tene hafifçe değen ve bir ümide yönelmiş nazik bir ikindi rüzgârı gibiydi... pek çok sahne bende böyle bir enginlik bıraktı. bu sefer rüzgârlar engince ama elbette derinden esiyordu. komşum totoro'nun rüzgârı sevimli ve masumane bir edayla esiyordu. mononoke-hime'de vahşi sırlarla yüklü mitik rüzgârlar vardı. rüzgârlı vadi'nin nausicaa'sında kudretli ve gür bir rüzgâr vardı. bu eserde ise ihtişamlı bir enginlik getiren ve insanı sükûtun en nezih vadilerinde misafir eden bir rüzgâr çalındı gönlüme...

her şey o kadar narince ve o kadar hafif bir ahenkteydi ki bir nezahet göğünde tatlı tatlı uçuyormuş hissine kapıldım. ayrıca izlediğim miyazaki eserleri içerisinde en süslü bulduğum eser bu idi. göz doyurucu olmanın fevkini aşmış bir tezyinatla donatılmış pek çok sahne. bu sebeple göz alıcılığı insanı mecnun edecek bir seviyeye sahip... karakterler de sımsıcak özellikle calcifer ve kakashi no kabu (korkuluk)... tabii bir komşum totoro yahut mimi wo sumaseba sıcaklığında değillerdi benimçin fakat zaten malumunuz ki miyazaki'nin karakterleri her zaman ve her filmde pek samimi.

bazı ayrıntıların tatlılığı ise cidden beni benden aldı desem yeridir. mesela howl'ın, pastırmalı yumurta pişirirken yumurtaları kırıp tavaya koyduktan sonra kabuklarını calcifer'e attığı sahne nedense pek hoşuma gitmiş idi. calcifer'in sair sahneleri de oldukça tatlı sahnelerdi tabiî. sonraaaa sophie'nin ağladığı bir sahne vardı ki cidden pek sanatkârane idi. gözyaşlarının damla damla havada süzülmesi mükemmeldi! suliman'ın sarayından kaçarken bindikleri hava aracından bahsetmeden geçemeyeceğim. uçuşu tıpkı bir arının kanat çırpışını andırıyordu. yan taraflardaki kanatlar bana arıları hatırlattı. acaba miyazaki arılardan ilhamla mı çizdi bu aracı? merak edilesi... bir de sophie'nin çamaşır astıktan sonra göl kenarına oturup tatlı mı tatlı ufaklıkla çay içtiği sahne içime özge bir ferahlık bahşeden sahnelerdendi. pek çok sahne bu nitelikte idi zaten...

ihtişamlı görünümleriyle olsun gönle hafif nağmelerle dokunan romantik hikayesiyle olsun bambaşka, ışıl ışıl bir eser idi. daha ne diyeyim. ıssızlık diyarına gidiyorum ben...[/img]