kaçmakta istiyordu. Kağıdı bir kez daha okuyup:

"Kardeşler korsanları mı =/ Ne kadar saçma bir isim, isimlerine bakınca çok güçlü gelmediler gözüme =/ Gerçi kardeş diyorlarsa kendilerine kalablık bir aile gibi anlamında... Kalabalık olmalılar evet yoksa koca adaya nasıl el koysunlar =/ Bence log pose'un uyum sağlamasını beklemek en doğrusu, kavga dövüşten uzak duralım, zaten sayıları bizden fazlaysa en mantıklısıda uzak durmak olur" dedi.

Ve içinden "Bende böylece haritamı huzur içinde çizebileyim" diye geçirdi.

Lost iç geçirerek kanlı mızrağa tekrar baktı, yeni maceraya açılmalarına rağmen bu kadar çabuk düşman ile karşılaşabileceklerini zannetmiyordu. Fakat şaşırmadı burası *Grand Line* her an ne ile karşılaşabileceklerini tahmin bile edemezlerdi. Ayrıca Shizuka'nın yüzüne bakınca ne kadar endişeli olduğunu anladı. Adanın kıyısında hiç insan gözükmüyordu, nede etrafta bir gemi. Ardından gözünü adaya dikti içinden ''acaba ne kadar zamandır ada bu korsanların elinde?'' diye geçiriverdi. ''Bu denklem üzerinden plan yapmak mantıklı olur'' diye düşündü hemen ardından. Fakat bu düşüncelerine rağmen fikrini beyan etmekten kaçındı. Kararını diğer tayfa üyelerinin fikrini dinletikten sonra açıklamaya karar verdi.

Hw gemiye yiyecek stoklamak amacıyla kıyı şeridindeki ağaçların meyveleriyle ilgileniyordu. Tayfanın ne yapacağı umrunda değildi. Yine de Shizuka ve Lost'un endişeli tavırlarından etkilenmiş olacak ki mızrağın ucundaki notu inceledi. Kardeşler Korsancılık... ''Ne kadar pasif korsanlar oldukları isimlerinden belli. Güçleri bu ıssız adayı ele geçirmeye yetmiş.'' diye düşündü. Gözünü nottan ayırıp Lost'un suratına bakınca tayfaya olan umursamazlığı tekrar başladı.

*Hw kıyıdaki ağaçları inceliyor, 1d20=5 inceleme başarısız. Meyvelerin yenilebilir olup olmadıklarından emin olamıyor.

Sonunda cocuklugundan beri hayalini kurdugu maceraya, cok sevdigi ve deger verdigi nakamalariyla birlikte cikmisti brubaker. Gemi limana yanastiginda heyecandan ve mutluluktan ici icini yiyiyordu. Geminin guvertesine gelerek soyle bir adayi suzdu ve dikkatli gozlerle inceledi. Tayfasinda ki diger nakamalarinda oldugu gibi onunda ilgisini ilk kanli mizrak ve uzerinde ki not cekmisti. Ama o acele etmemisti mizragin yanina gitmek icin. Etrafi incelemesi bittikten sonra gemiden inerek kanli mizragin yanina gitti ve uzerinde ki notu okudu. Notu okuduktan sonra yuzunde hafif bir tebessum olustu. Buyuk ihtimalle tayfasi`da merakla verecegi karari bekliyordu. Brubaker, Kagidi avcunun icine alarak yumrugunu sikti ve oteki elin avuc icerisine vurarak nakamalarina dogru dondu ve sunlari soyledi;

"Biz bu yola karsimiza cikacak olan dusmanlardan kacip, daha gordugumz ilk rakipten korkmak icin degil, hayallerimizin dogrultusunda canimizi ortaya koyarak sonuna kadar savasmak icin ciktik,Kardeslik korsanligini al asagiya etmeye gidiyoruz"

''Biz bu yola karsimiza cikacak olan dusmanlardan kacip, daha gordugumz ilk rakipten korkmak icin degil, hayallerimizin dogrultusunda canimizi ortaya koyarak sonuna kadar savasmak icin ciktik,Kardeslik korsanligini al asagiya etmeye gidiyoruz"

Lost'un duymak istediği sözler tam olarak bunlardı. Kaptanından beklediği gibi. Lost direk Kaptanın yanına geldi ve adaya tekrar tekrar göz attı. Onları izleyen birisi olup olmadığını merak ediyordu eğer öyle birisi varsa işini gerçekten çok iyi yapıyordu, çünkü etrafı keskin gözleri ile incelemesine rağmen, ne bir hışırtı duydu nede gir hareket gördü.

Uzun beyaz saçlarını arkasına alan Lost (aileden gelen genetik bir yapı) yola koyuldu. Elleri her an tetikte olan Lost palalarını çekmeye hazır bir şekilde yürüyüşüne devam etti. O sırada tayfanın geri kalanına bir göz gezdirdi, Hw kıyıdaki ağaçların meyvelerini inceliyordu, Shizuka ise dürbün ile kıyı boyunca etrafı gözlüyordu. Kaptan ise sabırsız bir şekilde düşmanla karşılaşmak niyetindeydi...

İlgisini çeken hiçbir şey olmadığı için ada ziyaretleri Hw için eziyet gibiydi. Sırf işini yapmak zorunda olduğundan etrafındaki yenilebilir canlılara göz atıyordu. Brubaker'in söylediklerini duyunca canı iyice sıkıldı. Şu Kardeşlik Korsanlarıyla ya da herhangi bir korsan tayfasıyla karşılaşmayı hiç istemiyordu fakat bu tip şeyler kaçınılmazdı. Artık o da bir korsandı. Kaptanın talimatlarına uygun hareket etmesi gerekiyordu. Sigara ve çakmağını pantolonunun sol cebinden çıkarıp yaktı ve içinden Brubaker'e bir küfür savurdu...

Etrafı kolaçan eden bu yeni yetme korsanlar uzaklardan onları izleyen kişinin farkında değillerdi, Hw'nin incelediği ağaçlardan birine tünemiş bu kişi o kadar iyi kamufle olmuştu ki ortama değil bir aşçı, üç tane gözcü bile tam onun olduğu yere bakıp yine de onu göremezdi. Cebinden çıkardığı kağıttan bir parça koparıp ağzına attı ve salyasıyla ıslattığı kağıdı diliyle top şekline getirip gömleğinin ön cebinde taşıdığı uzun boruyu ağzına götürdü. Keskin bir "Füt!" sesiyle uçan tükürüklü kağıt Hw'nin daha şimdi yakmış olduğu sigaranın ucuna çarptı ve üzerindeki salyanın tamamını sigaraya bulaştırarak onun sönmesini sağladı. Korsanlar sesin geldiği yöne dönüp saldırganı görmeye çalıştılar, hepsi onun tünediği ağaca bakarken o zarif bir şekilde ağaçtan atladı. Kendinden emin ve bir kedininkine benzeyen adımları adeta akıyordu sahildeki kumların üzerinde. Korsanlara yaklaşık beş metre kala durdu ve güzel suratında çarpık bir gülümseme belirmişti, o an güzel bir bayandan çok sadist bir şeytana benziyordu. Mırıltıya benzer sesiyle konuşmaya başladı, "Benim adım Kruva, adayı kontrolü altında tutan kardeşlerden biriyim. Yabancı olduğunuz için adanın kurallarından haberiniz yok muhtemelen, burada sigara içmek yasaktır ve aynı zamanda hayvanlara kesinlikle zarar veremezsiniz. Adadaki herkes vejetaryendir ve yabancılar kaldıkları gün başına bize para öderler. Bu koşulları kabul ediyorsanız adamızda hoş karşılanacaksınız, eğer bu kurallara uymamayı seçerseniz adamızdan defolup gitmenizi rica etmek durumundayım. Gitmeyi kabul etmezseniz de Kruva-san'ın gücünü deneyimlemek zorunda kalacaksınız.

Lost rakibini görünce şaşırdı, bu kadar iyi saklandığına göre sağlam birisi olduğunu anlamak güç değildi. Kaptanın bu teklifi reddediceğini biliyordu, eli her geçen zamanda palalarına daha da bir yaklaşıyordu. Ardından etrafı hızlı bir şekilde gözlemeye başladı desteğe gelen var mı diye.

Fakat görünürde bir şey yoktu. Lost rakibini takdir edercesine yüzüne baktı, bu kadar kişiye karşı tek başına gelmek istemesi büyük cesaretti yada delilik. Eğer rakibini küçük görürseler işler hiç iyi olmazdı bu yüzden olabildiğince tetikte kalmaya devam etti.